คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Rest Ruby :: ผมชื่อเพลิง...เพลิงพลอยก็ได้วะ
ผมชื่อเพลิง... เพลิงพลอยก็ได้วะ!
(ตัวแทนของ ‘ทับทิม’ สัญลักษณ์แห่งมิตรภาพ)
ผมและคนอื่นๆก้าวออกไปหน้าเวทีตามกำหนดการที่ได้ตั้งเอาไว้ แน่นอนว่าเสียงเฮพร้อมทั้งกรีดร้องดังขึ้นแทบจะในทันทีที่ผมเดินออกไป โอ้... นั่นป้ายไฟของผม >_< โน่นก็ด้วย! นั่นอีกๆ! ตรงนั้นด้วยตรงผู้หญิงที่ไฮไลท์ผมเป็นสีแดงน่ะ!
“กรี๊ดดดดด พี่เพลิงออกมาแล้วววว” เสียงนักศึกษาสาวที่อยู่แถวหน้าสุดกรีดร้องพร้อมดิดดิ้นเป็นปลาดุก
“หล่อโฮกที่สุดในสามโลกแปดเลยเลยค่าน้องเพลิง~” รุ่นพี่ปีสี่คนหนึ่งตะโกนลั่นพร้อมกับโบกป้ายไฟที่ทำมาเชียร์ผมไปมาราวกับคนเสียสติ
“สวัสดีคร้าบบบบบ ^^” ผมพูดออกไปโดยเพิ่มระดับเสียงจากปกตินิดนึงเพื่อเช็คเรตติ้งของตัวเอง แน่น้อนนน มีเสียงกรี๊ดตอบรับกลับมาอยู่แล้ว ก็คนมันหล่อลากกระชากใจนี่ครับ ช่วยไม่ได้~
“มากไปนะบางทีนายอ่ะ -_-;” ยัยอะเมทิสต์แอบแขวะเบาๆไม่ได้ ชิส์! เจ๊แกไม่มีแฟนคลับเยอะเหมือนผมน่ะสิถึงได้ทำท่าทำทางอิจฉาริษยากันแบบนี้น่ะ เหอะๆ
“อิจฉาอ่ะดิ -_-^”
“แหวะ! :P หลงตัวเองงงง”
เราสองคนหยุดแขวะกันชั่วขณะเมื่อเมอร์ลินดาเดินออกไปรับไมโครโฟนจากพิธีกรสาวมากล่าวสุนทรพจน์เพื่องานการคัดเลือกในครั้งนี้ อ้อ... ลืมบอกไปสินะว่าครั้งนี้เป็นคราวของเมอร์ลินดาที่จะต้องกล่าวเปิดงานและต้องจับคำปรารถนาในกล่องสี่เหลี่ยมเป็นคนแรก แน่นอนล่ะว่านอกจากจะช่วยให้พวกเราได้ทำความดีช่วยคนแล้วยังทำให้พวกแฟนคลับได้สนิทสนมกับพวกเราอย่างเป็นกันเองอีกด้วยนะ ก็อย่างที่คุณเห็น... น้องวินดี้ น้องนิว น้องมดตี้ เป็นผู้หญิงที่ผมเคยจับได้คำปรารถนาของพวกเธอ แต่ก็นะ...พวกหล่อนขออะไรที่มันแบบว่า ไม่ค่อยจะได้สาระเท่าไหร่ ขอไอโฟนรุ่นล่าสุดมั่งล่ะ ขอไปเดตกับผมบ้างล่ะ และที่หนักสุดก็คือขอนอนกับผม
โอ้~ แต่ก็นะ ขอมาแบบนี้ ถ้าไม่จัดให้มันก็จะผิดกฎ หึๆ ^^++
แหงล่ะ ยัยพวกนั้นมีดีก็แค่หน้าตาแล้วก็รูปร่างที่ทำให้ผมพึงพอใจได้ทุกๆเมื่อที่เราไปไหนมาไหนด้วยกัน แต่ก็นะ...ผู้ชายหล่อๆแบบผมจะหาผู้หญิงสวยๆมาเป็นเพื่อนแก้เหงากี่คนก็ได้นี่ ไม่เห็นจะต้องแคร์อยู่แล้ววว (ชั่วไปมั้ยล่ะบางที!)
หลังจากที่เมอร์ลินดาอ่านประโยคสุดท้ายของสุนทรพจน์นั่นจบ เธอกได้รับเสียงตบมือจากทุกๆคนอย่างล้นหลามที่ทุกคนให้การตอบรับกับกิจกรรมนี้เป็นอย่างดี พวกเขาดูมีความสุขที่ได้เห็นพวกเราที่นี่นะผมว่า ^^ ผมเก๊กหล่ออยู่ซักพักก่อนที่แสงแฟลชจะรัวขึ้นเป็นแถบ
คนมันหล่ออ่ะ ช่วยไม่ได้!
“กรี๊ดดดดด!!!!!”
“!!!!”
ยะ...ยัยนั่นเป็นอะไรน่ะ!
จู่ๆเมอร์ลินดาก็กรีดร้องออกมาเสียงดังลั่น เล่นเอาพวกเราทุกคนในที่นี้พากันตกใจไปตามๆกัน แต่ดูเหมือนว่าไอ้เพชร (ถ้าจะเรียกอย่างนี้แล้วมีปัญหาเหรอ!?) ที่ได้สติที่สุดจะรีบตรงเข้าไปเขย่าเมอร์ลินดาให้ได้สติเพราะดูท่าทางหล่อนเหมือนคนช๊อค ใช่ๆ ช๊อคแหงๆ ป้าขายส้มตำแถวบ้านผมก็เป็นแบบนี้ตอนถูกรางวัลที่หนึ่งน่ะนะ -_-;
“นายช่วยลินดาหน่อยสิ” ยัยอะเมทิสต์กระซิบผมเบาๆ ทำให้ผมตัดสินใจตะโกนออกไปแบบโง่ๆ
“ไม่ต้องตกใจครับ! พอดีลินดาเค้าเห็นว่าทุกคนกำลังลุ้นจนไมเกรนจะขึ้นตับน่ะครับ ก็เลยเล่นตลกสร้างกระแสให้ทุกคนตื่นเต้นไปพลางๆ ฮะๆ”
เอ่อ... ขอบอกว่าแถได้ทุเรศที่สุดเท่าที่เคยโกหกมาเลยก็ว่าได้นะนั่น =_=
“เธอโอเคใช่มั้ย?” อะเมทิสต์ถามอย่างเป็นห่วง ชิ ใครกันฮะที่ต้องเป็นห่วงน่ะ ผมสิ! หน้าผมนี่แตกจนหมอจะไม่รับเย็บอยู่แล้วนะโว้ยยย เห็นสภาพหน้าคนดูตอนที่หัวเราะน่ะ ผมอายเป็นนะเอ้อ!
“...”
ยัยนั่นไม่พูดอะไร... แต่ก็เอาแต่พยักหน้ารับเบาๆ
ดูทำท่าทำทางเข้าสิ อย่างกับเห็นผีอย่างนั้นแหละ -_-;
เอ๊ะ! O_O ระ...หรือว่า...หรือว่ายัยนั่นจะเห็นผี!
“ลินดา...” ผมเรียกยัยนั่นเบาๆเท่าที่แค่เราสองคนได้ยินแค่นั้น “เธอ...เธอไม่ได้เห็นอะไรใช่มั้ย?”
“เอ่อ... -_-; นายกลัวผีนี่... ฟังได้เหรอ”
“โอเค... จบเลยละกัน ลืมไปซะว่าฉันเคยถามเธอ!”
ชะ...ชัดเลย! ยะ...ยัยนั่นเห็นผีจริงๆด้วยยยยย
กว่าจะถึงคิวของผมที่เป็นคนจับคำปรารถนาของเหล่าแฟนคลับในกล่องสีแดงก็น่าจะนานอยู่ยะเพราะคิวของผมเป็นคิวที่สี่เลยล่ะ ต่อจากเมอร์ลินดา ไอ้เพชรแล้วก็ไอ้ภู แต่แอบสะใจนิดหน่อยที่ยัยเอม (อะเมทิสต์) ได้จับทีหลังผม คิกๆ ยัยนั่นน่ะไม่ได้ว่าน่าเกลียดน่ากลัวอะไรหรอกนะ ที่ผมแขวะยัยนั่นได้บ่อยๆก็เพราะนางเป็นผู้ผู้หญิงที่มั่นใจในตัวเองสูง เธอเป็นผู้หญิงที่เก่งมากๆคนหนึ่งในมหาวิทยาลัยนี้เลยก็ว่าได้ นี่ถ้าไม่เคยรู้มาก่อนว่ายัยนี่แปลงโฉมมาก็คงจะคิดว่าเป็นคนละคนแหงๆ ก็จะอะไรซะอีกล่ะ แต่ก่อนยัยนี่น่ะบ้าเรียนจะตาย สายตาก็สั้นยิ่งกว่าอายุของแหลงหวี่ซะอีก แถมการแต่งตัวก็พอๆกับยัยบัวแก้ว เรียกได้ว่าเป็นฝาแฝดกันเลยก็ว่าได้ นี่ดีนะที่มีคนช่วยฉุดยัยนั่นขึ้นมา... ทำให้ทุกวันนี้ชีสวยเปรี้ยวแบบสาวผู้ดีอังกฤษน่ะ~!
เอาเป็นว่า... ระหว่างที่รอเนี่ย เรามาสาธยายถึงโปรไฟล์ส่วนตัวของผมกันดีกว่านะครับ เห็นว่าได้ลงในนิตยสารรายเดือนของมหาวิทยาลัยด้วยนี่นา นิตยสารเล่มนั้นมีชื่อว่า ‘PDPK Magazine’ :)
Cardinal G. Member : Profile
ชื่อ : เพลิงพลอย
ชื่อเล่น : เพลิง (ไม่ได้รับการอนุญาตให้เรียกว่า ‘พลอย’ เพราะอ่านโดนฆ่าล้างบางได้!)
ตำแหน่ง : รองประธานชมรม Cardinal G. Club (ทั้งๆที่อยากเป็นประธาน -*-)
สัญลักษณ์ประจำตัว : ทับทิมสีแดง (แทนการผูกมิตรอันจิรงใจ)
วันเกิด : 22 กันยายน 19XX
นิสัยส่วนตัว : ใจร้อน แสดงความรู้สึกเก่ง ตรงไปตรงมา โกหกไม่เนียน!
ความสามารถพิเศษ : จูบได้นานและร้อนแรงปานอบซาวน่าห้าชั่วโมง!
สีที่ชอบ : สีแดงเลือดนก สีแสด
ความสนใจพิเศษ : หาผู้หญิง (สวย เอ็กซ์ เซ๊กซี่) สักคนมาเป็นชีวิต (หัวใจ)
เสป๊กของผู้หญิงในฝัน : สวยแบบมาร์กี้ เซ็กซี่แบบญาญ่า น่ารักแบบคิมเบอร์ลี่!
สิ่งที่ไม่ชอบ : ความมืด สิ่งเร้นลับ ผี! (อันนี้กลัวจริงๆ ขอร้องล่ะอย่าเอามาหลอกเลย!)
สิ่งที่คิดว่าทำให้ได้เป็นหนึ่งใน Cardinal G. Club : ความร้อนแรงปานเหล็กไหลที่ไม่ละลายน้ำ =__=
แฟนคลับ : Ruby P. (มาจากทับทิม + ชื่อย่อพยางค์แรกของผมน่ะครับ)
Comment#1
พี่เพลิงหล่อที่สุดในสามโลกแล้วก็โฮกมากที่สุดในจักรวาล ;P
จาก : กระต่ายสีชมพู
Comment#94
อิจฉายัยมดเพื่อนรักมากมาย... ได้ไปเดตกับพี่เพลิงตั้งวันนึงเต็มๆ แอร๊ยยย! ฉันจะฆ่าแก๊ อิจฉาๆ >///<
จาก : ฟ้าใส
Comment#874
ให้พี่เค้าแค่สามคำค่ะ ‘มัน - แซ่บ - เว่อร์!’
จาก : Lolipopy_Robin
Comment#1816
ขนาดผมเป็นผู้ชายยังหวั่นไหวในความเซ็กซี่ของพี่เค้าเลยฮับ~ น่าร๊อกอ่ะ >///<
จาก : สมติ่ง กระดิ่งแมว
Comment#2407
คำศัพท์ซ่ามาแรงวันนี้ต้องยกให้กับคำว่า ‘เพลิงพลอย’ เลยค่ะ คุณน้องงง~
อิๆ 55555+
จาก : มาดามโม้
โอยยย~ เรียกได้ว่าเยอะจนตามอ่านไม่หวาดไม่ไหวทีเดียว นี่ถ้าไม่รวมเว็บไซต์ที่แฟนคลับตัวยงของผมเปิดให้ด้วยล่ะก็คงจะเยอะๆพอกันเลยทีเดียว ตอนนี้มีแฟนคลับผมรวมๆพันคนได้มั้งครับในมหาวิทยาลัยนี้ นี่ถ้าไม่รวมแฟนคลับข้างนอกอีกเป็นหมื่นที่เข้ามากดไลค์รูปของผมในแฟนเพจ ‘Plerng-Ploy น่ารัก พูดน้อย เรียบร้อย แต่เซ็กซี่’ โดยมีสโลแกนแอบเหน็บแนมคนบางคนเบาๆว่า
‘น้องเพลิง จริงใจไม่จิงโจ้โคอะล่ามาร์ช ครับ สร้างมาเพื่อโค่น ‘น้องเพชร’ ครับพ้ม!’
เหอะๆ ก็คนมันหน้าตาดีอ่ะครับ ^^+
ป.ล. พูดน้อย ต่อยหนัก ถ้าอกหัก...มาซบอกพี่ ฮิ้ววววว~ :P
……………………………………………………………
[3.4.56]
คนเขียนเองก็เพิ่งจะรู้ว่าความแตกต่างระหว่าง ‘คุณจอม’ กับ ‘คุณเพลิง’ คือความเกรียน 555 ดูๆไปเหมือนคุณเพลิงจะไม่ได้โหดนะ แค่ชอบหาเรื่อง แถมยังมีความเจ้าชู้ กรุ้มกริ่มอีกต่างหาก งานนี้เลยจัดนางเอกคนพิเศษให้ไป ไม่รู้ว่าจะชอบนางเอกกันรึเปล่าเพราะเกรงว่า ‘ออร่า’ ในตัวคุณเพลิงจะทำให้นางเอกของเราจืดลงไปถนัดตา
นิยายเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นมาเพื่อลบเหลี่ยมผู้ชายเจ้าชู้
ขอบอกไว้ก่อนนะเผื่อคุณจะสะใจ!!!
แอดเมลล์คุยกันได้จ้าที่ ton_pattarapon14@hotmail.com
ที่สำคัญก็คืออย่าลืมกด add เป็นเรื่องโปรดด้วยนะคร้าบบบ!
ความคิดเห็น