คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : My only wish [HanHyuk] Chapter1
My Only wish พรเดียวตลอดกาล
“ไอ้ฮัน ไปที่ต้นคริสมาสต์ศักดิ์สิทธิ์กันมั้ย เห็นเค้าบอกว่าขออะไรได้อย่างนั้น โดยเฉพาะวันคริสมาสต์อ่ะ” เสียงคุณชายชเวชวนเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด ที่ดูเอ๋อๆ -*- และพูดภาษาคนไม่ชัด (แล้วป๋มพูดภาษาไรฟระ- ป๋า)
“เออๆ เอาดิ อยากขอพะ พะ พร - -**” กว่าป๋าฮันเกิงของเราจะพูดจบประโยค คุณชาย 12+ก็เดินไปขอพรที่ต้นคริสมาสต์หน้าโรงเรียนละ (กรรม มะรอ พะ พะ เพื่อนรักเลย-ป๋า-*-)
“ขะ ขะ ขอเสร็จแล้วหรอ” ฮันเกิงถาม ชายฉ่อยยิ้มๆแล้วนั่งรอ (ที่จริงมองเจ๊ที่ขอพรอยู่นั่นแหละ -*-)
“ปะ ป๋ม ป๋มขอให้ ปะ ปะ ป๋มหายติดอ่างฮับ = =^” และในที่สุด ป๋าก็พูดออกมาจนได้ น่าตื่นเต้นเหมือนรถไฟฟ้ากับรถไฟใต้ดินชนกัน (คงมีวันนั้นเมื่อผู้ว่าเล่นพิเรนทร์ -*-)
“สะ สะ เสร็จแล้ว” 2 ชายหนุ่ม(ซึ่งคนนึงโคดเอ๋อ - -**) เดินกลับบ้านกันไป
และในค่ำคืนที่หิมะตกหนัก (อัก อัก อัก แอ๊คโค่ -*-)
ป๋าสุดหล่อ(ของน้องไก่)หลับไปแล้ว แขนก็กอดตุ๊กตาชิคเก้นลิตเติ้ลอย่างหวงแหน -*- ไฟห้องน้ำก็ยังเปิดอยู่ เพราะฮันนี่กลัวความมืดดดดดดด >O< (ป๋ากรูไปแล้ว – รุ้ง)
ปิ๊ง!
เสียงดังขึ้นพร้อมแสงสว่างอันเจิดจ้า แต่มีหรือป๋าฮันในชุดนอนลายหมีน้อยจะตื่นขึ้นมา ไม่มีทางหรอก
“อะ เอ่อ คุณฮันครับ ตื่นสิครับ = =^” แขนเล็กเขย่าร่างสูงให้ตื่นขึ้น แต่ก็ไม่ขยับสักนิด
“คุณฮันครับ ตื่นดิครับ ตื่นๆๆๆ - -+++” มือเล็กยังคงเขย่าต่อไป
“โว้ย ไอ้คุณฮัน บอกให้ตื่นไม่ได้ยินรึไงฟระ”
เปรี้ยง โครม!!!
“โอ๊ยยยยยยยยย!!!” ทุกท่านไม่ต้องตกใจ ว่าลีฮยอกแจทำอะไรคุณป๋า แค่ถีบตกเตียงแค่นั้น ป๋าของทุกท่านไม่บอบช้ำมากเท่าน้องไก่เวลาโดนป๋ากดหรอก -*-
“เฮ้อ...กว่าจะตื่นได้ ผมจะมาให้พรคุณ ผมคือเทวดาน้อยสุดน่ารัก ชื่อลีฮยอกแจ พร 2 ข้อ เพราะคุณเป็นคนดี ลุงซานต้าเลยมีโปรโมชั่นให้ ขอ 1 ได้
“ปะ ปะ ปะ ป๋มขอให้หายติดอ่างฮับ!”
ปิ๊ง!
“ไหนลองพูดเด๊ะ - -+++ ไก่อารมณ์เสีย ชริ” หน้าสวยกระทบไฟห้องน้ำ (ดีกว่านี้ไม่ได้ใช่มะ – คนอ่าน) ทำให้ป๋าของเราอึ้ง อึ้ง และอึ้ง -*-
“สะ สะ สะ สวยยยยย” ฮยอกแจหน้าแดงก่ำ ผู้ชายนะเฟ้ย มาชมได้ไงเนี่ย
“อะไรฟระ ยังไม่หายอีกหรอเนี่ย สงสัยต้องไปอ่านตำราใหม่ งั้นไปก่อนนะ พรุ่งนี้จะมาใหม่ ปิ๊ง!” ร่างบางหายตัวไป ฮันเกิงเหวี่ยงตุ๊กตาชิคเก้นลิตเติ้ลไปมา หน้าก็แดง ตัวบิดไปบิดมาเหมือนกำลังเขิน (น่าร้ากกกกก – รุ้ง) แล้วก็นอนต่อ แต่ก็ยังคิดถึงไก่ในฝัน ><
เช้าอันสดใส (ของป๋าเพียงผู้เดียว)
“แมร่ง เมื่อคืนโคดหนาว ถ้าได้ซินไปนอนกอดก็คงดีอยู่หรอก” คุณชายชเวเพ้อ และยิ้มแฉ่งเหมือนคนบ้า
“มะ มะ มะ ไม่เหมือนกรูเนาะ เมื่อคืน คะ คะ คะโคดอบอุ่นเยย” ป๋าทำหน้าเคลิ้มๆ เหมือนอ่านโดจินวายมา (-*- รู้สึกว่าจะเป็นรุ้งเองนะ)
“ป๊าดดดดดดดด เพื่อนกรู ไปเจ๊อะใครมาล่ะ ติดอ่างแต่ไวไฟใช่เล่นนะมึง” คุณชายชเวหัวเราะลั่นห้อง ทำเอาคนทั้งห้องหันมาดูกันยกใหญ่
“ฟะ ฟะ ฟราย บ้านป้อมึงจิ แค่เห็นคนน่ารัก” และป๋าก็ทำหน้าเคลิ้มต่อไป ไม่สนใจบุคคลรอบข้างแม้แต่น้อย หันไปทางไหนก็มีแต่สีชมพู~
“เฮ้ย ตื่นดิวะ เดี๋ยวเรียนพละสายหรอกไอ้เวร” และป๋าก็ยังไม่สนใจ คุณชายหุ่นล่ำจึงต้องลากไปอย่างทุลักทุเล สภาพมันคง... -*-
ความคิดเห็น