คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : SF:MIRAGE
SF:Mirage
Author By:HanhanHangeng
สิ่งที่คุณเห็นคุณคิดว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือเปล่าล่ะ บางทีพวกนั้นอาจเป็นเพียงภาพลวงตาก็ได้...
“คิบอม รายงานสรุปการประชุมวันนี้ พรุ่งนี้ไปวางไว้ที่โต๊ะของผมให้ด้วยนะครับ”ฮันคยองประธานนักเรียนหน้าหวานเอ่ยบอกแก่เลขาของเขาก่อนจะคลี่ยิ้มออกมาอย่างน่ารัก ท่าทางที่เป็นเอกลักษณ์ของเจ้าตัวทำให้คนทั้งโรงเรียนมัธยมปลายจองจูแห่งนี้หลงและชื่นชมไม่น้อย ฮันคยองไม่ได้มีดีแค่หน้าตาแต่รวมถึงนิสัยของคนๆนี้ด้วย นิสัยที่ดีชอบช่วยเหลือคนอื่นอยู่ตลอด มีรอยยิ้มอ่อนโยนให้คนรอบข้างอยู่เสมอแล้วนิสัยที่ระเบียบเรียบร้อยจัดนั่นด้วย ผลการเรียนที่ดีไม่มีตกจนเป็นได้รับตำแหน่งนักเรียนดีเด่นแถมยังควงตำแหน่งเดือนโรงเรียนมาอีกต่างหาก ฐานะทางบ้านที่ไม่ธรรมดามีคนคอยไปรับไปส่งด้วยรถหรูอยู่ทุกวันถึงแม้ว่าฮันคยองจะไม่เคยเล่าเรื่องทางบ้านให้ฟังแต่ก็ไม่ได้มีใครสนใจนัก คนๆนี้เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบอย่างแท้จริง...
“ครับประธาน นี่ก็เลิกเรียนแล้วประธานกลับบ้านเลยรึเปล่าครับ จะได้เดินออกโรงเรียนพร้อมกันเลย ทงเฮอยากชวนคุณไปกินไอศกรีมด้วยกันน่ะ”พ่อหนุ่มแก้มแตกอดีตเดือนโรงเรียนมัธยมจองจูถามพลางเก็บแฟ้มจดบันทึกลงกระเป๋าหลังจากที่ในห้องประชุมเหลือกันเพียงแค่สองคน
“ไม่ล่ะคิบอม พอดีฉันต้องไปพบผู้อำนวยการน่ะ ฝากขอโทษทงเฮด้วยนะ”พูดเสร็จก็เดินออกไปจากห้องประชุมโดยไม่ลืมหันมาบอกลาพร้อมทั้งโปรยยิ้มให้ก่อนจะเดินจากไป
“คิบอมอ่า~ฮันคยองล่ะ”ทันทีที่คิบอมปรากฏตัวออกมาทางหน้าโรงเรียนทงเฮก็ถลาเข้าไปหาทันที แขนเล็กๆเกี่ยวเข้าที่แขนของอีกคน
“ฮันคยองต้องไปหาผู้อำนวยการน่ะเลยมากับเราไม่ได้”คิบอมเอ่ยพลางยิ้มๆ ก่อนจะพากันเดินออกนอกโรงเรียน
“เรื่องทุนปีนี้แน่เลย ฮันคยองนี่เก่งจังเนอะ ดีไปทุกอย่างเลย เพอร์เฟคสุดๆเลย”ทงเฮพูดพลางทำหน้าเคลิ้มแต่คิบอมก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะยังไงฮันคยองก็ถูกพูดถึงอย่างนี้อยู่แล้วสำหรับทุกคน
“ขาดแค่อย่างเดียวล่ะ”คิบอมเอ่ยขึ้นเบาๆ
“หืม?”คนตัวเล็กเอียงคอถามอย่างน่ารัก
“แฟนไง...”
ห้อง ผู้อำนวยการ ส่วนบุคคล ห้ามเข้า!!
“อ๊า อะ อะ อือ เบาๆหน่อยซิ อือๆ”เสียงครางหวานกระเส่าจากร่างบางที่นอนอยู่ตรงโซฟาตัวใหญ่ภายในห้องแห่งนี้ ร่างสูงที่ค่อมทับอยู่แสะยิ้มก่อนจะเร่งกระแทกกายเข้าไปอีก กระแทกกระทั้นจนร่างข้างใต้หวีดร้องออกมาสุดเสียงก่อนจะปลดปล่อยออกมา
“ฮึ่ม ทำไมถึงได้แน่นขนาดนี้หืม?”ร่างสูงที่ปลดปล่อยตามออกมาถอนกายออกมาก่อนจะยิ้มแล้วขยี้หัวคนตัวเล็กที่ตนเองอุ้มขึ้นมานั่งตัก คนตัวเล็กที่มีศักดิ์เป็นนักเรียนแต่ลับหลังยังไม่มีใครรู้
“อือ ~แล้วซีวอนล่ะฮ่ะอายุปูนนี้แล้วยังแรงดีอยู่เลยอ่ะ”ร่างบางกอดเอวออดอ้อนร่างสูงก่อนจะซุกหน้าเข้าที่ลำคอแกร่งแล้วขบเม้มสร้างรอยเบาๆ
“ก็เพราะมีลูกแมวยั่วสวาทอย่างเราไงล่ะครับ แล้วทำไมวันนี้ไม่กลับไปรอที่บ้านล่ะครับเด็กน้อย”ซีวอนเจ้าของโรงเรียนมัธยมอันดับหนึ่งในเกาหลีรวมทั้งมหาลัยอินเตอร์อีกสองสามที่พูดพูดพลางหัวเราะทุ้มๆ อายุอานามก็ไม่ใช่น้อยปาเข้าไปเลขสี่แล้วแต่ก็ยังไม่แต่งงาน คงรอคนตรงหน้าอยู่ก็เป็นได้...
“ก็เบื้อเบื่อที่โรงเรียนวันนี้ประชุมอะไรเยอะแยะก็ไม่รู้น่ารำคราญ แล้วกลับไปยังไงก็ต้องไปนอนรอให้ซีวอนทำอยู่ดี มาบริการให้ถึงที่เลยไม่ดีกว่าหรอฮ่ะ”พูดพลางถูไถส่วนล่างเข้าหาคนที่รองรับน้ำหนักตัวเองอยู่อย่างยั่วยวน
“หึหึ เด็กน้อยก็ ช่วงนี้ที่รักงานยุ่งนะเดี๋ยวต้องเตรียมเรื่องต่อมหาลัยให้เด็กน้อยอีก อย่างอนนะครับ”ซีวอนรีบจับเอวบางให้หยุดก่อนจะพลิกคว่ำลงแล้วจัดการกับเด็กน้อยจอมยั่วทันที
ถ้าพูดถึงความสัมพันธ์ของซีวอนกับฮันคยองแล้วล่ะก็คงต้องย้อนไปตั้งแต่เมื่อ 11 ปีที่แล้ว สมัยฮันคยองมีอายุเพียง 7 ขวบ ฮันคยองเกิดที่จีนฐานะทางบ้านไม่ดีมีพี่น้องมากมายเนื่องจากฮันคยองเป็นพี่คนโตจึงถูกขายเพื่อหารายได้เข้าให้ครอบครัว ฮันคยองที่อ้อนวอนสุดชีวิตเพื่อไม่ต้องให้ถูกขายให้พวกเสี่ยแก่ๆที่นิยมเด็กหนุ่มบริสุทธิ์ ฮันคยองที่อายุเพียง 7 ขวบตัดสินหนีออกจากบ้านมา ก่อนจะวิ่งตัดหน้ารถซีวอน ในทีแรกซีวอนนึกว่าเป็นเพียงเด็กน้อยที่ทะเลาะกับพ่อแม่มาเท่านั้น แต่พอได้ฟังเรื่องราวที่เด็กน้อยเล่าก็ทำเอาความสงสารจับขั้วหัวใจ จึงขอซื้อตัวฮันคยองมาด้วยจำนวนเงินที่ไม่สามารถทำให้ปฏิเสธได้เลย ก่อนจะนำกลับมาชุบเลี้ยงที่เกาหลีอย่างลูกคุณหนูทั่วไป แล้วจับเข้าโรงเรียนในเครือตัวเอง ไม่เคยบอกถึงสถานะของตนเองกับฮันคยองให้คนภายนอกได้รับรู้ อาจมีแค่ไม่กี่คนที่รู้ว่าฮันคยองคนนี้อยู่ในฐานะลูกเลี้ยงของซีวอน ซีวอนไม่เคยให้ฮันคยองกลับไปที่จีนอีกเลย ที่ใดมีซีวอนที่นั่นต้องมีฮันคยอง... จนได้รู้ตัวว่าขาดเด็กน้อยคนนี้ไม่ได้เสียแล้ว ยอมทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้เด็กน้อยไปรักใครชอบใคร กักขังไว้กับตัวเองสร้างภาพลักษณ์ที่ค่อนข้างกับเจ้าตัวเพื่อให้ดูเหมาะสม ตามใจทุกอย่าง ยอมให้หมดขอเพียงแค่คนๆนี้อยู่กับตัวเองเพียงเท่านั้น
ใครว่าฮันคยองเป็นเด็กเรียนดี ฮันคยองคนนี้ไม่ต้องสอบก็ผ่าน ไม่ต้องทำงานก็ได้คะแนน ใครว่าฮันคยองคนนี้เป็นเด็กเรียบร้อยแปลว่าคุณยังเข้าไม่ถึงตัวตนของฮันคยองสักนิด ใครว่าฮันคยองแสนดีเท่ากับว่าคุณกำลังหลงรักดอกกุหลาบที่เต็มไปด้วยหนามพิษ ตัวตนที่แท้จริงทุกอย่างของฮันคยองที่ไม่เคยมีใครได้รู้จักหรือสัมผัส..แต่ซีวอนคนนี้รู้จักและสัมผัสมาหมดแล้ว และคงไม่ยอมให้ใครว่าสัมผัสอีก......... และภาพลักษณ์ของฮันคยองผู้น่ารักเรียบร้อยก็แค่ภาพลวงตาที่ถูกซีวอนบังคับให้สร้างมาเพื่อรอวันที่ฮันคยองพร้อม พร้อมที่จะเป็นของซีวอนอย่างเปิดเผย!!
ความคิดเห็น