สี่สาวใสๆ ถูกใจสี่พ่อมด
“นายคงยังไม่เข้าใจอีกสินะ ว่าถ้านายทำแบบนี้มันจะเกิดอะไรขึ้นหนะฮะ!” เสียงตะหวาดดังไปทั่วห้องลับอันมืดเกือบจะสนิทของชายในชุดดำ หรือเรียกอีกอย่างว่า พ่อมดอินนาเวย์คัส ท่านผู้นี้คือผู้ที่คอยดูแลความประพฤติของพวกพ่อมดที่อยู่ในดินแดนวิเนสซ่า โล เป็นที่ลึกลับที่ยังไม่มีใครค้นเจอ มันคือเมืองของ “พ่อมด”ทั้งหลาย......
“ผมทราบดีครับ-o- แต่ว่าเรื่องแบบนี้มันไม่ใช่ความผิดของผมนะครับ” พ่อมดหนุ่มที่เพิ่งได้รับการฝึกคัดค้านขึ้น
“แต่นายเป็นนักเรียนที่มีความสามารถสูง ...ฉันรู้ว่านายเรียนดี แต่เรื่องแบบนี้มันไม่น่าจะเกิดขึ้น นายจะไปใช้
เวทมนต์ แบบที่มันทำให้คนอื่นต้องเดือดร้อนได้ยังไง ถ้ามันไม่ใช่ความผิดของนายแล้วมันของใครเล่าวะฮะ ฉั้นอยากจะรู้จริง นายช่วยอธิบายให้ฉันเข้าใจหน่อยได้ไหมนายซีซ่า” พ่อมดอินนาเวย์คัสเอ่ยขึ้นด้วยความโมโหถึงขีดสุด
“ก็จะใครซะอีกหละครับ นายวินิสเวย์คัส ลูกของคุณนั่นแหละครับ ผมกำลังฝึกฝนเวทย์มนต์อยู่ดีดี นายนั่นก็ใช้เวทมนต์ต่อกลอนกับผม มันจึงทำให้เวทมนต์ของผมมีอนุภาพในทางลบ ทำให้ผืนแผ่นดินผืนนั้นเกิดการระเบิดและเผาไหม้แล้วก็....”
“นายอย่ามาว่าลูกของฉั้นนะไอ้เด็กเวร แกนั่นแหละทำเอง ยังมีหน้าจะมาโทษลูกของฉั้นอีกรึไงวะ”
ยังไม่ทันที่ซีซ่าพ่อมดฝึกหัดจะอธิบายจบ นายพ่อมดอินนาเวย์คัสก็ถึงกับด่ามาด้วยความโกรธที่มาว่าลูกสุดรักสุดดวงใจของตน(กำY^Y)
“เอาหละ ฉันตัดสินใจแล้ว เรื่องนี้นายต้องรับผิดชอบรู้ไว้ซะด้วย....นายจะต้องไปรับโทษที่เมืองมนุษย์ด้านล่างนี่ซะ เพราะเมื่อคืนนี้ที่บ่อน้ำอาบของท่านเซซาวิส ประตูแห่งวิญญาณถูกเปิดออกมา แต่ด้วยเหตุผลอันใดยังไม่มีใครรู้ นายต้องลงไปจัดการเรื่องนี้ นายต้องลากดวงวิญญาณนั้นมาฝังในประตูตามเดิม...โดยนายต้องฝึกวิชาที่จำเป็นกับฉันเป็นเวลา 3 อาทิตย์ เมื่อครบกำหนดเวลาของพ่อมด นายจะต้องลงไปยังเมืองมนุษย์แล้วจัดการเรื่องทุกอย่างซะ นี่คือบทลงโทษของนาย”พ่อมดอินนาเวย์คัสยื่นคำสั่งอย่างเข้มงวดให้ซีซ่าที่นั่งหน้าจ๋อยอยู่ตรงนั้น
เมื่อคำสั่งออกมาเรียบร้อยในบทลงโทษอันเฉียบขาด พ่อมดหนุ่มซีซ่าก็ต้องเดินออกจากห้องลับแล้..ลับแล กลับหอเพื่อเตรียมตัวที่จะฝึกหนัก.....(เวรกรรมหละน้อเวรกรรม Ho no no no อย่างนี้ไม่ดีToT)
ระหว่างทางที่จะกลับเรือนรักเรือนทาส..เอ้ย!..หอ ซีซ่าได้ยินเสียงหัวเราะขบขันจากข้างๆทางที่เดินออกจากห้องลับแล้...ลับแล..
“นะ...นาย...นายวินิสเวย์คัสนั่นเอง หนอยนายทำกับฉันได้แสบสนิทศิษย์ส่ายหน้าจริงจริ้ง-o-”ซีซ่าคิดในใจ
“ฮ่าๆๆ เป็นงัย นายอยากมาต่อรองกับฉันเองนะเฟ้ย..^0^” นายพ่อมดจอมแสบวินิสเวย์คัสหัวเราะร่าที่ทำให้
ซีซ่าพ่อมดหนุ่มถึงกับถูกทำโทษให้ลงไปที่โลกมนุษย์
“ฝากไว้ก่อนเถอะ ไอ้พ่อมดปากสุนัข คิดว่าอั๊วจะยอมลื้อรึไงกันวะ เอาไว้อั๊วกลับมาเมื่อไหล่ จะเอาคืนให้สาแก่ใจเลยหวะ หึๆ” ซีซ่าเอ่ยปากท้าทายแล้วหัวเราะ (บักหำแหล่ ^__^)
“รีบกลับมานะเว้ย...ฉั้นจะรอ ไอ้แหยม..555 ^o^”พ่อมดวินิสเวย์คัสบอกลาด้วยน้ำเสียงสุดสะใจ ก่อนจะเดินจากไป (โอ๊ะ ไอ้หน้าหักเอ้ย) ซีซ่าคิดในใจพลางเดินกลับไปที่หอพักในโรงเรียน เพราะนักเรียนพ่อมดทุกๆคนที่มาจากต่างแดนอย่างซีซ่าต้องอยู่พักที่หอพักโรงเรียน ซึ่งมีขนาด 255 ชั้น มีพ่อมดอาศัยอยู่ด้วยกันถึง 999 คน........
“เฮ้ย..เป็นไงบ้างวะซีซ่า พ่อมดอินฯเขาว่ายังไงบ้าง ^_^” เสียงพ่อมดปีสองทัก
เค้าชื่อพ่อมดโยเซฟ ผิวขาวครีม สูงโปร่ง ผมตัดเป็นลอน สีดำผสมทอง ปากเป็นสีชมพู ตาสีน้ำตาลอ่อน สวมเสื้อคลุมสีดำ ยาวเท่าเข่าชุดข้างในเป็นสีดำ ถือว่าเป็นคนที่มีรูปร่างน่าตาดีเลยทีเดียว.......
(แต่เรียน...ไม่ได้เรื่องToT)
“ซัมบายดีคร๊าบ...แค่โดนไล่ไปโลกมนุษย์ล่าเอาวิญญาณเฉยๆ” ซีซ่ายิ้มแหยๆแล้วหันไปหาโยเซฟเพื่อนสนิท
“เอ้ย!!! ไอ้บ้า ถึงกับโดนไล่ไปโลกมนุษย์ยังจะมาพูดคำว่า “แค่” อีกเหรอวะ OoO!!” ไอค่อนเอ่ยขึ้นอีกคน...
ไอค่อน หน่มหน้าตี๋ๆแบบคนจีน มีผิวสีขาวเนียนเรียบ ผมสีทองสนิท ทำให้นายพ่อมดหน้าของไอค่อนดูสว่างขึ้นมาทันตาเลย...ไอค่อนสวมชุดพ่อมดแบบเดียวกับโยเซฟและซีซ่า รองเท้าผ้าใบสีดำสนิทร้อยด้วยหางงูจงอาง หรือที่ชาวพ่อมดทุกๆคนจำเป็นต้องมี เพื่อเรียนเวทมนต์สะกดสัตว์
“งั้นฉั้นว่า...พวกเราขออาสาไปช่วยนายที่โลกมนุษย์ด้วยดีไหมวะ ไหนๆก็ไหนๆแล้วฉั้นไปด้วยดีกว่า” เดไนส์เสนอความคิดเห็นแบบที่ซีซ่าไม่อยากยอมรับมัน
เดไนส์ เป็นคนที่มีผิวสีขาว ผมถูกตัดแต่งด้วยกรรไกรชาวยิว จึงทำให้ผมของเดไนส์ดำสนิท ดวงตาของเขาเป็นสีดำ ปากสีชมพูตามธรรมชาติ รูปร่างสูงพอๆกับเพื่อนทั้งสามตน
“ พวกนายเรียนกันให้เต็มที่เถอะฉันว่า...”ยังไม่ทันที่พ่อมดซีซ่าจะพูดจบ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น...
กริ๊งๆๆๆๆๆ..
“โยคิ ดามาระ ตาเช ดิเอโซ” โยเซฟผู้อยู่ใกล้โทรศัพท์มากที่สุดรับโทรศัพท์พร้อมทักทายเป็นภาษาของพ่อมด
“นี่ฉั้นเอง พ่อมดอินนาเวย์คัส!” เสียงของโยเซฟเงียบไปพักใหญ่ก่อนที่จะส่งโทรศัพท์ให้ซีซ่าที่ทำท่างงๆ
“ครับผม” ซีซ่ารับโทรศัพท์อย่างไม่ได้คิดอะไร
“ซีซ่า ฉั้นมาคิดดูแล้ว บทลงโทษของนายยังน้อยไป ......” เสียงของพ่อมดอินนาเวย์คัสพูดขึ้น
“ฮะ! ยังน้อยไปหร๋อครับ....ผมว่านี่มันภูเขาแล้วนะครับ ยังจะเอาท้องฟ้ามาให้ผมแบกอีกหร๋อ?”ซีซ่าเกือบจะตะคอก แต่ยังมีสติอยู่ ทำเอาเพื่อนทั้งสามงงงวยแล้วมองหน้ากันอยู่พักใหญ่
“นายอย่ามาตะคอกฉันนะ บทลงโทษอีกข้อคือนายจะต้องพาเพื่อนๆลงไปยังโลกมนุษย์ด้วย แล้วไปพิชิตใจหญิงมาคนละหนึ่งคนเท่านั้น..แล้วนำขึ้นมาเพื่อเป็นทาสรับใช้ของฉั้น หรือเรียกอีกอย่างว่านางบำเรอ อีกทั้งนายเตรียมลงไปพรุ่งนี้ได้เลย ไม่ต้องมาฝึกวิชากับฉันอีกแล้ว และพรุ่งนี้จะมีตำราพ่อมดที่บอกสูตรต่างๆเกี่ยวกับการใช้เวทมนต์ของพ่อมดส่งลงไปทางดิน ฉันให้เวลาพวกนาย 7 เดือนเท่านั้นนะ ส่วนเรื่องที่เรียนบนโลกมนุษย์มีคนเตรียมไว้ให้แล้วเป็นที่เรียนเพื่อพรางตาเท่านั้น....ขอให้โชคดี...” สิ้นเสียงนายพ่อมดใจร้ายเขาก็วางโทรศัพท์ ทั้งๆที่ซีซ่ายังไม่ได้เอ่ยปากอะไรเลยซักนิด (อย่างนี้มันแกล้งกันนี่หว่า ซวยแล้วไหมหละตู ไม่น่าไปซ้อมเวทย์ฯมนต์ที่หอพ่อมดเล้ย..YoY) ซีซ่าพึมพำในใจ
“มีอะไรวะ ไอ้ซีซ่า เห็นหน้าตาแตกตื่นอย่างกับเห็นซาตาน” โยเซฟถามเพื่อนด้วยความแปลกใจในหน้าตาที่บ้องแบ๊วของซีซ่า..-o-
“สงสัยคราวนี้ฮั๊วต้องให้พวกลื้อช่วยอั๊วแล้วอะดิ โทษนะ” ซีซ่ามองหน้าเพื่อนพ่อมดอย่างแสน....จะเศร้าYoY
“แล้วมันมีอะไรหละวะ บอกๆมาเหอะพวกฉั้นทำเพื่อเพื่อนได้อยู่แล้ว ^__^” เดไนส์ปลอบเพื่อนที่ทำหน้าเหมือนคนอึ๊ไม่ออก (ซะอย่างงั้น)
“คือเรื่องมันก็มีอยู่ว่า....ToT นายพ่อมดอินนาเวย์คัสให้ฉันเตรียมตัวไปยังโลกมนุษย์พรุ่งนี้เลยโดยไม่ต้องเรียนวิชาจับวิญญาณ พรุ่งนี้จะมีตำรา และคาดว่าจะมีคทากับแหวนเรนาโล่ (แหวนแห่งเทพ) ส่งมาให้ด้วยทางใต้ดิน..
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น