คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ขอแค่เป็นเงา
ความเดิมตอนที่แล้ว
"อย่าร้องนะครับ"มินโฮบอกคีย์ทั้งๆที่ตัวเองก็ปล่อยให้ น้ำใสๆไหลออกมาอย่างไม่หยุด
"ฮึ นายนั่นแหละอย่าร้อง"คีย์ตอกกลับไป
"คบ กับผมได้มั้ยย"
O.o
“ชะ....ชั้นแฟนเพื่อนสนิทคนเดียวขอนายนะ” คีย์ตอบตะกุกตะกัก
“แต่.....ชั้นขอแค่.....แค่”
“แค่อะไร?”คีย์ถาม
“แค่เป็นเงาของอนยู เวลาอนยูไม่อยู่ ผมขอดูแลคีย์แทนอนยูเวลาที่อนยูไม่อยู่ ขอแค่เงา เงาของอนยูเท่านั้น”
“นายบ้าไปแล้วหรือไง?”คีย์พูดขณะที่น้ำใสๆเริ่มเออล้น เพราะเค้าก็เคยสนใจในตัวผู้ชายเย็นชาที่ชื่อว่ามินโฮมาก่อนหน้านี้ แต่เค้าก็รู้ดีมาตลอดว่า มินโฮเป็นที่ต้องการของใครหลายๆคน แต่ไม่เคยคิดว่าคนที่มินโฮที่เป็นเพื่อนสนิทกับคนที่เค้ารักที่สุดจะต้องการตัวของเค้าเอง
“ได้โปรด ผมสัญญาว่าผมจะไม่วุ่นวาย จะไม่แสดงอาการอะไรทั้งนั้น ผมขอแค่เวลาที่อนยูไม่มีเวลาให้คีย์ ผมอยากดูแลคีย์นะ แม้ว่ามันจะไม่เต็มที่ก็ตาม”
เพี้ยยย!! ผมตบคนตรงหน้าสุดแรง
“นายเห็นชั้นแย่ขนาดนั้นเลยหรอ ที่ต้องการให้คนมาดูแลตลอด นายคิดว่าชั้นจะทรยศคนที่ชั้นรักหรอ”
“เปล่า ผมแค่ต้องการดูแลคีย์”
“ไม่ต้องชั้นดูแลตัวเองได้ แล้วถ้านายยังไม่เลิกพูดเรื่องนี้ก็อย่ามาคุยกับชั้นอีก”
“ผมไม่เลิกพูดเรื่องนี้หรอก การที่ผมจะทำตามใจตัวเองสักครั้งผิดหรอ ถ้าผมไม่ทำผมทุกข์ แล้วจะทนทำไม ขอแค่เวณาที่ไอ้อนไม่อยู่ให้ผมไม่ได้หรอ ” มินโฮขณะที่สายตาเหม่อลอย แล้วหันกลับมามองคีย์อีกครั้ง
“แล้วถ้าอนยูอยู่ล่ะ”
“ผมจะไม่แสดงตัว ผมจะเป็นมินโฮเป็นแค่เพื่อนของอนยูกับคีย์ แต่ที่เวลาอนยูไม่อยู่ ผมขอทำหน้าที่ของอนยูที่จะดูแลคีย์”
“ถ้าเป็นแบบนั้นคนท่แย่คือนาย นายจะทนเห็นชั้นกับอนยูได้หรอ”
“ได้สิ ในเมื่อไอ้อนมันมาก่อน ไม่สิมันแค่ขอคีย์ก่อน”
มินโฮจับมือคีย์แล้วเดินไปที่ซอกบันได และประโลมจูบคนตรงหน้าอย่างช้าๆ จูบของเค้าเหมือนพยายามสื่อให้คนตรงหน้ารับรู้ว่า ได้โปรด ไดโปรด ได้โปรด
คีย์พยายามขัดขืนกับการจูบครั้งนี้แต่แล้วเค้ากับจับต้นคอของโฮไว้ จูบครั้งนี้ถูฏถอนออก ลมหายใจของคนตัวสูงหายใจรดปลายจมูกของผม
“นะครับ” มินโฮพูดเหมือนกับว่าการจูบครั้งนั้นแทนคำพูดอะไรสักอย่าง
“เออ....”
มินโฮจับมือคีย์แน่ น้ำใสๆเริ่มเออ มาอีกครั้ง
“ขอแค่เงา แค่เงาจริงๆ”
“อือ” ชั้นไม่รู้ส่าทำไมชั้นถึงตอบแบบนั้น ไม่เข้าใจตัวเอง ไม่รู้อะไรเลย ทุกอย่างมันเหมือนการบีบบังคับ แล้วสิ่งที่บีบบังคับก็เป็นหัวใจของชั้นเอง ชั้นทำตามใจตัวเอง ทำตามที่ตัวใจชั้นเองเรียกร้อง ผมเลวมากใช่มั้ย ที่คบคนถึงสองคนพร้อมๆกัน แถมสองคนนั้นยังเป็นเพื่อนสนิทกัน เราทรยศคนที่เรารัก เพื่อคนที่ผมรักอีกคน คนคงเลวมากสินะ เหมือนการเห็นแก่ตัว ที่ให้คนมาดูแลถึงสองคน แต่ที่แย่กว่านั้น ก็คงเป็นมินโฮ ชายตรงหน้าเค้า เพื่อนสนิทของแฟน ที่กำลังจะมาเป็นเงาของแฟนชั้น นี่มันเรื่องออะไรกัน ทำไมเรื่องแบบนี้ต้องเกิดกับชั้น
“ขอบคุณครับ ขอบคุณจริงๆ” มินโฮโอบกอดคนตรงหน้า
ขอโทดนะอนยูชั้นทรยศนาย ชั้นนี่มันเลวจริงๆ
“ชั้นคงต้องไปแล้ว มีเรียนน่ะ”
“ผมไปส่งครับ”
“ขอบใจๆ แต่ลำบากนายเปล่าๆนะ ส่งแค่นี้ก็พอแล้ว”
“มันเป็นหน้าที่ของผมแล้วไงครับ ^^ ” มินโฮยิ้มบางๆ แต่ดูมีความสุขเหมือนเด็ก ผมเห็นแล้วก็อดยิ้มไม่ได้
“อื้มม ก็ได้มันเป็นหน้าที่ของนายแล้ว” ผมเผลอยิ้มออกมา
“ป่ะ” มินโฮจับมือผมขึ้นบันได เหมือนแม่กำลังพาลูกขั้นบันได ผมคิดว่าถ้ามันอุ้มได้คงอุ้มผมขึ้นไปแล้ว
“ถึงห้องแล้ว นายไปเถอะ”
“เดี๋ยวเย็นนี้ผมมารับนะครับ”
“อือ ได้อย่ามาช้านะไม่งั้นชั้นหนีกลับก่อนไม่รู้ด้วย”
“ครับผม”
ในคาบเรียน ผมนั่งเหมอคิดถึงเรื่องตอนเที่ยง คิดว่าทำไมผมถึงตอบแบบนั้น ผมเป็นคำตอบที่เห็นแก่ตัวมาก มินโฮจะรู้สึกยังไง ที่ตัวเองได้เป็นแค่เงาของเพื่อนแล้วเวลาเราอยู่กับอนยูล่ะถ้าเราทำแบบทุกครั้ง กอด จูบ ต่างๆนาๆแล้วมินโฮเห็นจะรู้สึกยังไง คงเจ็บพิลึก แล้วอนยูล่ะจะคิดยังไงถ้ารู้ว่าเพื่อนสนิทตัวเองกำลังมาทำหน้าที่ของตัวเองอยู่หน้าที่ที่ทำแทนกันไม่ได้ แล้วอนยูจะคิดยังไงที่ชั้นทรยศเค้า ไปมีคนอื่น คนอื่นที่ว่ายังเป็นเพื่อนสนิทตัวเอง.......... ประโยคเหล่านี้ดังก้องอยู่ในหูจนผมไม่ได้ฟังอาจาร์ยเลย
'Salmon' Mëlődy
ความคิดเห็น