kaze no uta

ลำดับตอนที่ #7 : Sakura Addiction

ซากุระเบ่งบาน โปรยปรายร่วงโรย
ความว่างเปล่าไร้ซึ่งสิ่งใด บนมือของผม

"ถ้าเทียบดอกไม้เป็นตัวเรา ชาจะเป็นดอกอะไรหรอ"
"บ้าป้ะ คนนะไม่ใช่ดอกไม้= ="
"โหย มันก็คล้ายๆกันแหละน่า"
"ตรงไหน- -"
"ก็...ไม่รู้สิ ฮะๆๆๆ"ไคพูดแล้วขยี่หัวชาอย่างเมามัน

ไม่จีรัง อ่อนโยน และบอบบาง ดอกไม้ที่เหมือนกับเธอ

"ดอกไม้ร่วงแล้ว สวยดี"พี่โซนี่พูดนิ่งๆ แต่ใบหน้าก็เปี้อนยิ้มน้อยๆ
"แต่ดอกไม้ร่วงคือการทที่ดอกไม้ตายนะ ดีตรงไหน"หมาขมวดคิ้วทำหน้างง
"ก็...อย่างน้อยมันก็ตายตามวัถจักรของมัน สักวัน ฉันเองก็ต้องเป็นเหมือนดอกไม้นั่นสินะ..."
"อย่างน้อยๆในตอนนี้ ดอกไม้ก็ยังคงงดงามแหละ"
"จริงด้วย^^"

ทำตาเป็นประกาย ทุกๆวันเขาไขว่คว้าอะไรบางอย่างเอาไว้แล้วก้าวไป

"นี่ๆๆ ดูสิๆ สวยอ้ะ น่ารักจัง ><"
"งี่เง่าน่า ดอกไม้ร่วงลงมาก็เป็นขยะให้ต้องเก็บละวะ"
"โหย เย็นชาจัง ออกจะโรแมนติก"ใบหน้าของโซ่ภายใต้ร่มไม้เป็นชมพูเรื่อๆ
"-///-"
"ฮะๆๆ แอบหน้าแดงด้วย เราเห็นนะ"
"แกก็ด้วยแหละ"

แต่ถ้าพูดถึงผม กลับหมุนเวียนอยู่กับทุกๆวันอันว่างเปล่า
ก็เพราะมีหัวใจที่เย็นชา
มองหาชั่วเวลาที่ดอกไม้เบ่งบาน แล้วหลับตาลง

"ถ้าเป็นวันพรุ่งนี้ ดอกไม้ของฉันเองก็คงจะบานใช่มั้ย?"
ดวงตาเหม่อลองมองดอกไม้ดอกน้อยล่องลอยผ่านไป
กลีบแผ่วเบาสัมผัสกับใบหน้า
ดอกไม้ดอกเดิมร่วงโรยไปแล้ว ฉันจะรอ...
รอให้ดอกไม้ดอกใหม่แบ่งบานในใจนี้

ซากุระเบ่งบาน โปรยปรายร่วงโรย
ความว่างเปล่าไร้ซึ่งสิ่งใด บนมือของผม
ไม่จีรัง อ่อนโยน บอบบาง ดอกไม้ที่เหมือนกับเธอ

"ฮะๆๆ ดอกไม้นี่เหมือนเธอเลย"ผมยิ้มให้กันกลีบดอกไม้เบาบาง
ช่างบอบบางแต่ทว่าอ่อนโยน
ดอกไม้สีชมพูอ่อน สีของเธอ
ตัวเราเองก็คงคล้ายวันวาน
กับความรู้สึกที่คล้ายเดิม?

รองเท้ากีฬาที่เปรอะเปื้อนนั้น ถูกยัดใส่เข้าไปในห้วงลึกของหัวใจ
กำลังมองหาทางหนีของฤดูใบไม้ผลิที่เอ่ยว่า"แบบนี้แหละดีแล้ว" แล้วก็จากไปอยู่ใช่ไหม

"ไม่เห็นจำเป็นต้องหนีจากความรู้สึกเลยนี่"
"ไอ่...บ้า"แอร์ก้มหน้าอย่างเขินอาย
"อย่าทำหน้าอย่างงี้ซี่ บอกเราหน่อยนะ น้าาา"
"ก็...ก็ตอบไปแล้วไง-///-"
"แต่อยากฟังคำนั้นนี่นา"
"ขี้โกงอ่ะะ"
"ฮะๆๆ แค่กับแอร์เท่านั้นแหละ"
"...รัก"

เป็นเธอที่ช่วยหาลูกบอลที่หายไปและหมดหวังว่าจะหาเจอจนพบ
ฤดูใบไม้ผลิมาเยือน ชูช่อเบ่งบาน

"ดีจัง เป็นนายจริงๆด้วย"
"อือ..."ผมเงียบไปเพราะไม่รู้จะพูดอะไร
คนที่เป็นรักแรก...และก็ยังรักอยู่
"คิดว่าจะจำกันไม่ได้แล้วซะอีก"
"ไม่หรอก ไม่มีทางลืมแน่..."

ลานซ้อมหวั่นไหวเมื่อต้องลม
ก้าวไปอย่างมั่นคง แล้วร้องไห้ออกมา
ราวกับจะเอ่อล้นออกมา ดอกไม้ที่เหมือนกับเธอ

"ก็รู้นิว่าเรารักใคร"
"ช่างมันดิ เกี่ยวไรกะเรา"
"เว้ย ก็ต้องเกี่ยวเด้!"
"ก็คนมันรอได้นิ ไม่รีบไปไหนหรอก"
"...จริงหรอ"
"แหงอยู่แล้ว"
"อือ รอเราด้วยนะ..."

มารับของที่หล่นหายคืนที่นี่ บนมือของผม
ไม่จีรัง อ่อนโยน และบอบบาง ดอกไม้ที่เหมือนกับเธอ
---------------------------------------------------------------
ยำรวมมิตรทุกคู่ จำกันได้อ้ะป่าวว่าคู่ไหนบ้าง

มีแอบๆโผล่คู่ที่จะแต่งไหม่ด้วย^^