kaze no uta

ลำดับตอนที่ #1 : ยัยน่ารำคาญ!!!(ทรัมเป็ตxฮอร์น)

ณ ค่ายวงโย

เขา...เป็นผู้ชายเพอร์เฟค(ในสายตาคนอื่น)
เขา...เป่าทรัมเป็ตได้อย่างเทพ
และ เขา...เป็นคนเลวสุดๆ!(ในสายตาฉัน)

เธอ...เป็นผู้หญิงงี่เง่า
เธอ...เป่าฮอร์นได้ห่วยแตกสุดๆ
และ เธอ...เป็นคนที่น่ารำคาญที่สุดในโลก!

     "หืม...เป่าบ้าอะไรเนี่ย เพี้ยนสุดๆ"ตาคมในกรอบแว่นขมวดคิ้วมุ่น
"โหย ก็มันสูงอ้ะ ปากเน่าหมดแล้วเนี่ย โอ้ย!"โซ่บ่นแล้วเอาหัวถูไหล่ส้ม
"= =""
"โอ้ยบ้าอะไรล่ะ แค่เนี่ย ส้มยังเป่าได้เลย"(เฮ้ย ชมตัวเองเรอะ!)
"โหยก็มัน..."
"เอ้าๆๆ เลิกคุยกันได้และ รวมโว้ยรวมๆๆ"พี่ลุงพูดแล้วเอาไม้กลองเคาสแตน
"ฮึ้ย!เราไม่เป่าก็ได้มั้ง! ยังไงก็เพี้ยนอยู่แล้วนี่"โซ่บ่นแล้วทำท่างอนๆ
"อ่าวเฮ้ย ได้ไง= =" ไอ้ตั๊บเวร ด่าโซ่ก็อย่าให้กุซวยเด้ เด๋วไม่มีคนช่วยเป่า
"เฮอะ โซ่แมร่ง"
"3...4..."

     "รีบเก็บเครื่องนะ แล้วก็ไปอาบน้ำ อย่าอู้นะเว้ย! ไปเลยเร็วๆ"
"เย่~เลิกซ้อมแล้วว"
"เด๋วไปอาบน้ำกันน้า"โซ่พูดอย่างลัลล้า แบบว่า เปลี่ยนอารมณ์เร็วสุดๆ
"อืมๆ ไปเก็บเครื่องเหอะ"

    อ่าวเฮ้ย ไปล้างเมาท์แปบเดียว คนหายหมดเลย เหลือแค่...
ไอ้ตั๊บเวรรรรรรรร
ไอ้เวรนี่ เก็บบเครื่องเสดแล้วก็ไม่ไป
"..."
"..."
เฮ่อ เก็บเสดซะที รีบไปดีก่า ไอ้เพื่อนเวร ไม่มีรอเล้ยยยย
แกร็กๆ
"อ่าวเฮ้ย!!!"
"ล็อคละซิ"ตั๊บพูด
"ห๊าาา ม่ายจริ๊งง แกอำใช่มั้ยอ่ะT^T"
"อำพ่อเมึงดิ"(ตั๊บขนานแท้)
"แง้ ไม่จริงช่ายม้ายยย"
"โว้ย เงียบเลย น่ารำคาญ"- -*
"แล้วอีกด้านล็อคมั้ยอ่า"
"แล้วมึงเห็นกูออกไปได้ป่ะละ"
"โว้ย ถามดีๆนะ"
"เออ แล้วไง มึงนี่น่ารำคาญ"
"เออ! ขอโทษนะที่น่ารำคาญ!!!"
"หุบปากมึงไปเลยจะดีที่สุดเว้ย= ="
"เออ"
...
"เอ่อนี่..จะไม่พูดอะไรหน่อยหยอ..."โซ่ถามแล้วเอาปลายนิ้วชี้จิ้มๆกัน(ท่าน่ารำคาญสุดๆ)
"พ่อเมึงเป็นนกแก้วเรอะ"
"= =* ไอ้นี่"
"ขอเหอะ มึงเลิกทำตัวน่ารำคาญทีเถอะ ทำตัวดีๆปรกติเหมือนคนอื่นเขาไม่ได้เรอะ โตเป็นควายแล้วยังทำตัวงี่เง่าอีก"ตั๊บรัวมาเป็นชุด
"ก็เราเป็นของเราอย่างงี้นิ! เออ แต่ละคนมันก็ไม่เหมือนกันเว้ย จะให้คนอื่นมาเหมือนกับตัวเองมันได้เรอะ!"
"แต่มึงน่ารำคาญโว้ย อย่างน้อยๆก็เอาให้มันเป็นผู้เป็นคนไม่ทำตัวให้มันรำคาญคนอื่น"
"ก็เราเป็นอย่างงี้นี่!!! นึกว่าเราอย่ากน่ารำคาญเรอะ บ้าป้ะ..."
"แล้วก็ไอ้ร้องไห้เนี่ย เลิกไปเลย กูไม่ใจดีคอยปลอบให้หรอกนะ"
"ก็ไม่ได้ขอนี่!!!"โซ่ตะโกนทั้งๆที่เสียงยังสั่นจากการสะอี้น
"..."
...
หลับไปแล้ว เฮ่อ ในที่สุดก็หมดเสียงน่ารำคาญซะที...
แต่คิดๆไปแล้ว เราเลวไปป่าววะ(อะโหย ถามมาได้)
ก็เราเป็นคนไม่ชอบอ้อมค้อมนี่หว่า ด่าใครก็ด่าแมร่งตรงๆ= =
แต่ว่า...
'ก็เราเป็นของเราอย่างงี้นี่!!!'
มันก็...เหมือนกันนี่หว่า...
บางที...
ตั๊บมองร่างที่ดูจะน่ารำคาญน้องลงเมื่อไม่พูดนั่งหลับอยู่บนไหล่ตัวเอง ดูแล้วผิดท่าผิดทางชอบกล= =
"เฮอะ น่ารำคาญสุดๆ"เขาบ่นแล้วดึงหัวเล็กๆนั่นมาไว้บนไหล่ของตัวเอง
"...ฝันดี"

"เอิ่มมมม เราไม่ไปไขนะ..."<<<หมา
"ง่า เราก็ไม่ล่ะ"<<<ส้ม
"แกเป็นคนคิดไม่ใช่เรอะ ไปเปิดเองดิ"<<<อุ้น
"ง่า...เราอุส่าหวังดีกะโซ่นา...เด๋วมันงอนไม่เป่า เรานี่ล่ะจะซวย"
"ไปเปิดเลยไป!!!"
"ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
แกร็ก!
ชิ้งงงงงงงงงงง!!!
"อร้ากกก อย่าทำนู๋~ นู่ม่ายยู้เยื่องงงง"
"ตายซะเหอะมรึงงงงงงงงงงงงง"
"แง้~~~~"

    "โซ่ มาเป่าพาร์ท3กัน โซ่โล่ดีๆนะ"
"อ้ะ..."ตาของโซ่แสดงความแปลกใจน้อยๆก่อนจะยิ้มออกมาอย่างยินดี
อย่างน้อยมันก็พูดดีๆกับเราแล้วละนะ...^^