[U-Kiss] Fiction's Place

ลำดับตอนที่ #4 : Part 3 - Special

You are my obsession – 2Seop

สองตอนแรก;  Love at first sight Love equal Obsession
 

Special

“แจซอบวันนี้ที่คณะกูมีกิจกรรม ถ้าจะไปบ้านกูก็ต้องรอก่อนนะ”

“เออๆ เดี๋ยวกูไปนั่งรอที่คณะมึงละกัน” แจซอบกดตัดสายหลังจากเพื่อนต่างคณะของเขาโทรมาเพื่อบอกให้มารอไปที่บ้านด้วยกันที่คณะ เนื่องจากช่วงนี้เป็นช่วงเปิดเทอมใหม่จะมีกิจกรรมรับน้องของแต่ละคณะทำให้ต้องกลับบ้านช้ากว่าเวลาปกติ ขายาวพาเขาไปที่ลานกว้างหน้าตึกที่กำลังจัดกิจกรรมกันอยู่

“น้องๆครับ เกมส์นี้พี่จะให้แต่ละกลุ่มส่งตัวแทนออกมา เอ้าลุกขึ้นมาได้เลย” เสียงรุ่นพี่ตะโกนสั่งรุ่นน้องให้ลุกขึ้นมาร่วมกิจกรรมสันทนาการที่จะช่วยกระชับความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนและพี่น้อง แต่ละกลุ่มส่งตัวแทนออกมาทั้งชายและหญิง

“เฮ้ แจซอบมานั่งนี่ๆ” เสียงเรียกจากแจฮโยเพื่อนของเขาเรียกให้ไปนั่งที่ม้านั่งยาวที่ใช้วางอุปกรณ์ต่างๆใกล้กับลานที่จัดกิจกรรม

“มึงเป็นพี่ว้ากคณะดนตรีนี่หว่า สนใจมาร่วมกิจกรรมคณะบริหารหน่อยมั้ย?”

“หึ ไม่เอาอ่ะ กูเบื่อจะแอ๊บโหดละที่คณะก็พอ” ร่างสูงส่ายหน้าปฎิเสธคำชวนของเพื่อน ตาคมมองไปทางกลุ่มนักศึกษาปีหนึ่งก่อนจะหันมาหาเพื่อนอีกครั้ง

“ไหนน้องรหัสมึงว่ะ ผู้หญิงหรือผู้ชาย?”

“เป็นผู้ชายเว้ย แต่ก็แอบสวยอยู่นะยิ่งเพื่อนสนิทน้องเขายิ่งน่ารักเลยอ่ะ” แจซอบตอบก่อนจะกวาดสายตามองหาน้องรหัสของเขาแล้วชี้ให้เพื่อนดู

“นั่นไง คนหัวแดงที่นั่งใกล้น้องหน้าหวานๆน่ะ” ตาคมมองปลายนิ้วของเพื่อนไปจนสะดุดเข้ากับรุ่นน้องผมสีแดงคนหนึ่ง ดวงตากลมโตที่ดูคมแต่พอมีรอยยิ้มกลับดูหวานน่ามอง จมูกโด่งจัดและปากอิ่มที่กำลังหัวเราะให้กับกิจกรรมลงโทษแบบตลกๆอยู่ด้านหน้า

“เป็นไงมึง? อึ้งไปเลยดิ่ น้องสองคนนี้ตัวเด่นของรุ่นเลยนะดังกว่าดาวกับเดือนคณะกูอีก ฮ่ะๆ มึงชอบคนไหน”

“เฮ้ย ชอบบ้าอะไร กูเพิ่งเคยเห็นหน้าน้องเขาเนี่ยนะ” แจซอบหันมามองหน้าเพื่อนอีกครั้ง เขาไม่ใช่คนที่จะตกหลุมรักใครง่ายๆในครั้งแรกซะหน่อย แต่ว่าน้องคนนั้นพอได้มองแล้วรู้สึกโลกสว่างขึ้นมาเลยแฮะ

“เอ้า รักแรกพบไง ไม่เคยได้ยินหรอ?”

“แรกพบที่หน้าบ้านมึงเหอะ เพ้อเจ้อ”

“อย่าให้เห็นว่าแอบไปจีบน้องกูนะมึง อย่าเพิ่งออกตัวกูล่ะยังไม่ได้เฉลยสายรหัสเลย”

“อ่าว แล้วจะเฉลยตอนไหนเนี่ย?”

“หลังเกมส์นี้ละ เดี๋ยวจะให้ปิดตาหาพี่รหัส” แจฮโยอธิบายเกมส์ต่อไปที่จะถือว่าเป็นการเฉลยพี่รหัส-น้องรหัสไปด้วยโดยจะให้รุ่นน้องออกมาทีละกลุ่มจากนั้นก็ปิดตาและอยู่ในวงล้อมของพี่รหัสของแต่ละคนภายในกลุ่ม ซึ่งเกมส์นี้ต้องมีอย่างน้อยหนึ่งคนที่จับตัวพี่รหัสถูก ใครที่โชคดีจับได้ก็จะได้รางวัลจากรุ่นพี่ไป

“น่าสนุกดีนี่” ร่างสูงสนใจในเกมส์ที่อีกคนเล่ามา คงจะเป็นเกมส์ที่สนุกน่าดูทั้งคนดูและคนเล่น

.

และแล้วเกมส์สุดท้ายก็มาถึง รุ่นพี่ทยอยเล่นเกมส์โดยจัดกลุ่มให้รุ่นน้องออกมาที่ละสามกลุ่ม กลุ่มละห้าคนแล้วเริ่มเล่นเกมส์ บางกลุ่มก็จับตัวพี่รหัสได้ถูกต้องมากกว่าหนึ่งคู่แต่บางกลุ่มก็จับไปถูกเลยจึงต้องโดนลงโทษไปตามระเบียบ

“ถึงตากูล่ะ” แจฮโยบอกกับเพื่อนก่อนจะลุกขึ้นเตรียมเล่นเกมส์แต่จู่ๆหนึ่งในรุ่นพี่ก็วิ่งตรงมาหาทางที่ทั้งคู่ยืนอยู่

“แจฮโย วันนี้ไอ่แทอิลไม่มาแล้วกลุ่มนี่ก็กลุ่มน้องมันด้วย หาคนแทนมันทีดิ่” เหมือนจะเกิดปัญหานิดหน่อยเมื่อวันนี้มีรุ่นพี่มาร่วมไม่ครบทุกคน และการเฉลยเกมส์ก็ต้องเล่นต่อให้จบ บังเอิญที่รุ่นพี่ทุกคนมีงานหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบอยู่เลยไม่ว่างมาเป็นตัวแทนให้ ความช่วยเหลือเลยต้องตกมาถึงแจซอบที่ว่างอยู่

“เออ งั้นแจซอบมึงไปช่วยกูหน่อยละกัน”

“แต่กูคนละคณะกับมึง...”

“ไม่เป็นไรหรอกหน่า แค่ไปยืนล้อมวงน้องแค่นั้นเอง ไปๆ” มือหนาลากให้อีกคนเข้ามาร่วมกิจกรรมด้วย รุ่นพี่ห้าคนจัดการยืนล้อมรอบน้องๆทั้งห้าคนที่ปิดตาไว้แล้วเรียบร้อย จากนั้นรุ่นพี่ก็สั่งให้น้องๆเริ่มต้นตามจับพี่รหัสได้  เสียงตีกลองและเสียงเชียร์ดังลั่นลานกว้างคอยเอาใจช่วยกลุ่มสุดท้ายที่จะต้องทำการตามจับตัวพี่รหัส ผ่านไปไม่นานรุ่นพี่สองในสามคนรวมแจฮโยแล้วด้วยก็ถูกน้องที่ปิดตาไว้คลำทางจนจับตัวรุ่นพี่ได้แต่ก็ยังไม่ได้รับอนุญาติให้เปิดตาได้เลยต้องยืนจับแขนรุ่นพี่เอาไว้

“น้องกีซอบเดินตรงไปเลยๆ นั่นแหล่ะจะจับได้แล้ว” เสียงรุ่นพี่ที่ช่วยบอกทางให้กับรุ่นน้อง ส่วนใหญ่มักจะถูกแกล้งให้เดินออกไปนอกวงล้อมแต่พอเป็นรุ่นน้องคนนี้แล้ว ดูเหมือนรุ่นพี่สาวๆในคณะจะเอ็นดูเป็นพิเศษแทนที่จะแกล้งกลับช่วยให้น้องจับตัวรุ่นพี่ได้เร็วๆ และรุ่นพี่ที่ยืนใกล้กับกีซอบมากที่สุดตอนนี้ก็คือแจซอบ...

“นั่นแหล่ะน้องกีซอบ! ถึงแล้ว! กอดไว้เลย!” พอกีซอบเริ่มคลำทางมาถึงตัวแจซอบได้ใกล้ขึ้น เสียงตะโกนของใครซักคนดังขึ้น ทำให้กีซอบรีบรวบกอดตัวรุ่นพี่ที่เขาเจอตัวแล้วไว้ก่อนจะยิ้มอย่างโล่งใจที่จับตัวรุ่นพี่ได้เสียที  แต่เหมือนเจ้าตัวที่กำลังปิดตาเอาไว้จะไม่รู้เลยว่าด้วยความสูงที่ใกล้เคียงกันทำให้ใบหน้าเรียวของร่างโปร่งกับรุ่นพี่อยู่ในระยะค่อนข้างอันตราย

“จับกันได้ครบแล้วนะคะ ทีนี้อย่างเพิ่งเอาผ้าปิดตาออกนะ พี่จะประกาศชื่อพี่รหัสกับน้องรหัสที่ถูกต้องก่อนนะ” รุ่นพี่สาวสวยไล่ประกาศรายชื่อของพี่รหัสและน้องรหัสภายในกลุ่ม

“พี่ชื่ออะไรหรอฮะ?” ร่างโปร่งแอบกระซิบถามรุ่นพี่ตรงหน้าที่เขายังคงกอดเอาไว้อยู่ แค่เสียงกระซิบใกล้ก็ทำเอาแจซอบใจเต้นไม่เป็นจังหวะแล้ว ยิ่งใบหน้าเนียนใสที่อยู่ใกล้จนได้กลิ่มหอมอ่อนๆจากตัวของอีกคน บางทีก็อยากให้เกมส์นี้เล่นต่อไปเรื่อยๆ ยังไม่ต้องเฉลยเลยได้มั้ย ขอให้ได้อยู่แบบนี้ไปตลอด

“ฮื่อ บอกไม่ได้สิ่”

“งื้อออ บอกหน่อยเถอะนะฮะ” ปากอิ่มยู่น้อยๆด้วยความขัดใจ ในระยะห่างเพียงเท่านี้ยิ่งไม่ปลอดภัยเข้าไปทุกที หรือเกมส์นี้ควรจะรีบจบลงได้แล้วก่อนที่บางทีร่างสูงอาจจะอดใจเอาไม่ไหวเสียก่อน

“ไม่เอา”

“คู่สุดท้าย แจฮโย-กีซอบ ทีนี้ก็เปิดตาได้!” เสียงประกาศรายชื่อคู่พี่น้องคู่สุดท้ายดังขึ้น กีซอบหันหน้าไปทางต้นเสียงถึงแม้ว่าจะปิดตาอยู่ก่อนจะหันกลับมา

“หวังว่าพี่จะชื่อแจฮโยนะ” พูดจบมือเรียวก็รีบคลายกอดและจัดการแกะผ้าปิดตาออก ทันทีที่ผ้านั้นหลุดออกจากตา ร่างโปร่งก็รู้ตัวว่าระยะห่างของทั้งคู่มันน้อยเกินไปแล้ว ตาคมจ้องลึกเข้าไปในตากลมโตตรงหน้าครู่หนึ่งก่อนจะเป็นฝ่ายผละตัวออกมาก่อน

“เอ่อ พี่ชื่อ...”

“เสียใจด้วยนะ นายโดนลงโทษแล้วล่ะ เฮ้ยแจฮโย น้องมึงจับไม่ถูกว่ะ” แจซอบยิ้มให้คนตรงหน้าก่อนจะตะโกนเรียกเพื่อนของตัวเองให้มาหาน้องรหัส แจฮโยวิ่งตรงมาทางทั้งคู่ก่อนจะแตะที่ไหล่ของกีซอบแล้วแนะนำตัว

“สวัสดีกีซอบ พี่ชื่อแจฮโยเป็นพี่รหัสของนายนะ ส่วนไอ่นี่ไม่ต้องไปสนใจมันหรอก”

“อ่า งั้นผมขอตัวไปนั่งก่อนนะฮะ!”

คงพอจะทันที่แจซอบได้เห็นริ้วแดงๆบนแก้มขาวๆของใครบางคน ก่อนเจ้าตัวจะรีบวิ่งกลับไปนั่งรวมกลุ่มกับเพื่อนๆแล้วซุกหน้าแอบอยู่ที่หลังของใครซักคน ....





.............................................................
 

กว่าจะเอาสเปเชี่ยลมาให้คนอ่านได้ มาช้าไปมากแต่ดีกว่าไม่มานะ ;w;

ขอบคุณที่ชื่นชอบและติดตามฟิคทูซอบของคนแต่งนะคะ