ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    โดนบังคับให้มารัก

    ลำดับตอนที่ #2 : ห๊า.....ดูตัว 2

    • อัปเดตล่าสุด 26 เม.ย. 50


    ' ฉันขอโทดจิงๆนะจุงซูฉันก้ออยากไปกะเทอนะแต่ไม่ได้จิงๆคราวหน้านะ '
    ' ได้จ้าไว้คราวหน้าก้อได้ '
    ค่อยยังชั่วที่ จุงซูให้อภัยเพราะว่าเรื่องไปกินไอติมเนี่ยฉันผลัดเค้ามาเป็น 10 ครั้งแล้ว
     

    ----------------------------------- บ่าย  2 แล้วจ้า -------------------------------------


    อยากจ้ารู้จิงๆ ว่าคนที่จามาทานดินเนอร์กับครอบครัวเราจาเป็นไคน้า

    ' เชิญขึ้นรถคับคุงนู๋ '

    ' ขอบคุงค้าคุงลุง '

    บึ้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.......................(รถออก)

    เอียด.......ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(รถมาถึงที่ก้อจอด)

    ' คุงลุง.....ทำไมมาทีร้านครบวงจรของแม่ละ '

    ' คุณผู้หญิงบอกว่าให้มาก่อนนะคับ '

    ' เอาอีกเระ...........คุงแม่ '

    ฉันเดินลงจากรถและเข้าไปที่ในร้าน เจอพวกพนักงานในร้านมายืนออกันอยู่

    แล้วแต่ละคนก้อถืมเครื่องแต่งหน้าเอย ชุดเอยชุดงี้มาเป็นราวเลย  ฉันก้าวเข้ามาอย่าง งง 

    ' คุณหนูมาแล้วพวกเรา.............เชิญค้าคุณหนูแชยองไปอาบน้ำก่อนนะค้า '

    ป้าคนหนึ่งเข้ามาทักฉันและนำฉันไปที่ห้องอาบน้ำของสปา

    ' ขอบคุงค่ะ......เออว่าแต่ทำไมฉันต้องมาอาบน้ำที่นี้ด้วยละอาบที่บ้านก้อได้ '

    ' ดิฉันเองก็ไม่ทราบไรมากนักหรอแต่ว่า Boss บอกว่าให้พวกเราแปรโฉมคุณนู๋ให้สวยที่สุดนะค้า '

    ป้าคนนั้นก้อเดินออกไป  นี่มันชักชอบกลๆ  อยู่นะ ฉันอาบน้ำเสร็จก้อมาแต่งตัวชุดคลุมธรรมดา

    จากนั้นก้อมานั้งให้เค้าทำผมแต่งหน้า

    ' Wow........นี้ตัวฉันหรอนี่สวยอะไรจาขนาดนี้ Wow '

    ฉันส่องกระจกมองเงาตัวเองพวกนั้นเค้าแต่งหน้าให้ฉันโทนสีชมพูอ่อนๆ

    หรือจาพูดได้ว่าใช้สีในการแต่งน้อยมากแต่ออกมาดูดีเค้ากับหน้าฉันเอามากเลย

    ' คุณนู๋ชุดและรองเท้าที่ต้องใส่คืนนี้มาแล้ว '

    ' ขะ..........ขอบคุณค้า '

    โอ้...........พ่อแม่คิดอะไรอยู่นะถึงซื้อชุดที่สวยขนาดนี้มาให้ฉันใส่ชุดออกสีชมพู

    ขาวสวยมากเลยมีโบว์อยู่ตรงกลางระหว่างหน้าอกและที่สำคัญเป็นเกาะอก

    ที่พ่อไม่ยอมให้ฉันใส่มาก่อนและฉันก็ไม่คิดจาใสเหมือนกัน เอะๆๆๆๆ

    รองเท้าเป็นเบบส้นสูงสักครึ้งนิ้วได้ สีขาวสดใส

    ฉันแต่งตัวเสร็จก้อรีบขึ้นรถอยากเร็วจี๋เพราะว่าเวลามัน 
    2ทุ่มกว่าแล้ว แล้วถ้าฉันสายงานนี้แม่เล่นงานตายแน่

    ฉันอยากจารู้จิงๆเล้ยว่าคนที่จามาทานข้าวกับพวกเราคือใคร
    ' คุณลุงค่ะ........เด๋วช่วยเเวะร้านคอฟฟี่ช๊อบหน่อยนะ
    ตรงสี่แยกหน้าเนี่ย '

    ' ได้คับคุณนู๋แต่ต้องรีบหน่อยนะคับ '

    อ่า.........นั้งทำสวยอยู่ตั้งนานหิวน้ำจาแย่กินไรดีน้าาาา

    ' พี่ค่ะ......โกโก้เย็น Big เพิมวิบครีมพิเศษที่นึง '

    ' ทั้งหมด 59 บาทค้า ขอบคุงมากค้า '

    มาแล้ว........จ๊วบๆๆๆๆๆอะไรมันช่างอร่อยอย่างงี้

    จ๊วบๆๆๆๆๆๆ...................พลัก!!!!

    โอ้ย........ใครชนอ่า

    ' ขอโทด....เป็นอะไรไหมครับคุณ.....เจ็บตรงไหนรึป่าว '

    ฉันก้มหน้าก้มตาปัดชุดสวยๆที่เต็มไปด้วยฝุ่น......แล้ว
    เงยหน้าขึ้นจาด่าคนที่ชนฉัน

    ' นี่.!!!!!!นายเดินภาษาอะไรห๊า.....ไม่ดูคนบ้างเล้ย. '

    WoW !!! o_0 คนไรหล่อมากเลย ผมสีดำขลับ คิ้วเข้ม

    ใบหน้าโค้งได้รูปสูงโปร่งสรุปแล้วน่ารักมาเลย

    แต่เสียอย่างเดียวตาถัว

    ' เออ.....ผมขอโทดจิงๆ คับ '

    ' นิ....คุณขอโทดแล้วมันหายเจ็บไหมละ '


    ' คุณนู๋คับไปได้แล้วละเราสายมากแล้ว '

    ฉันโต้เถียงกับเค้าคนนั้นอยู่นานสองนานจนคุณลุงต้องมา

    ลงจารถมาเรียกฉัน

    ' ค้านู๋ไปเดี๋ยวนี่ละ..........ฝากไว้ก่อนนะนาย ชิ '

    จากนั้นฉันก็รีบเดินไปดูดโกโก้ไปขึ้นรถ

    คุณลุงรีบออกรถไปอยากเร็วจี๋เพราะมันเสียเวลามากแล้ว

    ' คุณลุง....วันนี้มันมีอ่ารัยกันแน่เนี้ย '

    ' กระผมก็ไม่ทราบคับคุณผู้หญิงไม่บอกอารัยไว้เลย '


    -------------------------- 20 นาที รถก็มาถึง ที่โรงแรงชื่อดังแห่งหนึ่ง ----------------------------------------


    พอรถจอดสนิท ฉันก็เดินลงจารถมา   ~ เหงา  เหงา คนรักไม่มีอยากเค้า ~ เสียงโทรศัพท์ของฉันเอง

    ' หัลโหล ~ ค่ะอ่าวคุณแม่ มีอารัยค้า....นู๋อยู่หน้าโรงแรมแล้ว '

    ' มาก้อช้าจิงๆเล้ยแม่ให้คนขับรถไปรับตั้งแต่ บ่าย 2 มัวไปทำไรอยู่รีบๆขึ้นมานะชั้น 9 ห้อง 195 '

    ' ค่ะแม่....... ' โดนด่าอีกแหงๆ -3-

    ฉันรับตรงดิ่งเข้าไปกดลิฟท์  ไม่ช้าลิฟท์ก็เปิดออก  ~ดิ้งดิ่ง~

    มาถึง ชั้น  9 แล้ว  ห้องอะไรน้าาาาาาาาาา  อ๋อ  195

    อยากรู้จิงๆเล้ยปกติเวลากินข้าวครอบครัวทีรัยก็จาทานที่ร้านอาหารของโรงแรม

    ไม่เห็นเคยจองห้องสักกะที ฉันเดินไปนับเลขห้องไป

    191   192   193   194    195

    อ๋อ...........นี่ไงเจอแล้ว..........อยากจะรู้จิงๆเล้ยว่ามีอารัยกันแน่ เอาวะเปิดประตูเลย

    เอียดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ..........~~~~~~~~~~

    อ่า..........นั้นมันนายคนที่ชนฉันที่ร้านตะกี้นี้นี่ หนา

    ' นาย ! ! ! ! ! ! '

    ' เทออีกแล้วหรอเนี้ย '

    ฉันรีบตะโกนออกไป  ทันใดนั้นฉันเห็นสายตาอำมหิตของแม่ฉันก็หุบปากทันควัน

    ' ขะ.....ขอโทษทีที่เสียมารยาทค่ะ '

    ' ขอโทดคับคุณน้า  คุณอาที่เสียมารยาท ' ไม่ต้องห่วงเล้ยนั้นนาย คนนั้นก้อขอโทดด้วย

    ' อ่าวทั้งสองคนเคยเจอกันแล้วหรอจ๊ะ ' แม่ฉันพูด

    ' ยังค่ะแม่บังเอิญเจอกันที่ร้านคอฟฟี่ช๊อป ' ฉันรีบปฏิเสทความสัมพันธ์

    ' หรอ...........งั้นก้อดีเลย  แชยองจ๊ะนี่..อาคังไม่สิต้องเรียกว่าพี่คัง.........อาคังนี่แชยองไงที่น้าเล่าให้ฟังไง '

    ' ยินดีที่ได้รู้จักคับน้องแชยอง '

    ' ยินดี '

    พอฉันได้มาเห็นตานี่ฉันรู้เลยว่าพ่อแม่ฉันกับพ่อแม่ของตาอาคังนี่คิดอารัยกันอยู่

    ' ดี.......จังเลยนะที่สองคนรู้จักกันมาก่อนงานหมั้นนี้จาได้ไม่ยุ่งยากนะค้าคุณ '

    อะ......อะ ไร....นะหมั้นหรอ  แม่ของตาอาคังนั้นต้องบ้าแน่ๆ ฉันพึ่งจาอยู่ ม.6 เอง

    จะหมั้นได้ไง แม่ของฉันคงไม่ยอมเป็นแน่

    ' 55555   จิงด้วสินะค้าคุณนาย '  แม่   แม่พูดงี้ได้ไง

    พอแม่ของฉันพูดอย่างงั้นตานั้นก็ยักคิ้วให้ฉัน สองที

    แสดงว่าตานั้นรู้เรื่องนี้อยู่นานแล้วแน่แลย

    ' เออผมว่าเราไปสปากันดีกว่าไหมให้เด็กๆเค้าคุยกันนะ ' คุณอาพ่อของตานั้นชวนพ่อแม่ฉันและเมียของเค้า
     
    พ่อแม่ อย่าไปเลยน้าหนูไม่อยากอยู่กับตานี่

    ' ก็ดีนะคับผมปวดหลังมา 2-3 วันแล้ว คุณก็ไปสิให้ยายนู๋อยู่กับอาคังไปก่อน '

    ' ไปสิไป '  โอ้.....ไม่พอ่แม่และคนอื่นไปกันหมดเหลือแต่ฉันกับเขาแค่สองคน

    ' พ่อ   แม่  ' ฉันพยายามเรียกแมีพ่อแม่ไปก่อน ส่วนตานั้นก็นั้งฟัง i pot อยู่ได้
     
     แก๊ก   แก๊ก  เสียงอ่ารัยอ่า รึว่า  ประตูโดนขังหรือเนี้ยอะไรเป็นไปไม่ได้

    ' นี่.........นายมาช่วยกันหน่อยสิ เราสองคนโดนขังแล้วรู้ไหม '  ฉันรีบบอกตาอาคัง

    ส่วนตัวฉันก็ พยายามเปิดประตู

    ' นี่นายมาช่วยกันหน่อยสิ ' ฉันยังย้ำให้ตาอาคังนั้นมาช่วยแต่เค้าก้อยังนั้งนิ้ง

    ' นาย '
    ฉันย้ำอีกเป็นครังที่3 คราวนี้ตานั้นถอดหูฟังออกพร้อมทั้งปลดหระดุมเสือออก 3-4 เม็ด

    ' นี่...นายจาทำอะไรนะ........ฉันให้นายมาช่วยเปิดประตูตะหากนะ '

    ' ผมรู้แล้ว..........แต่ทำไงได้ก็พวกพ่อๆแม่ๆเค้าล็อกจากด้านนอกจาทำไรได้เรื่องนี้นะผมรู้มาอาทิตย์กว่าแล้วเราไม่ต้องท้าอารัยมากแค่.. '

    พอตานั้นพูดจาก็ควานหาอะไรออกมาจากระเป๋ากางเกง สักพักเค้าก็หยิบซองถุงยางอานามัยที่ยังไม่ได้ใช้ออกมาโชว์ให้ฉันดู

    ' นายจาบ้ารึไง......ฉันอยู่แค่ ม.6 เองนะ '

    ' จาเป็นไรไปเล่าฉันใช้มันครั้งแรกตอน ม.4ไม่เห็นต้องกลัวเลยสนุกออก '

    พอนายนั้นพูดจบเค้าก็วางซองไงที่โต๊ะจากนั้นก็ตรงรี่เข้ามาหาฉันและจับไหล่ของฉันเอาไวแล้วเค้าก็พยายามที่จะรูดซิบด้านหลังฉันลงให้ได้

    ช่วงเวลานั้นฉันไม่รู้สึกอะไรเลยเนื้อตัวชาไปหมดคงเป็นเพราะกลิ่นน้ำหอมของตานั้นหอมแบบแปลกๆจนทำให้ฉันเคลิ้มไป จนมารู้สึกตัวอีกที

    ตานั้นก็บรรจงรูดซิบเสือผ้าฉันไปเกื่อบสุดแล้วฉันตกใจมากจึงรีบผลักตัวเค้าออกไป

    ' ยะ.....หยุดเดี๋ยวนี่นะ..............ฉันจาไปอาบน้ำแล้ว ' ฉันรูดซิบกลับคืนแล้วก็เดินไปที่ตู้ๆ หนึ่งในห้องนั้นข้างหน้าจาเป็นห้องรับแขกก็จึงแต่ข้าง

    ข้างในจาว่าเป็นบ้านก็ไม่ปาน มีห้องนอน  ห้องน้ำที่มีอ่างน้ำใหญ่เอามากๆ ลงไปแช่ได้

    ทีละเป็น 10 คนเลย อะโชคดีไปที่แม่เอาเสือผ้ามาให้ฉันเปลียนด้วย มีครบเลยนะแม่ทั้งชั้นใน เสื่อ  กระโปง หะ มีแต่กระโปง

    จาบ้าตายแม่กะจาให้ฉันเสร็จตานี่แหงๆ

    ' ฉันไปอาบน้ำละนะ '

    ฉันบอกตานั้นที่สีหน้าหมดอารมณ์

    ' ตามบาย '

    ฉันตรงดิ่งเข้า

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×