RAIN SUCK

เนื้อเรื่อง

RAIN SUCK

                                    ย่าง เข้าเดือนกรกฎาคม ฝนตกเกือบทุกวัน วันนี้ผมติดฝนขณะยืนรอรถเมล์เพื่อที่จะกลับบ้าน ผมไม่ชอบการรอแต่วันนี้มีอะไรบางอย่างที่ทำให้ผมคิดว่าการรอไม่ใช่เรื่องน่าเบื่ออีกต่อไป ผู้หญิงคนหนึ่ง เธอรอรถเมล์ที่ป้ายเดียวกับผม ผมภาวนาให้ฝนตกอย่างนี้ตลอดและให้รถมาช้าลง เพื่อที่ผมจะได้มีเวลาอยู่กับเธอนานๆ ผมเห็นเธอครั้งแรกเมื่อประมาณ 3 เดือนที่แล้ว เธอน่ารักในสายตาผม ใจของผมเต้นไม่เป็นจังหวะเวลาอยู่ใกล้เธอ ผมไม่กล้าที่จะทำความรู้จักกับเธอ แต่วันนี้แหล่ะที่ผมจะรวบรวมความกล้าเพื่อบอกเธอว่าผมรู้สึกอย่างไรกับเธอ เอี๊ยด.... เสียงรถเมล์มาจอดที่ป้ายเธอเดินขึ้นรถไปแล้ว ผมรีบเดินตามเธอไป บรรยากาศในรถนั้นคนแน่นขนัด ไม่มีที่นั่งว่างๆเลย ผมยืนห่างจากเธอไม่มากนัก สมองของผมกำลังทำงานอย่างหนัก คิดหาคำพูดที่จะคุยกับเธอ จนไม่ได้ยินเสียงเด็กกระเป๋ารถเมล์ “พี่พี่ เก็บเงินด้วยพี่” ผมได้สติทันที “อ่ะ นี่เงิน” ผมรีบล้วงเงินในกระเป๋าสตางค์ให้ไป ก่อนเด็กกระเป๋ารถเมล์ไปมันบอกกับผมว่า “ผมเรียกพี่ตั้งนานกว่าพี่จะจ่าย ว่างๆพี่ไปเช็คประสาทบ้างก็ดีน่ะ เห็นยืนยิ้มอยู่คนเดียว” ผมไม่เข้าใจว่าเดี๋ยวนี้ทำไมต้องเอาวัยรุ่นท่าทางกวนตีนมาเป็นกระเป๋ารถเมล์ด้วย เขาใช้อะไรในการคัดเลือกกระเป๋ารถเมล์ ผมไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับมัน เพราะผมอารมณ์ยังดีอยู่ “จอดป้ายหน้าด้วยค่ะ” เธอบอกกับคนขับรถเมล์ เมื่อรถเมล์จอด เธอเดินลงจากรถ ผมรออยู่ในรถสักพัก ก็ตัดสินใจลงป้ายเดียวกับเธอ เธอเดินเข้าซอยหมู่บ้าน ผมตามเธออยู่ห่างๆ เธอเลี้ยวขวา ผมทิ้งช่วงไว้ประมาณห้านาทีจากนั้นค่อยเดินตามเธอ แต่ปรากฏว่า ในซอยนั้นไม่มีใครเดินอยู่เลย บ้านหลังแรกที่ผมเห็นนั้น ต้องใช้เวลาเดินอย่างน้อยสิบนาที เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะเดินเข้าบ้าน สองข้างทางมีแต่หญ้า และกระท่อมหลังหนึ่ง มันเกิดอะไรขึ้นหรือเธอไม่ใช่มนุษย์ ผมเริ่มเกิดความกลัวขึ้นมาเพราะตอนนี้ใกล้พลบค่ำ บรรยากาศชักวังเวง ผมพยายามมองให้ทั่วจนไปสะดุดตากับกระท่อมที่อยู่กลางพงหญ้ามีเงาเคลื่อนไหวอยู่ในนั้น มีอะไรบางอย่างที่ทำให้ผมเดินตรงไปที่กระท่อม และแล้วภาพที่เห็นเป็นสิ่งที่ผมไม่อยากเชื่อที่สุด เธอถูกมัด เอาผ้าปิดปาก มีชายสองคนกำลังทำมิดีมิร้ายกับเธอ ผมควรทำยังไงดีควรแจ้งตำรวจไหมหรือจะเป็นพระเอกไปช่วยเธอ ถ้าผมช่วยเธอสำเร็จผมอาจได้เธอมาเป็นแฟน คิดได้ดังนั้นผมก็เปิดประตูเข้าไปและพูดประโยคคลาสสิคออกมาว่า “หยุดน่ะ จะทำอะไรกับแฟนกู” นั่นติ๊ต่างว่าเขาเป็นแฟนทั้งที่ไม่เคยคุยกันเลย ชายสองคนหันมามองผม “แฟนมึงเหรอ คืนนี้กูขอแล้วกัน”ชายที่มีรูปร่างใหญ่พูดและวิ่งมาหาผมเพื่อจะต่อย ผมหลบหมัดได้และถีบเข้าไปที่ท้องจนมันล้มอยู่ตรงพื้น ชายคนที่สองหมายจะจับตัวผม ผมเหวี่ยงตัว แล้วต่อยไปหมัดหนึ่ง จนเขาเซไป ชายตัวใหญ่ลุกขึ้นมา หน้าออกเป็นสีแดงด้วยความโกรธจัด เขาโถมตัววิ่งมาทางผม คราวนี้ผมหลบไม่พ้นด้วยความที่เขาตัวใหญ่กว่าผมมาก เขาชนผมอย่างแรงจนผมกระเด็นไปนอนอยู่กับพื้น เสร็จแล้วเขาก็จับผมขึ้นมา “ มึงเก่งนักเหรอ เจอไอ้นี่หน่อย ” ชายคนที่สองพูดพร้อมกับโชว์มีดพับยาวสองนิ้วครึ่ง ฉึก... ใบมีดสัมผัสกับร่างของผม ผมรู้สึกได้ถึงความเย็นของมัน  เสียงเธอคนนั้นกรีดร้องสุดเสียง ชายตัวใหญ่สะดุ้งก่อนปล่อยร่างผมล่วงลงไปกองกับพื้น “ไปเร็ว เดี๋ยวตำรวจก็แห่มาจับมึงหรอก ” ชายคนที่สองบอกกับชายตัวใหญ่ ทั้งสองคนวิ่งออกจากกระท่อมไป  เลือดค่อยๆซึมออกมาจากร่าง กลิ่นคาวเลือดกระจายไปทั่วกระท่อม ผมนอนหายใจโรยริน หูอื้อไปหมด ได้ยินเสียงของใครบางคนตะโกนอยู่ข้างนอกกระท่อม “ สวัสดีครับ มีใครอยู่ในกระท่อมร้างหรือปล่าวครับ ผมได้ยินเสียงกรีดร้องของผู้หญิง ” มีคนเปิดประตูเข้ามาเห็นผมนอนจมกองเลือดและหญิงสาวถูกจับมัด เขารีบไปช่วยแก้มัดเธอ “กรุณา ช่วยแจ้งตำรวจกับเรียกรถพยาบาลมาให้หน่อยค่ะ” เธอพูดรัวพร้อมกับหายใจหอบ “ขอบคุณค่ะที่มาช่วยฝน ไม่งั้นฝนคงโดนไอ้พวกขี้ยามันข่มขืน” เธอบอกกับผม พลางช้อนหัวผมขึ้นมาไว้บนตักเธอ อย่างน้อยวันนี้ผมก็ทำสำเร็จที่หาโอกาสได้คุยกับเธอแถมยังรู้อีกด้วยว่าเธอชื่อฝน “อาการเป็นยังไงบ้างครั้ง เจ็บมากหรือปล่าว” ผมพยายามจะพูดแต่ไม่มีเสียงใดๆออกมา ผมได้แต่พยักหน้า เหงื่อบนหน้าผากเริ่มไหล ไม่เคยเจ็บอะไรเท่านี้มาก่อน “อดทนอีกซักพักน่ะค่ะ รถพยาบาลจะมาแล้ว” เธอพูดปลอบผม ระบบหายใจเริ่มติดขัด เลือดเริ่มไหลออกจากปาก ทำไมไม่เห็นเหมือนในหนังเลย นี่ผมกำลังจะตายจริงๆหรือเนี้ย ชีวิตทำไมมันสั้นนัก อุตสาห์ได้คุยกับเธอแล้ว ตาเริ่มพร่ามัว ในที่สุดผมก็ทนพิษบาดแผลไม่ไหว ก่อนที่ลมหายใจสุดท้ายจะมาถึง ผมพยายามมองเธอเป็นครั้งสุดท้าย ผมดีใจที่ได้หลับในอ้อมกอดของผู้หญิงที่ผมรัก ผมทำหน้าที่ของผมได้อย่างสมบูรณ์แล้ว ผมค่อยๆหลับตาลง ในที่สุดผมก็หลับไปอย่างไม่มีวันกลับมา......

                        รักและอาลัยแด่เพื่อนรัก