ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [S.Fic] My heart is your {ออยXคิว}

    ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 3 : บุกบ้าน!

    • อัปเดตล่าสุด 9 พ.ค. 56


    Title : My heart is your CH.3

    Pairing :พี่ออยXพี่คิว,Lawbreaker x Xcrosz
     
    Rate :ม่ายบอก=w= //โดนตรบ
     
     
     
     
    ช่วงเวลาที่มีความสุขของฉัน  คือการได้กระทำทุกสิ่งเพื่อเธอ
     
     
     
    [Oil Part]
     
     
    ''คิว ไปเดตกัน'' ผมพูดด้วยสีหน้าจริงจัง หลังจากที่บุกมาที่บ้านของคิวตั้งแต่เช้ามืด
     
    ''ห๊า....?''  แต่ดูเหมือนคิวจะสะลึมสะลือหรือยังไงก็ไม่รู้ เป็นเด็กเป็นเล็กทำมาเป็นนอนไม่พอ น่าจับตีจริงๆ
     
    ''ไม่ต้องมาหาเลย เมื่อคืนมัวทำอะไรอยู่ ไม่ยอมหลับยอมนอน'' 
     
    ''เอ้อ....เมื่อคืน? อ่อ.....ก็นั่งเล่นเกม นั่งแชทอ่ะ'' 
     
    ''แล้วนอนกี่โมง''
     
    ''อือ.....ตี3ล่ะมั้ง'' คิวกระพริบตาปริบๆเหมือนกำลังนึกอยู่ แต่คำตอบนั้นทำผมแทบจะเป็นลม
     
    ''เด็กดื้อ!'' ว่าแล้วก็บีบจมูกไปสักที
     
    ''เป็นเด็กเป็นเล็กต้องนอนให้ครบ8ชั่วโมงรู้ไหม แล้วนี่อะไร นอนตี3ตื่น6โมง เดี๋ยวพี่ก็จับตีซะหรอก''
     
    ''ก็ใครใช้ให้พี่มาตั้งแต่6โมงวะครับ ปกติวันหยุดผมก็ตื่นสักบ่ายโมงแหละ'' เเหน่ะ ยังจะมาโทษผมอีก
     
    ''แบบว่า..บังเอิญได้บัตรสวนสนุกฟรีมา2ใบอ่ะ ก็เลยจะมาชวนไปเที่ยว'' ไม่ได้โกหกนะครับ ได้ฟรีจริงๆ ไอ่เอกมันให้มาเมื่อวาน บอกให้ชวนคิวไปเดตวันนี้ จู่ก็ใจดี วางแผนอะไรอยู่ป่ะวะ
     
    ''พี่...สวนสนุกมันเปิด10โมงโว้ยครับ'' คิวเบิกตากว้างเมื่อรู้เหตุผลที่ผมมารบกวนเวลานอนอันมีค่าของมันตั้งแต่6โมง เออ..จะว่าไปก็จริงว่ะ แล้วผมแหกขี้ตาตื่นมาทำบ้าอะไรตั้งแต่เช้าวะ
     
    ''เออ...ก็เผื่อเวลาอาบน้ำแต่งตัวไงวะ'' ไม่ต้องให้คิวบอกผมก็รู้ว่ามันเป็นข้ออ้างที่โง่มาก
     
    ''อาบน้ำแต่งตัว!! พี่ครับ ผมตื่นมา9โมงก็ทำทุกอย่างเสร็จทันครับ''
     
    ''เออๆ งั้นก็ขึ้นไปนอนต่อเหอะ เดี๋ยวพี่นั่งเล่นเกมรอก็ได้'' 
     
    ''ไม่ไหวแล้วพี่...อุ้มผมขึ้นห้องที'' ว่าไงนะ!! แบบนี้เขาเรียกว่าให้ท่าหรือเปล่าวะ
     
    ''ไม่กลัวพี่ค้นห้องหรือไง'' ผมพูดขำๆ
     
    ''ม่ายละ...ผู้ชายเหมือนกันนี่'' หลังพูดจบ คนตัวเล็กก็โถมเข้าใส่ผมทันที นี่ผมต้องอุ้มคิวขึ้นไปจริงๆหรอวะ....ห้องนอนซะด้วย เกิดห้ามใจไม่ไหวแล้วปล้ำคิวขึ้นมาจะทำยังไงเนี่ย    แต่ร่างกายดันไปไวกว่าความคิด ผมเลยช้อนตัวคิวขี้นมาอุ้มในท่าเจ้าสาว เฮ้ยตัวเบาว่ะ! แต่ก็ดีเหมือนกัน เวลาอุ้มเข้าห้องหอจะได้สะดวก.....เดี๋ยวก่อน นี่กูคิดไปถึงไหนวะ ไอ่โรคจิตออยเอ้ย!    
     
    ไม่นานนักผมก็ขึ้นมาถึงห้องของคิว ก็ดูสมกับเป็นห้องของเด็กม.ปลายดีนะ ผมวางจัดการวางเจ้าเด็กดื้อลงบนเตียง พลางสำรวจรอบๆห้องไปด้วย อ้าว!หมวกผม อยู่ตรงหัวเตียงคิวนี่เอง แหมขอคิดเข้าข้างตัวเองสักหน่อยจะได้ไหม
     
    ''ฟี้...ฟี้...'' เสียงกรนเบาๆของคิวเรียกให้ผมหันไปมอง หืม...หน้าตอนหลับก็น่ารักเหมือนกันนะเนี่ย 
     
    ''ทำหน้าแบบนั้น เดี๋ยวพี่ก็อดใจไม่ไหวหรอก'' ผมพึมพำเบาๆ แล้วเขยิบไปใกล้ร่างเล็กตรงหน้ามากขึ้น และในที่สุด..ริมฝีปากของผมก็แตะเข้ากับหน้าผากของคิวจนได้ 
     
    ''บ้าเอ้ย!'' ผมรีบผละออกจากคิวในทันใด ไอ่เชี่ยออย....ไอ่เฒ่าหัวงู...ไอ่กินเด็ก... เหี้ย ผมว่าถ้าอยู่ในห้องนี้ต่อไป ผมต้องปล้ำคิวแน่ๆ คิดไปคิดมา ไปซื้อข้าวดีกว่าว่ะ อยู่นี่นานเดี๋ยวหื่นแดรก
     
    ''คิว จะเอาอะไรป่ะ? เดี๋ยวพี่ไปซื้อมาให้'' ผมลองถามคิวดู แต่ก็ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่กูเรียก......จ๊ะ! งั้นซื้ออะไรมาก็แดรกๆไปละกันนะ คิดแล้วผมก็คว้ากุญแจรถแล้วขับออกไป 
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    ในที่สุดผมก็ข้ามน้ำ ข้ามทะเล ข้ามมหาสมุทร (เวอร์ไป หารออกสัก5ละกัน) กลับมาบ้านคิวจนได้ ส่วนอาหารที่ผมภูมิใจนำเสนอ....มันคือ....ข้าวซอยไก่ฮะ เฮ้ย!ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้น รู้ไหมว่าข้าวซอยมันอร่อยจะตาย กินง่ายด้วย หืม..นี่มัน8โมงครึ่งแล้วนี่นา ผมว่าผมไปปลุกคิวก่อนดีกว่า
     
    ''เฮ้ยคิว! ตื่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!'' ผมกระชากผ้าห่มคิวออกมา แล้วกระซิบ(?)ข้างหูเจ้าเด็กน้อยเบาๆ(!?)
     
    ''แม่...ขออีกห้านาที....'' น่าน ยังจะมาทำเสียงงัวเงียอีก
     
    ''ใครแม่เอ็งวะ! เฮ้ยตื่นมากินข้าวเลยนะ เด็กดื้อ!'' คราวนี้ผมไม่รอให้อีกฝ่ายตอบ จัดการช้อนตัวคนตัวเล็กขึ้นมานั่งบนตักผมทันที
     
    ''เฮ้ย!! ทำอะไรของพี่เนี่ย!!'' แหม่..ทีงี้ทำเป็นตื่น น่ารักจริงๆ
     
    ''เอ้า ปลุกดีๆไม่ชอบ ชอบแบบนี้สินะ'' ผมหยอกพลางยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ แต่ก็ถูกคิวผลักออกมาก่อน
     
    ''พอเลยๆ ไหน ซื้ออะไรมากิน'' ตื่นมาก็ถามหาของกินเลยนะ ไม่ถงไม่ถามสุขภาพกูซักคำ
     
    ''ข้าว'ซอย'ไก่'' นี่ผมไม่ได้เน้นนะคร๊าบบบบ
     
    ''ทะลึ่งละ'' คิวยิ้มแล้วผละออกจากตักผม ก่อนที่ร่างบางนั้นจะเดินลงไปข้างล่างแบบไม่สนใจผมเลยสักนิดเดียว....
     
    ''เฮ้ย รอกันมั่งเด้!!'' ผมโวยวายแล้วรีบตามคนตัวเล็กลงไป
     
    ''อาอ่อยอีอ่ะ'' คิวพูดพลางเคี้ยวตุ้ยๆ ดูน่ารักใช่ได้เลยล่ะ..
     
    ''เคี้ยวให้หมดก่อนแล้วค่อยพูดน่า'' ผมหัวเราะ ก่อนที่จะเอื้อมมือไปเช็ดน้ำซุปที่เปรอะแก้มคิว ส่งผลให้เด็กหนุ่มตรงหน้าชะงักไปชั่วครู่
     
    ''อะ...เอ่อ...พี่ออย ผมขอไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนนะ!'' คิวพูดแล้วรีบเดินหนีออกไปเลย ถ้าเมื่อกี้ตาผมไม่ฝาด...ผมว่าผมเห็นหน้าคิวแดงหน่อยๆ.....รึเปล่านะ?









    กรี๊ดดดดดดดดดดดดด>,< เสร็จแบบเกรียนๆแถมยังโครตตัดจบ! โอ้ยยยยย ที่เหลือขอต่อตอนที่4นะคะ 
    บอกตามตรง ต้องขอขอบคุณคุ
    Melodionมากเลยค่ะ เม้นให้กำลังใจของคุณทำให้เราดีใจจริงๆค่ะTwT เม้นอื่นๆก็ไม่ใช่ไม่ดีนะคะ ก็ขอขอบคุณทุกคนที่ติดตามมากๆค่ะ>,<
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×