~~//Cruel GiRL AnD BaD BoY//~~

ลำดับตอนที่ #6 : สัตว์ต่างๆ+ภัยมหันต์

 

เงียบบบบ ไป 3 วิ…

 

“O.O อะไรวะเนี่ยยย”เสียงร้องดังมาจากด้านหลัง เป็นเสียงที่ทำให้ฉันขำจริงๆ-*-

 

“ทำไม...ทำไมมันช่าง...หน้าเหมือนเธอจัง...ยัยพริกกี้ 555 ”

 

เงอะ-*- ฉันหันหลังขวบ! ทำไมเป็นอย่างงี้วะ -*- เขากำลังจับสารพักสัตว์ที่ฉันยัดเข้าไปในตู้ออกมา

แล้วทำหน้าราวกับว่าเห็นสิ่งมหัสจรรย์ -*- อีตานี่ไม่กลัวอะไรเลยหรือไง เนื่อง

จากฉันไม่รู้ว่าไอคุณชายปีศาจนี่กลัวสัตว์ประเภทไหน แม่เลยจับมาหมด -*- 

(แถวเนี๊ย)ทั้ง จิ้งจก แมลงสาบ เขียด ทีนี้ฉันจะทำยังไงดีล่ะ -*-

 

“ขอโทษ เหมือนฉันตรงไหนไม่ทราบ นายนี่มันนอกจากจะปากเสียแล้วยังตาถั่ว

อีกนะ ฉันจะไปหน้าเหมือนจิ้งจกได้ยังไง ชิ”

 

เซ็ง โดนว่าหน้าเหมือนตัวอะไรเนี่ย

 

“หึหึ ป่าววว ฉันไม่ได้ว่าเธอเหมือนจิ้งจกซะหน่อย อย่าร้อนตัวเซ่”

 

“-_-^^ เชอะ”

 

“แต่ว่า เธอเหมือนมัน 3 ตัวรวมกันต่างหาก -*- ”

 

กรี๊ดดดดดดดดดดดด ไอบ้านี่

 

ฉันจะต้องล้างแค้นนายให้ด้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย T.T

 

หลังจากที่ฉันเถียงไม่ออก และเขาก็นั่งลงหัวเราะอย่างคนบ้าแล้ว ฉันก็ต้องตก

อยู่ในสภาพอึดอัดอีกครั้ง...เนื่องจากหูเจ้ากรรม ดันไปได้ยินอะไรบางอย่าง

 

“ทำไมเดี๋ยวนี้ท่านเรียวยิ้มบ่อยจังเธอ เห็นมั้ยยย ท่านเรียวหัวราะด้วยยย ฮืออ 

ตั้งแต่เข้าโรงเรียนนี้มานะ ฉันยังไม่เคยเห็นท่านเรียวเป็นอย่างนี้เลยยT^T”

 

“ช่ายยย นังเด็กใหม่นั่นเป็นอะไรกับท่านเรียวน่ะ ฮืออ ทำไมท่านเรียวต้องยิ้มให้

มันคนเดียว ฮือ”

 

เอาเข้าไป -*- คิดกันไปได้นะแม่คุณ ฉันจะเป็นบ้าตายเพราะรอยยิ้มของหมอนั่น

อยู่แล้ว ไม่ใช่พิสวาสนะยะ ขอโทษ...แต่ฉันรู้สึกอยากจะอ๊วกกก โอ๊สสสสส -*-

 

จะว่าไป อีตานี่เนี่ยนะไม่เคยยิ้ม -*- ไม่อยากจะเชื่อเลย แต่หน้าก็ให้ล่ะ ว่าหยิ่ง

เอาการ แหมมมม ทำไมท่านเรียวต้องยิ้มให้มันคนเดียว-*-

 

ขอโทษอีกที...แต่ฉันไม่ต้องการซักนิดย่ะ -*-

 

ในที่สุดก็เลิกเรียนซักที เหม็นขี้หน้า -*- อ่ะ จะใครซะอีกล่ะ ก้ออีตาหัวเงินข้าง

หลังฉันไง ไม่รู้เป็นบ้าอะไร นั่งผิวปากทั้งชั่วโมง

 

ไม่หันหลงกลับไปเอา ตรีนน ยัดปากก็บุญแล้วย่ะ สมาธิฉันงี้กระเจิง เฮ้อ-*-

 

“ยัยพริก”หมอนั่นเรียก

 

“...”

 

“ยัยพริก!”

 

“...”

 

“หูแตกหรอ ฉันเรียก ทำไมไม่ตอบ-*-!”

 

ฉันค่อยๆหันหน้ากลับไปเผชิญกับเขา แล้วก็ยิ้ม- -

 

“ไม่ใช่ขี้ข้า ^^ …-*-…”

 

“หึ ปากเธอนี่มันจริงๆเลยนะ ซักวันเหอะ จะพูดไม่ออก”

 

“-_-^”

 

“เธอ...-*- กลับยังไงฮะ -*-..”

 

“เหาะกลับมั้ง”

 

“-*-อย่ามากวนฉัน”

 

“รถย่ะ ฉันไปละ ขี้เกียจเถียงกะนาย เสียเวลา-*-…”

 

“หึ แล้วเราจะได้เห็นดีกัน แม่ตัวแสบ”

 

ฉันขี้เกียจจะเสวนากะคนพรรคนั้นเลยเลี่ยงออกมา...ฉันเดินสำรวจทางไปเรื่อยๆ แต่ว่า...

 

“เธอน่ะ หยุดอยู่ตรงนั้นนะ”เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งก็ดังออกมา จากซอกตึก

 

โอ้โหแฮะ -*- สวยอ่ะ ตายัยนั่นกล๊มกลม จมูกก็โด๊งงโด่ง ปากก็สวยได้รูปเชียว 

หุ่นยังกะนางแบบ ไม่น่ามาเป็นนักเรียนเลย(เย้ยย)

 

“เธออ...เรียกฉันทำไม”ฉันถาม

 

แล้วตาฉันก็เหลือบไปเห็นผู้หญิงอีก 4 คน เดินออกมาจากทางเดียวกัน-*-

 

มันชักจะแปลกๆแล้วอ่ะ...อะไรอีกล่ะทีนี้

 

“ยัยยนี่น่ะเหรอ ที่จูบกับเรียวเมื่อเช้าน่ะ”ยัยหน้าสวยหันไปถามยัยหน้าจืด...เอ๊ะ 

ยัยหน้าจืดนั่นมันห้องเดียวกะฉันนี่ -*-

^^ สอบเสดแต่งต่อแน่นอนงับ 

รักคนอ่านทุกกคน แม้จาน้อยมากๆๆๆ ก้อตาม T^T