fic(Harry potter)เจ้าชายแห่งความมืด

    ตอนเด็กๆเราทุกคนลวนมีความฝันเป็นของตัวเอง

บ่างคนอย่ากเป็น ทหาร ตำรวจ หมอ บ่างคนอาจจะมี

ความฝันอย่ากเป็น จอมยุทย์ จอมเวทย์ แต่เมือเราโต

ขึ้นความฝันบ่างอย่างมันเป็นไปไม่ได้ บ่างคนจึงหันไป

อ่านหรือดูภาพยนตร์แฟนตาซีแทน

แล้วจะเป็นยังไงถ้าคนๆหนึ่งหลุดเข้าไปในโรงแฟนตาซี

ทีเป็นโลกเวทย์มนต์ทีเป็นโรงคู่ขนานกับ

ภาพยนตร์ทีเราเคยดูแถมยังดันมีสายเลือดเดียวกับ

ชายทีเป็นทีหวาดกลัวของคนทั้งโลกอีกต่างหาก

บ่างคนอาจจะตกใจ บ่างคนอาจจะงง

แต่ไม่ใช่กับผมทีทั้งงงและตกใจถึงจะดีใจนิดๆก็เถอะ

ตอนนี้คุณอาจจะสงใส่ว่าเอ็งพูดอะไรเอะแยะแล้ว

ตกลงเอ็งอยู่ไหนฟะ??

ผมอยากจะบอกว่าตอนนี้ผมอยู่ในปราสาทมัลฟอย

พวกเค้าบอกว่าผมเป็นสายเลือดของซาราซา ซิลิธีรีน

งงสิครับงานนี้โดยทีคนบอกผมคือ

ชายทีชื่อว่าลูเซียส มัลฟอยเค้าได้อธิบายว่า

บรรพบุรุษของผมถูกส่งให้หลบหนีไปเพราะความ

ประสาทเสียของซาราซา สลิธีรีนทีเอาแต่หมกมุนอยู

แต่กับศาตร์มืดจนเพียน

พอฟังจบยิ่งงงหนักกว่าเดิมอีกกกกก

ก็อก ก็อก "ท่านโอเดล ถึงเวลาอาหารเย็นแล้วคะ"

"ครับนาซินซ่าอีกสักครู่ผมจะลงไป"

"ทราบแล้วคะ" ให้นายสิคิดอะไรเยอะแยะไปหมด

มีแต่ต้องทำใจเท่านั้นละมั๋งนะ