[BB+2NE1] WHY!? ทำไมนายชอบทำให้ฉันหึงจังนะ

ลำดับตอนที่ #1 : เรื่องราวระหว่างฉันกับเขา

   bom part.

ในเช้าวันที่อากาศสดใส

 " อืมมมม.." ฉันคลางออกมาเบาๆในขณะที่กำลังบิดขี้เกียจ ฉันขยี้ตาเบาๆ ก่อนจะหันไปกดนาฬิกาปลุดที่ใครคนนึงตั้งไว้




" ตื่นแล้วหรอป้า นาฬิการ้องทั้งนานกว่าจะลุกได้นะ "  เสียงของร่างสูงที่กำลังต้มมาม่าอย่างเคร่งเครียด เนื่องด้วยการที่เขาทำกับข้าวไม่เป็น และฉันก็ตื่นสายเกินกว่าจะมาทำกับข้าวให้เขาได้ -..- คงสงสัยกันใช่ไหมค่ะว่าเขาเป็นใคร? ร่างสูงนี้ก็มีอยู่คนเดียวหล่ะค่ะ นายท๊อปนั่นเอง -*-  ฉันมานอนที่บ้านเขาอย่างนี้ คงไม่้ต้องบอกนะค่ะว่าเราเป็นอะไรกัน -///-





" ย่าห์!! เมื่อไหร่จะเลิกเรียกฉันว่าป้าสักทีนะ! กำลังฝันดีเลย เอานาฬิกาปลุกมาทำไม T T "




" ก็คำนี้มันคุ้นปากนี้หนิป้า -..- คุณที่รักครับ นี้มันกี่โมงกี่ยามแล้วครับ จะเที่ยงอยู่แล้วนะเฮ้ย! ผมไม่เคยกินข้าวมื้อเช้าทันสักทีทั้งๆที่ตื่นเช้า เฮ้อออ" 




" โถ่ๆ แค่นี้ทำมาเป็นบ่น แล้วมาขอฉันเป็นแฟนทำไมหล่ะ เชอะ! "




" ค้าบๆ ไม่บ่นก็ได้ที่รัก - .- ไปอาบน้ำแล้วมากินมาม่าของผมเร็วๆเลย เดี๋ยวมันจะอืดเหมือนป้าซะก่อน " หนอยย ดูมันพูดดิ ไม่น่าเอามันมาเป็นแฟนเลยจริงๆ T T




" หนอย ไอ้ลิงอ้วนเอ๊ย!"
ฉันตะโกนด่าไป แต่ท๊อปไม่มีปฏิกริยาตอบรับ สงสัยชินแล้วหล่ะมั้ง - -+ หลายคนคงอยากรู้ว่าฉันกับเขาเป็นแฟนกันได้ยังไง (ไม่อยากโว้ยย : ผู้อ่านบางคน) ถึงไม่อยากก็จะเล่าค่ะ :P



  ย้อนกลับไปเมื่อปีที่แล้ว...

" จียง นายยังเห็นฉันเป็นแฟนอยู่ไหมห่ะ! ใส่ใจกันบ้างสิ นายเปลี่ยนไปทุกวันๆ หางเหินฉันออกไปทุกวันๆ มันหมายความว่ายังไง! " ฉันตะคอกใส่จียงด้วยความหงุดหงิด เขาทำแบบนี้ทำไมกัน ฉันไม่เข้าใจจริงๆ T T



" นี่พี่อย่ามาขึ้นเสียงกับผมนะ ผมก็บอกพี่ไปแล้วไงว่างานผมเยอะ ทั้งแต่งเพลง ไหนยังต้องเตรียมอัลบั้มใหม่ ไหนจะทัวร์ญี่ปุ่นอีก เวลาผมจะนอนยังไม่มีค่อยจะมีอยู่แล้ว "




" เรื่องนั้นฉันรู้ แต่พอเวลาที่เราได้อยู่ด้วยกัน ทำไมนายพยายามจะออกห่างฉันอยู่เรื่อยเลยหล่ะ ทำไมเวลาที่ฉันชวนไปกินข้าว นายกลับบอกไปไม่ได้ แต่ฉันยังเห็นนายไปกับพวกแดนเซอร์อยู่เลย ทำไมกันหล่ะบอกเหตุผลมาหน่อยซิ บอกมา! "




" ปัดโถ่เว้ย! จะอะไรกับผมนักหนาห่ะ ไม่ชอบที่ผมทำแบบนี้ใช่ม่ะ? ไม่ชอบก็เลิกกับผมไปเลยดิ!! "




" นายก็อยากเลิกกับฉันอยู่แล้วใช่ไหมหล่ะ? เออ เลิกก็ได้!! นายมันแย่ที่สุดเลย ฉันเกลียดนาย จียง!! " ฉันตบหน้าเขา แล้วก็วิ่งออกไปทั้งน้ำตา ..



ฉันตัดสินใจวิ่งเข้าไปหลบในห้องซ้อมเต้น ซึ่งตอนนี้ไม่มีใครอยู่แล้ว ฉันล้มตัวลงนั่งติดกับกำแพงในมุมที่มืดที่สุด ฉันไม่ได้เปิดไฟ เพราะฉันไม่อยากให้ใครมาเห็นฉันในสภาพแบบนี้ ตอนนี้ฉันเจ็บไปหมดแล้ว ฉันก็ไม่ได้อยากจะเลิกกับเขาหรอก แต่เขามาทำแบบนี้ ฉันทนไม่ไหวแล้ว เขาทำตัวเปลี่ยนไปเยอะ นอกจากเรื่องที่ฉันพูดกับเขาไปแล้ว ยังมีเรื่องที่เขาไปมีข่าวกับนักร้องที่ญี่ปุ่นอีก ยิ่งคิดด็ยิ่งเสียใจ ทำไม ทำไมนายต้องทำแบบนี้กับฉัันด้วย ฉันมันเลวมากใช่ไหมห่ะ T T




" เฮ้อ ในที่สุดก็เจอตัวสักที นี่ป้ามาร้องไห้อะไรอยู่ตรงนี้เนี่ย " เสียงของชายคนนึงเอ่ยขึ้น ฉันแหงนหน้าเพื่อจะมองว่าต้นเสียงเป็นใคร ด้วยความมืดและน้ำตาทำให้ฉันมองเห็นหน้าไม่ค่อยชัดนัก เห็นแค่ภาพร่างสูงๆอยู่รางๆ แต่ก็พอทำให้ฉันรู้ว่าเขาคือ ท๊อป .. 





" เรื่องของฉัน อย่ามากวนฉันตอนนี้ ขอร้อง " ฉันพูดไปก็เพราะทุกครั้งที่อยู่กับเขา ไม่เคยมีตอนไหนที่จะไม่กัดกัน หน้าก็ตาดีนะ แต่ปากพาหาเรื่องชะมัดเลย - - ทำไมฉันต้องมาเจอนายนี่ตอนนี้ด้วยนะ ฉันไม่มีอารมณ์มาเถียงกับมันตอนนี้หรอกนะ T T




" ผมไม่ได้มากวนนะป้า ที่ผมมาหน่ะ เพราัะผมเป็นห่วง " หลังจากเขาพูดเสร็จ เขาก็ค่อยๆนั่งลงข้างๆฉัน




"...." ฉันนิ่งไม่ตอบอะไร เป็นห่วงฉัน? คำๆนี้มันออกมาจากปากนายนั่นได้ยังไงกันนะ ร้อยวันพันปีไม่เคยจะได้ยิน




" ถ้าผมเดาไม่ผิด ที่ป้าร้องไห้นี่.. เรื่องจียงใช่ไหม? "




" อืมใช่ แต่มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับนาย ออกไปเถอะ ฉันอยากอยู่คนเดียว "




" ป้าเลิกกับมันแล้วใช่ไหม? " นายนั่นไม่ฟังที่ฉันพูดเลย กลับเอาแต่ถามอย่างเดียว อารมณ์นี้ฉันก็ไม่อยากคุยกับเขาเท่าไหร่หรอกนะ แต่ก็เอาเถอะ เวลานี้ฉันก็ต้องการคนมาปลอบใจเหมือนกัน T T




" ใช่ " มันรู้ได้ยังไงหน่ะว่าฉันเลิกกับจียงแล้ว T T




" ผมว่าละ เดี๋ยวนี้มันเปลี่ยนไปจริงๆหล่ะ มันทำแบบนี้ทุกครั้งเวลามันอยากเลิกกับใคร เห็นวันนี้มันบอกจะมาหาป้า ว่าแล้วว่ามันต้องเกิดเรื่องแบบนี้ "




" ..... "




" แหนะ เงียบอีกละ เอาเถอะผมเข้าใจ ป้ารู้ไหมวันนี้ผมตามหาป้าทั้งวันเลยนะ "




" ..... "




" ผมเป็นห่วงป้ามากรู้ไหม " วันนี้ทำไมมันมาแปลกแหะ โลกจะแตกวันนี้แล้วใช่ไหมเนี่ย T T




" นี่ท๊อป นายกับกำลังคิดจะทำอะไรอยู่กันแน่ ปกติเจอฉันทีไรนายก็ชวนทะเลาะตลอด ทำไมวันนี้นายถึงมาพูดดีๆกับฉันห่ะ! "




" ป้านี้ก็แปลกนะ พอผมชวนทะเลาะป้าก็ว่า พอผมดีด้วยป้าก็ว่า ฮ่าๆ "




" ก็ฉันชินกับที่นายชวนทะเลาะมากกว่าหนิ นายยังไม่ตอบฉันเลยนะว่านายมาพูดดีๆกับฉันทำไม "




" ผมว่าผมก็แสดงออกชัดเจนอยู่นะป้า ป้ายังไม่รู้อีกหรอ? "




" ฉันจะไปรู้ได้ไง ถ้านายไม่ดะ ... " ฉันยังพูดไม่ทันจบ อยู่ๆนายนั่น มันเอาปากหนาๆของมันมาประกบกับปากเรียวบางของฉัน ฉันพยายามขัดขืนนะ ทั้งทุบอกทั้งหยิกหลัง แต่มันก็ไม่มีท่าทีว่าจะนำปากของมันออกจากปากฉันเลย ฉันจึงเลิกพยายามแล้วปล่อยให้มันจูบฉันอย่างว่าง่าย นายนั่นคงชอบฉันสินะ ฉันควรจะรู้ดีใจหรือเสียใจดี? - - แต่ฉันก็ปฏิเสธไม่ได้หรอกนะว่าจูบนี้มันทำให้ฉันรู้สึกดี ถึงแม้มันจะไม่ใช่จูบแรกของฉันก็เถอะ จูบนี้มันทำให้ฉันลืมเรื่องที่ผ่านมาทั้งหมดไปเลยก็ว่าได้




" ทีนี้คงรู้แล้วสินะ -////- " นายนั่นถอนปากบอกแล้วหันมาถามฉัน โอ้ยย จริงๆฉันก็เขินนะเนี่ย -////-




" อื้ม ไม่รู้ก็โง่แล้วหล่ะ -///- นายชอบฉันตั้งแต่เมื่อไหร่หรอ?"




" อะไรใครชอบป้า ไม่มี๊ -0- "




" อย่ามาโกหก ไม่ชอบแล้วเมื่อกี้นายจูบฉันทำไมห่ะ ไอ่ลิงอ้วน! "




" ผมไม่ได้โกหกนะ ผมไม่ได้ชอบป้า แต่ผมรักป้า " แอร๊ยยย แค่บอกรักก็เขินแล้วพอแล้ว มันยังเอาของมันเข้ามาใกล้ๆฉันแล้วจ้องมองฉันด้วยสายตาจริงจังอีกด้วย อย่าทำแบบนี้ได้ไหม ฉันเขินจะตายอยู่แล้วนะ -//////-




" อย่าจ้องหน้าฉันแบบนี้สิ ฉะ ฉัน.. เขินนะ // "





" ฮ่าๆ ป้า ถ้าไม่รังเกียจ เป็น.. แฟนกับผมนะ.. ? "




" .... " ไอ้ลิงอ้วนมันพูดอะไรของมันเนี่ย เขินโว้ย><




" ป้าอย่าเงียบดิ ผมกลัวนะ :( "



" ฮ่าๆ ก็ฉันเขินหนิ อื้ม เป็นก็เป็น .////. " 




" ดีมากป้า ว่าแล้วว่าป้าต้องยอมเป็นแฟนผม ฮะฮะฮ่า -..- " นายนั่นพูดไปพร้อมกอดฉันไป โอ้ย จะกอดแน่นอะไรหนักหนาเนี่ย หายใจไม่ออกแล้วนะ -///-




" เฮ้อ ฉันถอนคำพูดทันไหมเนี่ย แล้วนี้กอดเบาๆหน่อยสิ ฉันหายใจไม่ออกนะไอ่อ้วนเอ้ย "



" พูดแล้วห้ามคืนคำสิครับที่รัก " นายนั่นพูดพร้อมคลายกอดให้เบาลงตามที่ฉันบอก ฉันเลยกอดเขาตอบ แล้วนำคางของฉันไปวางบริเวณไหล่กว้างๆของเขา



" นี่ท๊อป ฉันขอถามอะไรหน่อยได้ไหม "




" ถามมาสิป้า ผมตอบจะตอบทุกเรื่องเลย "




" คือ ฉันอยากรู้ว่านายรักฉันได้ยังไง ฉันไม่เข้าใจๆจริง เห็นเจอหน้าทีไรนายก็กวนประสาทฉันตลอด "



" นึกว่าเรื่องอะไร ป้ารู้ไหม ที่จริงผมรักป้าก่อนไอ่จีมันอีกนะ ชอบตั้งแต่ป้ามาฟรีทเพลงWe belong together แล้วหล่ะ ป้าหน่ะทั้งสวยทั้งเสียงดี แต่ผมก็ไม่ได้หลงป้าเพราะแบบนี้หรอกนะ(แล้วจะพูดทำไม= = : ไรท์เตอร์) ผมชอบเพราะป้าหน่ะ ติ๊งต๊องซะไม่มีเลย คนแก่อะไรก็ไม่รู้ ทำตัวเหมือนเป็นเด็กๆ แถมยังชอบกินข้าวโพดอีกต่างหาก(?) -..- "



" ย่าห์!! นี่นายว่าฉันติ๊งต๊องหรอท๊อป! แล้วฉันกินข้าวโพดมันผิดตรงไหน ก็มันอร่อยหนิ T T " 



" โถ่ป้า หน้าตาดีเสียงดีมีเยอะแยะ ผมชอบที่ป๊าติ๊งต๊อง ก็เพราะผมชอบที่ป้าเป็นป้านั่นหล่ะ ไม่เหมือนใครที่ผมเคยเจอมาก่อนเลย "



" เหอะๆ อย่ามาพูดหวานๆให้ฉันเชื่อเลย พูดแบบนี้กับผู้หญิงคนอื่นมากี่คนแล้วหล่ะค่ะ หืม? " ฉันเอานิ้วชี้ไปไปวางลงที่ปากของเขา -..- เจ้าชู้อย่างไอ่ลิงนั่นฉันไม่เชื่อง่ายๆหรอก




" ผมไม่เคยพูดกับแบบนั้นกับใครจริงๆนะครับที่รัก ไม่เชื่อผมหรอ ถ้าไม่เชื่อผมจะกินพริกให้เผ็ดตายไปเลย T T "



" โอ๋ๆ เชื่อสิค่ะที่รัก..  โหยย ว่าฉันติ๊งต๊องนายก็ติ๊งต๊องเหมือนกันหล่ะ กินพริกให้ตาย โอ้วบ้าไปแล้ว " 



" โอ้วติ๊งต๊องเหมือนกัน เรานี้ช่างเหมาะสมกันจริงๆนะที่รัก -..-  บ้าแล้วไง? บ้าแล้วรักไหม๊(วิบัติเพื่อนเสียง)?"



" อื้ม ไม่รู้สิ รักดีไหมนะ "



" โห ใช่ซี้ ผมมันไม่ใช่จียงไง " ไอ่ติ๊งต๊องของฉันพูดถึงจียงเองแล้วก็เศร้าไปเองซะอย่างนั้น ฉันควรจะเป็นคนเศร้าไม่ใช่หรือไง ชิงเศร้าไปก่อนแบบนี้บทฉันก็น้อยลงซิ T T



" โถๆๆ อย่างอนสิค่ะที่รัก ไม่รักแล้วจะตอบตกลงทำไปไมหล่ะ หืม? "



" ผมงอนไปแล้วหน่ะ ง้อด้วยนะครับ "



" โอ๋ๆ ไม่งอนนะ " ฉันพูดเสร็จก็จับหน้าของท๊อปเข้ามาใกล้หน้าของฉัน ก่อนจะเอนหัวเองเข้าไปหอมที่แก้มซ้ายและแก้มขวาของเขาเบาๆ



" หายงอนก็ได้คร้าบบ .////. "



" ดีมากที่รัก รักฉันได้แค่คนเดียวนะ? "



"อื้ม ผมสัญญา ป้าก็ด้วยนะ  รักผมแค่คนเดียวนะ :)"



" โอเคค่ะ " ฉันพูดพร้อมเอนหัวไปหนุนที่ไหล่เขา ด้วยการที่ก่อนหน้านี้ฉันร้องไห้หนักมากๆ มันเลยทำให้ฉันรู้สึกหว่าหนังตาของฉันมันเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ ในที่สุดฉันก็เผลอหลับไป ฉันหวังว่านายนั่นคงไม่ทำอะไรแบบนั้นกับฉันในตอนที่ฉันหลับนะ ไม่ไว้ใจเลยจริงๆ - -+



  สิ่งที่ฉันคิดนั้นมันก็ไม่เกิดขึ้น ฉันตื่นขึ้นมากลางดึกให้ห้องของฉัน ที่บ้านของฉัน ฉันนอนอยู่บนเตียง ส่วนนายนั่นนอนอยู่บนพื้นไม่มีทั้งผ้าห่มและหมอน วันนี้มันก็อากาศหนาวพอสมควรนะ นายนั่นก็นอนสั่นเลย ฉันคิดว่าถ้าฉันอุ้มนายนั่นขึ้นมา นอกจากจะยกไม่ไหวแล้ว คงจะทำให้เขาตื่นด้วย ฉันเลยตัดสินใจเอาหมอนและผ้าห่มของฉันไปให้เขา ด้วยที่หมอนและผ้าห่มนั้นมันมีแค่อย่างละอัน มันเลยทำให้ฉันจำเป็นต้องลงไปนอนกับนายนั่นด้วยหน่ะสิ เอาเถอะ ก็ดีกว่าต้องทนเห็นนายนอนสั่นก็แล้วกัน 

ฉันค่อยๆยกหัวเขาขึ้นแล้วสอดหมอนเข้าไป หลังจากนั้นก็ห่มผ้าให้เขา ฉันกำลังจะล้มตัวลงนอน แต่รู้สึกฉันจะสอดหมอนให้นายนั่นเยอะไปหน่อย เพราะมันเหลือพื่นที่ของหมอนให้ฉันนอนแค่นิดเดียวเอง นั่นเลยทำให้ระยะห่างของฉันกับเขานี้ใกล้กันมากๆ -///-


" ขอบคุณนายมากๆเลยนะวันนี้ ฉันรักนายนะ หวังว่านายคงจะไม่เป็นเหมือนจียงหล่ะ.. " ฉันพูดในคะขณะที่นอนตะแคงหันข้างไปทางเขา หน้าของเขากับฉันใกล้กันมาก มากจนฉันสัมผัสได้ถึงลมหายใจของเขาเลยหล่ะ 



" ฝันดีนะที่รัก " ฉันนำมือที่อยู่ใต้ผ้าห่มไปโอบร่างที่แลดูท้วมนิดๆของเขา หรือเรียกง่ายๆว่ากอดนั่นหล่ะ ก่อนหน้านี้มันก็หนาวพอสมควรนะ แต่พอกอดนายนี่แล้วอุ่นชะมัดเลย -//- ฉันเอาหน้าของฉันไปซบที่บริเวณแผงหน้าอกของเขา ก่อนจะหลับไป..



เรื่องมันก็มีอยู่แค่นี้หล่ะค่ะ อย่าเพิ่งเลี่ยนกันนะ -..-


" นี่ป้า มัวแต่ทำไรอยู่ อาบน้ำแล้วก็มากินมาม่าเด่ อืดหมดแล้วนะเฮ้ย "




"ค่ะๆ จะไปเดี๋ยวนี้ค่ะคุณพ่อ -*- " ถึงนายนั่นจะปากหมาไปหน่อยก็เถอะ แต่ยังไงเขาน่ารักนะ ไม่งั้นฉันคงไม่เป็นแฟนกับเขานานเป็นปีหรอก


แล้วที่ฉันมานอนบ้านเขานี้ไม่ใช่ทุกวันนะ ฉันมาเฉพาะวันที่อยากมา อาทิตย์นึงสองสามครั้งเองหล่ะมั้ง แล้วบ้านเขามีเตียงเดี่ยวสองเตียง ฉันไม่ได้นอนเตียงเดียวกับเขานะ อย่าเข้าใจผิดกันหล่ะ :P อ่อ ส่วนฉันกับจียงตอนนี้เราก็คุยกันได้ปกติแล้ว แล้วฉันก็ไม่รู้สึกอะไรกับเขาอีกแล้วหล่ะ ก็เพราะฉันมีท๊อปแล้วนี่ -////-

------

เปิดมาตอนแรกก็หวานกันเลยแหะ -..- แต่ต่อๆไปอาจจะไม่แล้วนะ จะมีการเข้าใจผิดกันระหว่างท๊อปกับบอม จะเรื่องอะคอยติดตามกันด้วยเน้อ ดูแล้วเม้นดูแล้วโหวตให้ด้วยนะค่ะ เพื่อกำลังใจในการเขียนตอนต่อไป xD


คำไหนตกหล่นจะมาแก้อีกทีค่ะ~


ปล. อย่าทำตัวเป็นนักอ่านเงาเลยค่ะ ตั้งใจคิดเรื่องมาให้อ่านแล้วก็ช่วยคอมเมนกันหน่อย ถ้าสนุกก็บอกมาว่าสนุกไม่สนุกก็บอกว่าไม่สนุก หรือเมนอะไรสักสิดสักหน่อยก็ดี ยอดวิวขึ้นเอาๆ แต่เม้นเทาเดิม เห็นแล้วมันหมดกำลังใจในการแต่งต่อนะค่ะ ถ้าอยากให้เรื่องนี้จบ ช่วยเมนต์กันด้วยเน้อ