คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 5 สิ้นสุด...
อนที่ 5 สิ้นสุ...
อนเ้าฮยอแรีบออาบ้านมาหาอมินแ่เ้า ทั้ๆที่เามีเรียนบ่ายทำไมน่ะเหรอ ็
เรื่อเพื่อนสนิทัวีอฮยอแยัไล่ะ ฮยอแนอนิอยู่นานเรื่ออทเฮเมื่อืน เลยโทร
นัอมินออมาหาในอนเ้าเพื่อระบายวามอัอั้นอเา
"ปาีีใส่เลยเหรอ" อมินอออาารเหวอทันทีที่ฮยอแเล่าบ
"ันไม่ไ้ั้ในะอมิน แ่ันแ่หุหิ" ฮยอแพยายามแ้ัว
"หึหึ" อมินหัวเราะออมาเบาๆับอาารอฮยอแ ฮยอแไม่อาเ็บอะไรไ้อี่อไปแล้วล่ะมั๊
"ันอถามอะไรหน่อย" อมินเรียวามสนใาฮยอแที่นั่้มหน้าอยู่
"วามผิอทเฮืออะไร"ำถามนี้ทำให้ฮยอแผลุบหน้า่ำลไปามเิม แล้วทเฮผิอะไร
ล่ะในเมื่อทเฮไม่เยรู้อะไรเลย ถ้าะมีนผิเป็นเา ที่ิเินเลยไปเอทเฮไม่ไ้รู้เรื่ออะไร
้วยเลยสันิเียว
"มันถึเวลาที่นายวระบอทเฮไ้แล้วมั๊" อมินพูะที่ทอสายาไลออไป
"ันะัใ"
"ใร...นายน่ะเหรอ ทำไม่ไ้หรอ" อมินรู้ัเพื่อนนนี้ี ถ้าะทำไ้ทำไปนานแล้วแหละ ไม่
ปล่อยให้ทรมานใัวเอมาถึทุวันนี้หรอ
"แล้วันวระทำยัไีล่ะอมิน" ฮยอแทำหน้าเหมือนะร้อไห้ออมาให้รุ้แล้วรู้รอไป
"ฮยอแนายฟัันนะ ะบอหรือไม่บอ่าออมา็เท่าัน นายลอัู่สิ" อมินสูลมหายใ
นินึ "เ็บไว้นอึอัมาๆนาย็ทนไม่ไ้นาน็้อระเบิใส่ทเฮ ไม่วันใ็วันหนึ่"
"ถ้าันบอไป แล้วันะล้ามอหน้าทเฮไ้ยัไ" ฮยอแเป็นัวลอย่ามา
"แล้วอนนี้นายไม่อึอัเลยใ่มั๊ย มอหน้าทเฮไ้สบายๆเลยใ่มั๊ย" อมินประเ้าให้
"อมินอ่า" ฮยอแเรียอย่าัใ ่อนะ้มหน้าุลไป มันยาเินไป เาอยู่ับทเฮมาเป็น
สิบๆปี อยู่ีีะให้ไปบออบ มันไม่ยาเินไปเหรอ แ่็ถูอย่าที่อมินว่า ไม่บออนนี้สั
วัน ทเฮ้อรู้เพราะเาแน่ๆ
"ันัสินใแล้ว ันะบอเา" ฮยอแหันมาบออมินที่นั่เี่ยฝุ่นบนโ๊ะอยู่ อมินเพียแ่
ส่ยิ้มบาๆลับมาเป็นำลัใให้เท่านั้น ฮยอแยิ้มมมลับไปให้เ่นันอนนี้มีเพียอมิ
นเท่านั้นละมั้ที่เ้าใเา ฮยอแรูสึอบุอมินมาๆ มีเพื่อนที่ีอยู่้าๆมันทำให้เามี
วามเ้มแ็ึ้นไ้แบบนี้นี่เอ ฮยอแ ไฟท์ิ้ ฮยอแบอับัวเอ
* * *
วันนี้อาารย์ิมเลิสอนเร็ว ทันทีที่อาารย์เินออาห้อไป ฮยอแ็เินไปที่โ๊ะทเฮ ที่ำลันัุ่ยับีวอนอยู่
"ทเฮ วันนี้นายะไปไหนรึเปล่า" ฮยอแถามเสียห้วน
"อะไรอนายฮยอแ ะินทเฮมันเหรอ" ีวอนแวฮยอแ
แ่ฮยอแหาไ้สนไม่ ้อหน้าทเฮเพื่อรอฟัำอบ "อะไรอนาย" ทเฮถามอย่าๆ ไม่ใ่
เพียทเฮหรอที่ เพื่อนในลุ่มทุน็ วันนี้ฮยอแหน้าเรียเียว
"ันมีเรื่ออยาุยับนาย" ฮยอแยัมีน้ำเสียหาเรื่ออยู่ ไม่ใ่ว่าโรธอะไรหรอ แ่เินเลยทำเสียแบบนั้นใส่
"วันนี้ันะไป้อูยอนน่ะ เมื่อวานที่บอไ" ทเฮูีีึ้นเป็นำอธิบาย
"เหรอ ไปที่ไหนล่ะ ันไ้พาน้อนานะไป้วย" อมินที่นั่ฟัอยู่พูึ้นมาอย่าหมันไส้
"อย่านะ นานะน่ะไม่เท่าไหร่ แู่ยอนน่ะ ันไม่รอแน่" ทเฮทำหน้าแย
ฮยอแไ้ยินำอบ็้มหน้าเินลับมาที่โ๊ะอย่าผิหวั ไร้ำพูใๆาเาประมา 5นาที
ไ้เพื่อนในลุ่มยันัุ่ยันอย่ารึรื้น ผิับฮยอแ
"ฮยอแ" สุท้ายทเฮ็เป็นฝ่ายเินมาหาฮยอแ เา้มหน้าไปมอหน้าฮยอแ
"มีอะไร" ฮยอแถามเสียห้วน
"นายมีอะไรรึเปล่า" ทเฮถาม้วยน้ำเสียเป็นห่ว
ฮยอแถอนหายใออมา"ั้นถ้านายมีธุระ ันะไปรอนายที่บ้าน" ฮยอแอนทเฮไ้ไม่นานเอาะเลย
"ปัหาอนาย...ะบอันแล้วใ่มั๊ย" ทเฮยิ้มให้ฮยอแนินึ
ฮยอแพยัหน้าหึๆ ่อนะเยหน้าึ้นมามอทเฮที่ยิ้มอยู่
"ั้นเอาี้ เี๋ยวันะรีบไปรีบลับ แล้วเราไปหา้าวเย็นินแล้วุยัน" ทเฮพูะเอามือับบ่าฮยอแ
"ไม่เป็นไรหรอเี๋ยวันไปรอนายที่บ้าน็ไ้ ันไม่อยาวนเวลานายับ..."
"เอาามนี้นะเี๋ยวันมา" ฮยอแยัพูไม่ไ้บแ่ทเฮับทะ่อนานั้นเาหุนหันรีบออ
ไป แ่ฮยอแ็อารม์ีึ้นมาบ้าหลัานั้น
"ฮยอแมันโแล้วนะไม่เห็น้อเอาใมาเลย ะไปหาแฟนยั้อห่วอี" เยอบ่นามหลัทเฮไป
"ถ้าไม่มีใรห่ว็อย่าอิาไ้ปะ" อมินอลับแทนฮยอแที่นั่เียบอยู่เย
อับอมินั้ท่าใส่ัน ่ายับแนทำท่าเป็นหาเรื่ออีฝ่าย ่อนสุท้ายทุนะแยย้ายัน
ไปหม เหลือแ่อมินับฮยอแ
"ะรอมันริๆใ่มั๊ยเนี่ย" อมินหันมาถามฮยอแ หลัาเพื่อนไปหมแล้ว
ฮยอแพยัหน้าอบ อมินไม่่อยมั่นใในัวทเฮเท่าไหร่เลย อยู่ับผู้หิทีไรเป็นไ้ลืมเพื่อนไปเลย
"ให้ัน้อมให้มั๊ยฮยอแ" อมินถามึ้น
"้อม?" ฮยอแเอียอพูอย่าสสัย
"้อมบอรัไ เี๋ยวันเป็นทเฮให้ ฮ่าฮ่า" อมินเ็หน้าแล้ว็ำัวเอ
ฮยอแำออนิหน่อย "ไม่้อหรอ ันะื่นเ้นว่าเินน่ะสิ"
อมินพยัหน้ารับรู้ เาเอาใ่วยเพื่อนนนี้เสมอ อมินนัุ่ยับฮยอแ ิว
หนัสือ และเล่นเมส์แ่ันเพื่อ่าเวลา
"นี่ห้าโมเอเหรอเนี่ย นั่เล่นั้นานผ่านไปแ่ั่วโมเียวเอ" อมินบ่นออมาะมอนาฬิา้อมืออัวเอ
"นายะลับ่อน็ไ้นะอมิน" ฮยอแเรใอมินเหมือนัน วันนี้้อออมาหาเาแ่เ้า แล้วยั้ออยู่เป็นเพื่อนอี
"ไม่เป็นไร เี๋ยวันอยู่่ออีหน่อย็ไ้ แ่ถ้าหโมแล้วมันยัไม่มาเราลับันนะ
ฮยอแ" อมินพูน้ำเสียล้ายๆสั่
ฮยอแพยัหน้ารับ 'ทเฮะลืมเหมือนทุรั้มั้ย หวัว่าไม่นะ' ฮยอแัวล
อยู่ในใ
* * *
เวลาผ่านไปนอนนี้นาฬิาออมินบอเวลาหนึ่ทุ่มแล้ว เาเผลอนัุ่ยับฮยอแน
ล่วเวลามามา แ่็ยัไร้วี่แววนที่ฮยอแรออยู่
"ฮยอแทุ่มนึแล้วนะ เราลับันเถอะ" อมินระุแนฮยอแเบาๆ
อนนี้่ำแล้วอาาศ็เริ่มเย็นัวล ฮมินำเป็น้อลาฮยอแลับบ้านไ้แล้ว แ่ฮยอ
แ็ยัยืนยันะรอ่อไป
"ไม่้อรอมันแล้ว ป่านนี้ลืมไปแล้วแหละ ลับเถอะ" อมินยัระุแนฮยอแ่อไป
"ฮยอแ้มมอนาฬิา "นายลับไป่อนเถอะเี่ยวันรอสัพั อาะเิปัหาอะไร็ไ้" ฮยอ
แพูับอมินอย่าใเย็น
"ฮยอแอ่า~" อมินลาเสีย "ั้นเอาี้ันให้เวลานายรึ่ั่วโม ถ้าไม่มานาย้อลับนะ"
"อมิน นายลับไป่อนเถอะ ถ้า สอทุ่มยัไม่มาันะลับ"
"นายรับปาแล้วนะฮยอแ" อมินย้ำอีรอบ ฮยอแพยัหน้ารับ
เมื่ออมินเห็นฮยอแรับปาเาึวาใและลับบ้านไป่อน แ่เา็บัับให้ฮยอแรับ
ปาว่าถ้าถึบ้านให้โทรหาเา
เมื่ออมินลับไปแล้ว ฮยอแ็นั่รอทเฮ่อไป้วยวามหวัอันน้อยนิ เวลาผ่านไปล่วเลย
มานานพอูเาึัสินใโทรหาทเฮ ทเฮไม่รับสาย เารอ่อไปเพราะเาสัาับัวเอว่านี่
ะเป็นารรอที่ไร้วามหวัรั้สุท้าย เาึปล่อยัวเอให้รออยาลเวลา่อไป
Rrrr!!! Rrrr!!! Rrrr!!! เสียโทรศัพท์อฮยอแเ้ามา
"ทเฮ" ฮยอแรับ้วยเสียีใ
"นายลับไปเลยนะฮยอแ อโทษทีลืมโทรบอ ันิน้าวับูยอนอยู่น่ะเี๋ยวไปุยันที่บ้านนะ" ทเฮพูลับมา้วยน้ำเสียร่าเริ
"ทเฮ ถ้าำพูที่พูับันมันไม่มี่าอะไร วันหลันาย็อย่าพูมันอีเลยนะ" ฮยอแเอ่ยอย่าใ
เย็นแล้วัสายไปพร้อมับน้ำาที่เอ่อล้นมาาวาสอ้า
ฮยอแ่อยๆันัวเอให้ลุึ้นาที่นั่เาเินออมาอย่า้าๆารรออยที่สิ้นสุ สิ้นสุ
ลแล้วริๆ ฮยอแเินไปเรื่อยๆามทาเพื่อลับบ้าน แ่หัวอเาลับเ็มไป้วยเรื่ออทเฮ
"น้อ!!" เสียเรียาอึระหว่าะ
ฮยอแแทบผะราร้าย เริ่มผุึ้นมาในหัวเา นที่อยู่้าหน้าไม่ไ้มา้วยวามเป็นมิรแน่ๆ
"อะไรฟร่ะ รุ่นพี่เรียแล้ทำเป็นไม่ไ้ยินเหรอ" นพูโวยวาย น้ำเสียบ่บอว่าเมามาไ้ที่
"เปล่ารับ" ฮยอแ้มหน้าอบไป เาลัวนสั่นไปหมแล้ว วันนี้เป็นวันแห่วามโร้ายอ
เาริๆ ฮยอแพยายามัเท้าถอยหลั้าๆ
"ไม่้อพูมา เลี้ยเหล้าพี่หน่อยเ๊ะ" รุ่นพี่เมานนั้นระาระเป๋าฮยอแ แ่ฮยอแเร็ว
ว่า ึมาไ้แล้วอไว้
"ผะ ผม มะ ไม่มีหรอรับ" เสียฮยอแสั่น้วยวามลัว
"อย่าน่า เอามา" รุ่นพี่เริ่มเินุามเ้าไป
ฮยอแอระเป๋าแน่น "พี่เมามาแล้วลับบ้านไปเถอะรับ ยามมาเห็นะไม่ี" ฮยอแ
พยายามเรา แ่ไม่เป็นผลีเลย ลับทำให้รุ่นพี่นนั้น บันาลโทสะึ้น ้วยฤทธิ์แอลอฮอล์มัน
ทำให้าสิ เาัมีัเอร์ึ้นมา
"อยาายเหรอ หา" เาะอใส่ฮยอแ
อนนี้ฮยอแัวสั่นไปหม "ยะ ยะ อย่าทำอะไรผมเลยนะรับ"
บไปอีอน 555+ ฮยอแะเป็นยัไนะะเอาัวรอไ้มั๊ยเนี่ย
ไรเอร์อโทษที่มาอัพ้านะะ ่วนี้มัวแ่ไปอ่านอนอื่นอิอิ
อบุสำหรับำลัใีีาทุนนะะ
ถ้าอนนี้มีอะไรที่พลาไปอีอโทษ้วยนะะ
ความคิดเห็น