คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : จูบ
ฉับ!!!
ร่างของไททันสองตัวล้มลงมิเกะที่ถูกช่วยได้ทันเวลาพอดี ทรุดตัวลงไปนั่งอีกรอบตามองคนช่วยอย่างดีใจที่ตนเองยังไม่ตาย
"เฮ้ นี่มันหมายความว่าไงไอหน้าขนฉันบอกว่าให้รออีกอาทิตย์หนึ่งไม่ใช่หรือไง หรือขี้หูนายเกิดการเพิ่มปริมาณกระทันหันเลยไม่ได้ฟังที่ฉันพูด"
เจสซิก้าในร่างของธีอาปิดใบหน้าชี้ดาบหาเรื่องซีค ซีคเกาหัวอย่างงงๆเพราะจำได้ว่าเจสซิก้าตัวสูงกว่านี่
"เธอตัวเล็กลงรึเปล่า?"
"นี่มันร่างจริงของฉันไอโง่ ตอนนี่ฉันต้องเปลี่ยนแผนกระทันหันเพราะไอ'สัตว์'หน้าขนตัวหนึ่ง เอ้า"
เจสซิก้าโยนพลุดอกไม้ไฟสีแดงที่เธอได้ให้เจคทำการปรับปรุงมันตอนแรกกะจะให้เคนนี่ระบุตำแหน่ง แต่ตอนนี่ต้องเอาให้ซีคเพราะซีคได้เข้ามายังที่กำแพงวอลโรเซ่แล้ว จะให้วิ่งแบกผู้ชายสองคนไปถึงเขตชิกันชิน่าคงน่าเกลียดเกิน สู้มาหากันคนละครึ่งทางยังจะดีกว่า
"มันคือพลุสัญญา เมื่อไรที่นายเห็นสัญญาเป็นดอกไม้ไฟสีแดงก็ให้จุดขึ้นมาเพื่อบอกตำแหน่งฉันจะได้ไปหาถูก หวังว่าสมองลิงๆของนายจะเข้าใจนะ 'แค่จุดพลุบอกตำแหน่ง' "
ซีคมองพลุสัญญาที่อยู่ในมือของตัวเองในเวลานี่ มันแทบไม่ต่างอะไรไปจากแท่งไม้เลยตามองไปที่มิเกะที่นั่งมองอยู่อย่างไม่เข้าใจว่าตอนนี่มัรเกิดอะไรขึ้นกันแน่
"แล้วเธอจะปล่อยมนุษย์ที่ได้ยินแผนการนั้นไปรึ" ซีคชี้นิ้วมาหามิเกะที่อยู่ข้างหลังเจสซิก้า คนถูกชี้หน้าซีดลงเมื่อคิดว่าตัวเองกำลังจะถูกฆ่าอีกครั้ง
"มันเรื่องของฉัน อย่ามาทำให้ฉันโมโหไม่อย่างนั้นฉันจะฉีกร่างนายเป็นชิ้นๆ ห่อใส่กล่องส่งไปให้ปู่กับย่านาย"
เจสซิก้าในร่างลิน่าพูดขู่และคิดจะทำจริง แน่นอนว่าจะมีผูกโบว์แถมให้ด้วย
"....งั้นก็ตามใจ ฉันจะรอสัญญาจากเธอเร็วๆนี่นะ"
"เฮ้ ฉันขอเตือนนะว่าหากนายยังทำแบบนี่อีกฉันจะเอาเรื่องสายเลือดของนายไปบอกกับพวกเบื้องบน"
"เธอคงไม่ทำมันจริงหรอกไม่อย่างนั้นเรื่องของเธอก็จะถูกเปิดเผยด้วยเช่นกัน"
ซีคพูดแกมขู่ต่างคนต่างกุมความลับ เจสซิก้าทำหน้าเหนื่อยใจเพราะเรื่องของเธอถูกเปิดเผยไปแล้วมันยังไงละ ใครมันจะกล้ามาหาเรื่องฉัน ไม่เหมือนซีคที่มีปัญหาเรื่องสายเลือดหากมีคนรู้เข้าคนที่ลำบากจริงๆซีค ไม่ใช่ใครคนอื่น
ด้วยหน้ากากที่ปิดปากเห็นแต่ตาที่ยังคงนิ่งเฉยแต่ขุ่นเคืองทำให้ซีคมองไม่เห็นอารมณ์ของเจสซิก้านึกในใจว่าตนเองก็ถือไพ่ที่มีแต้มเท่ากันอยู่เช่นกันก่อนจะเดินกลับไปแต่โดยดี โดนเตะจนร่างขาดครึ่งก็โดนมาแล้วทำไมกับแค่ฉีกร่างเป็นชิ้นๆเธอจะทำไม่ได้ น่ากลัวกว่าไททันก็ผู้หญิงคนนี่เนี่ยแหละ
"ปลอดภัยแล้วละ ขอฉันดูแผลของนายหน่อยนะ"
เมื่อไททันเดินจากไป เจสซิก้าถือวิสาสะเปิดเสื้อของมิเกะขึ้นรอยช้ำสีม่วงมีเลือดซิบบ่งบอกว่าอวัยวะข้างในนั้นบาดเจ็บ เลวร้ายที่สุดคงจะซี่โครงร้าวไม่ก็หัก
"เธอคือ ไททันปริศนาตัวนั้น?" ซีคที่สังเกตการสนทนาเมื่อกี้พูดทักขึ้นเพราะดูเหมือนจะเป็นพวกเดียวกันแต่ ก็ดูเหมือนว่าทั้งคู่จะไม่ชอบกัน
".... โชคดีที่ซี่โครงร้าวไม่มาก ฆ่าเชื้อที่แผลก่อนก็แล้วกันนะ"
เจสซิก้าเรียกม้าสองตัวของเธอ ทำการปฐมพยาบาลเบื้องต้นไปตามที่เห็น มิเกะมองการทำแผลที่ดูเชี่ยวชาญเป็นอย่างมาก ก่อนที่จมูกจะได้กลิ่นบางอย่างที่อยู่ใต้กลิ่นโคโลน กลิ่นที่คุ้นเคยและรู้จักเป็นอย่างดี
"คุณเจสซิก้า?"
"มิเกะ"
เจสซิก้าทำการสะกดจิต สะกดความทรงจำทันทีเมื่อชื่อของเธอถูกเอ่ยขึ้นมา มิเกะหลับตาลงเพราะพลังของเจสซิก้า เจสซิก้าจัดการพาร่างของมิเกะไปไว้บนหอคอยที่เอาไว้สังเกตการณ์ก่อนจะทิ้งม้าเอาไว้ให้ตัวหนึ่ง
มิเกะต้องเป็นสุนัขกลับชาติมาเกิดแน่นอนขนาดฉีดโคโลนไว้แล้วนะ
เพราะไม่อยากให้มีเรื่องยุ่งยากลำบากใจให้ตามาในภายหลังเจสซิก้าปล่อยให้มิเกะหลับบนหอคอย ดั่งเจ้าหญิงนินทราในนิทานสมัยเด็ก ก่อนจะควบม้าไปดักรอที่ปราสาทอุทการ์ดเพื่อคุยบางอย่างกับยูมีร์ เพราะสิ่งสำคัญนอกเหนือพาตัวพวกไรเนอร์ไปให้ซีคคือการปกป้องคริสต้าและยูมีร์
ไม่ใช่แค่นายที่เล่นไม่ซื่อหรอกนะซีค
"เอ้า ของที่สั่งเอาไว้ยัยนั้นดูเกลียดฉันมากเลยละ ถึงขั้นจะเตะคอฉันให้ได้"
เจคยื่นแหวนของแอนนี่ให้เจสซิก้า เจสซิก้ารับมันมาที่นิ้ว จะเปิดตัวก็ขอเปิดตัวแบบเท่ๆ เอาให้ยิ่งกว่าไรเนอร์เบลทรูทในอนิเมะไปเลย
ถ้ามันเป็นไปตามแผนอะนะ
"แอนนี่คงเกลียดที่นายไปขวางเธอเมื่อตอนนั้น แต่ได้ยินแบบนี่ฉันก็ดีใจนะที่เธอยังมีแรงมาเตะนาย"
"ฉันบอกไปว่า จะพากลับไปหาพ่ออย่างปลอดภัยที่สุดและจะหาที่อยู่อาศัยให้"
เจคบอกข้อตกลงที่ทำให้แอนนี่ยอมมอบแหวนมาให้ กว่าจะเอาตัวออกมาได้ก็ว่าลำบากอยู่ แต่การตกลงมันช่างยากลำบากยิ่งกว่าถ้าไม่เอาคนในครอบครัวมาอ้าง
"อืมเดียวฉันจะเก็บไปคิดวิธีการให้นะ ตอนนี่เราควรรอเวลาที่ละครลิงจะถูกโชว์ในอีกไม่นาน"
"เหมือนพวกเราดูเป็นพวกฉวยโอกาสเลย "
เจคนั่งลงไปกับพื้นหญ้าตามองปราสาทเก่าที่ผุพังไปตามกาลเวลา
"ที่ฉันทำมันก็แค่การเปลี่ยนเนื้อเรื่องให้ไปในทางที่ดีขึ้น ไม่ใช่การเปลี่ยนเรื่องให้เป็นของฉันสักหน่อย"
"ถ้าเคนนี่รู้ความจริงข้อนี่ คงเอามีดมาปาดคอเธอร้อยครั้งพันครั้งแล้วมั้ง"
ปาดคอเพราะหมั่นไส้ที่ทำตัวเป็นคนปิดทองหลังพระ
"ย้ายที่กันเถอะพวกเขามากันแล้ว"
เจสซิก้าจัดการควบม้าให้ไปหลบซ่อนอยู่ในป่ากับเจค กลุ่มของยูมีร์ทันทีที่มาถึงก็สำรวจพื้นที่รอบก่อนจะเอาม้าไปผูกไว้กับคอกม้า เมื่อทุกคนสำรวจภายในปราสาทจนพอใจแล้วก็พากันมารวมตัวกันที่ห้องโถงเพื่อพักผ่อน เจสซิก้าย่องเบาเข้าไปในปราสาทอย่างเงียบๆ เดินหาห้องที่ยูมีร์ต้องมาค้นหาของกิน เธอสงสัยว่านานแล้วว่าไอตัวอักษรที่อยู่บนกระป๋องนั้นมันคืออะไร
ออ ที่แท้ก็เป็นภาษาเอลเดียแต่ผสมด้วยภาษาของมาเลย์ แสดงว่าซีคเองก็เคยใช้ที่นี่เป็นแหล่งกบดานสินะ
เจสซิก้าหยิบกระป๋องที่เขียนว่าปลาแฮริ่งที่ถ้าจำไม่ผิดมันเป็นปลาทะเล แล้วอาหารกระป๋องข้างในเป็นปลาทะเลจะเข้ามาอยู่ในกำแพงที่นี่ได้ไง ถ้าไม่ใช่คนที่มาจากทะเลนำเข้ามา
เจสซิก้าจัดการเอาไปเก็บไว้ที่เดิม ก่อนจะหลบซ่อนตัวห้อยตัวเองไว้กับตรงส่วนนอกของปราสาทรอเวลาที่ยูมีร์จะเข้ามาหาอาหารในห้องนี่
ต้องทำให้ยูมีร์เลือกมาอยู่ฝั่งเรา
เจสซิก้ารอยูมีร์อย่างใจเย็น ระหว่างรอก็ทบทวนความเป็นไรได้ต่างๆ ที่จะเกิดขึ้นจนกระทั้งเสียงเหมือนมีคนรื้อของดังขึ้นเจสซิก้าเงยหน้ามองพระจันทร์ที่จะเป็นแสงสว่างให้แก่สิ่งมีชีวิตในที่นี้
เสียงพูดคุยผ่านไปได้ไม่นาน เสียงตะโกนของรุ่นพี่ก็ดังขึ้นเรียกให้ทุกคนไปรวมตัวที่หอคอย
ไรเนอร์ออกไปคนแรกตามที่หวังเอาไว้ ยูมีร์ทำท่าจะออกไปด้วยแต่เจสซิก้าก็เรียกเอาไว้ก่อน
"ยูมีร์ฉันขอคุยอะไรด้วยหน่อยสิเกี่ยวกับเรื่องของคริสต้า"
ยูมีร์หันมามองเจ้าของเสียง เจสซิก้าเปิดฮู้ดคลุมหันออกให้ยูมีร์ได้เห็นชัดๆ
"ลิน่า?"
ยูมีร์เป็นหนึ่งในบรรดาของคนที่ไม่ถูกสะกดความทรงจำ ทุกคนที่สามารถใช้พลังของไททันได้และมีพลังไททันอย่างตระกูลแอกเคอร์มันจะไม่ได้รับผลกระทบจากพลังของเจสซิก้า กับคริสต้าที่เจสซิก้าจงใจเว้นไว้เป็นกรณีพิเศษ
"ฉันมาบอกเธออยู่เรื่องหนึ่ง ห้ามพาคริสต้าไปหาพวกนักรบเป็นอันขาด เพราะคริสต้ามีสายเลือดพิเศษอยู่"
"ทำไม ? เธอไม่ใช่นักรบด้วยสักหน่อย"
ยูมีร์พูดตามสิ่งที่เห็นในความทรงจำ และเธอจำได้ว่าลิน่าไม่ได้อยู่ในกลุ่มของไรเนอร์มาตั้งแต่ต้น
"ไม่มีเวลาแล้วนะ ที่ฉันอยากจะบอกคือไม่มีอนาคตที่ดีสำหรับเธอและคริสต้าหรอก เธอเองก็เคยได้สัมผัสมาแล้วนี่นา ช่วงเวลาที่เธอได้รับบทบาทของยูมีร์มา ไม่มีอนาคตสำหรับชาวเอลเดีย"
เจสซิก้าจงใจเน้นย้ำคำว่าชาวเอลเดีย ยูมีร์เหมือนรับรู้ได้ถึงบางอย่างถึงความหมายที่เจสซิก้าต้องการจะสื่อ แต่หากในใจของยูมีร์เองก็ลังเลอยู่เช่นกัน
แต่พลังนี่ไม่ใช่ของฉัน และฉันเองมีเวลาอีกไม่นานแล้ว
"อุตส่าห์ได้กลับมามีชีวิตใหม่ทั้งที ทำไมก่อนตายไม่ใช้ชีวิตกับคนที่เธอรักละ"
ยูมีร์รีบมองคนพูดประโยคแปลกแต่เจ้าของคำพูดก็ไม่อยู่อีกแล้ว คำพูดของเจสซิก้าทำให้ยูมีร์เริ่มมีความรู้กังวลเพราะมันเหมือนการเตือนอะไรบ้างอย่าง ที่ตนเองต้องเป็นคนเลือกว่าจะบางสิ่งบางอย่าง
"เรียบร้อยแล้วละเจค ไปดักรอที่ป่าในเขตวอลมาเรียกันฉันส่งข่าวไปให้ทหารกองรักษาการแล้วชาวบ้านที่อยู่แถบนั้นจะทำการอพยพออกไปชั่วคราว"
"จะแน่ใจได้ยังไงว่ายูมีร์จะเลือกพวกเรา"เจคที่รู้ว่าเจสซิก้าไปทำอะไรมาถามกังวล เพราะคงไม่มีใครที่จะยอมเชื่อคำพูดของคนนอกอย่างเจสซิก้า แต่เจสซิก้ากลับทำเพียงแค่ยิ้มออกมาเพราะหากยูมีร์ไม่เลือกเธอก็จะบีบบังคับทางเลือกให้เอง
"ออ เรื่องนั้นคำตอบมันก็แน่นอนอยู่แล้ว เรื่องของเรื่องคือฉันต้องเอาขวดนี่ให้เอเลนด้วย"
เจสซิก้าชูขวดใบเล็กข้างในบรรจุด้วยเหลวสีแดงให้เจคดู เจคมองอย่างตกใจที่มารู้ทันทีว่ามันคือเลือดของอัลคลิก คนที่เป็นราชาที่แท้จริง แต่ปัญหาคือเธอไปเอามาตอนไหนกัน!!!
"ฉันแวะไปที่บ้านของอัลคลิกเพื่อขอบริจาคเลือดก่อนจะมานั่งเฝ้าพวกไรเนอร์"
เจสซิก้าปิดปากหาว บอกให้รู้ว่าตนเองต้องเหนื่อยมากแค่ไหนกว่าจะเอาเลือดของอัลคลิกมาได้เจคไม่ร้ว่าจะพูดว่าอะไรกับการเตรียมการของอีกฝ่ายที่ไม่ได้บอกกล่าวอะไรเลย ชอบทำให้ตกใจอยู่เรื่อย
"ถ้าหากเรื่องนี่จบลง....เจอรี่จะทำอะไรต่อในอนาคตเหรอ"
เพราะต้องมานั่งรอพวกไรเนอร์ที่ไม่รู้ว่าจะมาเมื่อไหร่จึงชวนคนที่นั่งมองฟ้าถามถึงเรื่องอนาคตข้างหน้า
"ก็เปิดร้านใหม่ อาจจะเป็นร้านกาแฟก็ได้มั้ง"
ร้านกาแฟที่มีของหวานให้แอนนี่เป็นคนทำขายให้พ่อของแอนนี่มาอาศัยอยู่ด้วยกัน แบบนีก็ดีเหมือนกันจากนั่นก็ค่อยๆขยายสาขาออกไปเหมือนร้านบาร์
ที่ฉันหมายถึงคือเธอจะทำยังไงกับเอลวินต่างหาก.....
"นายนะพักก่อนเถอะ ครั้งนี่มันกินเวลาอยู่นานพอสมควรแถมอะไรหลายๆอย่างก็ไม่ได้เหมือนเดิมแล้วด้วย"
เจสซิก้าโยนผ้าคลุมให้เจคใช้ห่มตัวเอง เจคเบะปากใส่พี่สาวด้วยความหมั่นไส้กับความรอบคอบของเจสซิก้า เพราะไม่รู้ว่าจะมีเรื่องเหนือความคาดหมายรึเปล่าเจคจึงต้องเป็นคนค่อยกำจัดสิ่งที่เหนือเกินความคาดหมายนั้น ไม่ให้มันเข้ามาวุ่นวายมากเกินไปก่อนจะขึ้นไปนอนบนกิ่งไม้เพื่อพักผ่อนและเก็บพลังงาน
เจสซิก้าฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี โยนซากสัตว์ที่ถูกเธอกินทิ้งไปเพราะต้องการเติมพลังงานทดแทนในส่วนของที่ไม่ได้กินมาหลายวันทำให้ต้องกินมากเป็นพิเศษเกินปกติ
พลุสัญญาสีเขียวเห็นมาแต่ไกล เจสซิก้ารู้ได้ทันทีว่านั้นคือหน่วยสำรวจ แสดงว่าพวกไรเนอร์เองก็มาถึงแล้ว บ้าจังกินเพลินไปหน่อย
"เจคตื่น"
เจคลุกขึ้นงัวเงี้ย มองพระอาทิตย์ที่ใกล้ตกดินสมองประมวลผลอย่างไวว่าเจสซิก้ามาปลุกทำไม
"งั้นฉันไปจะสมทบกันเคนนี่ในกองทัพนะ " เจคพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืน เจสซิก้าจับแขนไว้เพราะไม่เห็นความจำเป็น
"นายจะไปทำไม มาค่อยสนับสนุนจากตรงนี่ดีกว่า เผื่อมีอะไรผิดปกติถ้าสมควรกำจัดก็ทำซะ"
เจสซิก้าจับตัวโยนปืนไรเฟิลใส่มือเจค เจคเกาหัวเพื่อแก้ง่วงก่อนจะนั่งมองไปยังทางไรเนอร์ที่กำลังฟัดกับเอเลนอยู่ไกลๆ
"เราต้องหาสถานที่ที่ไม่มีไททันอยู่ ร่างไททันของฉันมันเคลื่อนไหวช้า ถ้าเราถูกล้อมฉันก็จะไม่สามารถปกป้องได้"
ไรเนอร์ที่แบกเอเลนบอกแผนที่พึ่งคิดขึ้นมาสดๆ สถานการณ์มันฉุกเฉิน อีกฝ่ายเป็นหน่วยสำรวจที่รู้จักการรับมือกับไททันเป็นอย่างดี และถ้าหากว่ารีไวล์กับผู้บัญชาการเอลวินมาด้วยไม่ว่าจะยังไงก็ไม่มีทางชนะอย่างแน่นอน
"งั้นทำไมไม่รอจนกว่าจะมืดละ?" ยูมีร์ที่ขี่หลังเบลทรูทถามไรเนอร์อย่างไม่เข้าใจ จนเห็นสัญญาควันสีเขียวมาแต่ไกลๆ
"สัญญาควัน?"
"บ้าเอ่ยอุตส่าห์มาถึงตรงนี่แล้วแท้ๆ ทั้งหมดเป็นเพราะเอเลน!"
ไรเนอร์สถบออกมาโทษเอเลนอย่างขัดใจตนเองมาหยุดอยู่ตรงนี่ไม่ได้ เขายังมีบ้านเกิดให้กลับไปอยู่ ยังมีครอบครัวรออยู่
"บ้าน่านั้นยัยนั้น ยัยนั้นมาเพื่อช่วย...ฉัน?"
ยูมีร์ที่ใช้พลังไททันในการมองเมื่อเห็นคริสต้าก็นึกถึงคำพูดของลิน่าที่ทำให้เกิดความรู้สึกที่เรียกว่า คิดถึง ทั้งๆที่เพิ่งจากกันมาไม่ถึงวัน
ฉันอุตส่าห์ได้มีชีวิตใหม่ทั้งที แต่ว่าพลังนี่ก็ไม่ใช่ของฉัน
"เอ้าๆๆ หยุดก่อนน้าจ้าผ่านจากตรงนี่ไปคนที่จะไปต่อได้คือนักรบทั้งสองคน นอกเหนือจากนั้นห้าม-ผ่าน"
เสียงที่คุ้นเคยเรียกความนใจให้ยูมีร์หันไปมองเจสซิก้าในร่างลิน่าบนกิ่งไม้ขวางทางพวกไรเนอร์ ไรเนอร์หยุดการเคลื่อนไหวมองคนพูดอย่างไม่เข้าใจ
"หมายความว่าไงกัน! เอเลนนะมีพลังไททันที่มาจากไหนก็ไม่รู้เราต้องเอาไปด้วยสิ"
" เอเลนไม่ใช่นักรบเพราะฉะนั้นฉันจะไม่เอาไปด้วย ยูมีร์ก็ไม่ใช่นักรบเพราะไม่ได้รับการรับรอง คนที่ฉันจะเอาไปคือนายสองคน"
เจสซิก้าแหง่นหน้าขึ้นตามองต่ำ ชี้นิ้วสองนิ้วมาหาไรเนอร์กับเบลทรูท ทั้งสองคนสับสนเพราะมันขัดแย้งกับภารกิจของตนเอง แต่ลิน่าก็คอยช่วยแบบอ้อมๆมาตลอด
"ไม่!เราจะเอาเอเลนกับยูมีร์ไปด้วย เพราะมันคือหน้าที่ของนักรบ!!" ไรเนอร์ออกเสียงปฏิเสธ เจสซิก้ากระตุกยิ้มที่อีกฝ่ายไม่ได้เข้าใจอะไรเลยว่าตอนนี่กำลังปฏิเสธใส่ใคร มีใจสู้ก็ดีอยู่หรอกแต่สมองโง่ๆแบบนี่ คงอยากที่จะให้ฉันมาใจดีด้วยแล้ว
"......เห้อออ ไรเนอร์..."
"............." เธอจะทำอะไรกันแน่ลิน่า
ยูมีร์รู้สึกว่าลิน่ามีท่าทางที่แปลกไป เหมือนกันว่าคนตรงหน้าเป็นยมทูตมาจากนรกในร่างมนุษย์สายตาที่มองมามันไม่ใช่สายตาที่เอามองเพื่อนร่วมรุ่นเลย
"ไอโง่เอ้ย!!!"
ฉึก
กระสุนยาสลบถูกเลงไปที่คอของไรเนอร์อย่างแม่นยำ ไรเนอร์มองคนยิงมาแต่ไกลอย่างตกใจไม่แพ้กับคนอื่นๆ ด้วยฤทธิ์ยาที่แรงมากทำให้ไม่อาจต้านทานความง่วงที่เข้าครอบงำ ไรเนอร์ที่สูญเสียการควบคุมลงไปนอนกับพื้นทันที
"ไรเนอร์!!"
"ยูมีร์รีบแปลงเป็นไททันซะ แล้วพาเอเลนไปจากที่นี่ไป"
เหมือนกับเสียงของผู้มีอำนาจยูมิร์รีบปล่อยเบลทรูททันที ปากกัดมือตัวเองร่างไททันหน้าตาน่าเกลียดปรากฎตัวขึ้นเจสซิก้าจัดการฟันเชือกที่มัดเอเลนอยู่โชคดีที่ไรเนอร์นอนคว่ำตัวอยู่ แต่ในเวลาเดียวกันเบลทรูทก็ใช้อุปกรณ์สามมิติมาที่ไรเนอร์เหมือนกัน
"ช้า"
คำสั้นๆของอีกคนหนึ่ง เจสซิก้าจัดการกระชากแขนเอเลนไปให้ยูมีร์ที่ปีนอยู่บนต้นไม้โดยไม่กลัวเลยว่ากระดูกเอเลยอาจจะหลุดออกจากกัน เบลทรูทตา มองเอเลนทำให้เจสซิก้าตวดมีดหวังจะสร้างบาดแผลให้อีกฝ่าย หากแต่เบลทรูทใช้มีดฟันไปที่หัวของเจสซิก้า ทำให้เจสซิก้าต้องก้มตัวหลบตามสัญชาตญาญ
และเพราะแบบนั้นเบลทรูทจึงได้ตัวไรเนอร์ไป
".....ซีคให้มาตามพวกนายกลับไปนะ ช่วยทำตัวให้มันดีๆหน่อย"
"ไม่!! ตอนนี่ฉัน..ฉันไม่เชื่อเธอหรอก!" ถ้าซีคให้มาตามตัวจริงก็ควรจะเอาเอเลนกับยูมีร์ไปด้วยสิ แล้วการทำแบบนี่มันหมายความว่าไงกัน ฉันควรทำยังไงดี
โอโห้ ฉันควรกระทืบหมอนี่แล้วค่อยเอาตัวไปให้ซีคดีมั้ย?
ช่างเถอะยังไงเบลทรูทก็ไม่มีทางแปลงเป็นไททันแน่ๆถ้ายังมีไรเนอร์อยู่
"ฉันพูดจริงนะ คุณซีค เยเกอร์ กับไพร์เขามาที่นี่พวกนายก็น่าจะเห็นร่างไททันของซีคแล้วนี่น่า"
เจสซิก้าพยายามพูดโน้มน้าวอีกฝ่ายที่ชี้ดาบมาที่ตนเอง เจคไม่สามารถยิงยาสลบใส่เบลทรูทได้เพราะอยู่ในมุมอับ เมื่อกี้ที่ยิงยาสลบใส่ไรเนอร์เพราะไม่ต้องการเห็นอีกฝ่ายตัวขาดครึ่งเหมือนกับซีคที่เคยทำให้เจสซิก้าโมโหมาแล้ว และตอนนี่เจสซิก้าก็กำลังใกล้โมโหแล้วด้วย
ในขณะเดียวทีมสำรวจก็ได้มุ่งหน้ามาถึงที่ป่าเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
"นั่นมันยูมีร์นี่นา!"
โคนี่ที่สังเกตเห็นว่าไททันที่ปีนต้นอยู่คือยูมีร์รีบใช้อุปกรณ์สามมิติไปหาอีกฝ่าย ตามด้วยคนอื่นที่เป็นทหารฝึกหัดด้วยกัน"
"ยูมีร์เธอสู้กับพวกไรเนอร์แล้วหนีมาได้งั้นเหรอ"
หน่วยสำรวจหยุดการเคลื่อนทัพเพื่อดูท่าทีของเจ้าไททัน ยูมีร์อ้าปากให้เห็นว่าเอเลนอยู่ข้างในก่อนจะคว้าตัวออกมาให้มิคาสะ มิคาสะรีบรับตัวไปกอดอย่างเป็นห่วงทันที
"โล่งอกไปที ปลอดภัยดีสินะ"
คริสต้าที่ตามมาทีหลัง กระโดดมาเกาะอยู่ตรงหน้ายูมีร์ ยูมีร์รีบเผยร่างมนุษย์ให้เห็น
"คริสต้สเราต้องรีบหนี ก่อนที่พวกเบลทรูทจะแปลงเป็นไททัน"
ทุกคนได้แต่งงกับคำพูดของยูมีร์แต่ไม่นานนักทุกอย่างก็ชัดเจนขึ้นเมื่อร่างไททันขนาดมหึมาได้ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับแรงลมที่ซัดเข้ามาจนบางคนก็ปลิ้วออกไปบางคนก็ตกลงจากม้าที่กำลังตื่นตูม ร่างสูงระหง สมส่วนชวนน่ามองกระโดดถอยออกมามาพร้อมกับผู้ชายสองคนบนไหล่ซึ่งเอลวินจำได้เป็นอย่างดีว่าคนที่กำลังแบกผู้ชายอยู่นั้นเป็นใคร ถึงแม้หน้าตากับรูปร่างจะเปลี่ยนไปบ้างก็ตาม
"เจสซิก้า!!"
คนถูกเรียกหันมามองด้วยแววตาเรียบเฉยราวกับว่าไม่เคยรู้จักกันมาก่อนป่าไม้ถูกเผาไหม้ไปเกือบหมดเคนนี่ที่แอบแฝงตัวอยู่กับหน่วยของฮันเนสใช้อุปกรณสามมิติรุุ่นปรับตัวล่าสุดเผยตัวตนรีไวล์มองเคนนี่อย่างตกใจ เพราะไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะมาอยู่ที่นี่ด้วย
"เอ้ย ยัยปีศาจทำไมถึงมีเจ้านี่มาอยู่ที่นี่ได้อย่าบอกนะว่าแผนการล้มเหลวแล้ว"
เคนนี่ตะโกนถามอย่างร้อนใจในตอนนี่ไม่มีใครคิดจะขยับไปไหนด้วยความสับสนกับการปรากฏของไททันมหึมา เบลทรูทมองไรเนอร์ที่ถูกแบกอยู่บนไหล่เจสซิก้า มือที่ใหญ่ยาวยืนเข้ามาหวังจะจับตัวเจสซิก้าไปพร้อมๆกับไรเนอร์ เจสซิก้าปล่อยเจคให้เป็นอิสระมือที่ว่างอยู่จับนิ้วของไททันมหึมาก่อนจะใช้แรงมหาศาลของตนเองจัดการเหวี่ยงมือของเบลทรูทให้ร่างกายเสียศูนย์และล้มลงไป
"หยุดบ้าได้แล้ว!!! อีเด็กโง่!!"
ตึง!!!
เพราะมีร่างกายที่ใหญ่โตเกินไปการล้มลงของเบลทรูททำให้แผ่นดินสะเทือนไปทั่วจนบางคนแทบจะคุมม้าไม่อยู่ เจสซิก้าสร้างหลุมหลบภัยแบบลวกๆ ก่อนจะกลบดินลงไปอีกทีเพื่อซ่อนตัวไรเนอร์ ในใจก็ได้แต่หวังว่าทางที่เบลทรูทล้มลงไปนั้นพวกชาวบ้านจะอพยพไปกันหมดแล้ว
"เจสซิก้าเล่นแรงไปนะ"
เคนนี่ยืนมองความเสียหายตรงหน้า อีกฝ่ายคือไททันมหึมาแต่กลับมาล้มตัวลงด้วยพละกำลังที่เจสซิก้ามีมากกว่า เจสซิก้าที่ยืนสะบัดมือสะบัดเท้าเตรียมฟัดกับไททันมหึมมาหันมามองเคนนี่อย่างหาเรื่อง
"หา?"
"เปล่าไม่มีอะไร นี่ของที่สั่งเอาไว้"
หอกสายฟ้าเวอร์ชั่นรุ่นปรับปรุงที่มีอยู่หกนัด เจสซิก้ากับเจครับมันมาสวมและเชื่อมต่อกับอุปกร์สามมิติเพื่อทำการจับตัวเบลทรูทไปให้แก่ซีค และแน่นอนว่ามันต้องมีการพูดคุยสักเล็กน้อยด้วยกำลัง
"เขาลุกขึ้นแล้ว"
ไททันมหึมากลับมายืนขึ้นเจคมองไททันร่างยักษ์อย่างนึกสงสารในใจที่ต้องมาเจอกับพี่สาวตนเอง ถือว่ายังโชคดีที่สนามรบตรงนี่ยังมีทีมสำรวจ และยังอยู่ในกำแพงเจสซิก้าเลยไม่สามารถอาละวาดได้อย่างเต็มที่ ไม่อย่างนั้นเด็กหนุ่มที่ชื่อเบลทรูทคงโดนเจสซิก้ากระทืบทั้งๆที่ยังอยู่ในร่างของไททันแน่นอน
"งั้นก็ต้องทำลายขาของซะ เจคนายสร้างกำแพงน้ำแข็งเพื่อลดความเสียหายแล้วสนับสนุนฉัน เคนนี่นายไปล่อความสนใจเด็กโง่นั้นซะ จะไปเต้นระบำชาวเกาะโชว์ตลกก็ตามสบายเลย"
"หึๆ เต้นระบำกับไททันมหึมาเนี่ยนะตลกไม่ออกเลยนะเจสซิก้าจบงานนี่ขอเหล้าฟรีหนึ่งปีนะเว้ย"
"ได้"
กองกำลังเฉพาะกิจที่ได้มารวมตัวโดยที่ไม่ตั้งใจยืนมองเป้าหมายที่ดูยิ่งใหญ่มากที่สุดเท่าที่เคยเจอมา เจสซิก้าจัดการเรียกม้าของตนเองเพื่อปล่อยให้มันหลบหนีไปก่อนจะรีบพุ่งเข้าไปหาไททันมหึมา แต่เจครีบเรียกม้าให้ตามพี่สาวตนเองไปเพราะไม่ได้มีพละกำลังที่เยอะเท่ากับพี่สาวตัวเอง เคนนี่หันไปมองหน่วยสำรวจที่มองดูอย่างโง่ๆก่อนจะยิ้มกับสิ่งที่เกิดขึ้นเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นในตอนนี่มันกระทันหันมาก แถมเจสซิก้ายังใจร้ายไม่คิดจะบอกอะไรแก่หน่วยสำรวจปล่อยให้ยืนงงในดงหญ้า
"พวกนายก็กลับไปที่เมืองหลวงสิ ทางนี่นะให้ปีศาจอย่างพวกเราจัดการเอง"
เคนนี่โบกมือไล่ รีไวล์มีคำถามในใจมากมายแต่ตอนนี่หน่วยสำรวจยังไม่มีอะไรจะมาสู้กับไททันมหึมาเอลวินจ้องคนไล่เขม่งแต่ก็ยอมกัดฟันเจ็บใจถอยแต่โดยดี
"ถอยทัพ!! ส่งหน่วยต่างๆไปที่หมู่บ้านบริเวณรอบๆเพื่อทำการอพยพประชาชนไปยังกำแพงวอลซีน่า!!"
ตูม!!!
ร่างของเจสซิก้าถูกซัดกระเด็น สองขาจมไปในพื้นเพื่อยึดเป็นฐานแขนสองข้างเป็นแผลพุพองรอยไหม้อย่างน่ากลัว เจสซิก้ามองเบลทรูทอย่างรำคาญที่เอาแต่ต่อต้าน แต่เมื่อเห็นว่าเอเลนที่ขี่ม้าตัวเดียวกับมิคาสะตื่นขึ้นมาแล้วมือรีบหยิบขวดเล็กที่ใส่เลือดของอัลคลิกโยนไปให้เอเลน
"นี่มัน..เลือด?"
"มันจะทำให้นายสามารถใช้พลังได้มีความเสี่ยงเยอะอยู่แต่ว่าคนที่ในตัวของนายจะบอกเอง"
ใช่จะเป็นฟรีด้าหรือราชาฟรีส ความทรงจำที่ตกทอดกันมามันจะทำให้นายใช้พลังได้เองเอเลน
"เจสซิก้าคุณบาดเจ็บ!"
เอลวินควบม้ามาหาคนเจ็บในตอนแรก เจสซิก้าชูแขนที่เป็นแผลให้ดูว่ามันหายแล้ว
"ฉันไม่ใช่มนุษย์เอลวิน เจสซิก้าที่เป็นภรรยาของนายนะตายไปแล้ว"
คำพูดแสนเย็นชา ทำใหใครหลายคนที่ได้ยินนึกสงสารเอลวิน แต่พอมองไปคนถูกพูดใส่ต้องรีบหันหน้าหนีทันทีเมื่อเอลวินกำลังก้มตัวลงไปจูบเจสซิก้าต่อหน้าทุกคน
www.besthdwallpaper.com/anime
ร่างจริงของนางก็จะประมาณนี่แค่ตาของเจสซิก้าจะเป็นสีดำที่เรืองแสงนิดๆ
ความคิดเห็น