รักนี้...มีเพี้ยน

ลำดับตอนที่ #3 : พี่สาวของมน

"การบ้านเยอะจังเรย"

"อย่างงี้ล่ะ  วันแรกมันก้อเยอะเป็นธรรมดา  ... เด๋วก้อชินไปเอง"

พูดไปงั้นแหละ  เราเองก้อขี้เกียจจะทำ  เหนื่อยจังทะเลาะกับไอ้ก๊อปมาทั้งวัน 

ยี้..ผู้ชายบ้า

"คิดอะไรอยู่หรอ"

"นอนดีกว่า" "กินข้าวเมื่อไหร่เรียกด้วยนะ"

"..."




ผ่านไป 2 ชั่วโมง


"ไปกินข้าวกัน"

"อืม.." "สาธุ..อย่าได้เจอไอ้ก๊อปก่อนกินข้าวเรย  เดี๋ยวจะกินไม่ลง"

"เกลียดอะไรได้งั้นนะเพื่อน"

"หน้าดำอย่างนั้นน่ะนะ .. ไม่มีทาง"

"แล้วแต่แก"

"นั้น..พี่ฝนอ่ะ (พี่สาวมน) ไปทักดิมน"

"อืม" "ดีคะ..พี่ฝน  กินข้าวให้อร่อยนะคะ"

"จร้าา..เช่นกันนะ"

อึย .. ดีใจจัง  พี่ฝนบอกกินข้าวให้อร่อยด้วย

"ทามไมพี่ฝนน่าร๊ากก..อย่างงี้อ่ะ"

"หน้าแดงเชียว...พี่แกไปแล้ว"

"ก้อมัน...เฮ้ยย..นั้นมันไอ้พลนิแล้วก้อไอ้ก๊อป"

ยัยพินรีบหันไปดูทันที ... ก๊อปดันยิ้มค้าง ยัยพิมนึกว่าไอ้ก๊อปยิ้มให้ เลยวิ่งเข้า
สหกรณ์  กรรมเวรอะไรของฉันที่ต้องไปตามมันเนี๊ยะ

"แกเป็นไรของแก..ฉันเห็นนะ"

"เห็นไร..ป่าวซะหน่อย  ก้อฉันอยากซื้อน้ำกินอ่ะ  หิวน้ำ"

"อืม...อายซะขนาดนี้ไม่รู้ก้อบ้าแร้วล่ะ"




จากนั้นเราสองคนก้อไปรวมตัวที่กลุ่มเรา ..


"เมื่อกี้ฉันเห็นนะ พิน มันชอบแกหรอ" มิ้นรีบถามก่อนใครเพื่อน

"ใช่ๆๆ...เค้าก้อคิดว่ามันชอบแกเด้อ..งั้นมันจะยิ้มให้แกทำไมอ่ะ" นุ่นต่ออย่างรวดเร็ว

"ทั้งๆที่มันก้อโดนแกเล่นงานซะอย่างนั้นนะ" ฉันก้อเอากะเค้าด้วย

"พิน  ไม่เอานะโว๊ยย... รับบ่ได้ที่จะให้มันเป็นแฟนแกอ่ะ  ดำก้อดำ  บ่เอา" โบจอม
เรื่องมากรีบพูดขัดขึ้นมา

"พอๆๆ กันซักที  มันจะยิ้มให้เค้าทำไม  บ้าป่าว พวกแกอ่ะ"

"แน่ๆๆ..อายล่ะซิ"

"พินชอบมันป่ะ" คัยนะกล้าถาม  เดี๋ยวยัยพินก้อวีนแตกรอก

"เงียบเดี๋ยวนี้เรยยยย" โมโหแล้วนะ

"...." !!!

"กลับหอ"

"คะะ..."

((บอกแล้วไม่เชื่อ..อยากรุจังคัยนะ..พูดขึ้นมาได้))