ลำดับตอนที่ #21
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : เปิดเทอม งานเยอะ เวลาน้อย ตามเพื่อนไม่ทัน ท้อแท้ :D
ตอนนี้ก็คงเปิดเทอมกัน (เกือบ) หมดทุกคนแล้วล่ะเนอะ
แล้วปัญหาที่ตามมาหลังจากเปิดเทอมก็คือ...
1 การบ้าน/งานที่โรงเรียนเยอะมาก
2 จะเอาเวลาไปทำการบ้าน/งานที่โรงเรียน หรืออ่านหนังสือสอบดี
3 ทำไมมันเหนื่อยขนาดนี้ ท้อจังเลย คนอื่นเขาจะท้อเหมือนเราไหมนะ
นับเป็น 3 ปัญหาหลักๆที่หลีกเลี่ยงได้ยากมากๆเลยทีเดียว
และพี่ก็เป็นหนึ่งในคนที่เจอปัญหาพวกนี้ T T
การบ้านที่โรงเรียนเยอะ >> จริงๆถึงไม่เยอะก็ไม่อยากให้มี
วิธีการจัดการกับมันก็คือ...
พยายามทำการบ้านที่โรงเรียนให้ได้มากที่สุด เพื่อไม่ให้มากินเวลาอ่านหนังสือของเรา
ถ้าทำเสร็จที่โรงเรียนได้เลยยิ่งดี
แต่การบ้านหรืองานบางชิ้นมันต้องกลับมาทำที่บ้านจริงๆ
พี่ก็อยากให้น้องๆฝึกทำงานให้เร็วขึ้น >> สำหรับคนที่ประณีตจนเกินไป มันก็ต้องลดๆบ้างเน้ออ
คือ มันถึงจุดที่เราจะต้องเลือกแล้ว ว่าจะเอาเกรดที่โรงเรียน หรือคะแนนสอบ
(ซึ่งอย่างที่บอกไปสอบหมอไม่ได้ใช้เกรด หรือแม้แต่สอบอย่างอื่นก็ใช้ gpax 20%)
พี่ไม่ได้บอกให้น้องทิ้งที่โรงเรียน แต่ให้น้องให้ความพอดีกับมัน
แล้วอีกอย่างหนึ่งที่อยากบอกน้องก็คือ...
อยากให้น้องแบ่งเวลาพักผ่อนมาทำการบ้าน ไม่ใช่แบ่งเวลาอ่านนังสือมาทำการบ้าน
ฟังแล้วอาจจะงงๆ จะยกตัวอย่างให้นะคะ
สมมติตามปกติ น้องมีเวลาพักสองชั่วโมง มีเวลาอ่านหนังสือสี่ชั่วโมง << ตัวเลขสมมตินะคะ
แค่อยากให้เห็นภาพเฉยๆ
พี่อยากให้น้องแบ่งเวลาเป็น เวลาพักหนึ่งชั่วโมง เวลาทำการบ้านหนึ่งชั่วโมง
เวลาอ่านหนังสือสี่ชั่วโมงเท่าเดิม
ไม่ใช่ว่าจะต้องพักเท่าเดิมแล้วกลายเป็น เวลาพักสองชั่วโมง เวลาทำการบ้านหนึ่งชั่วโมง
เวลาอ่านหนังสือสามชั่วโมง
คือพี่ก็เข้าใจน้องๆนะว่ามันเหนื่อยจะตายอยู่แล้ว
อยากพักผ่อน เวลาพักแค่นี้ก็น้อยจะแย่ ยังจะให้ลดเวลาพักอีกหรอ
แต่ว่ามันจำเป็นนะน้อง อดทนนิดนึงนะ ^^
การตั้งใจอ่านหนังสือ และความอดทนของน้อง มันไม่มีวันทรยศน้องหรอก พี่เชื่ออย่างนั้น
แล้วก็สำหรับน้องคนไหนที่รู้สึกท้อ รู้สึกเหนื่อยจนจะไม่ไหว
พี่ก็แนะนำให้น้องหยุดพักสักนิด นั่งทำใจให้สบายๆ ยังไม่ต้องสนใจคนอื่นๆ
ให้น้องลองหาคำตอบให้ตัวเองว่า ที่เราทำอยู่เราทำเพื่ออะไร เราอยากเป็นหมอเพื่ออะไร
พี่มักคิดอยู่เสมอว่าที่อดทนอยู่เพื่อสักวันพี่จะได้เป็นหมอที่ดี ได้มีโอกาสช่วยชีวิตคน
ได้ช่วยเหลือคนที่เดือดร้อน
คำตอบที่พี่ตอบตัวเองมันอาจจะดูไกลตัว แต่มันคือแรงบันดาลใจ
แรงบันดาลใจของแต่ละคนไม่เหมือนกัน บางคนอาจจะอยากสอบติดเพื่อพ่อแม่
อาจจะอยากรักษาชีวิตของคนที่เรารัก เหตุผลมีต่างๆนานา
ทุกเหตุผลของน้อง ทุกแรงบันดาลใจของน้อง
จะเป็นกำลังที่คอยผลักดันให้น้องผ่านพ้นอุปสรรคอันน้อยนิดที่กำลังเจออยู่ตอนนี้ไปได้ ^^
พี่จะเป็นกำลังใจให้น้องๆเสมอนะคะ สู้ๆ
แล้วปัญหาที่ตามมาหลังจากเปิดเทอมก็คือ...
1 การบ้าน/งานที่โรงเรียนเยอะมาก
2 จะเอาเวลาไปทำการบ้าน/งานที่โรงเรียน หรืออ่านหนังสือสอบดี
3 ทำไมมันเหนื่อยขนาดนี้ ท้อจังเลย คนอื่นเขาจะท้อเหมือนเราไหมนะ
นับเป็น 3 ปัญหาหลักๆที่หลีกเลี่ยงได้ยากมากๆเลยทีเดียว
และพี่ก็เป็นหนึ่งในคนที่เจอปัญหาพวกนี้ T T
การบ้านที่โรงเรียนเยอะ >> จริงๆถึงไม่เยอะก็ไม่อยากให้มี
วิธีการจัดการกับมันก็คือ...
พยายามทำการบ้านที่โรงเรียนให้ได้มากที่สุด เพื่อไม่ให้มากินเวลาอ่านหนังสือของเรา
ถ้าทำเสร็จที่โรงเรียนได้เลยยิ่งดี
แต่การบ้านหรืองานบางชิ้นมันต้องกลับมาทำที่บ้านจริงๆ
พี่ก็อยากให้น้องๆฝึกทำงานให้เร็วขึ้น >> สำหรับคนที่ประณีตจนเกินไป มันก็ต้องลดๆบ้างเน้ออ
คือ มันถึงจุดที่เราจะต้องเลือกแล้ว ว่าจะเอาเกรดที่โรงเรียน หรือคะแนนสอบ
(ซึ่งอย่างที่บอกไปสอบหมอไม่ได้ใช้เกรด หรือแม้แต่สอบอย่างอื่นก็ใช้ gpax 20%)
พี่ไม่ได้บอกให้น้องทิ้งที่โรงเรียน แต่ให้น้องให้ความพอดีกับมัน
แล้วอีกอย่างหนึ่งที่อยากบอกน้องก็คือ...
อยากให้น้องแบ่งเวลาพักผ่อนมาทำการบ้าน ไม่ใช่แบ่งเวลาอ่านนังสือมาทำการบ้าน
ฟังแล้วอาจจะงงๆ จะยกตัวอย่างให้นะคะ
สมมติตามปกติ น้องมีเวลาพักสองชั่วโมง มีเวลาอ่านหนังสือสี่ชั่วโมง << ตัวเลขสมมตินะคะ
แค่อยากให้เห็นภาพเฉยๆ
พี่อยากให้น้องแบ่งเวลาเป็น เวลาพักหนึ่งชั่วโมง เวลาทำการบ้านหนึ่งชั่วโมง
เวลาอ่านหนังสือสี่ชั่วโมงเท่าเดิม
ไม่ใช่ว่าจะต้องพักเท่าเดิมแล้วกลายเป็น เวลาพักสองชั่วโมง เวลาทำการบ้านหนึ่งชั่วโมง
เวลาอ่านหนังสือสามชั่วโมง
คือพี่ก็เข้าใจน้องๆนะว่ามันเหนื่อยจะตายอยู่แล้ว
อยากพักผ่อน เวลาพักแค่นี้ก็น้อยจะแย่ ยังจะให้ลดเวลาพักอีกหรอ
แต่ว่ามันจำเป็นนะน้อง อดทนนิดนึงนะ ^^
การตั้งใจอ่านหนังสือ และความอดทนของน้อง มันไม่มีวันทรยศน้องหรอก พี่เชื่ออย่างนั้น
แล้วก็สำหรับน้องคนไหนที่รู้สึกท้อ รู้สึกเหนื่อยจนจะไม่ไหว
พี่ก็แนะนำให้น้องหยุดพักสักนิด นั่งทำใจให้สบายๆ ยังไม่ต้องสนใจคนอื่นๆ
ให้น้องลองหาคำตอบให้ตัวเองว่า ที่เราทำอยู่เราทำเพื่ออะไร เราอยากเป็นหมอเพื่ออะไร
พี่มักคิดอยู่เสมอว่าที่อดทนอยู่เพื่อสักวันพี่จะได้เป็นหมอที่ดี ได้มีโอกาสช่วยชีวิตคน
ได้ช่วยเหลือคนที่เดือดร้อน
คำตอบที่พี่ตอบตัวเองมันอาจจะดูไกลตัว แต่มันคือแรงบันดาลใจ
แรงบันดาลใจของแต่ละคนไม่เหมือนกัน บางคนอาจจะอยากสอบติดเพื่อพ่อแม่
อาจจะอยากรักษาชีวิตของคนที่เรารัก เหตุผลมีต่างๆนานา
ทุกเหตุผลของน้อง ทุกแรงบันดาลใจของน้อง
จะเป็นกำลังที่คอยผลักดันให้น้องผ่านพ้นอุปสรรคอันน้อยนิดที่กำลังเจออยู่ตอนนี้ไปได้ ^^
พี่จะเป็นกำลังใจให้น้องๆเสมอนะคะ สู้ๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น