ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Impossible love? [wonhyuk kihae kyumin]

    ลำดับตอนที่ #1 : intro

    • อัปเดตล่าสุด 28 พ.ย. 53


                        

    intro...


      เสียงจอกแจกจอแจของนักเรียนในวันสอบวันสุดท้ายที่วางแผนจะไปเที่ยวกับเพื่อนๆหรือครอบครัวในวันหยุด เสียงหัวเราะเสียงพูดคุยอย่างสนุกสนานหลังจากที่เครียดมาทั้งสัปดาห์ แต่เสียงเหล่านั้นไม่ได้รบกวนร่างบางที่นอนเหยียดยาวอยู่ข้างสนามเลยซักนิด  ใบหน้าหวานยามที่แสงแดดยามบ่ายตกกระทบนั้นดูไร้ที่ติ  แต่หากไม่มีใครกล้าที่จะเข้าไปทักทายหรือพูดคุยกับร่างบางนั้น เพราะรู้ตัวว่าไม่อาจเทียบคนข้างกายของร่างบางได้


         “ฮยอกแจกลับกันเถอะ ร่างสูงโปร่งที่ใครๆก็คิดว่าเป็นเจ้าของนางฟ้าของพวกเขานั้นแต่หากความจริงไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาคิด ร่างบางนั้นยังไม่มีใครเป็นเจ้าของด้วยซ้ำ ร่างสูงโปร่งนี้ที่ใครๆคิดว่าเป็นเจ้าของร่างบางนั้นแท้จริงแล้ว เป็นแค่เพื่อนสนิทของร่างบางที่ชื่อ ลีฮยอกแจเท่านั้น


         “ อืมมม เสร็จแล้วหรอซีวอนร่างบางลุกขึ้นถามเสียงงัวเงีย

         “อื้อ เสร็จแล้ว ดงเฮกับซองมินหล่ะ

         “กลับบ้านกันแล้วมั้งไม่รู้สิ

         “หรอ  วันนี้นายกลับบ้านเองนะ ชั้นจะไปธุระต่อนิดหน่อยหน่ะ

         “งั้นหรอ ไม่เป็นไร ชั้นไปก่อนนะ บายฮยอกแจลาซีวอนก่อนที่จะเดินออกไป ที่ฮยอกแจไม่เซ้าซี้ซีวอนให้ไปส่งที่บ้านเพราะฮยอกแจรู้ว่าที่จริงซีวอนไม่ได้มีธุระหรอก แต่ซีวอนจะไปหาดงเฮต่างหาก ทั้งๆที่คิดว่าทำใจได้แล้ว แต่พอมาเจอแบบนี้ก็อดที่จะเจ็บแปลบที่ใจไม่ได้อยู่เรื่อย รู้ทั้งรู้ว่าคนที่ซีวอนมองไม่ใช่ตัวเองแต่กลับเป็นดงเฮเพื่อนสนิทอีกคนของเขา   ภาพที่ร่างบางเดินคอตกออกไปนั้นอยู่ในสายตาซีวอนตลอด รู้ว่าเพื่อนตัวเล็กคนนี้แอบรักเค้ามาตั้งแต่มอปลายปีหนึ่ง แต่เขาไม่ได้รักเพื่อนคนนี้แต่ในสายตาเขากลับมีเพื่อนอีกคนที่อยู่ในนั้นมาตลอด




    ขอโทษนะฮยอกแจแต่ชั้นไม่ได้รักนายจริงๆ


    รู้ทั้งรู้ว่านายขีดเส้นให้ชั้นเพียงแค่เพื่อนสนิท แต่ชั้นขอมองนายอยู่ข้างหลังแบบนี้ คงไม่เห็นแก่ตัวเกินไปใช่มั๊ย

     

     



         ดงเฮกลับมาถึงบ้านแล้วใช่มั๊ยครับซีวอนที่หลังจากแยกกับฮยอกแจก็ตรงไปที่บ้านของดงเฮเอ่ยถามแม่บ้านที่มาเปิดประตูให้

     

        คะ กลับมาพร้อมกับคุณคิบอม เข้ามาข้างในสิค่ะป้าจะไปบอกคุณดงเฮว่าคุณซีวอนมาหา

        อะ..เอ่อ..กลับมากับคิบอมหรอครับ...ไม่เป็นไรเดี๋ยวผมต้องรีบกลับบ้านแล้วเหมือนกัน ขอบคุณครับ บอกลาแม่บ้านของดงเฮก่อนจะเดินออกไป ทำไมต้องคิบอม ทำไมคนๆนั้นถึงเป็นชั้นไม่ได้ดงเฮ กับชั้นนายปฎิเสธมาตลอดแต่กับคิบอมนายรับเขาเข้ามาในหัวใจนายง่ายๆอย่างนั้นหรอ ทั้งที่จริงนายแค่เอาฮยอกแจมาอ้างความจริงนายไม่ได้รักชั้นเลยใช่มั๊ย  ทำไมนายไม่ผลักใสตั้งแต่แรก ปล่อยให้ชั้นรักนายมากมายจนถอยไม่ได้แบบนี้ได้ยังไง



     

    ชั้นรักนายขนาดนี้แล้ว ขอชั้นเอยู่ในสายตาบ้างก็ยังดี


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×