คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ++ I'm Sorry I Love U 2 ++
Part 2
"อีอมิน ันอโทษ" ร่าบาทนไม่ไหวถึับรีบหันมาเอ่ยับร่าสูรหน้า้วยน้ำเสียเรียบเย
“ัน ไม่เป็นไรยูฮยอน ันอยาลับบ้านอัวนะ” ร่าบาพูพร้อมับพยายามแะมือหนาอร่าสูออา้อมือบาอัวเอ หาแ่ยูฮยอนผู้นี้ไม่ยอมปล่อยมืออร่าบาแม้แ่น้อย ร่าสู่อยๆเอื้อมมือไปับามนให้เยึ้นมาสบาับร่าสู ยูฮยอน่อยๆเอานิ้วมือเลี่ยเ็ราบเลือออามุมปาบาอย่าเบามือ
ยูฮยอนนายบหัวแล้วลูบหลัันอีแล้วนะ นายะรู้บ้าไหมว่าัน็เ็บเป็นเหมือนัน
"ยูฮยอน พอเถอะันไม่เป็นไรมาหรอแ่โนนายบ็เท่านั้นเอ" อ มินเอ่ยพูประโยนั้นออไปอย่ายาลำบา น้ำาาที่เหือแห้หายไปลับหลั่ไหลออมาอีรั้ ใบหน้าหวานหันหน้าหนีเพื่อหลบสัมผัสที่ร่าสูมอบให้
“อมินเธออย่าหลบหน้าันสิ ไหนให้ันูแผลัๆหน่อย” ร่าสูพูเหมือนะุร่าบาเป็นนัยๆ ใบหน้าหวาน็ยัหัวื้อไม่ยอมทำามที่ร่าสูสั่เลยันิ
"นี่อมินันสั่ให้หันหน้ามาเี๋ยวนี้นะ" ยูฮยอนสั่ให้ร่าบาทำาม แ่ร่าบาเลือที่ะไม่ทำามำสั่อร่าสูแม้แ่น้อย ยูฮยอนถึับโมโหที่อมินื้อึับเา
"อีอมินันบอให้หันหน้ามา" สิ้น สุำพูร่าสูรหน้า ร่าบาถึับทนไม่ไหวเสียหวานะวาร่าสูอย่าเหลืออพร้อมับม่านาสวย เ็มไป้วยหยาน้ำาบบัภาพรหน้านแทบมอไม่ั
"ยูฮยอนนายิว่านายเป็นใรันห๊ะ ถึไ้มาสั่เอาๆแบบนี้ ันไม่ใ่นอนายนะนายำไม่ไ้เหรอว่านายนะเลีย ันหัำบ้าิว่านายนะเลียัน ฮึๆ..ฮื้อๆ" อมินทนับารระทำอร่าสูไม่ไหวถึับปล่อยน้ำาให้ไหลออมาอย่าห้าม ไม่อยู่
"ยูฮยอนนายลับบ้านนายไปเถอะลับไป" ร่าบาออปาไล่ร่าสูอย่าไม่ใยี หาไม่ทำแบบนี้มีหวัร่าสูไ้เห็นวามอ่อนแออเาแน่
"ไ้อมินเธอไล่ันเอนะ" ยูฮยอนเลือที่ะเินหันหลัโยไม่ิะสนใร่าบาแม้แ่น้อย อมินไ้แ่มอแผ่นหลัอร่าสู้วยสายาอาลัยและปนไป้วยวามเ็บปวไม่ น้อย
“ยูฮยอนนายทำร้ายัน ันไม่เยโรธแ่ทำไม้อทำับันเพื่อระบายอารม์้วย ทำไมนาย้อปป้ออีทเฮ ทำไม ?? “ อมินไ้แ่ถามัวเอมามาย เาไม่เ้าใร่าสูเลย ว่าทำไมไม่ัใ ทำไมไม่มอมาที่เาบ้า
ทำไมนายไม่เยมอมาที่ันบ้า
ระหว่า ทาที่ร่าบาำลัเินอยู่เพียลำพั็รู้สึถึอาารหน้ามืึ้นมาทันที ใบหน้าหวานเริ่มมีเม็เหื่อเาะพรำทั่วใบหน้าหวาน เสียลมหายใเริ่มิัเล็น้อยมือเรียวเริ่มีลอย่าเห็นไ้ั หยเลือเริ่ม่อยๆไหลออาโพรมูอย่า้าๆ
“ไม่นะเรา้อไม่ล้ม เรา้อเ้มแ็” แ่เพียไม่นานสิอันน้อยนิอร่าบา็ับมืล ร่าทั้ร่าลไปอับพื้นทันที ใบหน้าหวานเ็มไป้วยราบอหยาน้ำา
I’m Sorry I Love U
ระหว่าที่เยอำลัเินมายัที่อรถ เา็ไ้เอร่าบาที่นอนไม่ไ้สิอยู่บนพื้นห้า ร่าสูไม่รอ้ารีบวิ่ไปูร่าบาทันที
"ุ...ุื่นิ" มือหนาพยายามบเบาๆเ้าที่ใบหน้าหวาน เพื่อให้ร่าบารหน้าื่น หาแ่ร่าบาลับไม่มีแววอารยับเลยันิ เยอึัสินใอุ้มร่าบาไปที่รถอเาทันที
.โรพยาบาล XXX
"ุหมอรับ เาเป็นยัไบ้ารับ" นไ้พัผ่อนน้อยเินไป แล้วอีอย่าผม็รวพบอะไรบาอย่า...เออผมว่าเราไปุยัน้านอีว่านะรับุหมอหนุ่มว่าพราทำหน้าีเรียสไม่น้อย
“ุหมอมีอะไรหรือเปล่ารับทำไมถึ้อเ้ามาุยเป็นารส่วนัว” ร่าสูเอ่ยถาม้วยวามสสัยไม่น้อย ร่าบาที่เา่วยมาเป็นอะไรันแน่ทำไมุหมอ้อทำหน้าเรีย้วยร่าสู ไ้แ่พูับัวเอภายในใ
“เอ่อือ...หมอรวพบเนื้ออในสมออนไ้รับ” หมอหนุ่มเอ่ยออมา้วยเสียเรียบใบหน้ามายเ็มไป้วยวามบึ้ึไม่น้อย
"อะไรนะรับุหมอ" สิ้นสุำพูอุหมอ เาแทบไม่อยาเื่อำพูอหมอเลยเ็หนุ่มน่าาน่ารัลับ้อมาพบเอ เรื่อที่ไม่าฝันมัน่าน่าสสารเหลือเิน
“ใ่รับเาเป็นเนื้ออในสมอรับ”
"ุหมอรวผิหรือเปล่ารับ" ร่าสูยัถามำถามเิมเพื่อวามมั่นใอย่าน้อยเา็ไ้แ่ภาวนาใหุ้หมอรวผิ
“ไม่นะรับ ผมรวร่าายเาั้สอสามรอบแล้วผมมั่นใรับว่าเาเป็นโรนั้นริๆ" แล้วุหมอิว่า เออ..เารู้เรื่อนี้หรือยัรับ
"หมอว่าเา้อรู้ัวเอแล้วแหละรับ"
"แล้วมียาอะไรบ้าไหมรับ" ยาหมอยัไม่อยาัให้นไ้นะรับ เพราะลัวว่าัวยาะไม่เหมือนันมันะยิ่เป็นอันราย่อนไ้นะรับ
"แล้วุหมอพอะมีวิธีไหนที่ทำให้เาหายาโรนี้บ้าไหมรับ" ร่าสูเอ่ยถาม้วยวามหวั
"มีรับวิธีผ่าัแ่มัน็มีผล้าเียเหมือนันนะรับ” เยอพยายามปรึษาหมอเพื่อ่วยีวิร่าบารหน้า ใบหน้าหวานเปื้อนไป้วยราบน้ำา ยิ่ร่าสูเห็นร่าบารหน้าเป็นอย่านี้็อสสารไม่ไ้
เวลาผ่านไปเพียไม่นานร่าบาที่นอนไม่ไ้สิ็่อยๆลืมาึ้นพร้อมับร้อโอโอย้วยวามเ็บปวบริเวศีรษะ
"อ..โอ๊ยปะ...ปวหัวัเลย” ร่าบาลืมาึ้นมา็พบว่าัวเออยู่ที่ใสัที่นึที่ไม่ใ่บ้านอเาเอ
"อ้าว...เธอื่นแล้วเหรอ" เสียนุ่มนวลัึ้นเรียสิอร่าบาให้หันมาสนใร่ารหน้า
“ผ..ผม มาอยู่ที่นี้ไ้ยัไฮะ”
“อื้มันเห็นเธอหมสิ็เลยอุ้มพามาที่โรพยาบาลนะ” ร่าสูว่าใบหน้าแ่แ้มไป้วยรอยยิ้มส่ไปให้ร่าบารหน้า้วยวาม เอ็นู
“แล้วเป็นยัไบ้าปวหัวมาไหม อยาินอะไรหรือเปล่า" เยอถามร่าบาเป็นุเป็นะ ร่าบา็ไ้แ่ส่าย หัวลมๆไปมาอย่าเียวนเยอ้อห้ามไว้มีหวัหัวไ้หลุันพอี
"แล้วผม้อนอนที่โรพยาบาลอีี่วันฮะ แล้ว่าใ้่ายแพมาไหม" เธอ้อนอนอีสอืน ในส่วนอเรื่อ่าใ้่ายไม่้อเป็นห่ว ันออให้เอ
"ผมรบวนุแท้ๆเลย อโทษ้วยนะฮะ"
"ไม่เป็นไรไม่้ออโทษหรอเพราะันเ็มใอยา่วยเธอเอนะ ว่าแ่เธอื่ออะไรล่ะ" เยอถามร่าบา้วยน้ำเสียร่าเริใบหน้ามยัส่รอยยิ้มไปให้ร่าบารหน้าเป็นระยะๆ
"ผมื่อ อีอมินฮะ” ร่าบาอบพร้อมับส่รอยยิ้มเป็นมิรให้ับร่าสู
"ันื่อ ิมอุนเรียว่าเยอ็ไ้นะ" พูบ็พราเอาฝ่ามือหนาไปยี้ผมอร่าบา้วยวามเอ็นูไม่น้อย
ความคิดเห็น