ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ประกาศิตจากหัวใจ

    ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 1 คนทรยศ&การกลับมา100%

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 176
      1
      20 เม.ย. 54


      

    “นี่ๆจะเดินเร็วไปไหนจ้าแพทซี่” เมธาวีเอ่ยกับเพื่อนรักขงอตนด้วยน้ำเสียงแข็งกระด้าง
    “นิสัยเธอนี่จริงเลย ฉันบอกแล้วไงว่าฉันจะรีบไปหาพี่น้องของฉัน เธอน่ะเดินช้าองแล้วมาโทษกัน” จากสาวน้อยเฉิ่มเชยสุดขี้เหร่กลายเป็นสาวเจ้าเสน่ห์ของอเมริกาอย่างวริศราพูดกับเพื่อนใหม่ที่เจอกันที่อเมริกาติดงอลๆอย่างน่ารัก
    “ขอโทษนะครับ ผู้โดยสารลงมาหมดรึยังครับพอดีผมมารับเพื่อนแฟนนะครับ” เผ่าพันธุ์ที่โดนริธาราผู้เป็นแฟนบังคับให้มาถามสาวที่ดูสวยเซ็กซี่ เพราะพวกเขายังไม่เห็นวริศราคนที่พวกเขาจะมารับเลย
    “เอิ่ม ถ้าคุณจะมารับนางสาว วริศรา อัศวรังสรรค์ก็ฉันนี่แหละค่ะ พี่เผ่า” สายตาไม่เชื่อแสดงออกมาอย่างชัดเจนว่าน้องรันของเขาได้เปลี่ยนแปลงเป็นสาวสวยไปแล้ว
    “พี่เผ่า ทำไมคุยนานจังน้ำกับพวกคนอื่นๆรอนานแล้วนะ” รินธาราเดินเข้ามาหาแฟนหนุ่มที่กำลังยืนอยู่กับคนที่เดินออกมาหลังสุดด้วยแววตาหึงหวง เธอให้แฟนหนุ่มมาสอบถามเรื่องเพื่อนรักเธอ แต่เผ่าพงศ์กลับมายืนจีบผู้หญิงคนนั้นซะได้ มันน่าโมโหจริงๆ
    “น้ำครับคุณคนนี้บอกว่าเธอคือ น้องรันง่ะ.
    “อะไรยัยรัน เป็นไปไม่ได้” พูดพลางใช้แววตาสำรวจ วริศราเพื่อนเธอไม่ได้แต่งตัว แต่งหน้า ทาปาก แบบนี้
    “อะไรเนี่ยนะยัยรัน” วายุวัฒิที่เดินมาหารินธาราและเผ่าพงศ์ของน้องสาวพร้อมวนิดาและวรีรินทร์ผู้เป็นน้องสาว พวกเขามาทันได้ยินสิ่งที่เผ่าพงศ์เล่าให้ฟังทันที ทั้งสามคนต่างมองหน้ากันงงๆ
    “ใช่ค่ะ พี่วัฒิ พี่ริน ยัยนิด นี่รันเองค่ะ” วริศรามองคนที่มารับเธอก้วยความขำสงสัยเธอจะเปลี่ยนไปมากจนพี่ๆจำไม่ได้
    วรีรินทร์หรี่ตามองคนที่บอกเธอว่าเป็นวริศราอย่างขัดใจแต่แล้วเธอก็สะดุดกับสร้อยข้อมือคุ้นตาที่เธอเป็นคนซื้อให้
    “ยัยรันฉันคิดถึงแกมากเลย ทำไมไปที่นู่นแล้วไม่ยอมติดต่อมาหาฉันบ้างเลยที่ถ้าพี่รินไม่บอกฉันก็คงไม่รู้ว้าดจะกลับมาวันนี้ ฉันโป้งแกแล้ว” รินธาราโผเข้ากอดเพื่อนรักทันทีที่แน่ใจว่าใช้ เอจำแววตาของวริศราตอนก่อนจะไปได้ดีเพราะว่ามันฉายแววไม่ต่างจากวันนี้เลย
    “ฉันขอโทษนะแก ฉันไม่ค่อยมีโอกาสเลยง่ะ แค่ฉันโทรกลับบ้านได้เนี่ยก็ถือว่าเจียดเวลาสุดๆแล้ว”
    “เอาล่ะอย่าเพิ่งงอลง้ออะไรกัน กลับบ้านกันก่อนเถอะ” วายุวัฒิที่ยืนมองรินธารากับน้องสาวอยู่เอ่ยขึ้นมาเพื่อเตือนสติของทุกคน
    “ยัยรันอะไรดลใจแกห่ะ” รินธาราถามเพื่อนรักหลังจากทุกคนพาวริศราหับสาวแปลกหน้าขึ้นรถเพื่อกลับบ้าน
    “พี่ภีมไง อ้อ ทุกคนค่ะ นี่เมธาวี ธนโกสนหรือเมนี่เพื่อนที่อเมริกาของรันเองค่ะ”
    “ธนโกสน นี่มันนามสกุลของยัยพี่เมเม่ไม่ใช่หรอค่ะ” วนิดาทวนคำพูดของพี่สาวพร้อมถามคำถามที่ทุกคนสงสัยกัน
    “ใช่ฉันเป็นน้องต่างแม่ของพี่เมเม่ และไม่ต้องกลัวฉันกับยัยเมเม่ไม่ถูกกัน” เมธาวีตอบคำถามของทุกคนอย่างหมดเปลือกก่อนจะเล่าวันที่เธอเจอกับเพื่อนรักเพื่อนซี้อย่างวริศราครั้งแรกอย่างสนุกสนาน วริศรามองถนนที่กำลังจะพาเธอกลับบ้านด้วยแววตาเคียดแค้นซึ่งรอวันที่เธอจะได้พบกับหญิงชั่วชายโฉดสองคนนั้น



    ต่อวันศุกร์จ้า

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×