คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เดินทางสู่อโวคาลิค
ฉัวะ!
เลือดสดๆ กระจายขึ้นไปบนอากาศ ก่อนโปรยลงสู่ผืนดิน ย้อมทั้งผู้ฆ่า และ 'ร่าง' ของผู้ถูกฆ่าจนเป็นสีแดงฉาน
หญิงสาวร่างโปร่งตวัดดาบ...อาวุธสังหารของตนสะบัดโลหิตออกจากเหล็กกล้า ก่อนจะเก็บเข้าฝักอย่างคล่องแคล่ว
"อีก 3 วัน" ฆาตกรพูด "เตรียมใจไว้เลย...เซเรส ฮันว์ ข้าจะฆ่าเจ้า!"
เรือนผมสีดำปลิวไปตามร่างของเจ้าของที่ขยับไหว ดวงตาสีฟ้าอ่อนโยนนั้นกลับฉายแววอำมหิต
"ต้องกำจัดศพก่อนสินะ"
..............................................
เมื่อวาน
"ฟีโอน่า" "ลูกต้องการไปคนเดียวจริงๆหรือ" ชายวัยสูงคนเริ่มบทสนทนากลางห้องนั่งเล่นในคฤหาสน์หลังใหญ่ ประดับประดาด้าวยเครื่องเรือนหรูหรา
"ท่านพ่อโปรดเรียกข้าว่าเอลลีน่าเถอะ ข้าอยากไปโดยไม่ต้องการให้ใครรู้ตัวตนที่แท้จริงของข้า"
"ข้า...คงเดินทางเพียงลำพัง"
"งั้นหรือ ถ้าเจ้าต้อกการก็ตามใจเถิด" ผู้เป็นพ่อเอ่ย "หวังว่าเราคงได้พบกันอีก"
หญิงสาวโค้งคำนับพ่อก่อนจะเดินออกจากห้อง เพื่อเตรียมตัวเดินทาง
ผู้เป็นพ่อ ซึ่งถูกทิ้งเพียงลำพังในห้องโถงขนาดใหญ่ ดวงตามองไปยังนอกหน้าต่าง สายตานั้นหาอยู่ทีวิวทิวทัศน์ภายนอกไม่ ดวงตาคู่น้น มองย้อนไปในอดีต...วันที่ธิดาของตนเข้ามาในห้องนี้และบอกกับตนว่า
"ท่านพ่อ ข้าต้องฆ่าเซเรส ฮันว์ กษัตริย์แห่งอโวคาลิคให้ได้"
ทั้งๆที่นางในตอนนั้นอายุเพียง 10 ปีเท่านั้น ... เด็กน้อยที่เคยสดใส ร่าเริง กลับเปลี่ยนแปลง แม้ผู้เป็นพ่อก็ไม่อาจทราบถึงสาเหตุได้ แต่ด้วยความที่ตนไม่เคยขัดใจลูกสาวคนเดียว จึงต้องตามใจ ลูกจนลูกฝึกซ้อมดาบจนคล่องแคล่วยิ่งกว่าชายไหนๆ จวบจนวันที่ลูกจากไป
ตกเย็น เอลลีน่า พาดสำภาระขึ้นบ่า ก้มลงใส่รองเท้าหนัง ก่อนร่างบางจะเดินออกจาห้องโถงใหญ่
"สวบ" เสียงฝีเท้าเดินย่ำไปตามหญ้า แสงจันทร์สาดส่องร่างๆ หนึ่งที่กำลังเดินเข้าไปในป่าลึก
ร่างเล็กเดินไปตามทุ่งหญ้าว่างเปล่า นั่นคงเป็นเช่นทุกวัน แต่หาใช่วันนี้ไม่
วันนี้ ... เป็นวันผลัดเวรของนางกำนัลในวังหลวงระหว่างทางเชื่อมนครโอนีเชียและอโวคาลิค
และแล้ว ...เหยื่อ ... นางกำนัลคนหนึ่งก็มาถึง
หาได้มีการต่อสู้เกิดขึ้นไม่ กอย่างเกิดขึ้นอยบ่างเงียบสงบ ...สงบจนน่ากลัว
ฉัวะ! เสียงๆหนึ่งที่เกิดขึ้นในค่ำคืนที่แสงจันทร์สาดส่อง
เลือดสดๆ กระจายขึ้นในอากาศ ก่อนโปรยลงสู่พื้นดิน ย้อมทั้งผู้ฆ่า และ 'ร่าง' ของผู้ถูกฆ่าจนเป็นสีแดงฉาน
หญิงสาวร่างโปร่งตวัดดาบ...อาวุธสังหารของตนสะบัดโลหิตออกจากเหล็กกล้า ก่อนจะเก็บเข้าฝักอย่างคล่องแคล่ว
"อีก 3 วัน" ฆาตกรพูด "เตรียมใจไว้เลย...เซเรส ฮันว์ ข้าจะฆ่าเจ้า!"
เรือนผมสีดำปลิวไปตามร่างของเจ้าของที่ขยับไหว ดวงตาสีฟ้าอ่อนโยนนั้นกลับฉายแววอำมหิต
"ต้องกำจัดศพก่อนสินะ"
สาวร่างโปร่งจัดการกำจัดหลักฐานอย่างเงีบยสงบ ไม่มีใครรับรู้ถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แสงจันทร์รำไรทำให้เห็นร่างๆหนึ่งกำลังปลอมตัว มือบางจับผมยาวม้วนขึ้น และใช้ปิ่นปักผมเกกล้าผมอย่างคล่องแคล่ว จากสาวที่แต่งตัวออกเดินทางนั้น ได้กลายเป็นสาวในชึดนางกำนัล รอยยิ้มมุมปากปรากฎขึ้น หลังจากภารกิจแรกผ่านพ้นไป ก่อนหญิงสาวจะก้าวเท้า เดินทางต่อไปยังจุดหมาย
ความคิดเห็น