ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 3 ย่ำยี
ตอนที่ 3 ย่ำยี
รุ่งขึ้น...
"เชรินวันนี้....กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!"
เสียงสาวใช้อุทานด้วยความตกใจ เมื่อเห็นร่างบางของเชรินอยู่ภายในอ้อมกอดของร่างสูงใหญ่ของบารอน สาวใช้คนนั้นวิ่งออกไป ปล่อยให้ร่างบางที่งัวเงียตื่นขึ้นมองด้วยความงงงวย งวยงง
"ว่าไงนะ!!!ท่านบารอนของฉันนอนในห้องนังเชรินเหรอ แถมนอนกอดกันในสภาพเปลือยด้วย กรี๊ดด!!!" เสียงสาวใช้สุดอึ๋มร้องโวยวาย เมื่อได้ยินข่าวจากเพื่อนสาว ที่พึ่งเจอเหตุการ์ณที่กำลังเล่าแบบสดๆ "ใช่น่ะสิยะ 'นาเดีย' สงสัยเมื่อคืนมีอะไรกันชัวร์ป๊าบ..." "กรี๊ดดด ไม่ยอม ท่านบารอนเป็นของฉันเท่านั้น!!! นังทาสชั้นต่ำอย่างเชริน ไม่มีสิทธิ!!!!" "เดี๋ยวสิยะ!!!ของแบบนี้มันต้องวางแผน อ้อฉันคิดออกแล้ว!!!" "อะไร?!" "เอาหูมานี่ ซุบซิบๆๆ มันต้องแกล้งเป็นระยะก่อน....จากนั้น....."
.
.
.
"อะ...โอ๊ย...." เชรินค่อยลุกขึ้นจากเตียง ในสภาพที่เจ็บปวดช่องทางหลัง เขาค่อยพยุงตัวเดินไปที่ห้องน้ำ เพื่อชำระร่างกาย "จ...เจ็บ...จัง...เลย....ท่านอีริค..ข้าเจ็บเหลือเกิน...ฮึกๆๆ...เมื่อไหร่...ข้าจะพ้นจากป..ปี.." "หยุดพูดถึงเจ้าชายในฝันของเจ้าได้แล้วน่า เชริน...ลืมแล้วรึไงว่า ข้าคือ 'ผัว' ของเจ้า!!!" ร่างสูงสวมกอดร่างบางจากข้างหลัง แล้วซุกไซร้คอบาง
เพี๊ยะ!!!
ร่างบางหันหลังไปตบหน้าหล่อเหลา อย่างเหลืออด ใบหน้าคมหันหน้าไปตามแรงตบอันน้อยนิด ก่อนที่จะหันมาแสยะยิ้มอย่างปีศาจ "หึๆๆ กล้ามากนะที่กล้าตบฉันน่ะ หึ!" โครม!!!! ร่างสูงผลักร่างบางลงบนพื้นห้องน้ำอย่างแรงทำให้ศีรษะของร่างบาง ชนกับกระเบื้องอย่างจัง เลือดสีแดงค่อยไหลย้อยลงมา ร่างบางร้องโอดโอยออกมาอย่างน่าสงสาร แต่ไม่ได้สร้างความรู้สึกนั้นให้ร่างสูงเลยแม้แต่นิดเดียว "ชอบความรุนแรงไม่ใช่เหรอ หึ!"ร่างสูงพูดเสียงเย็น แล้วเอามือลูบไล้เรือนร่างบาง ร่างสูงตรงหน้าสำหรับร่างบางคือ ปีศาจดีๆนี่เอง "ฮือๆ...ฮึก...ได้โปรด..." "หึ! สงสัยอยากต่อจากเมื่อคืนสินะ นั้นเดี๋ยวข้าจัดให้ หึๆๆๆ" "ไม่นะ...ฮึก...อื๊อ"
.
.
.
"มันต้องอย่างนี้สิ..." ร่างสูงเดินออกจากห้องน้ำไป ทิ้งให้ร่างบางนอนโอดครวนจากการกระทำอันโหดร้ายที่ร่างสูงมอบให้
.
.
.
"ได้ยินมั๊ยเธอ เสียงเมื่อกี้น่ะ"
"เต็มรูหูเลยกรี๊ดดด!!!! นังเชริน แกเจอดีแน่" สาวใช้สองคนพูดอย่างเจ็บใจ เมื่อแอบฟังเสียงลึกลับ ที่ดังมาจากห้องของเชริน
รุ่งขึ้น...
"เชรินวันนี้....กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!"
เสียงสาวใช้อุทานด้วยความตกใจ เมื่อเห็นร่างบางของเชรินอยู่ภายในอ้อมกอดของร่างสูงใหญ่ของบารอน สาวใช้คนนั้นวิ่งออกไป ปล่อยให้ร่างบางที่งัวเงียตื่นขึ้นมองด้วยความงงงวย งวยงง
"ว่าไงนะ!!!ท่านบารอนของฉันนอนในห้องนังเชรินเหรอ แถมนอนกอดกันในสภาพเปลือยด้วย กรี๊ดด!!!" เสียงสาวใช้สุดอึ๋มร้องโวยวาย เมื่อได้ยินข่าวจากเพื่อนสาว ที่พึ่งเจอเหตุการ์ณที่กำลังเล่าแบบสดๆ "ใช่น่ะสิยะ 'นาเดีย' สงสัยเมื่อคืนมีอะไรกันชัวร์ป๊าบ..." "กรี๊ดดด ไม่ยอม ท่านบารอนเป็นของฉันเท่านั้น!!! นังทาสชั้นต่ำอย่างเชริน ไม่มีสิทธิ!!!!" "เดี๋ยวสิยะ!!!ของแบบนี้มันต้องวางแผน อ้อฉันคิดออกแล้ว!!!" "อะไร?!" "เอาหูมานี่ ซุบซิบๆๆ มันต้องแกล้งเป็นระยะก่อน....จากนั้น....."
.
.
.
"อะ...โอ๊ย...." เชรินค่อยลุกขึ้นจากเตียง ในสภาพที่เจ็บปวดช่องทางหลัง เขาค่อยพยุงตัวเดินไปที่ห้องน้ำ เพื่อชำระร่างกาย "จ...เจ็บ...จัง...เลย....ท่านอีริค..ข้าเจ็บเหลือเกิน...ฮึกๆๆ...เมื่อไหร่...ข้าจะพ้นจากป..ปี.." "หยุดพูดถึงเจ้าชายในฝันของเจ้าได้แล้วน่า เชริน...ลืมแล้วรึไงว่า ข้าคือ 'ผัว' ของเจ้า!!!" ร่างสูงสวมกอดร่างบางจากข้างหลัง แล้วซุกไซร้คอบาง
เพี๊ยะ!!!
ร่างบางหันหลังไปตบหน้าหล่อเหลา อย่างเหลืออด ใบหน้าคมหันหน้าไปตามแรงตบอันน้อยนิด ก่อนที่จะหันมาแสยะยิ้มอย่างปีศาจ "หึๆๆ กล้ามากนะที่กล้าตบฉันน่ะ หึ!" โครม!!!! ร่างสูงผลักร่างบางลงบนพื้นห้องน้ำอย่างแรงทำให้ศีรษะของร่างบาง ชนกับกระเบื้องอย่างจัง เลือดสีแดงค่อยไหลย้อยลงมา ร่างบางร้องโอดโอยออกมาอย่างน่าสงสาร แต่ไม่ได้สร้างความรู้สึกนั้นให้ร่างสูงเลยแม้แต่นิดเดียว "ชอบความรุนแรงไม่ใช่เหรอ หึ!"ร่างสูงพูดเสียงเย็น แล้วเอามือลูบไล้เรือนร่างบาง ร่างสูงตรงหน้าสำหรับร่างบางคือ ปีศาจดีๆนี่เอง "ฮือๆ...ฮึก...ได้โปรด..." "หึ! สงสัยอยากต่อจากเมื่อคืนสินะ นั้นเดี๋ยวข้าจัดให้ หึๆๆๆ" "ไม่นะ...ฮึก...อื๊อ"
.
.
.
"มันต้องอย่างนี้สิ..." ร่างสูงเดินออกจากห้องน้ำไป ทิ้งให้ร่างบางนอนโอดครวนจากการกระทำอันโหดร้ายที่ร่างสูงมอบให้
.
.
.
"ได้ยินมั๊ยเธอ เสียงเมื่อกี้น่ะ"
"เต็มรูหูเลยกรี๊ดดด!!!! นังเชริน แกเจอดีแน่" สาวใช้สองคนพูดอย่างเจ็บใจ เมื่อแอบฟังเสียงลึกลับ ที่ดังมาจากห้องของเชริน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น