ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 องค์หญิงในคราบทาส และ 15 ปีต่อมา
ตอนที่ 1 องค์หญิงในคราบทาส และ 15 ปี ต่อมา
15 ปีต่อมา...
"เชริน!!!ไปเอาน้ำมาให้ข้าหน่อย" ขุนนางสกาลอนซึ่งอดีตเป็นเพียงแม่ทัพหนุ่มเมื่อ 15 ปีที่แล้ว ที่ได้เป็นขุนนาง เพราะ เนื่องจากทำความดีความชอบโดยการตีอาณาจักรแห่งหนึ่งได้ องค์ราชาของเขาจึงแต่งตั้งเขาให้เป็นขุนนาง และได้เชลยที่เขาจับมาได้ มาเป็นทาสรับใช้ ซึ่งเชลยผู้นั้นยังเป็นเพียงเด็กแรกเกิด แต่บัดนี้เชลยได้โตขึ้นมาเป็นเด็กหนุ่มหน้าตาจิ้มลิ้มและร่างอ้อนแอ้นเหมือนสตรี ทั้งมีดวงตาสีแดงดั่งเพลิง และสีฟ้าดั่งผืนสมุทร ผิวสีขาวดั่งหิมะ เรือนผมสีฟ้าสวยมีประกายแวววับดั่งเพชร มีนามว่า 'เชริน' เชรินเดินเข้าไปในครัวเพื่อหยิบน้ำแสนเย็นสดชื่นมาให้ผู้เป็นนาย ขณะที่กำลังจะหยิบแก้วนั้น...
"เชริน กำลังทำอะไรอยู่ หืม? มาให้ข้ากอดให้ชื่นใจหน่อยสิ" ร่างสูงใหญ่นิรนามได้กอดเอวของเชรินมาจากข้างหลัง ใช่ เขาคือ ขุนนางหนุ่มหล่อ นามว่า 'บารอน' ผู้มีผมสีเทาอ่อน ผิวสีแทน มีเรียวกล้ามเป็นมัดๆ เขาคือลูกชายคนเดียวของขุนนางสกาลอน ซึ่งอายุได้ 18 ปี "ท..ท่าน บารอน ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้นะ ข้ารีบเอาเครื่องดื่มไปให้ท่านสกาลอนอยู่ ขืนช้าข้าถูกเฆี่ยนแน่" คนในอ้อมกอดดิ้น แต่คนที่กอดไม่มีท่าทีจะปล่อยแถมยังทำเอามือสากลูบไล้ตรงบั้นท้ายอย่างหื่นกระหาย แล้วกระซิบที่ข้างหู "หึ เรื่องท่านพ่อน่ะ เดี๋ยวข้าจะแก้ตัวให้ แต่มีข้อแม้คือ เจ้าต้องมาบำเรอข้าเดี๋ยวนี้!!!" "ม..ไม่ ปล่อยข้านะ..."
ผลัก!!!
ศอกเล็กได้กระทุ้งเข้าไปที่ท้องแกร่ง ทำให้ร่างสูงที่กำลังรั้งเอวร่างบางไว้อยู่เกิดอาการจุก ถึงมันจะน้อยก็ตาม แต่สามารถคลายอ้อมกอดได้ ร่างบางรีบวิ่งหนีออกไปจากครัวโดยเร็วที่สุด "คืนนี้เจ้าแหลกคามือข้าแน่ นังเชริน!!!"ร่างสูงกุมท้องไว้ "ท่านบารอน เป็นอะไรรึเปล่าคะ" สาวใช้ที่พึ่งเข้ามา พอเห็นนายหนุ่มของตนกุมท้องก็รีบเข้า่ไปพยุง แต่บารอนปัดมืออย่างปฏิเสธ "ข้าไม่้เป็นอะไร อ้อ!แล้วเอาน้ำไปให้ท่านพ่อด้วย"
.
.
.
.
"ฮือๆ...อื้อ..ฮึก..ฮือๆ" ร่างบางนอนกอดเข่าร้องอยู่ในสวนของคฤหาสน์ เขามักจะถูกบารอนลวนลามตั้งแต่เขาอายุ 10 ขวบ แต่โชคดีที่เขายังไม่ถูกข่มขืน อย่างมากสุดก็ได้แค่จูบ เพราะ คงนับว่าเป็นโชคของร่างบางกระมั๊ง?
"ร้องไห้ทำไมล่ะ เป็นอะไรหรือ หืม?"เสียงทุ้มอันอ่อนโยนดังมาจากข้างหลัง องค์ชายรูปงาม ผู้มีผมสีดำ ร่างสูงโปร่ง เสด็จมาในคฤหาสน์ของขุนนางสกาลอนพอดี องค์ชายอีริคเป็นชายที่เชรินตกหลุมรัก เป็นเพราะ ท่าทางที่สง่างามและความอ่อนโยน และองค์ชายอีริคก็ตกหลุมรักเชรินเช่นกัน แต่มันเป็นความรักที่ฝ่ากฏระเบียบ ทั้งสองจึงแอบรักกัน โดยไม่มีผู้ใดรู้
"องค์ชาย ข้ากลัวๆ ฮือๆ" ร่างบางถลาไปกอดร่างโปร่ง ร่างโปร่งลูบศีรษะอย่างปลอบปะโลม แล้วจุมพิตที่หน้าผากเบาๆ ซึ่งเชรินก็ไม่ได้รู้สึกรังเกียจอะไร เพราะ มันเป็นการจูบจากความรัก "โอ๋ๆ อย่าร้องน่า ข้าไปเยี่ยมขุนนางสกาลอนก่อนนะ จุ๊บ" องค์ชายพูดอย่างอ่อนโยน แล้วจุมพิตที่แก้ม ก่อนที่จะเสด็จเข้าไปหาขุนนางสกาลอน
.
.
.
ขณะเดียวกัน
ร่างสูงที่ยืนอยู่ที่หน้าต่างนั้น ได้เห็นอิริยาบถของสองร่างที่อยู่ในสวนเมื่อกี้ ก็ยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ และพูดเบาๆว่า "พวกแกรักกันได้ไม่นานหรอก เพราะเชรินต้องเป็นของข้าในราตรีนี้ หึๆ"
15 ปีต่อมา...
"เชริน!!!ไปเอาน้ำมาให้ข้าหน่อย" ขุนนางสกาลอนซึ่งอดีตเป็นเพียงแม่ทัพหนุ่มเมื่อ 15 ปีที่แล้ว ที่ได้เป็นขุนนาง เพราะ เนื่องจากทำความดีความชอบโดยการตีอาณาจักรแห่งหนึ่งได้ องค์ราชาของเขาจึงแต่งตั้งเขาให้เป็นขุนนาง และได้เชลยที่เขาจับมาได้ มาเป็นทาสรับใช้ ซึ่งเชลยผู้นั้นยังเป็นเพียงเด็กแรกเกิด แต่บัดนี้เชลยได้โตขึ้นมาเป็นเด็กหนุ่มหน้าตาจิ้มลิ้มและร่างอ้อนแอ้นเหมือนสตรี ทั้งมีดวงตาสีแดงดั่งเพลิง และสีฟ้าดั่งผืนสมุทร ผิวสีขาวดั่งหิมะ เรือนผมสีฟ้าสวยมีประกายแวววับดั่งเพชร มีนามว่า 'เชริน' เชรินเดินเข้าไปในครัวเพื่อหยิบน้ำแสนเย็นสดชื่นมาให้ผู้เป็นนาย ขณะที่กำลังจะหยิบแก้วนั้น...
"เชริน กำลังทำอะไรอยู่ หืม? มาให้ข้ากอดให้ชื่นใจหน่อยสิ" ร่างสูงใหญ่นิรนามได้กอดเอวของเชรินมาจากข้างหลัง ใช่ เขาคือ ขุนนางหนุ่มหล่อ นามว่า 'บารอน' ผู้มีผมสีเทาอ่อน ผิวสีแทน มีเรียวกล้ามเป็นมัดๆ เขาคือลูกชายคนเดียวของขุนนางสกาลอน ซึ่งอายุได้ 18 ปี "ท..ท่าน บารอน ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้นะ ข้ารีบเอาเครื่องดื่มไปให้ท่านสกาลอนอยู่ ขืนช้าข้าถูกเฆี่ยนแน่" คนในอ้อมกอดดิ้น แต่คนที่กอดไม่มีท่าทีจะปล่อยแถมยังทำเอามือสากลูบไล้ตรงบั้นท้ายอย่างหื่นกระหาย แล้วกระซิบที่ข้างหู "หึ เรื่องท่านพ่อน่ะ เดี๋ยวข้าจะแก้ตัวให้ แต่มีข้อแม้คือ เจ้าต้องมาบำเรอข้าเดี๋ยวนี้!!!" "ม..ไม่ ปล่อยข้านะ..."
ผลัก!!!
ศอกเล็กได้กระทุ้งเข้าไปที่ท้องแกร่ง ทำให้ร่างสูงที่กำลังรั้งเอวร่างบางไว้อยู่เกิดอาการจุก ถึงมันจะน้อยก็ตาม แต่สามารถคลายอ้อมกอดได้ ร่างบางรีบวิ่งหนีออกไปจากครัวโดยเร็วที่สุด "คืนนี้เจ้าแหลกคามือข้าแน่ นังเชริน!!!"ร่างสูงกุมท้องไว้ "ท่านบารอน เป็นอะไรรึเปล่าคะ" สาวใช้ที่พึ่งเข้ามา พอเห็นนายหนุ่มของตนกุมท้องก็รีบเข้า่ไปพยุง แต่บารอนปัดมืออย่างปฏิเสธ "ข้าไม่้เป็นอะไร อ้อ!แล้วเอาน้ำไปให้ท่านพ่อด้วย"
.
.
.
.
"ฮือๆ...อื้อ..ฮึก..ฮือๆ" ร่างบางนอนกอดเข่าร้องอยู่ในสวนของคฤหาสน์ เขามักจะถูกบารอนลวนลามตั้งแต่เขาอายุ 10 ขวบ แต่โชคดีที่เขายังไม่ถูกข่มขืน อย่างมากสุดก็ได้แค่จูบ เพราะ คงนับว่าเป็นโชคของร่างบางกระมั๊ง?
"ร้องไห้ทำไมล่ะ เป็นอะไรหรือ หืม?"เสียงทุ้มอันอ่อนโยนดังมาจากข้างหลัง องค์ชายรูปงาม ผู้มีผมสีดำ ร่างสูงโปร่ง เสด็จมาในคฤหาสน์ของขุนนางสกาลอนพอดี องค์ชายอีริคเป็นชายที่เชรินตกหลุมรัก เป็นเพราะ ท่าทางที่สง่างามและความอ่อนโยน และองค์ชายอีริคก็ตกหลุมรักเชรินเช่นกัน แต่มันเป็นความรักที่ฝ่ากฏระเบียบ ทั้งสองจึงแอบรักกัน โดยไม่มีผู้ใดรู้
"องค์ชาย ข้ากลัวๆ ฮือๆ" ร่างบางถลาไปกอดร่างโปร่ง ร่างโปร่งลูบศีรษะอย่างปลอบปะโลม แล้วจุมพิตที่หน้าผากเบาๆ ซึ่งเชรินก็ไม่ได้รู้สึกรังเกียจอะไร เพราะ มันเป็นการจูบจากความรัก "โอ๋ๆ อย่าร้องน่า ข้าไปเยี่ยมขุนนางสกาลอนก่อนนะ จุ๊บ" องค์ชายพูดอย่างอ่อนโยน แล้วจุมพิตที่แก้ม ก่อนที่จะเสด็จเข้าไปหาขุนนางสกาลอน
.
.
.
ขณะเดียวกัน
ร่างสูงที่ยืนอยู่ที่หน้าต่างนั้น ได้เห็นอิริยาบถของสองร่างที่อยู่ในสวนเมื่อกี้ ก็ยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ และพูดเบาๆว่า "พวกแกรักกันได้ไม่นานหรอก เพราะเชรินต้องเป็นของข้าในราตรีนี้ หึๆ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น