คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter2 ♡
Chapter 2 ♡
หลังจากเลิกเรียนจองกุกก็เดินจากห้องตัวเองขึ้นไปห้องเรียนของจีมิน
"เห้ย เด็กใหม่มาหาใครวะ .. เเฟน?" เสียงลือเสียงเล่าอ้างก็ลอยมาเเต่ใกล้
ทันทีที่จีมินเดินออกมาจากห้องร่างสูงก็หยิบกระเป๋าคนตัวเล็กขึ้นมาถือทันที
"ตรงเวลาดีหนิ-.-"
"ครับ ไปกันเลยมั้ย?" กำลังจะก้าวเดินเเต่ก็ต้องชะงักลง
"นี้ นายเป็นเเฟนกันหรอ? " เด็กสาวไฮโซเดินมาขวางตรงหน้าก่อนจะเอ่ยถามขึ้น
"ปล่าว" จีมินตอบส่งๆก่อนทำท่าจะเดินอีกครั้ง
"เเล้วนี้ใคร?" --* เอ้ะยัยนี้
"บอดี้การ์ด" ไม่เเปลกหรอกที่โรงเรียนนี้จะมีบอดี้การ์ดเดินพล่านกันหลังเลิกเรียน เพราะโรงเรียนนี้ก็มีเเต่พวกคนรวยเรียนทั้งนั้นลูกท่านหลานเธอเลยต้องมีคนมาคอยตามอยู่ตลอด
"อ้ออ" เจ้าหล่อนดูเบิกบานขึ้นเยอะหลังจากที่ได้ยินคำตอบ
"ทำไม- -*"
"ปล่าว ก็เเค่ไม่ติดว่านายจะมีบอดี้การ์ดเป็นรุ่นน้องที่โรงเรียน" เธอเอ่ยยิ้มๆ ก่อนหันไปหาจองกุกด้วยท่าทางหว่านเสน่ห์เต็มที่
"ยินดีที่ได้รู้จักนะ ฉันคิมเดมิ เเล้วนาย..?"
"จอนจองกุกครับ ขอตัวนะครับ" ว่าเเล้วก็จับข้อมือของอีกคนเเล้วเดินลงจากตึกเรียนทันที
"นายจะรีบทำไมเล่า-3-" เดินตามอีกคนต้อยๆด้วยท่าทางหงุดหงิด
"ผมไม่คิดว่าเธอมาดี" (ฉลาด หล่อ รู้ทันมารยา นี้สิพระเอกที่มีคุณภาพ )
"ฉันรู้ ยัยนั้นเคยดีกับใครที่ไหน.."
"นี่ นายกลับบ้านก่อนนะฉันจะกลับไปเปลี่ยนเสื้อ อ้อ นายเปลี่ยนด้วยก็ดี" ร่างบางว่าก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความหาใครบางคน
Jimin : ฮยอง เป็นยังไงบ้าง?
Numjun : ก็ดีนะฮ่าๆ พี่มีเรื่องอยากจะเล่าใฟ้นายฟังเยอะเเยะเลย ไว้ว่างๆจะสไกป์ไปนะ:)
คนตัวเล็กยิ้มให้กับโทรศัพท์ตัวเองไม่หยุด เมื่อได้พิมพ์ข้อความคุยกับนัมจุน
.
.
.
หลังจากที่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยร่างเล็กก็เดินลงมาด้านล่าง เเต่ก็ต้องเเอบหยุดชะงักนิดๆเมื่อเห็นคนที่ยืนรออยู่ก่อนหน้านี้
ดูดีหว่ะ..
เฮ้ย! อะไร จะไปชมมันทำไมวะ
"รอนานเเล้ว?"
"ไม่นานครับ" ร่างสูงในชุดเสื้อยืดสีดำเเละกางเกงยีนส์สีซีดช่างดูเข้ากันกับสีผมน้ำตาลเหลือบบลอนด์สว่างนั้น
สามารถที่จะเปลี่ยนจากบอดี้การ์ดให้เป็นณเดชณ์คูกิมิยะไม่ยาก ..
"ง..งั้นก็ไปเลยสิ จะยืนรอหาพระเเสงเลเซอร์อะไรละ" ถึงจะหล่อ เเต่เราก็ยังคงความไม่ญาติดี..
ว่าเเล้วก็รีบเดินนำอีกคนไปในทันที
"หึ.." รอยยิ้มที่มุมปากปรากฎขึ้นเพราะขำท่าทางเงอะงะของอีกคน
"ขำไรฟ้ะะ=[]=*"
.
.
เสียงเพลงอัดกระหน่ำลั่นไปทั่วสถานที่เเสนดื่มด่ำในยามวิการ ทั้งสองร่างเดินเข้ามาในโซนวีไอพี่ก่อนจะหาโต๊ะที่นัดเอาไว้
"จีมินน รอตั้งนานนายมัวไปทำอะไรอยู่=_=" มาถึงก็โวยวายในทันที ร่างเล็กๆที่กำลังนั่งอยู่บนโซฟาตัวยาวพร้อมกับหนุ่มมากหน้านั่งรายล้อมอยู่
"เอาหน่าา ผมก็มาเเล้วนี้ไง" ร่างบางเดินเข้าไปนั่งตรงข้ามกับอีกคน เเต่คนที่ถึงกับอึ้งก็คือจองกุก
"ยุนกิ..เชี่ยละ" สบถออกมาด้วยความตกใจ
"เฮ้ย.." ยุนกิก็ดูตกใจไม่น้อยที่เห็นน้องคนสนิทของตัวเองเดินเข้ามากับจีมิน
คุณหนูที่ว่านี้..จีมินเองหรอเนี่ย
"อ้าวนาายจะไปไหนละ?" เอ่ยถามบอดี้การ์ดของตัวเองเมื่อเห็นว่าอีกคนทำท่าจะเดินไปทางอื่น
"เข้าห้องน้ำครับ"
"บอดี้การ์ดใหม่นายใช่ป้ะ?" ทำเป็นไม่รู้เรื่องไปก่อน
"ใช่.."
"คิดถึงนัมจุนละสิ"
"อยู่เเล้วเเหละ.."
"มีคนเฮิร์ทอยู่เเบบนี้ คงต้องเลี้ยงดริ้งซะหน่อยเเล้วมั้ง" ว่าเเล้วยุนกิก็หันไปสั่งเครื่องดื่มจากพนักงาน
ทั้งสองคนนั่งคุยนั่งดื่มกันอยู่นานเเต่ไม่เเววว่าบอดี้การ์ดหนุมจะเดินกลับมา
"ยุนกิ.." อยู่ๆก็มีน้ำเสียงเย็นยะเยือกดังขึ้นมาเบาๆ เเต่มันชัดเจนมากในหัวของมินยุนกิคนนี้
"อ้าว..โฮซอก มาไม่บอกก่อนละะ"( ไม่ทันละมึง)
"บอกก็คงไม่เห็นเเฟนนั่งนัวกับหนุ่มเเบบนี้หรอก"
"ปล่าวนะะะ เค้าทำตามหน้าที่ต่างหากก" ว่าเเล้วก็รีบไล่หนุ่มน่าเนียนข้างกายออกไปทันที
"โห่..ที่รักก อย่างอนเลยนะะ กลับบ้านเลยก็ได้" ร่างเพรียวรีบเข้าไปอ้อนเเฟนหนุ่มของตัวเองทันที
"กลับไปโดนเเน่" ว่าเเล้วก็รวบเอวคอดเข้ามาหาตัวทันทีก่อนจะหันไปมองไอเด็กหนุ่มพวกนั้นอย่างคาดโทษ
"นี้ๆ จีมินอ่า ฉันกลับก่อนนะ นายโทรหาจองกุกด้วย เดี๊ยวพนักงานฉันจะช่วยดูเเลความเรียบร้อยให้" พูดได้เพียงเเค่นั้นก่อนที่คนสวยจะโดนลากออกไป..
"อื้อ.." เเต่จริงๆเเล้วใครก็รู้ว่าจีมิหน่ะคออ่อนจะตายไป สองสามเเก้วก็เมาไม่รู้เรื่องเเล้ว
เเต่ตลอดสองชั่วโมงนี้ร่างบางก็ไม่ละไปจากสายตาจองกุกเลยเเม้เเต่นิดเดียว
เค้ายังนั่งเฝ้าอีกคนจากอีกมุมนึงตลอด เเต่ตอนนี้มันคงถึงเวลาที่ต้องเดิเข้าไปเเล้วละ
"นี้..ไหวรึเปล่าครับ" เจ้าไปประคองคนเมาก่อนจะพาออกไปที่รถ
"ไหวเด้.. ว่าเเต่นายนี้ใครวะ?" มือเล็กยกขึ้นมาจับเข้าที่หน้าร่างสูงก่อนที่ใบหน้าหวานจะเงยขึ้นสบตาคม
"จองกุกครับ" -.- ลืมผมเเล้วหรอ
"จองกุก..อ้อ ไอบอดี้การ์ดหน้าหล่อเลือกได้ใช่ป้ะ5555" ถ้าไม่ติดจะว่าเป็นเจ้านายก็จะโดนหนุมานถวายเเหวนจากผมเเล้วนะครับ
หลังจากพาอีกคนเข้าไปในรถสำเร็จจองกุกก็เดินไปฝั่งคนขับก่อนจะรีบออกรถกลับคอนโด
Jungkook Part
“นายจะพาฉันไปไหนวะ” โวยวายไม่พอ มือเล็กที่คล้องคอคนที่กำลังอุ้มตัวเองอยู่ก็ยุกยิกไปมาไม่อยู่สุข จนอีกคนอยากจะโยนทิ้งลงพื้นให้มันรู้แล้วรู้รอดกันไป ...
“นอนได้แล้วนะครับ เมามากแล้ว” เปลี่ยนจากบอดี้การ์ดเป็นพี่เลี้ยงเด็กตั้งแต่เมื่อไหร่วะเรา
“ไม่... นายนั้นแหละไปนอน ฉันจะไปอาบน้ำ” ว่าแล้วก็ลุกขึ้นก่อนจะเดินไปที่ห้องน้ำ
“เฮ้อ..ก็ได้ครับแต่หลังจากอาบน้ำเสร็จก็ต้องรีบไปนอนนะ” ตอบอย่างเหนื่อยๆ ก่อนจะออกไปรอข้างนอกห้อง
“เหวอออออ!!!!!” เเต่เสียงดังจากห้องน้ำทำให้ร่างสูงต้องวิ่งเข้าไปในห้องอีกครั้ง
“คุณหนูครับ! เป็นไรรึเปล่า?” เมื่อไม่มีเสียงตอบร่างสูงเลยลองเปิดประตูดู
ไม่ได้ล็อค..
“นาย..เข้ามาทำไม??” สายจาปรื่อปรอยมองอีกคนด้วยท่าทางงงๆ สงสัยคงแค่เผลอทำอะไรตก..
“ผมได้เสียงคุณหนู เรียกก็ไม่ตอบเลย..เฮ้ย!!” รอบที่ร้อยที่เค้าต้องหัวใจเกือบวาย เมื่อคุณหนูตัวเล็กกำลังจะออกก้าวเดินแต่เสื้อคลุมอาบน้ำดันเกี่ยวกับอะไรซักอย่างอยู่
พรึ่บ!
เมื่อผ้าคลุมหลุด ..... ก็โป๊ดิวะ!!
ว่าแล้วมือแกร่งก็รีบรวบผ้าที่พึ่งร่วงลงที่พื้นขึ้นมาคลุมอีกครั้งทันที
“คิก.... นายจะตกใจอะไรเล่า แมนๆกันทั้งนั้น” ตาปรื่อๆมองผมก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆ
คุณไม่ควรเมาอีกแล้วนะครับ...
รู้ตัวอีกที่..ก็เผลอกอดอีกคนแน่นเฉย ว่าแล้วเลยจัดการอุ้มกลับไปบนที่นอน แต่สังเกตได้ว่าคนที่กำลังเมานั้นเงียบไป
“ฟี้.......” คิดจะหลับก็หลับกันง่ายๆแบบนี้เลย = = *
ถ้าตื่นมาคงจะมีบ้านแตกแน่ๆ .. เฮ้อ - -
NOTE : กว่าจะพาคูณหนูตัวแสบกลับมาถึงห้องได้ เรียกได้ว่าเกือบตาย...
ทั้งดิ้นทั้งงอแง ไหนจะเรื่องที่ห้องน้ำอีก.. ผมรู้แล้วครับว่าที่ทำอยู่มันเป็นอาชีพพี่เลี้ยงเด็กละ ไหนจะเรื่องยุนกิอีกเอายังไงดีละจอนจองกุก -_-
TALK
จองกุกพลันตัวเป็นพี่เลี้ยงซะแล้ววว แต่ต่อไปมีฉากบู๊สมใจแน่นอนค่า
อาจมีคำผิดบ้างไรบ้างโปรดอภัย สติสะตังยังมาไม่ครบเลยค่ะ5555
ยังไงก็ขอขอบคุณทุกคอมเม้นและทุกคนที่เข้ามาอ่านมากนะค่า: ))
**บังทันคัมแบ็คเมื่อไหร่จะลงช็อตฟิคซะหน่อยย ฉลองหลังจากรอเพลงใหม่จากหนุ่มๆมานานน
ไรท์แทบรอไม่ไหวล้าวววว เท่มากมายย ><
#ฟิคคุณหนูชิมชิม
t
h
e
m
y
b
u
t
t
e
r
ความคิดเห็น