รักใสๆในวันกีฬาสี

ลำดับตอนที่ #5 : 5.

5.

กะลังไปได้สวยเลยนะคะ(ตรงไหนเนี่ย)ยังไงก้อติดตามต่อไปละกันนะคะ

บรรยากาศแสนสบาย(อาจร้อนนิดๆมีลมพัดหน่อยๆ)กับเสียงร้องที่ดีกว่าฟังหมาหอนนิดหน่อยมันสามรถทำให้ชั้น

“ครอกฟี้~ ครอกฟี้   ครอกฟี้~”นั่นแหละที่อยากจะบอก เวลาผ่านไปตัวชั้นยังคงไม่รุ้สึกอะไรสักที

“นี่ยัยปอดไม่ปกติ ยัยปอดบวม ตื่นสิเฟ้ย ยัยดำ”วี๊ดดดดเสียงอย่างงี้มันเรียกชั้นแน่ๆไม่ได้การต้องตื่นไปดูหน้ามันหน่อยกล้าดียังไงเรียกชั้นว่าดำ แถวบ้านชั้นเรียกผิวสีน้ำผึ้งไหม้ย่ะ

“ไรฟะ”

“กรุณาแหกลูกกะตาดูด้วยว่านี่มันกี่โมงแร้วครับ”เป็นใครไปไม่ได้นอกจากจะเป็นนายเอสเจ้าเก่าตัวเดิม

“1 ทุ่มแล้วไง”

“ใช่แล้วไง”เขาย้อน

“เฮ้ย ต้องกลับบ้านนี่หว่าเอ้อ แล้วคนอื่นล่ะ”

“ฟายที่ไหนมันจะมานั่งรอเทอตื่นล่ะ”

“นายไง”

“ชั้นไม่ได้รอเทอ ชั้นขึ้นไปช่วยอาจารย์ทำงานลงมาก้อเห็นเทอ ครอกฟี้อยู่เนี่ย”ตายละเขาได้ยินที่ชั้นกรนด้วยสงสัยต้องปรับนิสัยการนอนไม่งั้นเสียชื่อสถาบันสาวสวยแห่งม.ปลายหมด

“เว่อร์ไปชั้นผู้หญิงนะยะใครจะบ้าถึกนอนกรนอย่างนั้นล่ะ คนสวยเขาไม่ทำกัน”

“ก้อใช่ คนสวยเขาไม่ทำกันแล้วก้อถึกๆอย่างเทอนี่ละใช่เลย”ต๊ายตายมีย้อน

“ใครถึก ป้านายสิถึก”

“โหย เล่นป้าเดี๋ยวปั้ดจับปล้ำซะนี่”

“...”

“จะกลับมั้ยบ้าน”โอ้โหช่างเป็นสุภาพบุรุษอะไรอย่างนี้ 

“คำชวนของนายทำเอาชั้นรู้สึกดีมากเลย”

“แน่นอนคนหล่อชวนซะอย่าง”

“อื้อหือ ประชดย่ะแล้วบ้านนายอัตคัดขนาดไม่มีกระจกส่องเลยรึไง”

“มีเต็มบ้านเลย”

“หรือว่านายตาบอดวะ”

“ตาบอดแล้วชั้นจะเดินมาปลุกเทอหรอยัยบ้า”เขาดีดหน้าผากชั้นดังเปี๊ยะซึ่งแรงผู้ชายดีดเบาๆก้อบวมแล้ว

“อ้าย บ้านนายเป็นนักดีดรึไง”พูดจบก้อรีบเดินตามเขาไปทันทียิ่งมืดยิ่งน่ากลัว (กลัวโดนฉุดยิ่งสวยๆอยู่)

“เดินเชิดอยู่นั่นแหละมาเดินตรงนี้เดี๋ยวโดนฉุด”นายบ้าเอสคว้ามือชั้นไปแล้วลากชั้นให้เดินไปข้างๆใจเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูกเลือดสูบฉีด คิดว่านะชั้นเริ่มเขินแล้วละ

“นายห่วงชั้นหรอ”

“เปล่า แค่ไม่อยากเป็นคนสุดท้ายที่อยู่กับเทอตอนโดนฉุดขี้เกียดโดนสอบปากคำ”ดีจริงๆนะอุตส่าห์พูดออกมาเนี่ย

“แล้วถ้าชั้นโดนฉุดนายจะอยู่ช่วยชั้นมั้ย”

“อยู่ให้โดนปาดคอตายสิ วิ่งดีกว่าง่ายที่สุด”โอ้โหสุภาพบุรุษ

“ดีเนอะนายนี่ถ้ามีแฟน แฟนนายรักตายยยยยเลย”

“ขอบคุณสำหรับคำอวยพร”กวนจนหยดสุดท้ายจริงๆ

“ถึงบ้านชั้นแล้วบาย”

“อ้าวนี่บ้านเทอหรอ”

“เออไมอ่ะ”

“นี่บ้านชั้น”เขาชี้มือไปที่บ้านข้างๆ

“อย่าบอกนะว่าที่ชั้นได้ยินเสียงเน่าๆทุกวันนั่นคือเสียงนาย”

“ใครบอกว่าเน่าออกจะเพราะ”

“เพราะ เพราะอะไรถึงร้องน่ะสิ”

“เทอเข้าบ้านได้แล้ว ฝันดีนะเจอกันพรุ่งนี้”

“อืมนายก้อเหมือนกันอย่าส่งเสียงเน่าๆมาบ้านชั้นล่ะฝันดี”พูดจบชั้นวิ่งเข้าบ้านแทบไม่ทันก้อจะไม่ให้วิ่งได้ยังไงไอบ้านั่นมันจะถีบชั้นส่งน่ะสิถ้าชั้นไม่วิ่งคงถึงห้องตัวเองโดยบาทาอีตานั่นไปนานแล้ว ขนาดผู้หญิงยังทำได้ลงคอนะ

แฮ่ๆเว้นช่วงไปนานเลยนะคะยังไงก้อต้องขอโทดกับคนที่รอติดตามผลงานด้วยช่องนี้ยุ่งมากกกกกกกอาจสั้นไปนิดรับรอง่าตอนหน้าสนุกแน่ค่ะ