รักใสๆในวันกีฬาสี

ลำดับตอนที่ #3 : 3...

3.

หลังจากที่ชั้นหายป่วยเพื่อนๆก็ถามว่า‘มีอะไรเกิดขึ้นในวันนั้นมั่ง’แฮ่ๆโทดทีเหอะบอกได้แค่ว่าป่วยนอนอยู่ห้องพยาบาลเท่านั้นละถ้าบอกว่าพี่ต้อลมานอนข้างๆพวกนี้ก็คงจะล้อชั้นและอาข่าวไปแพร่กระจายแน่ๆ ส่วนอีกเรื่องที่บอกแล้วจะได้รับโบนัสทันทีน่ะเค้นชั้นให้ตายยังไงก็ไม่บอกหรอก

“นี่ปอลีชั้นว่านะมันทะแม่งๆยังไงไม่รู้นะ”จีต้าพูดขึ้นแบบต้องการคำตอบที่ ไม่โกหก

“ยังไงว้า”ชั้นแกล้งทำเป็นไม่รู้แถมยังพูดเสียงสูง (ยังไง๊ยังไงก็ปิดเพื่อนตะเองไม่มิดหรอก) เออน่ะ

“ชั้นไม่เชื่อหรอกว่ามันจะมีแค่นั้นบอกมาให้หมดเลยนะ”เต็มขู่

“ก็ได้แต่ว่าพวกแกอ่ะห้ามไปบอกใครก็แล้วกันนะไม่งั้นชั้นแย่แน่ๆ”

“อืม”ตอบอย่างรวดเร็วทันใจฉับไวจริงๆเพื่อนเรา

“ก็...คือว่าตอนเช้าอ่ะชั้นลุกจากเตียงกำลังจะไปอาบน้ำพอวิ่งเข้าห้องน้ำก็อาบนำพอเสร็จออกมาจากห้องน้ำชั้น...ชั้น ชั้นเจอ...”ยังไม่ทันขาดคำโบนัสแสนพิเศษก็มาถึง

“อ้าวอยู่นี่เองที่รั๊กส์หาตั้งนานเลยนะครับบบบ”นั่นไงเสียงที่น่ากลัวที่สุดในชีวิต

“แงๆๆๆพ่อจ๋าแม่จ๋าคือว่าชะชั้นยังไม่อยากจะ”ยังพูดขอพรจากพ่อแม่ไม่เสร็จชั้นก็รู้สึกถึงอะไรอุ่นๆเย็นๆมากระทบที่ ปาก (อีกแล้ว) นั่นดิ

=0= จีก้า

O0O จีต้า

@O@ เต็ม

ทุกคนในบริเวณนั้นต่างก็ตะลึงงันในสิ่งที่ชั้นประสบอยู่ด้วยอาการ  หน้าแดง

ชั้นรู้ตั้งนานแล้วแหละว่ามันคืออะไรแต่  ทำไมชั้นยังไม่ถอยออกเล่าเอ้า  อึบส์ดันๆๆๆๆพ่อจ๋าแม่จ๋าไอหมีขั้วโลกมัน...ลูกจ้าช่วยหนูด้วยสักพักพอชั้นออกแรงดันไปเรื่อยๆเค้าก็เริ่มถอยห่างจนในที่สุด

“เฮ้อ ออกได้แล้ว นาย นาย ไอบ้ากามชั้นแฉนายหมดแน่ว่าวันนั้นน่ะนายใส่...”          นายนั่นยังไม่เลิกจุ๊ฟ ชั้นเริ่มดันตัวนายหมีขั้วโลกออกอีกครั้งแล้วเค้าก็ค่อยๆเอาริมฝีปากที่น่าต่อยออกมากระซิบที่ข้างหูชั้นอย่างหัวเสีย

“ถ้าเทอขืนบอกเพื่อนเทอหรือใครอีกนะชั้นพาเทอเข้าโรงแรมแน่ๆเลยคอยดูสิ”เขากระซิบ

U^Uชั้นว่าก่อนที่ชั้นจะโดนนายแก้เผ็ดนะชั้นตายด้วยน้ำมือของสาวๆในโรงเรียนรวมทั้งเพื่อนๆชั้นแน่ๆ

“เข้าใจมะ”เขาพูเสียงเรียบปกติ

“คร่า รับทราบแบบไม่มีข้อกังขาใดๆเลยล่ะค่ะ”แงๆๆๆและแล้วน้ำตาแห่งความกลัวสุดๆก็หลั่งออกมาทีละนิด

“ชั้นไปละนะเราอาจจะได้เจอกันบ่อยขึ้นกว่าเดิมนะ ที่รัก”แววตาของเค้าฉายถึงความเจ้าเล่ห์กะล่อน อ้ายยยยยยยย   นายหมาป่า ไอบ้า ฮือๆๆๆเฟิร์สคิดส์อาจจะตามมาด้วยเวอร์จิ้นแงๆๆๆต้องยุติเรื่องนี้ให้ได้ ชั้นต้องยุติเรื่องนี้ให้ได้เลยคอยดูสิ

“ปะ ปะ ปอลี เทอไปทำอะไรกับเค้ามาน่ะเทอตายแน่ๆถ้าไม่บอกพวกเรา”จีก้าพูดขึ้นแบบอิจฉาตาลุกเป็นไฟ

“เฟิร์สคิสของชั้น นี่ ถ้าชั้นบอกพวกเทอน่ะเวอร์จิ้นชั้นหายไปจากโลกนี้แน่ งั้นชั้นขอร้องพวกเทออย่าถามอะไรชั้นเลยนะ”ด้วยแววตาที่แสนจะทรมานใจสุดๆของชั้นพวกเพื่อนๆเลยไม่มีใครถามอะไรอีกเลย นอกจาก คนในชั้นเรียนอื่นๆที่พากันซุบซิบเรื่องของชั้นกับนายนั่น และแล้ว

“กริ๊งงง~”โอ้ นั่นเสียงจากสวรรค์มาช่วยชั้นจากสายตาที่ทั้งเคียดแค้นและสงสารของทุกคนในโรงเรียนและนั่นทำให้ชั้นตกที่นั่งลำบาก

“เอ่อ ปอลีจ้ะ เรื่องจริงรึเปล่าน่ะที่เทอไปจูบกับเอสที่ที่นั่งประจำของพวกเทอน่ะ”แมร์ถามชั้น ชั้นไม่รู้ว่าเค้าอยากจะฆ่าชั้นหรือจะฆ่าเอสเพราะแมร์ชอบเราทั้งคู่ (ทำไมต้องชอบเหมือนกันด้วยเนี่ย) ช่ายถูกต้องที่สุดเลยล่ะ

“จะ จะจริงจ้ะแต่ชั้นอธิบายได้นะมันไม่ได้เป็นอย่างที่คิดเลย”

“นี่ ปอลีชั้นว่านะเทอ เทอคบกับเอสได้รึเปล่าอ่ะ คือว่า ชั้น ชั้นลุ้นคู่ของพวกเทอมานานแล้วน่ะ”แมร์พูดขึ้นอย่างเร็ว

“ฮ้ะ วะ ว่าไงนะจะ จะให้ชั้นไปคบกับอีตานั่นเนี่ยนะ เอามีดมาปาดคอชั้นหรือจับไปทรมานจะง่ายกว่าอีก”

“บ้าน่า”แมร์พูดขึ้นด้วยท่าทางอึกอักเล็กน้อย

“ยังไงชั้นก้อไม่ยอมเฉียดเข้าใกล้อีตานั่นเด็ดขาดถ้าไม่จำเป็น”

“พวกเทอเหมาะสมกันจริงๆนะ”อะไรเนี่ยชีวิตชั้นคงจะตายเพราะแฟนคลับของอีตานั่นและแมร์แน่ๆ

“ใช่ๆ เราก็ลุ้นนะ”ทุกคนในห้องพูดขึ้นได้เสียงน่าตื่นเต้นสุดๆ แต่ชั้นไม่ตื่นเต้นด้วยหรอกนะ

“ไม่หรอกไม่มีทาง”และทันใดนั้นแฟนคลับของเอจท์ก็เดินเข้ามา

‘เพี๊ยะ~’เสียงตบหน้าชั้นด้วยมือของแฟนคลับนายเอสนั้นชัดแจ๋วมากทีเดียว

“นี่แค่ส่วนน้อย ถ้าเทอไม่เลิกยุ่งกับเอสล่ะก็เดือดร้อนกว่านี้แน่”คนที่ตบหน้าชั้นพูดขึ้น

“นี่เทอคงคิดผิดแล้วล่ะนะ ชั้นไม่ได้อยากยุ่งกับอีตานั่นเลยซักนิดนายนั่นมาหาเรื่องชั้นอยากตบนักก็ไปตบอีตานั่นนู่น”

“สำคัญตัวผิดไปแล้วมั้ง เอสน่ะเค้าไม่มีทางมาตามตื้อเทอก่อนแน่ๆ”

“ใครกันแน่ที่สำคัญตัวผิดเทอลองไปถามนายนั่นดูตรงๆสิแล้วเทอจะรู้”

‘เพี๊ยะ’ตามมาด้วยตบที่สองบนแก้มชั้นครั้งนี้ชั้นเริ่มทนไม่ไหวลุกขึ้นสู้หลังจากที่ให้ยัยหน้าปลากระป๋องยืนค้ำหัวชั้นมาตั้งนาน

“อะไรกัน แค่พูดแค่นี้นี่นะถึงกับตบลองตบมาอีกสิแล้วเทอจะรู้ว่าเล่นกับใครอยู่ถึงได้วิ่งเข้าห้องปกครองชั้นก็ไม่กลัวหรอก”ชั้นเริ่มเดือดขึ้นเรื่อยๆ

“ได้” ยังไม่ทันที่ชั้นจะพูดจบ ‘เพี๊ยะ’ยัยนั่นตบชั้นอีกครั้งและชั้นก็ง้างมือขึ้นกำหมัดแน่นแล้วปล่อยมือตามแรงแค้นไปกระทบที่จมูกยัยนั่น

‘ปั้ก~’ยัยนั่นหงายไปพร้อมๆกับเลือดกำเดาไหล“มีใครอยากลองกินไอติมแท่งนี้ดูมั้ยล่ะ เอามั้ยถ้าไม่อยากเป็นเหมือนยัยนี่นะอย่ามาพาลชั้นอีกถ้ายังไม่รู้อะไรจริงๆนะ อ้อ และถ้ามีคราวหน้าพวกเทอเป็นอัมพาตยกแก๊งค์แน่ ลองดูสิ ของฟรีไม่เอาหรอ”พูดจบพวกเพื่อนๆชั้นก็รีบวิ่งปร๋อเข้ามา

“พอแล้วล่ะปอลีเดี๋ยวได้วิ่งเข้าห้องปกครองสมใจแกแน่”เต็มพูดขึ้นพร้อมกับกระชากแขนชั้นไปนั่งที่เก้าอี้แล้วพวกแฟนคลับนายนั่นก็ลากศพ เอ้ยร่างไร้วิญญาณของยัยนั่นออกไป และแล้วสักพักก็มีเสียงกรี๊ดกร๊าดของสาวๆเข้ามาใกล้ห้องชั้นเรื่อยๆจนกระทั่ง

“ใครคือปอลี”เสียงนั่นดังมาก (เสียงพูดนะรวมทั้งเสียงกรี๊ดด้วยแต่เงียบไปแล้วแหละ)

“ชั้นเองทำไมมีไร นะนะนาย นายแอ๊บแบ๊ว”

“เทอ นี่เองแล้วก็เลิกเรียกชื่อชั้นแบบนั้นด้วย เข้าเรื่องเลยดีกว่าเทอมาต่อยแฟนคลับชั้นทำไม”นายนั่นพูดเสียงเข้ม

“ก็แฟนคลับนายมาตบชั้นก่อนนี่อยากเอาแฟนคลับตัวเองมาหาเรื่องคนอื่นทำไมล่ะ”

“ว่าไงนะตบหน้าเทอชั้นไม่เชื่อ”เอาอีกละแบบเดียวกันเลย

“นี่ไง”ชั้นว่าพลางชี้หน้าตัวเองข้างที่โดนตบมันยังเป็นรอยสีแดงเห็นชัดแจ๋วคล้ายๆเป็นสีม่วงช้ำมากกว่า

“มานี่”ยังไม่ทันที่ชั้นจะได้พูดอะไรนายนั่นก็ฉุดกระชากลากถูชั้นไปที่

“ห้องพยาบาล พาชั้นมาทำไม”

“อาจารย์ครับ นี่ครับคู่กรณี”นายนั่นบอกอาจารย์

“เล่ามาว่ามันเรื่องอะไรทำไมถึงมีเรื่องกันห๊ะถ้าไม่บอกครูจะได้พาไปห้องปกครอง”

“เกิดจากยัยนั่นเข้าใจหนูผิดก่อนค่ะ”

“แล้วเราก็เลยต่อยเค้างั้นหรอ”

“เปล่าค่ะ เค้าตบหนู 3 ครั้งค่ะ”

“แล้วยังไง”

“หนูทนไม่ไหวก็เลยต่อยหน้าไปแต่ไม่คิดว่าตัวเองจะหมัดหนักขนาดนี้เพิ่งจะขัดสนิมเดือนนี้ยังไม่ได้ต่อยใครเลย”

“หมัดเทอไม่หนักธรรมดานะดู สลบเลยแล้วทะเลาะกันเรื่องอะไรล่ะ”

“เอ่อ...”

“เพราะแฟนคลับผมเค้าคิดว่าปอลีมาจูบผมครับ แต่ผมเป็นคนจูบเทอเองผมแค่ตั้งใจจะแกล้งเทอแต่ไม่นึกว่าเรื่องมันจะร้ายแรงขนาดนี้”ให้ตายสิพูดซะหมดเปลือกนายไม่เคยอายบ้างเลยรึไงห๊ะ

“นี่ อภินันท์การแกล้งคนมันมีหลายวิธีนะทำไมเทอถึงเลือกวิธีนี้ล่ะ”

“ก็ มันทำให้จำไงครับก็เฟิร์สคิสนี่”เขาพูดออกมาเต็มปากเต็มคำ หน้านายทำด้วยอะไรห๊ะไม่อายสักกะนิดเลย

“นาย...”ชั้นกำหมันแน่น

“แล้วมันคือเฟิร์สคิสของพวกเทอหรอ”อาจารย์ถามยิ้มๆคล้ายๆว่าจะรู้คำตอบของเรื่องนี้แล้ว

“ค่ะ/ครับ”ชั้นและเค้าหันไปมองหน้ากันอย่างเร็วแต่ไม่รู้ทำไมสายตาของเค้าเหมือนอายๆแล้วก็หน้าแดง   ตายแล้วๆๆๆใจชั้นเริ่มเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆหน้าก็เริ่มแดง

“พอและ ชั้นจะไม่เอาเรื่องพวกเทอหรอกนะชั้นหวังว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีกนะอ้อแล้วอย่าเลยเถิดไปมากกว่าจูบล่ะ”

“ค่ะ/ครับ”

ขอบคุณที่ติดตามนะคะ