[Fic Gintama] Fine Collection: Circus

ตอนที่ 6 : P.S. I Love Handcuffs pt.4 (HijiGin | GinHiji)

P.S. I Love Handcuffs

Hijikata x Gintoki / Gintoki x Hijikata ???

Credit: Game_Changer  via. www.archiveofourown.org

*เรื่องนี้จะดำเนินเรื่องด้วยจดหมายทั้งหมดนะคะ | เรื่องนี้จัญไรพอตัวเลยค่ะ*

*** ใครกินข้าวอยู่กดออกเลย มีอ้วกแน่นอน ***

__________________

P.S. I Love Handcuffs pt.4

__________________

ฮิจิคาตะคุง,

ฉันเข้าใจความรู้สึกของพวกนอกเขตอย่างแกแล้ว ฉันเลยจะเพิ่มงานให้แกสักหน่อยหลังจากที่มันลดลงมาแล้วอ่ะนะ  ฉันกลับไปที่ห้องของโรงแรมเพื่อหาแก เจอแต่ซากหัวเตียงอยู่ตามผนังกับพื้น ผู้จัดการโรงแรมก็เลยเรียกเงินค่าซ่อมจากฉัน แม่งโคตรซวยเลย ไอ้การที่แกอาละวาดไปแบบนั้นมันไม่ใช่ความคิดที่ดีเลยสักนิด ฉันแค่ปล่อยแกไว้แปบเดียวเองนะ มันเกิดเหี้ยอะไรขึ้นห้ะ?

แกต้องเป็นคนชดใช้ค่าเสียหายนั่นสิวะ ฉันเองก็ไม่มีเงินจะจ่ายค่าซ่อมนั่นจนแทบต้องขายทุกอย่างทิ้งแล้ว (รวมถึงขายตัวเองไปเป็นทาสด้วย)  แกจะเจอใบเสร็จนั่นแนบไปกับจดหมาย เลือกเอาแล้วกันว่าจะไปจ่ายมันภายในอาทิตย์นี้ หรือรอให้ผู้จัดการมาต่อยฉัน  อ้อ แล้วก็ถ้าเกิดฉันได้แผลล่ะก็ ฉันไม่ปล่อยแกไว้เฉยแน่ ไอ้โจรขโมยภาษี

กินโทกิ

__________________

กินโทกิ:

‘ปล่อยไว้แปบเดียว’ ที่หน้าแกสิ!  แกหายหัวไปสามชั่วโมงโว้ยยย ฉันเองก็ต้องรีบกลับไปประชุมตอน 7 โมงเช้าก่อนที่จะได้คว้านท้องตัวเองไงล่ะวะ ที่ฉันต้องใช้ดาบฟันไปแบบนั้นเพราะมันยึดข้อมือขวาฉันไว้ ทำให้ออกไปประชุมไม่ได้  แล้วตอนนี้ทั้งกรมก็คิดว่าฉันไปพลาดท่าให้พวกกบฏล็อคข้อมือเล่นหมดแล้ว

แล้วตอนที่รวมตัวกัน โซโกะมันเข้ามาแล้วถามเชิงว่าชอบของขวัญมั้ย นี่มันอะไร? หมอนั่นรู้เรื่อง? แกร่วมมือกับโซโกะ? มันคือแผนเลวๆ ที่แกคิดจะทำให้ฉันเสื่อมเสียใช่มั้ยห้ะ?  จดหมายพวกนั้นที่แกเขียนมาตั้งหลายอาทิตย์ นี่น่ะเหรอสิ่งที่แกอยากได้?

แกจ่ายค่าเสียหายไปเลยสิ หรือใช้เงินของโซโกะจ่ายให้มันจบๆ ไปซะสิ ฉันไม่สนใจหรอก

เราจบกันแล้ว ถ้าชินเซ็นกุมิกับร้านสารพัดรับจ้างจะต้องทำงานร่วมกันอีก ฉันจะปฏิบัติกับแกเหมือนอย่างปกติ และถ้าชินเซ็นกุมิต้องร่วมมือกับชิโรยาฉะ ฉันก็จะปฏิบัติกับแกเหมือนเดิมอีก ไม่มีอะไรเกินกว่านั้น มันจบแล้ว ไม่ต้องมาคุย ไม่ต้องมาหา แล้วก็ไม่ต้องแอบตาม ไม่งั้นฉันจะฆ่าแกทิ้งซะ จะคว้านท้องแกและฆ่าซ้ำอีกรอบ

กระเป๋าตังค์ของโซโกะยังมีค่ากว่าเลือดแกที่ติดบนดาบฉันอีก ถ้าอยากลองทดสอบก็มาได้นะ ใช้เวลาแปบเดียวฉันก็ฆ่าแกเป็นศพได้แล้ว

ไปเน่าตายในนรกซะ, ไอ้จัญไร

ฮิจิคาตะ โทชิโร่

__________________

ฮิจิคาตะคุง,

อ่านข้อความฉันละเอียดจังเลยน้า แต่มันไม่ใช่อย่างที่แกคิดหรอก ไอ้ทึ่ม

ตอนนี้น่ะ แกช่วยให้ข้อความอื่นซึมเข้าไปในกะโหลกหนาๆ กับสมองกลวงๆ ของแกหน่อยเถอะ ไอ้เรื่องนั่นมันไม่ใช่ประเด็นหลักเลย แกจะรู้ดี ถ้าแกฟังฉันสักนิด ไม่ตวัดดาบใส่ทุกครั้งที่เจอหน้าฉันน่ะ ไอ้เวร

ฉันปล่อยแกที่ติดกับหัวเตียงไว้เพื่อจะไปหามาโยมาสักสองขวด ฉันเลยวิ่งออกไปหาบัดดี้เก่าน่ะ หลังจากเจอกันสิบนาทีหมอนั่นชนะแจ็คพ็อตปาจิงโกะด้วยนะ แถมยังแบ่งเงินให้ฉันมาเล่นเครื่องข้างๆ ด้วยนะ! โคตรใจดีอ่ะ ฉันว่าฉันก็เล่นไปแปบเดียวนะ มารู้ตัวอีกทีก็ตอนลุกออกมานั่นแหละว่าผ่านไปชั่วโมงนึงละ ก็เนี่ยพอได้ของมาแล้วก็เลยกลับ หลังจากนั้นก็ตามที่แกรู้เลย

ตอนแรกก็คิดว่าจะเสียเวลาไปโดยไม่ได้อะไรเลย แต่สุดท้ายฉันได้กลับมาตั้ง 2,000 เยนเชียวนะ แกยังจะมาว่าฉันอีกหรอ?  แกน่ะหลอกง่ายมากกว่าคนอื่นในกรม พูดง่ายๆ นะ แกเชื่อใจไอ้ลูกน้องจอมซาติสต์ที่แอบอ่านจดหมายของแกงั้นหรอ

เชื่อฉันสิ ฉันน่ะไม่เคยคิดทำให้แกป่นปี้หรอก เพราะตัวแกเองก็เป็นตำรวจดีเด่นพอแล้ว

ไปจ่ายหนี้ด้วยเด้อ,

กินโทกิ

__________________

ฮิจิคาตะคุง,

นี่คือการแจ้งเตือนใบชำระหนี้  ไอ้งั่งสองตัวมันเพิ่งปาอิฐใส่หน้าต่างฉันแล้ว จากนั้นมันก็เปลี่ยนมาโยนอึผ่านรูหน้าต่างที่มันทำไว้ หึ แน่นอนเศษอึนั่นมันลงในข้าวกลางวันฉัน

ตั้งแต่แกอ้างว่าแกเป็นตำรวจ ฉันก็ไม่เคยแจ้งความร้องทุกข์อะไรแบบนี้มาก่อน  สิ่งที่ฉันจะพูดต่อไปนี้ก็คือ ถ้าแกไปจ่ายใบชำระเงินนั่นซะ ฉันจะไม่จับไอ้พวกปล่อยกู้เถื่อนถ่วงแม่น้ำ

ตอนนี้ฉันรู้สึกโดนรังควาญ ต้องพูดยังไงให้แกเข้าใจดีวะเนี่ย? จดหมายฉันเขียนถึงแกในฐานะตำรวจคนนึงและแผน – ถ้าแกเรียกคนเมาสายเฮฮากับปากกาว่าแผน – ที่ไม่เคยเล่นงานแกได้  แล้วฉันก็จำอะไรในจดหมายทั้งหมดนั่นไม่ได้เลย ฉันย้ำกับแกตลอด  ถ้าฉันยอมจ่ายค่าเสียหายไปฉันก็จะปลอดภัยสินะ ก็ได้ ฉันจะ ‘จัดการส่วนที่เหลือ’ อีก 8,000 เยนเอง

ฉันจะยอมพูดว่าได้โปรด ขอร้อง หรืออะไรที่มันดีกว่านี้ ก็ต่อเมื่อแกถามดีๆ

กินโทกิ

__________________

ฮิจิคาตะคุง,

อย่างที่แกสงสัย เจ้าอึเวรนั่นสาดมาที่หน้าต่างบ้านฉันไม่ใช่แค่ครั้งเดียว แต่แม่งมาทุกวันเหมือนฉันตั้งนาฬิกาปลุกไว้ มาตอน 11:07 ประจำเวลาเดิมทุกวัน  ไอ้แก๊งค์บ้าพวกนั้นมันมีตารางเวลาโยนอึประจำวันด้วยหรอ? ต้องเป็นเจ้าหนี้ประเภทไหนวะที่โยนอึใส่ลูกหนี้แทนเรียกไปซ้อมอะ?

ฉันมีคำถามที่ไม่ได้ถามไปในตอนแรกเต็มหัวไปหมด แกช่วยฉันได้มั้ยวะ กะอีแค่ไปจ่ายค่าเสียหายอ่ะ ฉันแนบบิลสำรองไปกับจดหมายนี่อีกทีนะ ใส่ไปในหลอดมาโยอ่ะ

ดูสิ สถานการณ์ตอนนี้มันทำอะไรกับฉันบ้าง? ฉันขยะแขยงเต็มทนแล้ว และก็รู้ด้วยว่าคงไม่มีผลอะไรผ่านตัวอักษรนี่  รู้ไว้ซะไอ้อึกระสุนกงจักรนั่นมันโดนคนของฉันมาทั้งสัปดาห์แล้ว

รับจดหมายร้องทุกข์นี่ด้วย แล้วก็ไปจ่ายบิลเวรนั่นซะ

กินโทกิ

__________________

ฮิจิคาตะคุง,

เป็นยังไงบ้าง? ไม่ว่าแกจะถามหรืออะไรก็ตาม แต่พวกฉัน ร้านสารพัดรับจ้างล้วนสุขสบายดี

เรากำลังฝึกทักษะการทำงานหนักของแก คางุระกำลังบอกให้ฟังว่าอึพวกนั้นเป็นของสัตว์อะไรจากการดูเศษอึที่กระจายอยู่  ด้านแว่นของชินปาจิก็ดูเหมือนจะชินกับห่าฝนอึนั่น หลังจากพวกมันสะท้อนแสงระยิบระยับสีน้ำตาลออกมา  ส่วนฉันก็กำลังหาวิธีดูดวงจากเศษอึรูปร่างคล้ายใบชาอยู่ ก้อนอึหันมาพูดกับฉัน – ยอมแพ้ซะเถอะ ตอนจบจะใกล้เข้ามาแล้วนะ – ยิ่งมันส่งกลิ่นเหม็นมากเท่าไหร่ ยิ่งกลบกลิ่นของเสียได้มากเท่านั้น

ครั้งหนึ่งฉันเห็นดวงชะตาฉันชัดเจนมากเลยว่าแกจะไปจ่ายค่าเสียหายอ่ะ

ไปจ่ายบิลเถอะนะ ดอกเบี้ยมันงอกมากพอแล้ว ขอร้องล่ะ ฉันจะให้แก 500 เยนเลยเอ้า!

กินโทกิ

__________________

สวัสดีครับลูกพี่,

ดูเหมือนคุณกำลังตกที่นั่งลำบากนะครับลูกพี่  ผมน่ะเกลียดที่จะเป็นเพื่อนอย่างคุณตกอยู่ในความลำบากจริงๆ นี่เป็นเช็คเงินสด 100,000 เยนจากเงินโกงของไอ้คุณฮิจิคาตะครับ รบกวนเอาเช็คนี่ไปขึ้นเงินตามที่ลูกพี่สะดวกเลยครับ สามารถใช้มันจ่ายหนี้หรืออะไรอื่นๆ ที่เป็นปัญหาต่อคุณได้โดยไม่มีข้อผูกมัดใดๆ ครับ

ไม่ต้องกังวลไปนะครับ ลูกพี่ได้เงินเต็มอัตรา ไม่มีหักภาษีแน่นอน

ด้วยความอบอุ่น,

โอคิตะ โซโกะ

__________________

โซอิจิโร่คุง,

ฉันไม่รู้ว่านายกำลังตกลงอยู่กับใคร แต่จะบอกให้ว่าฉันเคยเป็นพวกมิจฉาชีพก่อนนายจะเกิดอีกนะ ฉันรู้ช่องทางดี  ถ้าเกิดฉันเอาเช็คไปขึ้นเงิน รองหัวหน้าฯ ของแกก็รู้พอดีน่ะสิว่าฉันได้เงินจากเงินโกงของไอ้คุณฮิจิคาตะ  ทีนี้ล่ะก็จบเห่กันกับตำนานวีรชน

ถ้างั้นนายก็ช่วยทำให้มันขาวสะอาดกว่านี้หน่อยสิ

ด้วยความพึงพอใจ,

ซ.ก.

__________________

สวัสดีอีกครั้งครับ ลูกพี่.

ผมไม่เห็นว่ามันจะมีปัญหาอะไรเลยนะครับ ผมก็ลงบัญชีรายจ่ายตามปกติด้วยชื่อไอ้คุณฮิจิคาตะ ส่วนเงินโกงของไอ้คุณฮิจิคาตะนั่นก็เป็นแค่ชื่อบัญชีเฉยๆ ไม่ได้มีความหมายอะไร  ก็เหมือนตอนที่ลูกพี่ตั้งรหัสผ่านว่าไอ้หัวอ่อนฮิจิคาตะนั่นแหละครับ  มันก็แค่สุ่มชุดข้อความที่จะใช้เปิดบัญชี ไม่มีลึกตื้นหนาบางอะไร  แล้วก็ปลอดภัยไม่มีอันตราย ผมรับประกันเลยครับ

ผมหวังว่าลูกพี่จะไปขึ้นเงินเร็วๆ นี้นะ ผมไม่อยากเห็นลูกพี่เดือดร้อนน่ะครับ

ขอแสดงความนับถือ,

โอคิตะ โซโกะ .. นั่นคือชื่อผม, โซโกะคือชื่อผม, โซโกะนะลูกพี่, ผมชื่อโซโกะ

__________________

โซอิจิโร่คุง,

วันนี้เศษอึมันจอดลงที่ข้าวกลางวันของคางุระแหละ นั่นเป็นเหตุผลที่ทำไมครึ่งหนึ่งของคาบูกิโจวกลายเป็นซากหินไป  ตอนนี้ยังไม่มีผลอะไรกับชินเซ็นกุมิหรอก เมืองยังไม่ระเบิดที เอ่อ..มันไม่นับอยู่ในกฎโง่ๆ ของชินเซ็นกุมิหรอกใช่มั้ย?

หยุดเป็นเด็กเหลือขอสักทีเถอะนะ

ซ.ก.

__________________

ลูกพี่,

พวกเราได้รับรายงานมาแค่รถขนส่งอาหารคว่ำสองคันกับรถชนคันแค่นั้นเองครับ ไม่เห็นจะมีเรื่องพังเมืองเลย ได้โปรดอย่าเขียนข้อความเท็จมาอีกนะครับลูกพี่

ถ้าลูกพี่อยากจบเรื่อง ลูกพี่มีทางแก้ง่ายๆ แค่คุณรับเงินผมไปแล้วไปชำระหนี้ให้มันจบๆ เท่านั้นคุณก็จะมีความสุข  ส่วนไอ้คุณฮิจิคาตะที่ยังโมโหอยู่ก็ทำให้ผมมีความสุขเช่นกัน แค่นี้เราทั้งคู่ก็ได้ในสิ่งที่ต้องการแล้ว เว้นแต่ว่าคุณจะไม่รับเงินจากผม  มันจำเป็นนักหรอครับที่คุณจะต้องอยู่แบบไอ้โง่แสนดี? ไม่มีอะไรดีขึ้นหรอกครับ มีแต่มายองเนสบ้าๆ เท่านั้นเอง

ด้วยความเคารพ,

โอคิตะ โซโกะ ครับ โ-ซ-โ-ก-ะ

__________________

โซอิจิโร่คุง,

เชื่อสิ ไม่ใครสนใจไอ้มายองเนสฮิจิคาตะหรอก  ฉันแค่ไม่อยากสร้างนิสัยเอาเงินสกปรกน่ะ มันจะแย่เอาน้า  อย่างแรกเลย แค่นายรับสินบนมาง่ายๆ ในครั้งต่อไปแค่พริบตาเดียวนายก็จะพบว่านายกำลังฟอกเงินใหญ่โตเชียวนา  ฉันน่ะเป็นพลเมืองคุณภาพนะเว้ย ฉันไม่อยู่ข้างพวกสกปรกหรอกนะ

นายอยากหาแนวร่วมหรอ? ไม่เป็นไรหรอก แค่นายไม่นับฉันเข้าไปก็พอ หรือจะให้ฉันไปบอกคางุระว่านายเป็นต้นเหตุของกองอึในข้าวของคางุระดีล่ะ

ซ.ก.

__________________

ลูกพี่,

ไอ้เวรนั่นไม่ได้รับอะไรแบบนั้นอยู่แล้ว ไม่ใช่เพราะหมอนั่นเคยทำกับพี่สาวของผม

ไอ้หมอนั่นไม่เคยมาแทนที่เธอได้ ไปหาคนอื่นเถอะครับ

โอคิตะ โซโกะ

__________________

โซอิจิโร่คุง,

งั้นนายก็มีพี่สาวที่ไม่ได้เรื่องน่ะสิ ถ้าเธอถูกแทนที่ด้วยคนพรรค์นั้นเอาอ่ะ  พี่นายจะเหวี่ยงเงาเล็กๆ ของคนอื่นที่นั่งข้างๆ หมอนั่นหายไป ทั้งๆ ที่หมอนั่นนั่งอยู่ข้างๆ เธอหรอ? ฟังดูเหมือนไม่มีใครเลยเนอะ  ฉันไม่ได้รู้จักพี่นายดีพอที่จะตัดสินอะไร แต่ถ้าน้องชายของเธอคนนั้นตัดสินว่าความทรงจำเก่าๆ ของเธอมันไร้ค่าเมื่อต้องเผชิญกับความทรงจำใหม่ๆ ข้างหน้า มันก็อาจจะไม่จำเป็นต้องรู้อะไรมาก

สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับนายในตอนนี้ ดูเหมือนจะเป็นการที่นายไม่จำเป็นต้องเป็นห่วงไปว่าพี่สาวของนายจะถูกแทนที่ด้วยสิ่งใด เพราะหากเธอเป็นผู้หญิงแบบนั้นจริง ฉันมั่นใจว่าเจ้าผู้ชายคนนั้นคงจะไม่ใส่ใจเธอเลยตั้งแต่แรกเลยเสียด้วยซ้ำ

ซ.ก.

__________________

ร้านสารพัดรับจ้าง:

โซโกะเอากองจดหมายเก่าๆ ของแกมาให้ฉัน ในนั้นมีแต่เรื่องกองอึบินว่อน เจ้านั่นบอกว่าขี้เกียจส่งจดหมายเลยกองๆ มาส่งทีเดียว แล้วก็บอกอีกว่าจะฆ่าฉัน ถ้าฉันหันมาชอบอาหารเผ็ดๆ เหมือนกับตัวละครหนึ่งในเรื่อง ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นระหว่างพวกแก และแน่นอนว่าฉันจะไม่ถามถึงมัน

ฉันจะจ่ายค่าเสียหายให้แกซะ ดังนั้นแกหยุดส่งจดหมายร้องเรียนเรื่องอึมาได้แล้ว มันน่าสะอิดสะเอียน  แล้วก็อย่าใช้มายองเนสเป็นเครื่องมือส่งใบชำระเงินมาอีก หากแกจะใช้มันใส่ของมาอีกก็ช่วยเก็บไว้ในตู้เย็นให้มิดชิดก่อนที่จะส่งมาถึงมือฉันด้วย ฉันจะดูแลมันต่อเอง

ฮ

__________________

ฮิจิคาตะคุง,

ฉันน่าสะอิดสะเอียน?  แกคือคนแรกที่ขอให้ฉัน  ‘เก็บไว้ในตู้เย็นให้มิดชิด’ กับขวดมาโยนั่น ฉันถึงกับต้องเบ้ปากเมื่ออ่านประโยคนั้นเลยล่ะ มันเป็นเรื่องที่ยากจะทำให้สำเร็จสำหรับฉันเหลือเกิน  เพราะตอนนี้ปอดฉันมันเต็มไปด้วยกองภูเขาแห่งอึทุกลมหายใจเลย มันยังไม่ทำปฏิกิริยาอะไรกับท้องฉัน หรือฉันแค่คิดไปเองจนกระทั่งตอนนี้..

ฉันเอาขวดมาโยแพคนึงใส่ในตู้เย็นแล้วนะ แต่ฉันไม่คิดว่ามันจะมีชีวิตได้สักเท่าไหร่ ก็แกทำร้ายมันด้วยคำพูดที่ไม่ดีของแกเองนี่  ตอนนี้กำแพงบ้านฉันไม่ได้เต็มไปด้วยอึอีกแล้ว บางห้องถึงกับต้องตกแต่งใหม่ อาจจะเพราะฉันปาขวดมาโยหน้าโง่นั่นอัดกำแพงแทน หรือเหยียบย่ำมันด้วยรองเท้าบูท หรือบางทีฉันก็ไม่แตะมันเลย  เห็นทีฉันจะต้องโยนมันไปในกองขยะแล้วปล่อยให้มันเน่าๆ ไปซะแล้วมั้ง

อะไรจะดีไปกว่าการเก็บไว้ในตู้เย็นให้มิดชิดน้า เอาจริงๆ ฉันรู้สึกเหมือนโดนล่วงละเมิดสิทธิส่วนบุคคลเลย

กินโทกิ

__________________

ไอ้ร้านสารพัดรับจ้าง:

ไอ้ชั่วซาดิสต์! นี่มันไม่ใช่แล้ว! บางบรรทัดแกไม่ควรจะทำมัน!

อย่าทำร้ายมาโย! ไอ้เวรตะไลเลวระยำ!

ฮ

__________________

ฮิจิคาตะคุง,

ระแวงฉันรึไง? ดีล่ะ ฉันตกลงไว้กับกองอึอันมหากาฬแล้ว – พายุแห่งกองอึตลอดสองอาทิตย์ไง เพราะแกล้วนๆ เลย  ไม่ต้องคิดว่าเป็นกับดักอะไรหรอก ตอนนี้แกคงจ่ายหนี้เรียบร้อยแล้วใช่มั้ยล่ะ หึ ใช่สิแกควรไปจ่ายตั้งแต่แรกอยู่แล้วนี่!

ฉันไม่ค่อยได้มีโอกาสใช้เขียงสักเท่าไหร่เลยแหะ แต่คิดว่าจะได้ใช้เร็วๆ นี้แหละ จะแล่เจ้ามาโยขวดที่หนึ่งออกมาเป็นเส้นๆ แล้วค่อยสไลด์สังหารหมู่พวกที่เหลือในห้องน้ำ ฉันจะฉี่ใส่มันทิ้งเอาไว้สักชั่วโมงละค่อยเอาน้ำราด สุดท้ายก็ค่อยถ่ายรูปบันทึกทุกเหตุการณ์แล้วส่งมันไปให้นายดูเล่น

กินโทกิ

__________________

ร้านสารพัดรับจ้าง:

อย่านะ ฉันไม่เป็นอันทำงานแล้ว มัวแต่คิดถึงสิ่งที่แกจะทำกับมายองเนสพวกนั้น แกห้ามทำมันเด็ดขาดนะเว้ย!

ฉันกำลังจะไป ฉันกำลังจะไปช่วยมาโยพวกนั้น เตรียมตัวเตรียมใจไว้เลยไอ้เวร

ฮ

__________________

epilogue : 

           เล่นลงท้ายจดหมายว่า Warmly, จะให้แปลยังไงวะ มันยากนะเว้ย