ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : กลับคืนสู่ฮิปไทท์
แรงลมปะทะใบหน้าคมเข้ม เสียงอื้ออึงที่ดังอยู่ในหูเพราะตัดผ่านลมหนาว ขณะนั่งอยู่บนม้าที่ควบไปอย่างรวดเร็วโครโซเรียสรู้สึกได้ถึงร่างอบอุ่นที่อยู่แนบกาย ร่างบอบบางนั้นขยับเข้าหาอกอุ่นปิดบังใบหน้าสวยที่ปะทะแรงลมจนเกือบชา… ร่างใหญ่ที่มือกุมบังเหียนยิ้มละไมเมื่อรู้สึกอุ่นซ่านบริเวณอกจากไออุ่นของร่างนุ่มๆที่เบียดชิดเข้ามา ขณะที่อารมณ์ของโครโซเรียสกำลังเตลิด เสียงของทหารก็ดังก้องผ่านหูเข้ามาได้ยินแต่ไม่ชัดทำให้โครโซเรียสต้องชะลอความเร็วลง…
“มีอะไร”โครโซเรียสถามนายทหารด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์นัก เรียกทำไม คนกำลังมีความสุขอยู่แท้ๆ ถ้าไม่ใช่เรื่องสำคัญล่ะก็ โดน!
“คือว่า ท่านโครโซเรียสจะไปที่อิยิปต์เลยหรือพ่ะย่ะค่ะ”นายทหารคนนั้นพูดอย่างไม่เต็มคำนักเนื่องจากกลัวอาญาเพราะหากทำให้นายหัวเคืองอาจมีโทษถึงตัดหัวเลยทีเดียว โดยเฉพาะตอนนี้อารมณ์ของนายหัวยิ่งแปรปรวนง่ายๆอยู่ด้วย
“ก็ถ้าไป เจ้ามีอะไรจะขัดรึ”โครโซเรียสโต้อย่างไม่เข้าใจนัก ก็ทำไมล่ะ เราชนะฟาโรห์อัสเวลป์ได้แล้วเราก็ต้องเป็นฟาโรห์องค์ใหม่สิ แล้วเรื่องนี้คนที่จะต้องรู้ก็เห็นจะเป็นชาวอียิปต์อย่างแน่นอน
“ก็การที่พระองค์จะไปประกาศว่าเป็นองค์ฟาโรห์องค์ใหม่แบบกะทันหัน มันอาจจะเกิดการจลาจลได้น่ะพ่ะย่ะค่ะ ทางที่ดีเราไม่ควรเข้าไปก่อนพ่ะย่ะค่ะ ให้ข่าวนี้มันกระจายไปถึงอียิปต์ก่อนแล้วพระองค์ก็ได้รับการแต่งตั้งอย่างสมพระเกียรติพ่ะย่ะค่ะ”ทหารพูดออกความเห็น โครโซเรียสคิดตามพลางรู้สึกเห็นด้วย จริงสิน่ะ ถ้าเราไปอียิปต์เราจะเสี่ยงในการโดนกบฏได้
“แล้วจะให้เราไปที่ใดดีล่ะ”โครโซเรียสให้โอกาสทหารนายนั้นออกความเห็น จนทำให้ทหารนายนั้นคลายความกังวลที่จะโดนตัดหัวลงได้
“พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมขอแนะว่าให้พระองค์ทรงกลับบ้านเกิดของเรา..ฮิปไทท์..ก่อนพ่ะย่ะค่ะ เพราะจะเป็นการดีที่เราจะประกาศให้คนของเราเรารู้ว่านายหัวของเรามีความสามรถและกำลังจะเป็นฟาโรห์องค์ต่อไป”ทหารออกความเห็นอย่างตรงไปตรงมา อา..จริงด้วยสิน่ะ เราควรต้องไปบอกข่าวดีนี้แก่ประชาชนของเรา พวกเขาจะได้ดีใจที่จะได้เห็นเรา เจ้าชายโครโซเรียสแห่งฮิปไทท์จะได้เป็นฟาโรแห่งอาณาจักรอียิปต์…
“เอาล่ะ งั้นเราตกลงตามนี้”โครโซเรียสกระตุกบังเหียรเบาๆเพื่อให้เจ้าลอยเยอร์รู้ตัวว่ากำลังจะเดินทางอีกครั้ง นายทหารเข้าประจำม้าของตน
“ออกเดินทาง!!! มุ่งหน้าสู่ฮิปไท์บ้านเกิดของเรา”เสียงโครโซเรียสตะโกนก้อง แล้วทัพที่เหลือน้อยนิดก็ออกเดินทางอีกครั้งมุ่งสู่บ้านเกิดของพวกเขา เอ้า! พวกเรากลับบ้านกันเถอะ…
-----------------------------------------------
ร่างอุ่นที่แนบอยู่ข้างกายโครโซเรียสไม่มีอาการขยับแม้แต่น้อย มีเพียงลมหายใจอุ่นร้อนรดแผ่นอกอย่างสม่ำเสมอ หลับไปแล้วยอดรักของข้า โครโซเรียสนึกถึงใบหน้าสวยที่อิงแอบไออุ่นบนแผ่นอกเขา ภาพสาวน้อยดูเด่นจากหมู่คนทั้งหลาย ผมสีน้ำตาลอ่อนต้องแสงอาทิตย์ระยิบระยับเป็นประกาย ใบหน้ารูปไข่เนียนใสแดงเรื่อด้วยไอแดด ดวงตาสีเขียวมรกตแวววาวด้วยความมีชีวิตชีวา ผิวสีน้ำผึ้งเนียนละเอียดขับกับดวงตาคม จมูกเรียวเล็กแต่โด่ง ริมฝีปากบางแดงเรียวสวยรับกับใบหน้า การเดินแต่ล่ะย่างก้าวเต็มไปด้วยคุณสมบัติของผู้ดีชั้นสูงดูแล้วช่างน่าถนุถนอมยิ่งนัก มือน้อยบอบบางถือตะกร้าใบเล็กน่ารัก นางดูเพลิดเพลินกับการทำงานทำให้คนอื่นที่อยู่โดยรอบ ณ ที่นั่นเพลิดเพลินไปด้วย นั่นเป็นภาพที่เขาได้เห็นนางครั้งแรก อันทิมิสร์..นางผู้สิงสถิตยอยู่ในดวงใจเราเรื่อยมา ..จนต้องเกิดสงครามชิงนางขึ้นอย่างนี้ ผลที่ได้ก็คือ เราชนะเป็นฝ่ายได้ตัวนาง…ฟาโรห์อัสเวลป์ตาย แล้วเราก็จะได้เป็นฟาโรห์องค์ต่อไป…ในที่สุดเราก็ได้ตัวนาง
“เฮ พวกเราเจ้าชายโครโซเรียสกลับมาแล้ว”เสียงจากเบื้องหน้าเรียกความสนใจของโครโซเรียสกลับมายังปัจจุบันอีกครั้ง โอ..ในที่สุดเราก็ถึงบ้านแล้ว ท่ามกลางเสียงชื่นชมยินดีที่ดังขึ้นเรื่อยๆโครโซเรียสควบม้าอย่างรวดเร็ว หัวใจยินดีที่ได้กลับมาสู่บรรยากาศเดิมๆที่คุ้นเคยมาตั้งแต่เล็ก ท่านป้า ลูกกลับมาแล้ว…
--------------------------------------------------------------
ร่างใหญ่แข็งแรงใช้แขนบึกบึนโอบอุ้มร่างน้อยลงจากหลังม้าอย่างนิ่มนวล ยอดรักของข้าใบหน้าเจ้ายามหลับดูงดงามยิ่งนัก อันทิมิสร์เจ้างดงามยิ่งกว่าหญิงใด งามทั้งนอกงามทั้งใน เจ้าคือยอดหญิงในใจข้า โครโซเรียสคิดอย่างชื่นชม ขาแข็งแรงก้าวเดินอย่างชายชาตรีทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยความหนักแน่น อ้อมแขนแข็งแรงโอบอุ้มนางผู้เป็นที่รักอย่างถนุถนอม ขาเรียวตรงแข็งแรงของโครโซเรียสก้าวไปตามทางเดินสู่พระราชวังแห่งฮิปไทท์…พระราชวังเซนต์เมริอาร์โน่ที่งดงาม…
“หลานป้า ในที่สุดเจ้าก็กลับมา ป้าเป็นห่วงเจ้าแทบแย่”เมโนวา ผู้เป็นป้าของโครโซเรียสเมื่อเห็นหน้าหลานรัก ร่างที่ออกท้วมนิดๆก็รีบถลาไปหาอยากกอดหลานรักคนดีให้หายคิดถึง แต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นว่าในอ้อมแขนของหลานรักมีใครคนหนึ่งอยู่ เมโนวาคลายความสงสัยด้วยการเข้าไปดูใบหน้าของผู้ที่อยู่ในอ้อมแขนของหลาน
“ใครหรือจ๊ะหลาน งามเหลือเกิน…”ผู้เป็นป้าใช้มืออันอ่อนนุ่มไล้ไปตามดวงหน้าสวยของหญิงผู้มาใหม่อย่างเบามือ
“หญิงงามคนนี้ ก็คือหญิงสาวที่หลานเคยเล่าให่ท่านป้าฟังไงพ่ะย่ะค่ะ”โครโซเรียสยิ้มอย่างมีความสุข จนทำให้เมโนวาเงยหน้าขึ้นมอง
“ผู้หญิงคนนี้เองหรือ ที่ทำให้หลานต้องออกรบ ป้าชักไม่ชอบสาวน้อยคนนี้ซะแล้วซิ”เมโนวาพูดออกมาตรงๆอย่างคนมีนิสัยตรงไปตรงมา ทำให้โครโซเรียสหน้าเสียพูดไม่ออก…
“โธ่ ป้าครับนางไม่ใช่คนผิดซะหน่อย แล้วอีกอย่างผมก็ชนะแล้วก็ไม่ได้เป็นอะไรมากด้วย”โครโซเรียสแก้ตัวแทนอย่างเสียไม่ได้ ด้วยรู้ว่าหากป้าที่รักของเขาเกลียดอะไรหรือเกลียดใครแล้วจะยึดติดอย่างนั้นไปตลอด
“เอาเถอะๆ แล้วนี่จะให้นางนอนที่ไหนล่ะ หรือว่าจะให้นอนห้องเจ้า”ผู้เป็นป้าถามต่อด้วยกลัวว่าเจ้าหลานชายตัวดีจะบังคับฝืนใจหญิงสาวผู้มาใหม่มากเกินไป
“ไม่หรอกครับ ผมอยากให้เธอปรับตัวได้ก่อน เดี๋ยวจะเป็นการบังคับนางมากเกินไป” สิ่งที่หลานชายพูดออกมาทำให้ผู้เป็นป้าดีใจเป็นการใหญ่
“เออ นึกถึงคนอื่นเป็นซะบ้างก็ดีน่ะ”เมโนวาชมอย่างนึกถูกใจ ว่าหลานชายของเธอคนนี้เป็นผู้ใหญ่ขึ้นมามากแล้ว
“งั้นผมพาเธอไปที่ห้องก่อนน่ะครับ สงสารเขา นั่งคอแข็งมาเป็นชั่วโมงแล้ว”โครโซเรียสขอตัวผู้เป็นป้าอย่างนอบน้อม
“ไปเถอะ แล้วจะให้นางอยู่ห้องไหนล่ะ เดี๋ยวป้าจะได้ไปหาเขาบ้าง”เมโนวาถามต่ออย่างอยากรู้ เมื่อได้ยินคำตอบก็นึกในใจว่า กะแล้วเชียว
“ห้องติดกับห้องผมครับป้า มีอยู่ห้องเดียวแหละครับคงไม่ต้องบอกว่าซ้ายหรือขวา ไปน่ะครับป้า”พูดจบโครโซเรียสก็ก้าวออกจากห้องโถงใหญ่ที่โอ่อ่าและงดงามไป
-เอ้อ สงสัยว่าหลานรักของเราจะหลงเสน่สาวน้อยคนนั้นมากแน่ๆ มีอย่างที่ไหนที่จะห่วงคนอื่นได้มากมายขนาดนี้ เฮ้อแต่ก็โล่งอกที่เจ้าโครโซเรียสไม่เป็นอะไร ไม่งั้นเราคงต้องเสียใจไปตลอดชีวิต สงครามก็ชนะ เอ…นี่เราจะมีหลานเป็นฟาโรห์หรือนี่ ช่างเป็นข่าวดีแท้ๆ
-------------------------------------------------------------
โครโซเรียสวางร่างบอบบางลงบนที่นอนอย่างนุ่มนวล นางช่างงามแท้ แม้ยามหลับก็ยังงามชวนฝัน แต่ต่อไปนี้เราคงไม่ต้องแค่ฝัน นางเป็นของเราแล้ว…โครโซเรียสโน้มตัวลง ริมฝีปากเรียวสวยประทับลงบนหน้าผากนวลเบาๆ ข้าจะไม่ทำอะไรเจ้าไปมากกว่านี้ เจ้าในตอนนี้ยังเจ็บช้ำหัวใจที่สูญเสียคนรักไป แต่ไม่ว่ายังไงข้าจะรักษาแผลใจนั้นให้เจ้าเอง ยอดรักของข้า….
--------------------------------------------------
แฮะๆตอนนี้ยาวไป(ไม่)หน่อยน่ะค่ะ เป็นการแถมให้ที่มาอัฟช้าค่ะ
I AM SO SORRY
ต่อจากนี้ข้าพเจ้าจะเอาความความน่ารักของโครโซเรียสมาเขียนให้เยอะๆค่ะ เพราะเพื่อนๆกับพี่ของข้าพเจ้าชอบตัวละครตัวนี้มาก…….ใครเห็นด้วยบ้างค่ะ…อ่ะแน่..ชอบล่ะซี (รึเปล่า?)
สุดท้ายนี้..ขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามค่ะ ^๐^…….อิ อิ
“มีอะไร”โครโซเรียสถามนายทหารด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์นัก เรียกทำไม คนกำลังมีความสุขอยู่แท้ๆ ถ้าไม่ใช่เรื่องสำคัญล่ะก็ โดน!
“คือว่า ท่านโครโซเรียสจะไปที่อิยิปต์เลยหรือพ่ะย่ะค่ะ”นายทหารคนนั้นพูดอย่างไม่เต็มคำนักเนื่องจากกลัวอาญาเพราะหากทำให้นายหัวเคืองอาจมีโทษถึงตัดหัวเลยทีเดียว โดยเฉพาะตอนนี้อารมณ์ของนายหัวยิ่งแปรปรวนง่ายๆอยู่ด้วย
“ก็ถ้าไป เจ้ามีอะไรจะขัดรึ”โครโซเรียสโต้อย่างไม่เข้าใจนัก ก็ทำไมล่ะ เราชนะฟาโรห์อัสเวลป์ได้แล้วเราก็ต้องเป็นฟาโรห์องค์ใหม่สิ แล้วเรื่องนี้คนที่จะต้องรู้ก็เห็นจะเป็นชาวอียิปต์อย่างแน่นอน
“ก็การที่พระองค์จะไปประกาศว่าเป็นองค์ฟาโรห์องค์ใหม่แบบกะทันหัน มันอาจจะเกิดการจลาจลได้น่ะพ่ะย่ะค่ะ ทางที่ดีเราไม่ควรเข้าไปก่อนพ่ะย่ะค่ะ ให้ข่าวนี้มันกระจายไปถึงอียิปต์ก่อนแล้วพระองค์ก็ได้รับการแต่งตั้งอย่างสมพระเกียรติพ่ะย่ะค่ะ”ทหารพูดออกความเห็น โครโซเรียสคิดตามพลางรู้สึกเห็นด้วย จริงสิน่ะ ถ้าเราไปอียิปต์เราจะเสี่ยงในการโดนกบฏได้
“แล้วจะให้เราไปที่ใดดีล่ะ”โครโซเรียสให้โอกาสทหารนายนั้นออกความเห็น จนทำให้ทหารนายนั้นคลายความกังวลที่จะโดนตัดหัวลงได้
“พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมขอแนะว่าให้พระองค์ทรงกลับบ้านเกิดของเรา..ฮิปไทท์..ก่อนพ่ะย่ะค่ะ เพราะจะเป็นการดีที่เราจะประกาศให้คนของเราเรารู้ว่านายหัวของเรามีความสามรถและกำลังจะเป็นฟาโรห์องค์ต่อไป”ทหารออกความเห็นอย่างตรงไปตรงมา อา..จริงด้วยสิน่ะ เราควรต้องไปบอกข่าวดีนี้แก่ประชาชนของเรา พวกเขาจะได้ดีใจที่จะได้เห็นเรา เจ้าชายโครโซเรียสแห่งฮิปไทท์จะได้เป็นฟาโรแห่งอาณาจักรอียิปต์…
“เอาล่ะ งั้นเราตกลงตามนี้”โครโซเรียสกระตุกบังเหียรเบาๆเพื่อให้เจ้าลอยเยอร์รู้ตัวว่ากำลังจะเดินทางอีกครั้ง นายทหารเข้าประจำม้าของตน
“ออกเดินทาง!!! มุ่งหน้าสู่ฮิปไท์บ้านเกิดของเรา”เสียงโครโซเรียสตะโกนก้อง แล้วทัพที่เหลือน้อยนิดก็ออกเดินทางอีกครั้งมุ่งสู่บ้านเกิดของพวกเขา เอ้า! พวกเรากลับบ้านกันเถอะ…
-----------------------------------------------
ร่างอุ่นที่แนบอยู่ข้างกายโครโซเรียสไม่มีอาการขยับแม้แต่น้อย มีเพียงลมหายใจอุ่นร้อนรดแผ่นอกอย่างสม่ำเสมอ หลับไปแล้วยอดรักของข้า โครโซเรียสนึกถึงใบหน้าสวยที่อิงแอบไออุ่นบนแผ่นอกเขา ภาพสาวน้อยดูเด่นจากหมู่คนทั้งหลาย ผมสีน้ำตาลอ่อนต้องแสงอาทิตย์ระยิบระยับเป็นประกาย ใบหน้ารูปไข่เนียนใสแดงเรื่อด้วยไอแดด ดวงตาสีเขียวมรกตแวววาวด้วยความมีชีวิตชีวา ผิวสีน้ำผึ้งเนียนละเอียดขับกับดวงตาคม จมูกเรียวเล็กแต่โด่ง ริมฝีปากบางแดงเรียวสวยรับกับใบหน้า การเดินแต่ล่ะย่างก้าวเต็มไปด้วยคุณสมบัติของผู้ดีชั้นสูงดูแล้วช่างน่าถนุถนอมยิ่งนัก มือน้อยบอบบางถือตะกร้าใบเล็กน่ารัก นางดูเพลิดเพลินกับการทำงานทำให้คนอื่นที่อยู่โดยรอบ ณ ที่นั่นเพลิดเพลินไปด้วย นั่นเป็นภาพที่เขาได้เห็นนางครั้งแรก อันทิมิสร์..นางผู้สิงสถิตยอยู่ในดวงใจเราเรื่อยมา ..จนต้องเกิดสงครามชิงนางขึ้นอย่างนี้ ผลที่ได้ก็คือ เราชนะเป็นฝ่ายได้ตัวนาง…ฟาโรห์อัสเวลป์ตาย แล้วเราก็จะได้เป็นฟาโรห์องค์ต่อไป…ในที่สุดเราก็ได้ตัวนาง
“เฮ พวกเราเจ้าชายโครโซเรียสกลับมาแล้ว”เสียงจากเบื้องหน้าเรียกความสนใจของโครโซเรียสกลับมายังปัจจุบันอีกครั้ง โอ..ในที่สุดเราก็ถึงบ้านแล้ว ท่ามกลางเสียงชื่นชมยินดีที่ดังขึ้นเรื่อยๆโครโซเรียสควบม้าอย่างรวดเร็ว หัวใจยินดีที่ได้กลับมาสู่บรรยากาศเดิมๆที่คุ้นเคยมาตั้งแต่เล็ก ท่านป้า ลูกกลับมาแล้ว…
--------------------------------------------------------------
ร่างใหญ่แข็งแรงใช้แขนบึกบึนโอบอุ้มร่างน้อยลงจากหลังม้าอย่างนิ่มนวล ยอดรักของข้าใบหน้าเจ้ายามหลับดูงดงามยิ่งนัก อันทิมิสร์เจ้างดงามยิ่งกว่าหญิงใด งามทั้งนอกงามทั้งใน เจ้าคือยอดหญิงในใจข้า โครโซเรียสคิดอย่างชื่นชม ขาแข็งแรงก้าวเดินอย่างชายชาตรีทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยความหนักแน่น อ้อมแขนแข็งแรงโอบอุ้มนางผู้เป็นที่รักอย่างถนุถนอม ขาเรียวตรงแข็งแรงของโครโซเรียสก้าวไปตามทางเดินสู่พระราชวังแห่งฮิปไทท์…พระราชวังเซนต์เมริอาร์โน่ที่งดงาม…
“หลานป้า ในที่สุดเจ้าก็กลับมา ป้าเป็นห่วงเจ้าแทบแย่”เมโนวา ผู้เป็นป้าของโครโซเรียสเมื่อเห็นหน้าหลานรัก ร่างที่ออกท้วมนิดๆก็รีบถลาไปหาอยากกอดหลานรักคนดีให้หายคิดถึง แต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นว่าในอ้อมแขนของหลานรักมีใครคนหนึ่งอยู่ เมโนวาคลายความสงสัยด้วยการเข้าไปดูใบหน้าของผู้ที่อยู่ในอ้อมแขนของหลาน
“ใครหรือจ๊ะหลาน งามเหลือเกิน…”ผู้เป็นป้าใช้มืออันอ่อนนุ่มไล้ไปตามดวงหน้าสวยของหญิงผู้มาใหม่อย่างเบามือ
“หญิงงามคนนี้ ก็คือหญิงสาวที่หลานเคยเล่าให่ท่านป้าฟังไงพ่ะย่ะค่ะ”โครโซเรียสยิ้มอย่างมีความสุข จนทำให้เมโนวาเงยหน้าขึ้นมอง
“ผู้หญิงคนนี้เองหรือ ที่ทำให้หลานต้องออกรบ ป้าชักไม่ชอบสาวน้อยคนนี้ซะแล้วซิ”เมโนวาพูดออกมาตรงๆอย่างคนมีนิสัยตรงไปตรงมา ทำให้โครโซเรียสหน้าเสียพูดไม่ออก…
“โธ่ ป้าครับนางไม่ใช่คนผิดซะหน่อย แล้วอีกอย่างผมก็ชนะแล้วก็ไม่ได้เป็นอะไรมากด้วย”โครโซเรียสแก้ตัวแทนอย่างเสียไม่ได้ ด้วยรู้ว่าหากป้าที่รักของเขาเกลียดอะไรหรือเกลียดใครแล้วจะยึดติดอย่างนั้นไปตลอด
“เอาเถอะๆ แล้วนี่จะให้นางนอนที่ไหนล่ะ หรือว่าจะให้นอนห้องเจ้า”ผู้เป็นป้าถามต่อด้วยกลัวว่าเจ้าหลานชายตัวดีจะบังคับฝืนใจหญิงสาวผู้มาใหม่มากเกินไป
“ไม่หรอกครับ ผมอยากให้เธอปรับตัวได้ก่อน เดี๋ยวจะเป็นการบังคับนางมากเกินไป” สิ่งที่หลานชายพูดออกมาทำให้ผู้เป็นป้าดีใจเป็นการใหญ่
“เออ นึกถึงคนอื่นเป็นซะบ้างก็ดีน่ะ”เมโนวาชมอย่างนึกถูกใจ ว่าหลานชายของเธอคนนี้เป็นผู้ใหญ่ขึ้นมามากแล้ว
“งั้นผมพาเธอไปที่ห้องก่อนน่ะครับ สงสารเขา นั่งคอแข็งมาเป็นชั่วโมงแล้ว”โครโซเรียสขอตัวผู้เป็นป้าอย่างนอบน้อม
“ไปเถอะ แล้วจะให้นางอยู่ห้องไหนล่ะ เดี๋ยวป้าจะได้ไปหาเขาบ้าง”เมโนวาถามต่ออย่างอยากรู้ เมื่อได้ยินคำตอบก็นึกในใจว่า กะแล้วเชียว
“ห้องติดกับห้องผมครับป้า มีอยู่ห้องเดียวแหละครับคงไม่ต้องบอกว่าซ้ายหรือขวา ไปน่ะครับป้า”พูดจบโครโซเรียสก็ก้าวออกจากห้องโถงใหญ่ที่โอ่อ่าและงดงามไป
-เอ้อ สงสัยว่าหลานรักของเราจะหลงเสน่สาวน้อยคนนั้นมากแน่ๆ มีอย่างที่ไหนที่จะห่วงคนอื่นได้มากมายขนาดนี้ เฮ้อแต่ก็โล่งอกที่เจ้าโครโซเรียสไม่เป็นอะไร ไม่งั้นเราคงต้องเสียใจไปตลอดชีวิต สงครามก็ชนะ เอ…นี่เราจะมีหลานเป็นฟาโรห์หรือนี่ ช่างเป็นข่าวดีแท้ๆ
-------------------------------------------------------------
โครโซเรียสวางร่างบอบบางลงบนที่นอนอย่างนุ่มนวล นางช่างงามแท้ แม้ยามหลับก็ยังงามชวนฝัน แต่ต่อไปนี้เราคงไม่ต้องแค่ฝัน นางเป็นของเราแล้ว…โครโซเรียสโน้มตัวลง ริมฝีปากเรียวสวยประทับลงบนหน้าผากนวลเบาๆ ข้าจะไม่ทำอะไรเจ้าไปมากกว่านี้ เจ้าในตอนนี้ยังเจ็บช้ำหัวใจที่สูญเสียคนรักไป แต่ไม่ว่ายังไงข้าจะรักษาแผลใจนั้นให้เจ้าเอง ยอดรักของข้า….
--------------------------------------------------
แฮะๆตอนนี้ยาวไป(ไม่)หน่อยน่ะค่ะ เป็นการแถมให้ที่มาอัฟช้าค่ะ
I AM SO SORRY
ต่อจากนี้ข้าพเจ้าจะเอาความความน่ารักของโครโซเรียสมาเขียนให้เยอะๆค่ะ เพราะเพื่อนๆกับพี่ของข้าพเจ้าชอบตัวละครตัวนี้มาก…….ใครเห็นด้วยบ้างค่ะ…อ่ะแน่..ชอบล่ะซี (รึเปล่า?)
สุดท้ายนี้..ขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามค่ะ ^๐^…….อิ อิ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น