คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่1:อพยพ
“อเล็กซาน เร็วๆเข้า” เสียงพี่สาวตะโกนบอกฉันด้วยความเร่งรีบ
ขณะที่ฉันกำลัง เดินอยู่ในสวนเพื่ออำลาบ้าเก่าที่ฉันเคยอยู่มาตั้งแต่เกิด
ฉันรักที่นี่มากมันมีแต่ ความทรงจำที่แสนสุขของฉันแต่ในตอนนี้ฉันจำเป็นต้องย้ายเข้าไปในเมืองกับพี่ๆทั้งสี่
ฉันค่อยๆเดินตามพี่ไปอย่างไม่เต็มใจด้วยใบหน้าที่เศร้าใจ
"อเล็กซาน อย่าเศร้าใจไปเลย” แม่พูดปลอบใจแต่ก็ไม่ทำให้ฉันยิ้มเลย
“ไม่เอาน่า! อเล็กซานพี่มั่นใจว่าที่นั้นต้องสนุกแน่ๆ’’ พี่สาวพูดปลอบและมัน
ทำให้ฉันยิ้มไม่น้อยเลย
“จริงเหรอค่ะ? พี่แมรี่’’
“จริงสิ น้องรักของพี่” พี่แมรี่ยิ้มให้ฉันอย่างอบอุ่นก่อนจะพาฉันขึ้นรถม้าไป
“พ่อแม่ค่ะ พวกเราไปก่อนนะค่ะ” พี่แมรี่บอกลาท่านพ่อท่านแม่ก่อนไป
“จ้า...งั้นรบกวนแมรี่ช่วยดูแลน้องแทนแม่ด้วยนะ”
“ค่ะ...แล้วหนูจะเขียนจดหมายมาหานะค่ะ”
“โชคดีจ้า”
รถม้าเริ่มเคลื่อนไปตามเส้นทางเรื่อยๆและภายในรถถูกอัดไปด้วย
กระเป๋าเดินทาง ทั้ง5ใบ และเสเบียงเต็มไปหมด
“พี่แมรี่ เมื่อไหร่จะถึงเหรอ? ตอนนี้หนูเบื่อจังเลย” ฉันเริ่มเซ็ง
“โธ่!อเล็กซานจะรีบไปทำไม ฉันยังไม่อยากเจอป้าเกวนจอมขี้บ่นนั้นเลย”
จู่ๆพี่ชายฝาแฝดทั้งสองก็พูดแทรกขึ้น นั้นคือ พี่แจ็คกับพี่แดน พวกเขามักจะคิดอะไรเหมือนๆกันเสมอ
“เดี๋ยวเถอะ! แจ็ค แดน หยุดบ่นไปเลยนะ นี่ดีแค่ไหนแล้วที่ป้าเกวนยังให้ที่ซุกหัวนอนพวกเรา” พี่สาวคนกลางที่ชื่อว่าเจน พูดโต้ขึ้น
“แหม! ยัยทองบอย เข้าข้างกันดีนักนะ ก็ยัยป้านั้นชอบบ่นไม่เลิกแถมยังทำอาหารให้ห่วยแตกอีกตังหาก= =”
“นี่! เรียกใครทอมบอย! ตกลงพวกนายอยากมีเรื่องกันจริงๆใช่มั้ย”
พี่ๆฉันเริ่มเถียงกันจนเริ่มจะศึกครั้งใหญ่
“นี่ๆทั้งสามคนหยุดทะเลาะกันได้แล้ว เกรงใจน้องบ้างสิ อย่างที่เจนบอกนั้นแหละถ้าเราไม่มีป้าเกวนเราจะไปอยู่ที่ไหนกัน ตอนนี้พวกเราควรจะหันหน้าเข้าหากันมากกว่ามานั่งทะเลาะกันนะ”
พี่แมรี่ช่วยสยบศึกครั้งนี้จนทำให้รถม้าสงบลงด้วยดี จนถึงหน้าบ้านป้าเกวน...
ไว้ต่อกันตอนหน้านะฝากติดตาม+คอมเม้นด้วยว่ามัน มึน หรืออะไรยังไง
ขอบคุณทุกคนนะ
ความคิดเห็น