เรื่องสั้นเศร้า

ลำดับตอนที่ #18 : เวลามีค่าแค่ไหน,ผมรักคุณ

เวลามีค่าแค่ไหน

ถ้าท่านอยากรู้ว่าเวลา 10 ปีมีค่าขนาดไหน
ถามคู่แต่งงานที่เพิ่งหย่าร้างกัน

ถ้าท่านอยากรู้ว่าเวลา 4 ปีมีค่าขนาดไหน
ถามนิสิตนักศึกษาที่เพิ่งรับปริญญาจากมหาวิทยาลัย

ถ้าท่านอยากรู้ว่าเวลา 1 ปีมีค่าขนาดไหน ถามนักเรียนที่สอบไล่ตก

ถ้าท่านอยากรู้ว่าเวลา 9 เดือนมีค่าขนาดไหน ถามแม่ที่เพิ่งคลอดลูก

ถ้าท่านอยากรู้ว่าเวลา 1 เดือนมีค่าขนาดไหน
ถามมารดาที่คลอดบุตรยังไม่ครบกำหนด

ถ้าท่านอยากรู้ว่าเวลา 1 อาทิตย์มีค่าขนาดไหน
ถามบรรณาธิการหนังสือพิมพ์รายสัปดาห์

ถ้าท่านอยากรู้ว่าเวลา 1 ชั่วโมงมีค่าขนาดไหน ถามคนรักที่รอพบกัน

ถ้าท่านอยากรู้ว่าเวลา 1 นาทีมีค่าขนาดไหน
ถามคนที่พลาดรถไฟ รถประจำทาง หรือเรือบิน

ถ้าท่านอยากรู้ว่าเวลา 1 วินาทีมีค่าขนาดไหน
ถามคนที่รอดตายจากอุบัติเหตุอย่างหวุดหวิด

ถ้าท่านอยากรู้ว่าเวลาเสี้ยวหนึ่งของวินาทีมีค่าขนาดไหน
ถามนักกีฬาโอลิมปิกที่ชนะเหรียญเงิน

ถ้าท่านอยากรู้ว่ามิตรภาพมีค่าขนาดไหน เสียเพื่อนสักคนหนึ่ง

เวลาไม่เคยรอใคร เมื่อมันผ่านไปแล้ว มันจะไม่กลับมาอีก
จงใช้เวลาของท่านทุกขณะอย่างดีที่สุด

ท่านจะรู้คุณค่าของเวลาเมื่อท่านแบ่งปันกับคนที่พิเศษสุดในชีวิตของท่าน

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

ผมรักคุณ

เมื่อตอนอายุ  20  ปี

ผมบอกว่า ... ผมรักคุณ

คุณหน้าแดงก่ำ – ก้มหน้า

เล่นชายเสื้อตัวเอง

แต่ผมรู้นะว่าคุณกำลังอมยิ้มอยู่

 เมื่อตอนอายุ  25  ปี

                ผมบอกว่า ... ผมรักคุณ

                คุณซบลงบนไหล่ผม

                กอดแขนผมไว้แน่น

                ราวกับกลัวว่าผมจะหายจากไป

                ต่อหน้าคุณ

เมื่อตอนอายุ  30  ปี

ผมบอกว่า ... ผมรักคุณ

คุณวางอาหารเช้าไว้บนโต๊ะ

แล้วเดินมาดึงจมูกโด่งๆ ของผม

พร้อมกับพูดว่า .. จ้า ! รู้แล้วค่ะ

ตื่นได้แล้วค่ะเดี๋ยวไปทำงานสาย

 เมื่อตอนอายุ  35  ปี

ผมบอกว่า ... ผมรักคุณ

คุณหัวเราะแล้วพูดว่า

ถ้ารักกันจริงวันนี้ก็กลับบ้านไวๆ

แล้วเจอกันที่บ้านนะคะ

เมื่อตอนอายุ  40  ปี

ผมบอกว่า ... ผมรักคุณ

คุณเก็บจานชามบนโต๊ะไปล้าง

พร้อมพูดว่า .. จ้า ! รู้แล้วค่ะ

รีบไปสอนการบ้านให้ลูกเถอะป๊า

 มื่อตอนอายุ  50  ปี

ผมบอกว่า ... ผมรักคุณ

คุณกำลังง่วนกับการปักครอสติชอยู่

พูดกับผมโดยที่ไม่เงยหน้าว่า

จ้า !  แล้วก็หัวเราะไม่หยุด

 เมื่อตอนอายุ  60  ปี

ผมบอกว่า ... ผมรักคุณ

คุณหัวเราะพลางทุบไหล่ผม

บ้า !  ลูกๆ ก็โตกันหมดแล้ว

ยังจะมาทำปากหวานอีก

 เมื่อตอนอายุ  70  ปี

เรานั่งอยู่บนเก้าอี้ยาวด้วยกัน

พูดคุยถึงเรื่องราวความรักของเรา

ตลอด  50  ปีที่ผ่านมา

มืออันเหี่ยวย่นของเราก็จับกันไว้ตลอด

เมื่อผมบอกว่า ... ผมรักคุณ

คุณมองหน้าผมแล้วยิ้มให้

ถึงแม้ใบหน้าของคุณในวันนี้

จะเต็มไปด้วยริ้วรอยของกาลเวลา

แต่คุณก็ยังดูสวยงามสำหรับผมเสมอ

 เมื่อตอนอายุ  80  ปี

ผมบอกว่า ... ผมรักคุณ

แต่คุณไม่ได้พูดอะไรโต้ตอบสักคำ

แต่ว่าน้ำตาของคุณมันไหลออกมา

นี่ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่เราสองคนรู้สึกว่า

มีความสุขมากที่สุดในชีวิต

ผมรักคุณ  - -  คุณรักผม

. . .  เ ร า รั ก กั น  . . .

ในที่สุดเราต่างก็ยังมีความรักให้แก่กัน

จวบจน .. วัยแห่งวันเวลา

 เราจะดูแลกันตลอดไปนะที่รัก....