คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 3 คลื่นเสียงสั่งการ
หนึ่สัปาห์่อมา ปีเอร์ำลันัู่รายาร่าวาโทรทัศน์อยู่ในห้อทำานอเา ึ่อนนี้ผู้สื่อ่าวสาวสอนำลันั่อ่าน่าว สีหน้าอพวเธอแสออถึวามไม่สบายใ
“สวัสียามเ้า่ะ ในอนนี้ทาสำนั่าวสามารถหาที่ปลอภัยสำหรับรายาน่าวให้ประานทุท่านไ้แล้วนะะ” ผู้สื่อ่าวนแรพู
“เมื่อสัรู่นี้มีำแถลาร์ออมาาทำเนียบาว่ะ ท่านรอประธานาธิบีรัษาารแทนประธานาธิบีไ้แ้ให้ประานในวอิันอาศัยอยู่แ่ในเหะสถาน และไม่อนุาให้ประานออนอเหะสถานรวมถึไม่อนุาให้ประานเินทาออนอเมือเ็า” ผู้สื่อ่าวนที่สออธิบาย
“แู่เหมือนำแถลาร์นั้นะไม่เป็นผลนะะ เนื่อาสถาบันพันธมิร และลุ่ม่อ้านไ้ทำารอพยพประานทั้หมออไปาวอิันั้แ่เมื่อสามวัน่อนแล้ว่ะ” ผู้สื่อ่าวนแรพู
“ทั้หมนี้้ออบุสถาบันพันธมิร และลุ่ม่อ้านเป็นอย่ามา ไม่อย่านั้นพวเราอาะถูใ้เป็นโล่มนุษย์ในารป้อันราาอาาวาารโมี็เป็นไ้นะะ พวเราออบุแทนประานผู้บริสุทธิ์ทุท่าน่ะ” ผู้สื่อ่าวนที่สอเสริม านั้นสัาารอออาาศ็ถูแทรแ ส่ผลให้ภาพบนหน้าอโทรทัศน์เปลี่ยนเป็นภาพอรอประธานาธิบีแห่สหรัอเมริาผู้ปิบัิหน้าที่แทนประธานาธิบี
“ประานาวอเมริันทุท่าน ผมในานะรัษาารแทนประธานาธิบี อให้ำสัาในารปป้อมนุษยาิาผู้มีพลัพิเศษ และอทัพาอาาัรนิวเอิร์ธนอรีที่ำลัะโมีพวเราในไม่้า” รอประธานาธิบีพู น้ำเสียอเาแสออถึวามริั
“ผมอให้ประานทุท่านที่อพยพออไปาวอิันลับมาในที่พัอาศัยอพวท่านทันที ผมอรับรอวามปลอภัยให้ับทุท่านที่ย้ายลับมา พวท่านมีเวลายี่สิบสี่ั่วโมในารย้ายลับเ้ามาในวอิัน ไม่อย่านั้นผมไม่สามารถรับประันวามปลอภัยอพวท่านไ้ ทันทีที่เิาร่อสู้ึ้น วอิันะเป็นสถานที่ที่ปลอภัยที่สุสำหรับารหลบภัย อำลัอราาอาาวำนวนสอแสนนายไ้ทำารรัษาวามปลอภัยทั่ววอิันแล้ว พวเราไ้ัเรียมอาหาร น้ำ และสิ่อำนวยวามสะวมามายให้ับพวท่านแล้ว อให้พระเ้าุ้มรอพวท่าน” รอประธานาธิบีพู ปีเอร์ปิโทรทัศน์ไปทันที สีหน้าอเาแสออถึวามไม่สบายใอย่ามา านั้นเมส์ และแมรี่็เินเ้ามาในห้อทำานอเา สีหน้าอพวเาแสออถึวามร้อนใอย่ามา
“ปีเอร์ นาย้อไปห้อประุมับพวเรา เี๋ยวนี้” แมรี่พู เธอลาปีเอร์ออาห้อทำานไปอย่ารวเร็ว เวลา่อมาทั้สามน็นั่ประำที่ในห้อประุม ึ่อนนี้ผู้นำสถาบันพันธมิรทั้หมอยู่ในหน้าอโทรทัศน์
“ปีเอร์ อบุที่นายมาร่วมประุมทาไลับพวเรา” เมอร์ี่พู น้ำเสียอเธอแสออถึวามโล่ใ
“มันเิอะไรึ้น เมอร์ี่ ทำไมราาอาาวถึให้รอประธานาธิบีทำารอออาาศผ่านโทรทัศน์ไ้ล่ะ” ปีเอร์ถาม สีหน้าอเาแสออถึวามไม่สบายใ
“ไม่ใ่แ่นั้นหรอ ปีเอร์ ในลื่นเสียที่ส่ออไประหว่าารอออาาศนั้นส่ผล่อสมอส่วนสั่ารอมนุษย์ พวเาำลัสั่ารประานนับล้านให้เินทาไปที่วอิัน ีีเพื่อเป็นโล่มนุษย์ป้อันารโมีระยะไลาพวเรา” เมอร์ี่อบ
“โถ่เว้ย ทำไมพวเรา้อมาเออะไรแบบนี้้วย” แ็พู สีหน้าอเาแสออถึวามไม่พอใอย่ามา
“แ่ว่า เมื่อี้ันนั่ฟัำแถลาร์อยู่นะ ทำไมันถึไม่รู้สึอะไรเลยล่ะ” ปีเอร์ั้้อสสัย
“ลื่นเสียมีผล่อสมออมนุษย์ธรรมาเท่านั้น ันเอ็นั่ฟัำแถลาร์เหมือนัน แ่ัน็ไม่รู้สึว่าอยาเินทาไปวอิันเลย” เมอร์ี่อบ
“เมอร์ี่ ถ้าพวเราไม่ทำอะไรสัอย่าล่ะ็ พวเราะหยุารเินทาอประานไม่ไ้นะ” วิลเลี่ยมั้้อสัเ
“อนนี้ทาสถาบันลาำลัวิเราะห์วามถี่อลื่นเสียอยู่ วิลเลี่ยม อีไม่เินหนึ่ั่วโม พวเราะทำารหัล้าลื่นเสียอศัรูเป็นผลสำเร็ แ่ารหัล้าลื่นเสียนี้ะมีผลเพียไม่เินยี่สิบสี่ั่วโมเท่านั้น” เมอร์ี่อธิบาย านั้นเสัน าร์ล อลิส และฮันเอร์็เินเ้ามาในห้อประุม
“พวนายัารประุมันเอ ไม่เรียพวเราเลยนะ” เสันพู น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ
“นายมาพอีเลย ันอยาให้พวนายออปิบัิภาริทันที ถ้าเมส์อนุานะ” เมอร์ี่พู
“แน่นอนันอนุา เมอร์ี่ อนนี้เสัน าร์ล อลิส และฮันเอร์พร้อมออปิบัิภาริแล้ว” เมส์อบ เสัน าร์ล อลิส และฮันเอร์พยัหน้าอบรับ
“อบใมานะ ภารินี้นายเป็นหัวหน้าทีมนะ เสัน ันอให้นายลับมาที่านบัาารทันที ันะแ้รายละเอียให้นายทราบหลัาที่นายมาถึอบัาารแล้ว” เมอร์ี่อบ านั้นแสสว่าสีฟ้า็สว่าึ้น เสัน าร์ล อลิส และฮันเอร์หายัวไปทันที
“ทำไมไม่ให้ันออปิบัิภาริล่ะ เมอร์ี่ เธอไม่เื่อใพวเราสถาบันภาเหนืออย่านั้นเหรอ” แ็พู น้ำเสียอเาแสออถึวามไม่พอใ
“พวเรายัมีภาริอื่นอี แ็ แ่พวเรา้อรอให้ทีมเสันปิบัิภาริให้เสร็สิ้นเสีย่อน” เมอร์ี่อบ
“ันอัว่อน สถาบันภาเหนือมีอาวุธำนวนมา้อรวสอบ่อนสรามะเริ่มึ้น” แ็อบ เาัารสื่อสารไปทันที
“ูเหมือนแ็ะอารม์ไม่ีนะ” ไบรอันั้้อสัเ
“ศัรูาาร์ว่าพวเราะอพยพประานออไป่อนเริ่มาร่อสู้ ไม่แปลหรอที่พวเาะหาวิธีารรับมือพวเราไ้รวเร็วนานี้ และอีอย่าหนึ่าวสถาบันภาเหนือเี่ยวา้านารทำลายล้ามาว่าทำภาริที่ละเอียอ่อน ันถึไ้ส่ทีมเสันออไปปิบัิภาริ” เมอร์ี่อบ สีหน้าอเมส์แสออถึวามเ้าใ
“ทำไมเมอร์ี่ถึยัไม่ให้พวเราออปิบัิภาริล่ะ พวเราเอ็ผ่านารทำภาริหลาหลายรูปแบบมาแล้วนะ” ปีเอร์ถามแมรี่ผ่านเรือ่ายโทริ
“พวเราเป็นำลัหลัอสถาบันพันธมิร ปีเอร์ เมอร์ี่้อารให้พวเราเ็บแรเอาไว้สำหรับปิบัิภาริให่ในสนามรบ” แมรี่อบผ่านเรือ่ายโทริ
“ฟัให้ีนะ พวนายทุน อนนี้พวเราอยู่ในสถานาร์ที่อันรายอย่ามา อาะมาว่าอนทำสรามับแอนี้ฮิวแมน เพราะศัรูอพวเรา ือ ผู้มีอำนาในะรับาล ประานำลัับาูารระทำอพวเรา ถ้าพวเราระทำารไปโยไม่ยั้ิ หรือทำให้ผู้บริสุทธิ์อยู่ในอันราย อาส่ผลให้วามน่าเื่อถืออพวเราลล” เมอร์ี่พู น้ำเสียอเธอแสออถึวามริัอย่ามา
“ันว่าเธอน่าะไปเือนแ็นะ อนนี้สถาบันภาเหนือระหายเลือ อยาสาระสุนปืนใส่ศัรูอพวเรามาที่สุเลย” ไบรอันั้้อสัเ
“ไม่้อเป็นห่วพวเราหรอนะ สถาบันภาใ้อพวเรารัวามสบสุยิ่ว่าสิ่ใ พวเราเ้าร่วมสถาบันพันธมิร็เพื่อสร้าวามสบสุ และหลบหนีาวามรุนแร” วิลเลี่ยมเสริม
“แู่เหมือนวามสามารถในารใ้าบอสถาบันภาใ้ะโเ่นพอๆับสถาบันภาะวันออเลยนะ” ปีเอร์ั้้อสัเ สีหน้าอวิลเลี่ยมแสออถึวามเินอาย
“นายื่นมพวเรามาเินไปแล้ว ปีเอร์ วามสามารถในารใ้าบสถาบันภาะวันออแ็แร่ที่สุในหมู่พวเรา” วิลเลี่ยมอบ
“แน่นอน นอาวามสามารถในารใ้าบแล้ว าบที่พวเราสร้าึ้นยัแ็แร่เป็นพิเศษ้วยนะ” วาารุเสริม สีหน้าอเาแสออถึวามพึพอใ
“เอาล่ะๆ เพื่อไม่ให้เสียเวลา ใรมีประเ็นอะไระเพิ่มเิมอีไหม” เมอร์ี่ถาม ไม่มีใรแสวามิเห็น
“ันอยุิารประุมเพียเท่านี้” เมอร์ี่อบ ระบบสื่อสารปิัวเอไปทันที
“ไปันเถอะ” เมส์พู านั้นทั้สามน็เินออไปาห้อประุมทันที
านบัาารอสถาบันลา เสัน าร์ล อลิส และฮันเอร์ำลันั่รอเมอร์ี่อยู่ในห้อประุม สีหน้าอพวเาแสออถึวามระือรือร้น
“พวเราไม่ไ้ทำภาริร่วมันมานานแล้วนะ” เสันพู าร์ลพยัหน้าอบ
“รั้สุท้ายที่พวเราร่วมทีมัน ็ั้แ่่อสู้ับแอนี้ฮิวแมนนั่นล่ะนะ” อลิสอบ
“พวนายลืมหรือเปล่า พวเราเพิ่ทำภาริร่วมันเมื่อเร็วๆนี้เอนะ” ฮันเอร์ั้้อสัเ
“เสัน หมายถึ พวเรามารวมทีม โยไม่มีทีมอปีเอร์น่ะ” าร์ลอบ สีหน้าอฮันเอร์แสออถึวามเ้าใ านั้นเมอร์ี่็เินเ้ามาในห้อประุม
“ันอโทษพวนายริๆที่้อเรียัวมาระหว่าารพัฟื้นร่าาย” เมอร์ี่พู น้ำเสียอเธอแสออถึวามไม่สบายใ
“พวเราอยายืเส้นยืสายอยู่พอีเลย เอาล่ะ มีภาริอะไร็ว่ามาไ้เลย พวเราพร้อมแล้ว” เสันอบ รอยยิ้มปราบนใบหน้าอเา
“อบใมา เอาล่ะ พวเราับสัาารอออาาศอทำเนียบาวไ้าเอ็นบีี[1] นิวยอร์ พวนาย้อเินทาไปที่นั่น เพื่อยุิารอออาาศภาพ และเสียอรอประธานาธิบีให้ไ้ ่อนที่ลื่นรบวนสัาที่พวเราสร้าึ้นะสิ้นผลไปในวันนี้อนเที่ยืน” เมอร์ี่อบ
“อนนี้มันหโมเย็นแล้วนะ ภายในหั่วโม พวเราไม่มีทาเินทาไปถึนิวยอร์ไ้หรอ” อลิสอบ น้ำเสียอเธอแสออถึวามัวลใ
“ไม่้อเป็นห่ว อนนี้แมนฮััน อาเมี่เป็นุเียวอนิวยอร์ที่อุปร์เลื่อนย้ายมวลสาระส่พวนายไปไ้ แถมที่นั่นอยู่ห่าาเอ็นบีีแ่สิบ่วึเท่านั้น” เมอร์ี่อบ
“ถ้าไ้แบบนั้น็ีสิ พวเราะไ้ไปอาละวาเสียที” เสันพู านั้นไรัส เรย์โนล์็เินเ้ามาในห้อประุม
“ไรัส สถาบันภาเหนือสุ่มา่วยพวเราอย่านั้นเหรอะ” เมอร์ี่ถาม
“ผมไ้รับหมายบับนี้มารับ มัน่าหน้าถึุรับ” ไรัสอบ เาหยิบอหมายสีำออมาส่ให้ับเมอร์ี่ สีหน้าอเมอร์ี่แสออถึวามประหลาใ
“อะไรัน ไม่มีื่อผู้ส่นี่” เมอร์ี่อบ เธอเปิอหมายออ ภายในนั้นมีหมายสีำบับหนึ่ มันเียน้อวาม้วยัวอัษรสีาวว่า
‘เรียนุเมอร์ี่ ลอว์สัน แห่สถาบันลา ถ้าุไ้รับหมายบับนี้แสว่าไรัสเินทาไปหาุไ้ทันเวลา อนนี้ราาอาาวไ้ส่อาร์มลอร์ไปที่เอ็นบีีแล้ว ลำพัทีมสี่นทีุ่ำลัส่ไปนั้นไม่สามารถเอานะเาไ้ แ่ไรัสสามารถ่วยพวุรับมือับเาไ้ ถ้าุยินยอม ไรัสะเ้าร่วมทีมปิบัิารับพวุ้วย อให้เทพผู้สร้าุ้มรอพวุรับ’
“ไรัส ุไ้หมายบับนี้ั้แ่เมื่อไระ” เมอร์ี่ถาม น้ำเสียอเธอแสออถึวามไม่สบายใ
“มันวาอยู่บนโ๊ะทำานอผมเมื่อเ้านี้รับ ผมเห็นมัน่าหน้าถึุ ผม็เลยรีบเินทามาหาุ” ไรัสอบ
“นที่ส่หมายบับนี้มารู้ว่าพวเราำลัะส่ทีมไปที่เอ็นบีี เาำลัับาูพวเราอยู่” เมอร์ี่อธิบาย อลิสหยิบหมายไปอ่านูทันที
“แู่เหมือนเาะอยู่ฝ่ายเียวับพวเรานะ ไม่อย่านั้นไม่ส่ำเือนมาว่าอาร์มลอร์ประำารอยู่ที่เอ็นบีี” อลิสั้้อสัเ
“ไม่ว่าะมีเหุผลอะไร ัน็ไม่ไว้ในที่ส่หมายบับนี้มาเลย เพราะพวเราไม่รู้ว่าใรส่มันมาให้พวเรา” เมอร์ี่อบ
“ไม่้อเป็นห่วหรอ เมอร์ี่ ันรู้ว่าใรเป็นนส่หมายนี้มาให้พวเรา เาเป็นนที่พวเราไว้ใไ้” ฮันเอร์อธิบาย น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ เมอร์ี่รุ่นิ
“เ้าใแล้ว ไรัสะ ถ้าุไม่รัเีย...” เมอร์ี่พู
“ผมยินีเป็นอย่ายิ่ที่ะร่วมทีมับพวุรับ” ไรัสอบ
“แ่ว่าเสันเป็นหัวหน้าทีมนะะ ไม่ทราบว่าุ...” เมอร์ี่พู
“ผมไม่ั้อแน่นอนรับ เิพวุทำามวิธีอุไ้รับ” ไรัสอบ
“อบุมา่ะ ไรัส เอาล่ะ พวเราไปันเถอะ” เมอร์ี่พู านั้นทั้หน็เินออาห้อประุมไปยัห้อเลื่อนย้ายมวลสารทันที
“ุเมอร์ี่รับ อุปร์เลื่อนย้ายมวลสารพร้อมทำานแล้วรับ” เ้าหน้าที่สถาบันลาพู
“อบใมานะ เอาล่ะ ทุนเินึ้นไปบนยพื้นไ้” เมอร์ี่อบ เสัน าร์ล อลิส ฮันเอร์ และไรัสเินึ้นไปบนยพื้นทันที
“พวนายมีเวลาทำภาริถึเที่ยืน ทันทีที่พวนายทำภาริเสร็สิ้น อให้ลับมาทีุ่รับัวภายในเที่ยืน และำไว้ พวเรา ือ สถาบันพันธมิร พวเราะไม่ทิ้ใรเอาไว้เบื้อหลั” เมอร์ี่พู น้ำเสียอเธอแสออถึวามริั
“ยืนยันุหมายปลายทา สนามีฬาแมนฮััน อาเมี่ อให้ทุนโีรับ” เ้าหน้าที่พู แสสว่าสีฟ้าสว่าออมา ทีมปิบัิารถูส่ัวไปทันที
“ารเินทารั้หน้า ันอเป็นยานพาหนะนะ” เสันพู สีหน้าอเาแสออถึวามมึน เายี้าอย่ารวเร็ว เบื้อหน้าอพวเา ือ สนามีฬาอแมนฮััน อาเมี่ ึ่อนนี้ไ้รับวามเสียหายอย่าหนั
“ไม่อยาะเื่อเลยว่าปีเอร์เยเรียนที่นี่มา่อน” าร์ลพู น้ำเสียอเาแสออถึวามไม่สบายใ
“หลัาที่พวมันโมีสถาบันอพวเรา พวมัน็โมีที่นี่ทันที โีที่ไม่มีใรบาเ็บ” ฮันเอร์อบ
“พยายามอย่าเินเ้าไปในอาารเรียนนะ แมรี่เยบอว่า ถึแม้สถานที่แห่นี้ะเป็นเที่สามารถเทเลพอร์ไปมาไ้ แ่ที่นี่ไ้รับวามเสียหายอย่าหนั แ่เินไปมา็อาะเิอุบัิเหุร้ายแรไ้” อลิสอบ น้ำเสียอเธอแสออถึวามไม่สบายใ
“ผมิว่า พวเราวระรีบเินทาไปที่เอ็นบีีีว่านะรับ” ไรัสพู านั้นทั้ห้าน็เินออาแมนฮััน อาเมี่ไป้วยัน
“ไรัสรับ อนทีุ่เป็นอลเล็เอร์ ไม่ทราบว่าุเ็บพวทหารอาาวไปเท่าไรรับ” เสันถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามื่นเ้น ะเินทามาถึหน้าร้านายหนัสือแห่หนึ่
“ผมเอ็ไม่ไ้นับเหมือนันรับ เพราะอนนั้นมีทั้พวนัล่าเินราวัลที่้อาร่าหัวอผม และทหารอาาวมาามล่าผมพร้อมันหลายน” ไรัสอบ รอยยิ้มใีปราบนใบหน้าอเา
“แ่ลุ่มเาสีเินล้าหามาเลยนะรับ มีสมาิแ่ไม่ี่น แ่พวเา็ยัลุึ้น่อสู้ับราาอาาวโยร โยไม่เรลัวเลย” าร์ลพู
“พวเราไม่ไ้ล้าหาแบบนั้นหรอ ุโลสัน แ่หัวหน้าอพวเราึ่เป็นทหารเษียอายุแล้ว เาไ้บอับพวเราให้ล้าหา เพื่อปป้อผู้บริสุทธิ์ ถึแม้เาะป่วยใล้าย เา็ยั่อสู้ับพวมัน นี่เป็นเหุผลทำให้พวเราลุ่มเาสีเินล้าหา” ไรัสอบ น้ำเสียอเาแสออถึวามประทับใ
“ไม่ทราบว่าื่ออผู้นำลุ่มเาสีเินืออะไรรับ” ฮันเอร์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามอยารู้อยาเห็น
“พวเราเอ็ไม่รู้ื่ออหัวหน้าเหมือนัน หัวหน้าอพวเราไม่เยบอื่ออเา แ่พวเราเห็นเรื่อแบบทหารแวนอยู่ในห้ออเารั้หนึ่ ็เลยรู้ว่าเาเยเป็นทหารมา่อน” ไรัสอบ
“เป็นทหารที่ล้าหาริๆ แถมยัเป็นผู้นำที่ี้วย ยอมใ้วามายอัวเอให้เป็นประโยน์เพื่อให้สมาิลุ่มอัวเออยู่รอ” เสันพู น้ำเสียอเาแสออถึวามื่นม
“มัน็ไม่ไ้น่าื่นมนานั้นหรอรับ ุฟิวรี่ ารายอหัวหน้าพวเราสร้าวามหวาลัว่อผู้นเป็นอย่ามา แ่อย่าน้อยหัวหน้า็ไ้ให้วามหวัแ่สมาิที่ยัรอีวิ” ไรัสอบ ะเินผ่านึสูอีแห่หนึ่
“พ่ายศึ เพื่อเอานะสรามสินะ เป็นารระทำที่ลามา” ฮันเอร์พู แ่ไม่มีใรไ้ยินเา านั้นพวเา็เินมาถึอาารที่ทำารอเอ็นบีี
“เรียมัวให้พร้อม พวเราำลัะเ้าไปในถิ่นอศัรูแล้ว” เสันพู เาหยิบปืนพู่ออมา าร์ลเรียมันไนฟ์ออมา อลิสเรียมปืนพออมา ฮันเอร์หยิบันเบลออมา และไรัสเรียมาบู่ออมา านั้นทั้ห้าน็เินเ้าไปในอาารที่ทำารอเอ็นบีีทันที
“ูเหมือนนที่ทำานที่นี่ะหนีออไปแล้วนะ” อลิสั้้อสัเ ะสำรวบริเวทาเ้า ึ่อนนี้ไม่มีนอยู่ในอาาร แ่ที่พื้นทาเินมีสิ่อระัระายเป็นำนวนมา ทั้ห้านเิน่อไปนถึบริเวห้อโถ
“พวเาไม่ไ้หนีไป ุาร์เนอร์” ไรัสอบ เาสำรวบริเวผนัทาเิน เาแะผนั และมลิ่นอย่าใเย็น
“นี่มันลิ่นเลือ มีาร่อสู้เิึ้นที่นี่” ไรัสอธิบาย านั้นทหารในุเราะสีาวำนวนหน็วิ่เ้ามาหาพวเา าบู่โปร่แสอยู่ในมือพวมัน
“ไม่ทันาำ” ไรัสพู เาวัาบ และโมีใส่ทหารทั้หนอย่ารวเร็ว พวมันล้มลทันที เวลา่อมาไรัส็ถอุเราะอทหารทั้หนออ
“พวเาเป็นนที่ทำานอยู่ที่นี่” อลิสพู ะสำรวาศพอทหารอาาว และพบว่ามีบัรพนัานิอยู่บนหน้าอ
“ูเหมือนหลัาที่พวมันโมีที่นี่ พวมัน็เปลี่ยนนที่ทำานที่นี่ให้เป็นทหาร และรัษาวามปลอภัยที่นี่สินะ” ฮันเอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามไม่สบายใ เวลา่อมาทหารอาาวำนวนยี่สิบน็วิ่มารวมัวันบริเวห้อโถที่พวเายืนอยู่ าบ และโล่โปร่แสอยู่ในมืออพวมัน
“ันอเริ่ม่อน็แล้วัน” าร์ลพู นัยน์าอเาเปล่แสสีาวออมา ท้อฟ้าภายนอเริ่มมืรึ้ม ฟ้าผ่าลมาในอาารเอ็นบีี ส่ผลให้ทหารอาาวห้านล้มลับพื้น านั้นทหารอีสิบห้าน็เ้าปิล้อมพวเา
“ันอร่วมว้วยนสิ” ฮันเอร์พู เาแะฝ่ามือับพื้น ทหารอาาวถูเถาวัลย์ำนวนมาพันธนาารเอาไว้
“เสัน ไรัส รีบไปหาอาร์มลอร์ เร็วเ้า พวเราะรึพวมันเอาไว้เอ” อลิสพู เธอระมยิปืนพโมีใส่ทหารอาาวที่ำลัวิ่เ้ามาในห้อโถอีำนวนสี่น
“เ้าใแล้ว ไรัส พวเราไปันเถอะ” เสันอบ านั้นทั้สอน็วิ่เ้าไป้านในทันที
“เอาล่ะ พวเรามาเ็บวาาศพเินไ้ันเถอะ” อลิสพู เธอหยิบหน้าไม้ออมาระมยิใส่ทหารที่วิ่เ้ามาอย่า่อเนื่อ
“พวมันมีำนวนเท่าไรันแน่นะ” าร์ลพู น้ำเสียอเาแสออถึวามเหนื่อยล้า ะใ้ันไนฟ์ั้รับารโมีาทหารอาาวสามนที่ำลัใ้าบันเา
“ันเอ็ไม่แน่ใเหมือนัน าร์ล าารวิเราะห์อัน ทหารพวนี้น่าะมีำนวนห้าสิบน” อลิสอบ
“เมอร์ี่ รีบหาุอ่อนอพวมัน เร็วเ้า” ฮันเอร์พู ะใ้ันเบลอเาั้รับารโมีาาบู่อทหารอาาว เาวัาบโมีลับไปอย่ารวเร็ว
“า้อมูลที่พวเรารวบรวมมา พวมันะหยุทำานทันทีที่ถูถอุเราะออ” อลิสอบ
“เ้าใแล้ว าร์ล อลิส พวนาย่วยถ่วเวลาพวมันระหว่าที่ันหว่านเมล็พืใส่พวมันทีนะ” ฮันเอร์อบ เาแบมือออมา เมล็พืสีเียวสใสอยู่ในมืออเาำนวนมา
“ถ่วเวลา เป็นานโปรอันเลย” าร์ลอบ น้ำเสียอเาแสออถึารประประัน เาระมยิใส่ทหารอาาวอย่า่อเนื่อ พวมันยโล่โปร่แสึ้นมาป้อันอย่ารวเร็ว
“อเวลาให้ันหน่อยนะ” ฮันเอร์พู เาวิ่เ้าไปหว่านเมล็พืใส่้อ่ออุเราะทหารศัรูอย่ารวเร็วนรบทั้ห้าสิบน
“ยัไม่เสร็อีเหรอ ระสุนันหมแล้วนะ” อลิสพู น้ำเสียอเธอแสออถึวามเหนื่อยล้า เธอหยิบาบสั้นออมาั้รับาบอทหารอาาวอย่ารวเร็ว
“สาม สอ หนึ่” ฮันเอร์พู านั้นเถาวัลย์ำนวนมา็อออมาา้อ่อุเราะอทหารอาาวทั้ห้าสิบน ส่ผลใหุ้เราะอพวมันเิรอยร้าว และถูทำลาย ทันทีทีุ่เราะถูทำลายทหารทั้ห้าสิบน็ล้มลับพื้นทันที
“บแล้วสินะ” าร์ลพู น้ำเสียอเาแสออถึวามเหนื่อยล้า เานั่ลับพื้นทันที
“แสว่า้อมูลอพวเราถู้อริๆ ุอ่อนอพวมันอยู่ทีุ่เราะ ถ้าุเราะถูถอออ หรือถูทำลาย พวมันะหยุทำานทันที” อลิสั้้อสัเ
“แ่ว่าะัารพวมันไ้ ทำเอาเหนื่อยเหมือนันนะ” ฮันเอร์อบ เานั่ลับพื้นเ่นัน
“ลุึ้น เสัน้อารพวเรานะ” อลิสพู น้ำเสียอเธอแสออถึวามริั
“ให้พวเราพั่อนเถอะ ถ้าไปหาเาอนเหนื่อยล้าแบบนี้ พวเรา็่วยอะไรเาไม่ไ้หรอนะ” ฮันเอร์อบ อลิสนั่ลันพื้นเ่นัน
“็ไ้ ันให้เวลาพวนายพัสิบนาที แล้วพวเรา้อเ้าไปหาเสันทันที” อลิสอบ
เสัน และไรัสำลัวิ่เ้าไปามทาเิน เวลา่อมาพวเา็วิ่มาถึหน้าทาเ้าห้อทำานอผู้อำนวยารสถานี
“ุฟิวรี่ พร้อมะเผิหน้าับเาไหมรับ” ไรัสถาม เสันวับอมเบอร์อร์อย่ารวเร็ว
“ผมพร้อมแล้วรับ พวเราไปัารให้มันบันเถอะ” เสันอบ ไรัสเปิประูห้อทำานเ้าไปทันที ภายในห้อทำานมีภาพวาประับอยู่ำนวนมา และถ้วยราวัล่าๆวาอยู่ในู้ัแส อาร์มลอร์ในุเราะสีาวำลันั่อยู่ที่โ๊ะทำานอผู้อำนวยาร่าว ท่าทาอเาแสออถึวามสบายใ เาถือาบู่โปร่แสอยู่ในมือ
“ูสิใรฝ่า่านทหารเ้ามาถึที่นี่ ้า้ออมเยริๆ” อาร์มลอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ เสัน และไรัสวัาบ่มวัู่่อสู้อย่ารวเร็ว
“ใเย็นๆ่อน พวเ้าอยาให้ห้อทำานสุหรูแห่นี้้อถูทำลายไปอย่านั้นเหรอ พวผู้สื่อ่าวลำบาันอย่ามาเลยนะ ว่าะแ่ห้อ้วยราวัลมามายนานี้” อาร์มลอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามหลใหล เสัน และไรัสลาบลทันที อาร์มลอร์ลุาเ้าอี้ เาวัาบอย่ารวเร็ว
“เ้าพวโ่ อย่าลอาวุธ่อหน้าศัรูสิ” อาร์มลอร์พู เาโมีใส่ไรัส และเสันอย่ารวเร็ว เสันใ้บอมเบอร์อร์ป้อันอย่ารวเร็ว านั้นทั้สอน็หลอล่อให้อาร์มลอร์ออมาาห้อทำานอย่ารวเร็ว
“สู้สิ เ้าพวี้ลา นัรบรุ่นใหม่ทำไ้แ่นี้เอเหรอ” อาร์มลอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึารูถู ะไล่ามเสัน และไรัสไปยัสูิโอสำหรับถ่ายทำรายาร่าว ึ่เป็นห้อโถนาให่
“ถ้า่อสู้ันที่นี่มันะเหมาะสมว่านะ” ไรัสพู เาวัาบ่มวัอาร์มลอร์ เสันเรียมาบให่ออมา
“ถ้าเป็นที่นี่ ผม็สามารถใ้าบให่ไ้อย่าสบายใสินะ” เสันเสริม น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ
“เอาสิ เ้ามาเลย พวเ้าอยาระับารอออาาศลื่นเสียที่ำลัันำให้ผู้นมาเป็นโล่มนุษย์ไม่ใ่เหรอ อุปร์วบุมเื่อม่อับร่าายอ้า” อาร์มลอร์พู
“ถ้าถอุเราะอแไ้ ทุอย่า็บสินะ” เสันพู
“ถู้อ ทันทีทีุ่เราะแยออาัว้า ประาน็ะเป็นอิสระ” อาร์มลอร์อบ
“ถ้าอย่านั้น็่ายมา แ่แยิ้นส่วนุเราะอแ็พอ ันอยาัารนอย่าแมานานแล้ว” ไรัสพู น้ำเสียอเาแสออถึวามริั ะวัาบอย่ารวเร็ว
“เ้าพวโ่ ้ามีประสบาร์่อสู้มาลอาล พวเ้าไม่มีวันเอานะ้าไ้ ไม่ว่าพวเ้าะมีสัี่ล้านน็าม” อาร์มลอร์พู เาวัาบไปมาอย่ารวเร็ว
“ไม่้อใ้ถึล้านนหรอ แ่พวเราสอน็พอแล้ว” ไรัสอบ
“เริ่มาเ้า่อนเลย อลเล็เอร์” อาร์มลอร์อบ เาโมีใส่ไรัสอย่าุเือ ไรัสป้อันารโมีาอาร์มลอร์ อาร์มลอร์หัวเราะเยาะไรัส
“นี่เหรอ นัสะสมที่นัล่าเินราวัล และทหารอ้า่าหวาลัว วามสามารถในาร่อสู้ถือว่าอ่อนหัมา” อาร์มลอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึารเยาะเย้ยูถู
“มันเพิ่เริ่ม้นเท่านั้น ้าวแห่อาวุธ” ไรัสอบ เาโมีอบโ้อาร์มลอร์อย่ารวเร็ว ส่ผลให้าบู่ออาร์มลอร์สลายไปทันที เสันใ้าบให่ทำลายเราะแนออาร์มลอร์อย่ารวเร็ว
“เราะแนถูทำลายไปแล้ว แใ้อาวุธาระบบโลิโฮโลแรมไม่ไ้แล้วสินะ” เสันพู เาใ้าบให่่ออ่อู่อาร์มลอร์ แ่อาร์มลอร์หัวเราะเยาะู่่อสู้อเา
“้าถึไ้บอพวเ้าว่าพวเ้าอ่อนหัอย่าไรล่ะ” อาร์มลอร์อบ เราะแนอเาไ้รับารฟื้นฟูอย่ารวเร็ว เสัน และไรัสรีบถอยออมาาอาร์มลอร์ทันที
“ูเหมือนุเราะอหัวหน้าศัรูะมีวามสามารถในาร่อมแมัวเอสินะ” ไรัสั้้อสัเ านั้นาร์ล อลิส และฮันเอร์็วิ่เ้ามาในสูิโอทันที
“เสัน นายมัวทำอะไรอยู่ รีบทำลายุเราะอมันสิ” อลิสพู น้ำเสียอเธอแสออถึวามร้อนใ
“ันทำลายุเราะอมันแล้ว อลิส แุ่เราะอมันมีวามสามารถในาร่อมแมัวเอ” เสันอบ สีหน้าอเาแสออถึวามไม่พอใอย่ามา
“ทะเลาะันอยู่ไ้ น่ารำาริ” อาร์มลอร์พู ใบมีโปร่แสปราออมาำนวนมา
“หลบหลััน เร็วเ้า” เสันพู ทุนหลบอยู่หลัเสันทันที เาใ้พลัิวบุมาบให่ าบให่หมุนอย่ารวเร็วราวับใบพัป้อันใบมีโปร่แสที่โมีเสัน
“รู้สินะ ารโมีอัน้อป้อันเท่านั้น” อาร์มลอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามื่นม รอยยิ้มปราบนใบหน้าอเสัน
“ไม่รู้หรอ แ่ันมีสัาาในาร่อสู้ั้แ่เิ” เสันอบ น้ำเสียอเาแสออถึวามพอใ านั้นฮันเอร์็หว่านเมล็พืลทั่วทาเิน อาร์มลอร์หัวเราะเยาะฮันเอร์
“เ้าทำอะไรอเ้า เมล็ถั่วพวนี้่วยให้เ้ารอาสถานาร์นี้ไม่ไ้หรอนะ นัสู้ยุใหม่” อาร์มลอร์พู
“ันื่อฮันเอร์ เลอร์แมน ำไว้ให้ี” ฮันเอร์อบ เาีนิ้วหนึ่ที เถาวัลย์ำนวนมาอออมาาเมล็พืที่เาหว่านลพื้น มันเิบโอย่ารวเร็ว และพันธนาารอาร์มลอร์ทันที เาพยายามิ้นรนาเถาวัลย์ แ่ยิ่ิ้นรนเา็ยิ่ถูรัแน่นมาึ้น
“ำไว้ให้ี นี่เป็นเพียารเริ่ม้นเท่านั้น อีสามนที่เหลือะไม่มีวันแพ้พวเ้าอย่าแน่นอน” อาร์มลอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามเ็บปว
“ไม่ว่าอย่าไร พวเรา็ะเอานะพวแให้ไ้ เรียมใเอาไว้เถอะ” เสันอบ เาถอุเราะออาร์มลอร์ออทันที ทันทีทีุ่เราะอเาถูถอออ อาร์มลอร์็หยุารเลื่อนไหวทันที เป็นสัาบ่บอว่า้าวแห่อาวุธพ่ายแพ้ในาร่อสู้แล้ว
“ทำไ้ีมา ทุนเลย” เสันพู น้ำเสียอเาแสออถึวามื่นม
“ูเหมือนสัาารอออาาศเรียให้ผู้นมารวมัวันที่วอิันะหยุลแล้วนะ” ไรัสั้้อสัเ
“าร์ล นายมาับัน เสัน ฮันเอร์ ไรัส ่วยเ็บวาาศพ และุเราะออาร์มลอร์้วย พวเราะนำมันลับไปสถาบันลา” อลิสพู เธอเินออไปาสูิโออย่ารวเร็ว
“แล้วเธอะไปไหนล่ะ” ฮันเอร์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามเหนื่อยล้า
“พวเราะไปสำรวเอสารในห้อผู้อำนวยาร เผื่อศัรูบันทึอะไรเอาไว้ อียี่สิบนาทีเี๋ยวพวเราลับมา” อลิสอบ านั้นเธอ และาร์ล็วิ่ออไปพร้อมัน
“อลิส ันว่าอาร์มลอร์ใ้อมพิวเอร์ไม่เป็นหรอมั้” าร์ลั้้อสัเ ะเินเ้ามาในห้อทำานผู้อำนวยาร
“ันไม่ไ้ะเปิูอมพิวเอร์ แ่ันะ้นหาร่อรอยอ้อมูลที่ยัเหลืออยู่ เผื่อะเอเบาะแสสำั” อลิสอบ เธอเพ่สมาธิไปทั่วทั้ห้อ านั้นระาษำนวนมา็ลอยออมาาโ๊ะทำาน มันัเรียัวเอนลายเป็นแฟ้มเอสาร เวลา่อมาแฟ้มเอสาร็ลอยมาอยู่ในมือออลิส เธอเปิูแฟ้มเอสารทันที
“เอาล่ะ อให้มี้อมูลที่เป็นประโยน์หน่อยเถอะนะ” อลิสพูับัวเอเบาๆ ะเปิูแฟ้มเอสาร ึ่ภายในมีแผนผัอุปร์สำหรับสร้าเราะป้อันทำเนียบาว และที่ั้อแหล่พลัาน
“มีเบาะแสไหม” าร์ลถาม อลิสปิแฟ้มเอสารทันที
“พวเรารีบไปาที่นี่ันเถอะ” อลิสอบ านั้นทั้สอน็เินลับไปที่สูิโอ
“พวเราเ็บวาเสร็แล้ว” เสันพู น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ เาี้ไปยัห่อผ้าที่ถูถัทอมาาเถาวัลย์อฮันเอร์ มันห่อหุ้มาศพ และุเราะที่แยออาันแล้ว
“เ่มา พวเรามีเวลาสิบนาที่อนที่ำรวะมา ไปเร็ว” อลิสอบ านั้นทั้ห้าน็รีบเินออไปาเอ็นบีีทันที โยหิ้วาศพ และุเราะออไป้วย
“ูเหมือนพวเราะออมาทันเวลาพอีเลยนะ” เสันพู ะเินออห่าาเอ็นบีี ึ่อนนี้เ้าหน้าที่ำรวำนวนมาำลับุเ้าไปสำรวพื้นที่
“รีบไปทีุ่นัพบันเถอะ อนนี้ใล้เที่ยืนแล้ว” อลิสพู านั้นทั้ห้าน็ใ้ำลัที่มีอยู่ทั้หมวิ่ออไปอย่ารวเร็วนมาถึหน้าทาเ้าแมนฮััน อาเมี่ ึ่เป็นสถานที่แห่เียวที่สามารถเทเลพอร์ลับไปไ้ พวเาหายใหอบ สีหน้าอพวเาแสออถึวามเหนื่อยล้า
“ูเหมือนพวเราะมาทันเวลาพอีสินะ” ฮันเอร์พู ะูนาฬิา้อมืออเา ึ่เหลือเวลาอีหนึ่นาทีะเที่ยืน ทั้ห้านล้มัวลนอนับพื้นทันที
“ันอรับภาริภาสนามั่วราว” เสันอบ น้ำเสียอเาแสออถึวามเหนื่อยล้า านั้นแสสว่าสีฟ้า็สว่าึ้น พวเา และสิ่อที่พวเานำลับมาถูส่ัวลับมาที่านบัาารทันที สีหน้าอเมอร์ี่แสออถึวามร้อนใ เมื่อเธอเห็นสมาิทีมเสันทั้ห้านนอนหมสิอยู่บนยพื้น
“รีบพาพวเาไปที่ห้อพยาบาลเร็วเ้า” เมอร์ี่พู านั้นเ้าหน้าที่ำนวนห้าน็วิ่เ้ามาพร้อมับเียเลื่อนที่ พวเาพาสมาิทีมเสันึ้นไปบนเีย และเ็นออไปอย่ารวเร็ว
“ูเหมือนพวเาะนำแฟ้มเอสาร และหลัานในห่อผ้าลับมา้วย ะให้พวเราทำอย่าไรับมันีรับ” เ้าหน้าที่ถาม
“เอามันไปที่ห้อทำานอัน ันะลมือรวสอบ้วยัวเอ” เมอร์ี่อบ เ้าหน้าที่สามน่วยันถือหลัานในห่อผ้า และแฟ้มเอสารออไปทันที
“ถึแม้ะเอศึหนัมา แ่พวนาย็ทำไ้ีมาเลยนะ” เมอร์ี่พูับัวเอเบาๆ น้ำเสียอเธอแสออถึวามื่นม านั้นเมอร์ี่็เินลับไปที่ห้อทำานอเธอทันที
[1] NBC (The National Broadcasting Company) ือ บริษัทารระายเสียและแพร่ภาพแห่าิอสหรัอเมริา
ความคิดเห็น