คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 3 อีกด้านหนึ่งของความจริง
“ไม่อยาเื่อเลยนะรับ ประธานาธิบีแห่สหรัอเมริา และนายพลเร็ ูัลแห่อทัพบะมาเป็นผู้นำลุ่ม่อ้านแบบนี้” ปีเอร์พู
“เรื่อมันเริ่มึ้นั้แ่นัรบอราาอาาวบุเ้ามาในที่ประุมผู้นำโลรั้แรนั่นแหละ ไม่มีผู้นำประเทศไหนเ้าร่วมับราาอาาวหรอนะ ที่พวุเห็นว่ารับาลเ้าร่วมนั้น เป็นรับาลที่มีรอประธานาธิบี หรือไม่็นในะรับาลที่มีำแหน่รอลมาาผู้นำะรับาลเป็นผู้เ้าร่วม นพวนั้นัวนให้ะรับาลลื่อปลผู้นำรับาลเิมออ และั้ะรับาลใหม่ทั้หม” ประธานาธิบีอบ น้ำเสียอเาแสออถึวามไม่สบายใ
“แ่ว่าโีที่ประเทศในทวีปเอเียไม่ไ้รับอิทธิพลรนี้ พวเาเลยยัปลอภัย ประเทศีนไ้มอบเรือลำนี้ให้พวเราใ้ในารหลบหนี และ่วยเหลือผู้บริสุทธิ์ในอเมริา และยุโรป” นายพลูัลอธิบาย
“เ้าหน้าที่รัระับสูบาส่วนเ้าร่วมับราาอาาวไปแล้ว แ่็ยัมีบานอย่าเ่นนายพลูัลที่่อ้านพวมัน” ประธานาธิบีเสริม
“ทหารอย่าพวเรามีหน้าที่้อปป้อประาน พวเราพร้อมสละีวิเพื่อประาน พวเรายอมายีว่าเป็นอาวุธ่าฟันประาน” นายพลูัลพู น้ำเสียอเาแสออถึวามล้าหา
“นี่ถือเป็นวามริที่ทำให้พวเราใมาเลยนะรับ” เมส์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามประหลาใ
“แ่ว่า ระหว่าารประุมสภาผู้นำโล พวเรา็ับาูอยู่นะะ เพราะษัริย์แห่อาาัรนิวเอิร์ธเ้าร่วมประุม้วย แ่ระหว่าารประุมสัาเิั้อ ไม่สามารถิามารประุม่อไ้ พอรู้ัวอีทีสถานทูอพวเรา็ถูโมีไปแล้ว” แมรี่เสริม น้ำเสียอเธอแสออถึวามไม่สบายใ
“พวเราเอ็พยายามิ่ออาาัรนิวเอิร์ธ เพื่ออธิบายเหุาร์ที่เิึ้น แ่สัาารสื่อสารถูราาอาาวยึไป ทำให้พวเราไม่สามารถิ่อสื่อสาร้ามประเทศไ้เลย” นายพลูัลอธิบาย
“พวเราเ้าใสถานาร์รับ เพราะพวเราเอ็พยายามิ่อเหล่าผู้นำประเทศเหมือนัน อนนี้พวเราสามารถิ่อผู้นำประเทศในทวีปเอเียไ้แล้ว” เมส์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ
“พวุะ่วยเหลือพวเรา่อสู้ับราาอาาวไหมรับ” ประธานาธิบีถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามสสัย
“มิาสภาอาาัรนิวเอิร์ธัเนรับ พวเาอนุาให้พวเราให้วาม่วยเหลือับบุล หรือลุ่มบุลใ็ามที่มีวาม้อาร่อสู้ับราาอาาว” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ
“ผมอถามพวุหน่อยสิ ทำไมพวุถึเินทามาหาพวเราโยที่ใส่ผ้าลุมปิบัใบหน้าอัวเอ้วยรับ” นายพลูัลถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามสสัย
“เพื่อวามปลอภัยอพวเราทุนรับ ท่านนายพล สำหรับอนนี้” เมส์อบ ประธานาธิบี และนายพลูัลมอหน้าัน สีหน้าอพวเาแสออถึวามไม่สบายใ
“พวเราอัวสัรู่นะรับ” ประธานาธิบีพู เาเินออไปาห้อรับรอพร้อมับนายพล ปีเอร์ เมส์ และแมรี่ั้สมาธิ พวเาเื่อม่อเรือ่ายโทริ
“ไว้ใพวเาไ้ไหม” เมส์ถามผ่านเรือ่ายโทริ
“ันเอ็ไม่แน่ใเหมือนัน แ่าารรวสอบปิิริยาอพวเาระหว่าารสนทนา อย่าน้อยพวเา็ไม่โหพวเรานะ” ปีเอร์อบผ่านเรือ่ายโทริ
“พวเายัเป็นนัารเมือ ันว่าพวเราวระปรึษาที่ประุมสถาบันพันธมิร่อนะลมือทำอะไรีว่านะ” แมรี่อบผ่านเรือ่ายโทริ านั้นประธานาธิบี และนายพลูัล็เินลับเ้ามาในห้อรับรอ ปีเอร์ เมส์ และแมรี่ลุึ้นยืน
“พวเรา้ออัวลับ่อนนะรับ พอี้อลับไปแ้ให้อาาัรนิวเอิร์ธรับทราบเรื่ออพวุ” เมส์พู านั้นปืนลมือสี่ระบอ็ปราบนโ๊ะที่พวเานั่ สีหน้าอประธานาธิบีแสออถึวามประหลาใ
“ผมฝาืนปืนลมือให้ับนอุ้วยนะรับ พวเาเป็นนัสู้ที่มีฝีมือี พวุโีมาที่ไ้พวเามาร่วมับุ” ปีเอร์เสริม น้ำเสียอเาแสออถึวามประทับใ
“่อนพวเราะไป ผมอถามุหนึ่เรื่อนะรับ” เมส์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามอยารู้อยาเห็น
“ไ้สิ พวเราไม่มี้อมูลที่้อปิบัอยู่แล้ว” นายพลูัลอบ สีหน้าอเาแสออถึวามริั
“ุรู้ัลุ่มเาสีเินไหมรับ” เมส์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามริัอย่ามา
“แน่นอน พวเาสละีวิเพื่อ่วยเหลือพวเราเอาไว้ พวเราเป็นหนี้ีวิพวเา หลัาารถูประหารหมู่ พวเรา็ไ้ัสินใว่าะทำทุวิถีทาไม่ให้วามายอพวเา้อสูเปล่า” นายพลูัลอบ
“อบุสำหรับำอบรับ พวเรา้ออัว่อน” เมส์อบ านั้นปีเอร์ เมส์ และแมรี่็เินออไปาห้อรับรอทันที เวลา่อมาพวเา็เินมาถึสะพานโลหะที่เื่อมระหว่าเรืออลุ่ม่อ้านับเรือำน้ำอพวเา
“เอาล่ะ ไ้เวลาลับไปสถาบันแล้ว” ปีเอร์พู านั้นทั้สามน็เิน้ามสะพายลับไปที่เรือำน้ำ เรือำน้ำอพวเาออเินทาลับสู่สถาบันพีเอ็มทันที
เ้าวัน่อมา ปีเอร์ เมส์ แมรี่ และเมอร์ี่นั่อยู่ในห้อประุมในสถาบันพีเอ็ม้วยัน สีหน้าอพวเาแสออถึวามริั ปีเอร์ เมส์ และแมรี่อธิบายเรื่อราว่าๆให้เมอร์ี่ฟั
“พวนายำลัะบอว่าประธานาธิบีสหรัอเมริาเป็นผู้นำอลุ่ม่อ้านที่มีื่อว่ามัรสีเลืออย่านั้นเหรอ” เมอร์ี่พู น้ำเสียอเธอแสออถึวามประหลาใอย่ามา
“ไม่ใ่แ่ประธานาธิบีหรอนะ แ่ผู้นำรับาลนอื่นๆ็เ้าร่วมลุ่มมัรสีเลือเหมือนัน พวเาทำหน้าที่่อาลุ่มเาสีเินที่สละีวิเพื่อพวเา” เมส์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามริั
“แ่ันยัไม่ไว้ใพวเา เพราะพวเายัเป็นนัารเมือที่สามารถหัหลัพวเราเมื่อไร็ไ้ ัน็เลยัสินใลับมาปรึษาับเธอ่อน” แมรี่อธิบาย
“เธอทำถูแล้วที่มาปรึษาัน่อน เอาล่ะ ันอเวลาหนึ่สัปาห์สำหรับารรวสอบรายื่ออสมาิลุ่มมัรสีเลือ และ้อมูลวามทรำอพวเาใน่วเวลาั้แ่ารปราัวอราาอาาวเสีย่อนนะ พวนายะอยับาูเรืออพวเาไป่อน็ไ้นะ” เมอร์ี่พู น้ำเสียอเธอแสออถึวามสบายใ
“เี๋ยว่อนนะ ปิแล้วารรวสอบวามทรำ้อไ้ัวน หรือสมออนที่ะทำารรวสอบวามทรำมา่อนไม่ใ่เหรอ” ปีเอร์ั้้อสัเ น้ำเสียอเาแสออถึวามประหลาใอย่ามา
“อนนี้พวเรามีศูนย์รวบรวม้อมูลทำหน้าที่นั้นแล้ว เพียแ่้อมูลส่วนบุลนั้น้อไ้รับอนุาเป็นพิเศษถึะนำออมาใ้ประโยน์ไ้ และอนนี้พวเราไ้รับอนุาเป็นพิเศษในารรวสอบวามทรำอมนุษย์ทุนที่อยู่ในโลภายนอ แ่ำัแ่วามทรเพาะั้แ่วันที่ราาอาปราัวนถึเวลาปัุบันเท่านั้น” เมอร์ี่อบ านั้นเธอ็เินออไปาห้อประุมทันที
“เอาล่ะ ันอัวไปปรับปรุเรือำน้ำ่อนนะ ูเหมือนพวเราอาะ้อใ้เรือลำนี้เป็นที่พัระหว่าารเินทา็ไ้” ปีเอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ านั้นเา็เินออไปาห้อประุมทันที
“หวัว่าารลับมาอพวเราะไม่สร้าวามไม่ไว้วาใให้ับลุ่ม่อ้านนะ” เมส์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามัวลใ
“อนนี้้อให้เมอร์ี่ำเนินารไป่อน พวเราวระอยิาม่าวสารอย่าใล้ิ อย่าให้้อมูลหล่นเ็า” แมรี่อบ น้ำเสียอเธอแสออถึวามริัอย่ามา
“ปีเอร์เอ็ำลัทำหน้าที่อเา พวเราเอ็วระทำหน้าที่อพวเราเหมือนันสินะ” เมส์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามมุ่มั่น รอยยิ้มปราบนใบหน้าอแมรี่
“้อแบบนี้สิ เอาล่ะนายอยาะไปิาม่าวสาร หรือะไปูารฝึอเ็ๆีล่ะ” แมรี่ถาม น้ำเสียอเธอแสออถึวามอยารู้อยาเห็น
“ันอไปูเ็ๆหน่อยละัน ในานะผู้นำสถาบันพีเอ็ม ันวระไปูทัษะอเ็ๆ้วยัวเอบ้า” เมส์อบ เารีบเินออไปาห้อประุมทันที
อนเ้าอหนึ่สัปาห์่อมา ปีเอร์ำลัรวสอบระบบเรือำน้ำอเา ึ่เรือำน้ำอเามีรูปร่าเหมือนับส่วนหัวอรถไฟหัวรว่อันสอลำ ส่วนล่าอเรือำน้ำมีนาให่ึ้น ึ่เป็นพื้นที่ยายอเรือำน้ำ
“เอาล่ะ ถึเวลาไปรวสอบภายในแล้ว” ปีเอร์พูับัวเอเบาๆ น้ำเสียอเาแสออถึวามื่นเ้น านั้นเา็เินเ้าไปในเรือำน้ำ ึ่ภายในเรือำน้ำอเามีทั้ห้อผู้โยสารที่สามารถนั่ไ้สิบน โ๊ะทำานสามโ๊ะที่มีอุปร์อมพิวเอร์ิั้อยู่ เาเินเ้าไป้านในนถึห้อนอนำนวนสามห้อ ห้อนอนทั้สามห้อมีห้อน้ำในัว เวลา่อมาปีเอร์็เินออมาาห้อนอนไปยัห้อวบุม ึ่ห้อวามุมทำานโยระบบอมพิวเอร์ทั้หม มีทั้ระบบำนวเส้นทา ระบบอำพรา ระบบป้อัน ระบบับเลื่อนทาน้ำ ทาบ และทาอาาศ
“ไม่้อัวลไป แนพลัานที่ใ้เป็นพลัานบริสุทธิ์ที่เราสร้าึ้นมาับมือ ไม่ระทบสิ่แวล้อมแน่นอน” ปีเอร์พูับัวเอเบาๆ น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ านั้นเา็เินออมาาเรือำน้ำ สีหน้าอเาแสออถึวามผ่อนลาย
“ลับไปพัผ่อนที่ห้อทำานีว่า” ปีเอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ เารีบเินลับไปที่ห้อทำานอเา เมื่อปีเอร์เินเ้ามาในห้อทำาน เาล้มัวลนอนบนเียทันที
“ูเหมือนเมอร์ี่ะยัไม่มี่าวราวเพิ่มเิมสินะ” ปีเอร์พูับัวเอเบาๆ านั้นประูห้อทำานอเา็เปิออ เมส์ แมรี่ และเมอร์ี่เินเ้ามานั่ในห้อทำานอปีเอร์ สีหน้าอพวเาแสออถึวามสบายใ
“ูเหมือนะมี่าวีใ่ไหม เมอร์ี่” ปีเอร์พู สีหน้าอเาแสออถึวามระือรือร้น เาลุึ้นมานั่ทันที เมอร์ี่พยัหน้า
“ลุ่มมัรสีเลือไม่มีส่วนเี่ยว้อับราาอาาว พวเาเป็นลุ่ม่อ้านราาอาาวอย่าแท้ริ แ่เนื่อาพวเามีสมาิทั้หมแ่หสิบน ยี่สิบนเป็นมนุษย์ธรรมาที่ไม่มีทัษะในาร่อสู้ พวเาเป็นทั้นรัว แม่บ้าน และหมอ นอาารปล้นเสบีย และอาวุธ พวเายัอย่วยเหลือผู้บริสุทธิ์ ึ่อนนี้อยู่บนเรืออพวเาประมาหนึ่ร้อยน” เมอร์ี่อบ
“พวเาถึเลื่อนไหวแบบอโรสินะ แ่ถ้าพวเาไม่มีผู้สนับสนุน พวเาอาะถูสัหารหมู่็ไ้นะ” เมส์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามไม่สบายใ
“หสิบ่อสอแสน ถ้าพวเารู้ำนวนำลัอราาอาาว พวเาอาะสิ้นหวั็ไ้นะ” ปีเอร์เสริม น้ำเสียอเาแสออถึวามัวลใ
“มันะไม่เิึ้นอย่าเ็า เอาล่ะ ถึเวลาไปประุมผู้นำสถาบันพันธมิรแล้ว” เมอร์ี่อบ านั้นทั้สี่น็เินออไปาห้อทำานอปีเอร์ไปยัห้อประุมอสถาบันพีเอ็มทันที
“ูเหมือนะยัไม่มีใรมานะ” ปีเอร์พู ะเินไปนั่ประำที่
“พวเาำลัมา” เมส์อบ านั้นผู้นำสถาบันพันธมิรนอื่นๆ็เินเ้ามาในห้อประุม พวเานั่ประำที่อย่ารวเร็ว สีหน้าอพวเาแสออถึวามระือรือร้นอย่ามา
“อบุที่สละเวลามาเ้าร่วมประุม หวัว่าทุนะไ้รับ้อมูลที่ันแ้ไปแล้วนะ” เมอร์ี่พู น้ำเสียอเธอแสออถึวามริั
“เมอร์ี่ เธอไม่เห็น้อเรียพวเรามาประุมบ่อยๆเลย ไม่ว่าอย่าไรพวเราเอ็พร้อมะให้วาม่วยเหลือลุ่ม่อ้านอยู่แล้ว” แ็พู น้ำเสียอเาแสออถึวามระือรือร้นอย่ามา
“พวเราแ่ปิบัิามทำเนียมให้ถู้อ ใ่ไหม เมอร์ี่” วาารุอบ น้ำเสียอเาแสออถึวามใเย็น
“ถู้อามนั้น วาารุ หาทุอย่าไ้รับารอนุมัิในที่ประุม พวเราะไ้ไม่้อมีปัหาในภายหลั และทุน็ะไ้ทำหน้าที่อัวเออย่าเ็มที่” เมอร์ี่อบ น้ำเสียอเธอแสออถึวามสบายใ
“มัน็ถูอเธอนะ แ่ันว่าารประุมะยิ่ทำให้เสียเวลาโยเปล่าประโยน์ ถ้าพวเราล่า้า ลุ่ม่อ้านอาะไ้รับอันรายนะ” แ็อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามไม่สบายใ
“ไม่้อเป็นห่ว อนนี้ันำลัับาูลุ่ม่อ้านอยู่ ถ้าพวเาถูโมี ันะรับรู้ไ้ทันที” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ เมอร์ีู่นาฬิา้อมืออเธอ สีหน้าอเธอแสออถึวามระือรือร้นอย่ามา
“เ้าวันพรุ่นี้ทาสถาบันลาะส่เรือสัเาร์ไปที่เอะ ลาว์ ใรอยาะเป็นลุ่มแรที่ออไปสู่โลภายนอ” เมอร์ี่ถาม วิลเลี่ยมยมือึ้น
“ันไปเอ และันะพาลูเธอร์ และหน่วยไมอน์ อร์ใหม่ไป้วย พวเาีใที่ะไ้ออรวราโลภายนอบ้า” วิลเลี่ยมอบ น้ำเสียอเาแสออถึวามื่นเ้น แ็ลุึ้นยืน
“ันอยาไป้วย ปืนอันมันำลัอยายิระสุนฝัะโหลอศัรูแล้ว ถ้าปืนอันไม่ไ้อาละวา ันะนอนไม่หลับ” แ็พู สีหน้าอเาแสออถึวามริั
“หนุ่มๆ พวเราะยัไม่ทำภาริ่อสู้ในอนนี้ พวเราแ่เินทาไปรวราวามเรียบร้อยรอบๆเอะ ลาว์เท่านั้น อีสอสามวันพวเราถึะส่านบัาารเลื่อนที่ออไปสู่โลภายนอ ถึอนนั้นพวนาย่อยไปประำารที่านบัาารพร้อมับสถาบันลา็ไ้” เมอร์ี่อบ น้ำเสียอเธอแสออถึวามริั แ็นั่ลไปทันที
“ปีเอร์ เมส์ แมรี่ ันอยาให้พวนายเินทาไปหาลุ่ม่อ้านอีรั้ ราวนี้เปิผ้าลุมใบหน้า่อหน้าพวเา สร้าวามไว้วาใให้ับพวเา” เมอร์ี่พู
“เ้าใแล้ว อนนี้เรืออันพร้อมออเินทาไ้ทันที” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามีใอย่ามา
“อะไรัน ทำไมถึให้แ่สถาบันพีเอ็มออไปทำภาริล่ะ พวเราเอ็อยาออไปทำภาริบ้านะ” แ็พู น้ำเสียอเาแสออถึวามไม่พอใ
“ันมอบหมายภาริามวามสามารถ แ็ สถาบันภาเหนือเี่ยวา้านาร่อสู้มาว่าารเรา ึ่ถ้ามีภาริในาร่อสู้ ันะมอบหมายให้พวนายเป็นลุ่มแรเลย” เมอร์ี่อบ
“ถือเป็นารมอบหมายภาริที่เหมาะสมแล้ว เพราะสถาบันพีเอ็มมีทัษะทา้านารเรามาว่าพวเราทุน” วาารุเสริม
“ระหว่าารเรา ถ้าเป็นไปไ้ันอยาให้พวนายถ่ายทอสารเรามาที่ห้อประุมแห่นี้้วย พวเราะไ้เป็นพยานในารเราร่วมัน” เมอร์ี่พู
“ไ้แน่นอน” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามมั่นใ
“เอาล่ะ แยย้ายไ้” เมอร์ี่พู านั้นทุน็เินออไปาห้อประุมอย่าใเย็น
เ้าวัน่อมา ปีเอร์ทำารรวสอบารทำานอเรือำน้ำอย่าใเย็น านั้นเมส์ และแมรี่็เินเ้ามาในห้อใ้ิน
“พวเราพร้อมแล้ว เรืออนายพร้อมออเินทาหรือยั” แมรี่ถาม น้ำเสียอเธอแสออถึวามื่นเ้น รอยยิ้มปราบนใบหน้าอปีเอร์
“แน่นอน พวนายึ้นเรือไปไ้เลย” ปีเอร์อบ านั้นเมส์ และแมรี่็เินึ้นเ้าไปในเรือำน้ำอย่ารวเร็ว ปีเอร์เินามพวเาไปอย่าใเย็น เมื่อพวเาเินเ้ามาในเรือำน้ำ ทันทีที่เมส์ และแมรี่เินเ้ามาในห้อผู้โยสาร สีหน้าอเมส์ และแมรี่็แสออถึวามประทับใอย่ามา
“เลือที่นั่ามสบายเลย หรือพวนายะไปนอนรอในห้อนอน็ไ้” ปีเอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ
“อะไรัน นี่มันไม่ใ่เรือสำหรับโยสารแล้ว มันเป็นที่พัสุหรูัๆเลย” เมส์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ เาเินไปนั่เ้าอี้ผู้โยสารทันที
“ัน็แ่อยาให้ารเินทามีวามสะวสบายมาึ้น เลยปรับปรุภายในนิหน่อย หวัว่าพวนายะอบนะ” ปีเอร์อธิบาย สีหน้าอเาแสออถึวามเินอาย
“รัเลย่าหา” เมส์อบ สีหน้าอเาแสออถึวามีใ
“ูเหมือนนายะปรับปรุระบบภายในไป้วยใ่ไหม ันรู้สึไ้ว่าเรือลำนี้สามารถเินทาบนบไ้้วย” แมรี่พู ะั้สมาธิรวสอบารทำานอเรือำน้ำ
“พวเราอาะ้อเินทาไปในสถานที่่าๆ และอาะ้อ้าืนลาแ้ ัน็เลยปรับปรุให้เรือลำนี้เป็นที่พัไปในัว้วย” ปีเอร์อบ สีหน้าอเาแสออถึวามเินอาย านั้นเรือำน้ำ็ออเินทาาสถาบันพีเอ็มทันที ปีเอร์เินไปที่ห้อวบุมทันที สีหน้าอเาแสออถึวามพึพอใอย่ามา เมื่อเาเห็นเส้นทาอารเินทา เารีบเินลับไปที่ห้อโยสารทันที
“เรืออลุ่ม่อ้านยัอยู่ที่เิม พวเายัไม่ออเินทา” ปีเอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ
“พวเาไม่ระวััวันบ้าเลยอย่านั้นเหรอ ศัรูอาะรวเอพวเาเมื่อไร็ไ้นะ” เมส์ั้้อสสัย น้ำเสียอเาแสออถึวามไม่สบายใ
“วาใไ้ อนนี้ราาอาาวเน้นาร่มู่ประานที่ยัอยู่บนแผ่นินเป็นหลั พวมันิว่าไม่มีใรโ่พอที่ะ่อสู้ับอทัพิอาวุธำนวนสอแสนหรอนะ” แมรี่อบ ะนั่รวสอบ่าวสารผ่านอมพิวเอร์ในห้อโยสาร
“อให้พวเราเินทาไปถึโยเร็วเถอะ ันไม่อยาให้พวเาไ้รับอันรายเลย” เมส์พู สีหน้าอเาแสออถึวามไม่สบายใ
“พวเาะไม่เป็นไร เมส์ พวเราเยเห็นวามสามารถอพวเามาแล้ว พวเาเ็นสามารถ่อสู้ับทหารอราาอาาวไ้ยี่สิบนเลยนะ” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามผ่อนลาย
“ราบใที่เรืออพวเรายัเินทาไปไม่ถึเรืออลุ่ม่อ้าน ัน็ยัสบายใไม่ไ้หรอนะ” เมส์อบ
“อีหนึ่ั่วโมพวเรา็ะถึแล้ว พวนายไม่้อเป็นห่วหรอนะ” ปีเอร์อบ เานั่หลับอยู่บนที่นั่ผู้โยสาร
“นอนหลับสบายใเลยนะ” เมส์พู รอยยิ้มปราบนใบหน้าอแมรี่
“ถ้าปีเอร์นอนหลับไ้ นายวระีในะ เอาไว้เมื่อถึเวลาที่ปีเอร์นอนไม่หลับเถอะ นายะัวลใมาว่าที่เป็นอยู่อนนี้” แมรี่อบ
“แสว่าภัยร้ายยัไม่เ้ามาสินะ เอาล่ะ ันเอ็วระนอนหลับรอให้เรือเินทาถึุหมาย” เมส์อบ เานั่หลับไปทันที สีหน้าอเาแสออถึวามผ่อนลาย เวลา่อมาแมรี่็ปิอมพิวเอร์ และเินลับมานั่ที่นั่ผู้โยสาร เธอหยิบหนัสือพิมพ์ึ้นมาอ่านอย่าใเย็น เวลาผ่านไปสี่ั่วโมเรือำน้ำ็อเทียบับเรืออลุ่ม่อ้าน
“เอาล่ะ พวเรามาถึแล้ว ไปันเถอะ” ปีเอร์พู พวเาหยิบผ้าลุมึ้นมาห่มัวเอ านั้นทั้สามน็เินออไปาเรือำน้ำ พวเาเินึ้นไปบนสะพานที่สร้ามาาแผ่นโลหะนมาถึบนาฟ้าเรืออลุ่ม่อ้าน
“ท่านประธานาธิบี ท่านนายพล พวเราลับมาพร้อม้อวามสำัรับ ไ้โปรออมาพบพวเรา้วย” เมส์พู านั้นายหนุ่มสอน็เินออมา พวเาเล็ปืนลมือมาที่ปีเอร์ เมส์ และแมรี่ ปีเอร์ถอนหายใ
“ผมืนปืนให้พวุแล้วนะรับ ไ้โปรลปืนลเถอะ” ปีเอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามใเย็น เวลา่อมาประธานาธิบี และนายพลูัล็เินึ้นมาบนาฟ้าเรือ ายหนุ่มทั้สอนลปืนล พวเาเินาไปทันที
“ออภัยในวามเสียมารยาทอพวเา้วย พวเาเป็นนัสู้ พวเาเลยไม่่อยมีวามละเอียอ่อนเรื่อารเรา” นายพลูัลพู น้ำเสียอเาแสออถึวามสำนึผิ
“เป็นผม ผม็เรียมอาวุธพร้อม่อสู้เหมือนัน ถ้าู่ๆมีนเินสวมผ้าลุมบิบัใบหน้าเ้ามาในอาาเอัวเอ” เมส์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ
“พวุะยอมเปิผ้าลุมออหรือยัรับ พวเราอยารู้แล้วว่าพวุเป็นใร และมาหาพวเรา้วยุประส์อะไร” ประธานาธิบีพู น้ำเสียอเาแสออถึวามอยารู้อยาเห็น
“แน่นอน่ะ แ่พวเราอเปิเผย่อหน้าสมาิลุ่ม่อ้านทุน เพื่อเป็นารแสเนาสนับสนุนพวุอย่าัเน” แมรี่อบ น้ำเสียอเธอแสออถึวามริั
“ล ท่านนายพล ่วยเรียสมาิลุ่ม่อ้านทั้หมมาที่าฟ้าเรือ้วย พวเราะไ้รู้ัับบุรุษ และสรีปริศนาเหล่านี้” ประธานาธิบีพู
“รับทราบรับ ท่านประธานาธิบี” นายพลูัลอบ านั้นเา็เินาไปอย่ารวเร็ว
“ผมว่าพวเราวระนั่พูุยันนะรับ ผมเรว่าารพูุยในวันนี้อาะใ้เวลา่อน้านาน” ปีเอร์พู เาีนิ้วหนึ่ที เ้าอี้ำนวนห้าัวปราออมา เวลา่อมาายหนุ่ม และหิสาวำนวนหลายสิบน็เินึ้นมาบนาฟ้าเรือ ท่านนายพลเินลับมาหาประธานาธิบี ทั้ห้านนั่ลบนเ้าอี้ที่ปีเอร์ัเรียมให้ ส่วนสมาิลุ่ม่อ้านนอื่นๆนั่ลับพื้นาฟ้าเรือ
“เอาล่ะ ถึเวลาเปิเผยัวนอพวเราแล้ว” เมส์พู ปีเอร์ เมส์ และแมรี่ถอผ้าลุมออพร้อมัน สีหน้าอสมาิลุ่ม่อ้านทุนแสออถึวามประหลาใ พวเราระิบ และพูุยัน น้ำเสียอพวเาแสออถึวามื่นเ้น ปีเอร์หันไปมอสมาิลุ่ม่อ้าน รอยยิ้มปราบนใบหน้าอเา ลุ่ม่อ้านหยุพูุยันทันที
“ผมเมส์ แอนเอร์สัน ผู้นำสถาบันพีเอ็ม นี่ปีเอร์ สมิทธ์ นาย่าประำสถาบันพีเอ็ม และแมรี่ วู้ที่ปรึษาารใ้พลัประำสถาบันพีเอ็ม” เมส์พู เาี้ไปที่ปีเอร์ และแมรี่ ะแนะนำัวามลำับ
“เป็นไปไม่ไ้ พวุไม่น่าะรอีวิาเหุาร์นั้นไ้เลย ผมเห็นับาอผม สถาบันพีเอ็มถูีปนาวุธทำลายไปแล้ว” นายพลูัลอบ น้ำเสียอเาแสออถึวามประหลาใอย่ามา
“ผมทำให้เห็นเป็นแบบนั้น ท่านนายพล อันที่ริสถาบันพีเอ็มถูย้ายที่ไปอยู่ในอาาเออาาัรนิวเอิร์ธแล้ว ที่ีปนาวุธทำลายไปเป็นภาพโลิโฮโลแรมที่ายภาพอสถาบันพีเอ็มเท่านั้น” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ
“แ่ว่าผมเห็นับาริๆนะรับ ท่านประธานาธิบี” นายพลูัลพู
“ถ้าผมทำให้พวุเื่อแบบนั้นไ้ แสว่าแผนอผมสำเร็” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามีใ
“นาพวเราเอยัหลเื่อามเลย่ะ ท่านนายพล” แมรี่เสริม
“แสว่าเหุาร์ที่เิึ้นทั้หม...” ประธานาธิบีพู
“...เป็นแผนอปีเอร์เพียนเียว่ะ” แมรี่อบ
“เรื่อนั้นไม่สำัอี่อไปรับ พวเรามาเพื่อแ้่าวสำัให้พวุรับทราบ อนนี้สถาบันพันธมิร และอาาัรนิวเอิร์ธำลัเรียมัวยอทัพมาประำารบริเวที่ั้อเอะ ลาว์ พวเาลมิให้่วยเหลือพวุอย่าเ็มที่” เมส์อธิบาย สีหน้าอสมาิลุ่ม่อ้านทุนแสออถึวามื่นเ้น
“สิ่แลเปลี่ยนสำหรับาร่วยเหลือล่ะ พวุไม่ลทุน่วยเหลือพวเราทั้ๆที่ไม่มีหวัแบบฟรีๆหรอใ่ไหม” นายพลูัลถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามสสัย
“พวเราไม่ใ่ทหารรับ้า ท่านนายพล พวเรามีวัถุประส์เียวับพวท่าน ือ าร่อสู้ับราาอาาว ให้วาม่วยเหลือผู้บริสุทธิ์ และฟื้นฟูระบบปรอที่ถูทำลายไป” เมส์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามไม่พอใ
“แ่ถ้าพวุเห็นเรื่อนี้เป็นผลประโยน์ทาารเมือ พวเรา้ออถอนัว และให้พวุ่อสู้ับอทัพำนวนสอแสนอราาอาาว่อไป” แมรี่พู น้ำเสียอเธอแสออถึวามโรธ สีหน้าอสมาิลุ่ม่อ้านแสออถึวามหวาลัว
“พวเาพูริเหรอ” ายหนุ่มพู สีหน้าอเาแสออถึวามหวาลัว
“หสิบ่อสอแสน แ่ิ็หมหวัแล้ว” หิสาวเสริม
“เมส์ แมรี่ ใเย็นๆ่อน พวเรามาให้วาม่วยเหลือลุ่ม่อ้าน ไม่ใ่่อรอเพื่อผลประโยน์นะ” ปีเอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามริั เสียพูุยาลุ่ม่อ้านัึ้นอย่า่อเนื่อ ปีเอร์ลุึ้นยืน
“พวเรามาเพื่อ่วยเหลือพวุ อนนี้สถาบันพันธมิรประาศัเนแล้ว พวเาะร่วม่อสู้เีย้าพวุ แ่พวุ้อล้าหา อย่าละทิ้วามหวั เพื่อพวพ้ออพวเรา เพื่อบ้านเิอพวเรา” ปีเอร์ประาศเสียั เสียพูุยาลุ่ม่อ้านเียบลทันที
“ราาอาพราสิ่่าๆไปาพวเรา บ้านเิ รอบรัว นรั มิรสหาย อย่าให้พวเาพราวามล้าหาไปาพวุ หาพวุหลบหนี พวุะ้อหนีไปลอีวิ แ่ถ้าพวเราร่วมมือัน พวเราะมีโอาสนะพวมัน พวุะร่วมมือับพวเราหรือไม่” ปีเอร์พูเสียัมาึ้น
“ร่วมมือ!” ทุนะโนพร้อมัน
“อบุสำหรับำอบรับ” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามโล่ใ เานั่ลอย่าใเย็น
“ุเห็นแล้วใ่ไหม ลุ่มมัรสีเลืออุพร้อมะให้วามร่วมมือับพวเราแล้ว พวุล่ะ ะร่วม่อสู้ไปพร้อมับพวเราหรือไม่” เมส์ถาม สีหน้าอเาแสออถึวามสบายใ ประธานาธิบี และนายพลูัลไม่อบ สีหน้าอพวเาแสออถึวามัวลใ
“ถ้าพวุัวลเรื่อที่ะ้อเสียเ้าอี้อผู้นำรับาลล่ะ็ ไม่้อเป็นห่ว ามหลัอารทำสรามเพื่อพิิอาาัร อำนาารปรอะเป็นอผู้นะสราม แ่ในรีนี้ารทำสรามไม่ไ้ทำเพื่อพิิอาาัร แ่ทำเพื่อับไล่บุลเพียลุ่มเียว พวุยัมีสิทธิ์ในอำนาอพวุ่อไปนหมวาระารปรอ” แมรี่อธิบาย
“พวผู้สนับสนุนราาอาาวที่อยู่ในะรับาลล่ะ ะเิอะไรึ้นับพวเา ถ้าพวเรานะาร่อสู้” ประธานาธิบีถาม สีหน้าอเาแสออถึวามัวลใ
“ไม่้อเป็นห่ว่ะ หลับสรามพวเาะถูพิพาษา พวเาะไ้รับโทษอย่าเท่าเทียมัน” แมรี่อบ
“ุวู้ ุพอะบอไ้ไหมว่าโทษอพวเาเป็นอย่าไร” ประธานาธิบีถาม สีหน้าอเาแสออถึวามไม่สบายใ
“ึ้นอยู่ับระับวามผิ่ะ ถ้าโทษร้ายแรที่สุ ็อาะเป็นำุในห้อัเี่ยวในุอาร์ ึ่เป็นุออาาัรนิวเอิร์ธลอีวิ ที่นั่นไม่มีผูุ้มให้ิสินบน เพราะุแห่นั้นเป็นผูุ้มในัวอยู่แล้ว ะหลบหนี็ไม่มีประโยน์ เพราะุแห่นั้นอยู่ลาทะเลอนเหนือออาาัรนิวเอิร์ธ บริเวนั้นมีระแสน้ำไหลเี่ยวลอเวลา แน่นอนว่าารเินทาออาุมีเพียวิธีเียว ือ อุปร์เลื่อนย้ายมวลสารแบบั้เวลาที่ถูิับุนัโทษ มันะส่นัโทษลับมาที่อาาัรนิวเอิร์ธเมื่อพ้นำหนเวลาอโทษำุ” แมรี่อบ
“ถ้าโทษเบาลมา็อาะเป็นำุระหว่าสิบปีถึยี่สิบปี เท่าที่รวสอบ้อมูลารลโทษ าวนิวเอิร์ธไม่เยไ้รับโทษำุทีุ่อาร์เินห้าปีมา่อน และุอาร์มีไว้ัเพาะผู้ระทำวามผิร้ายแรเท่านั้น ส่วนให่โทษอาวนิวเอิร์ธะเป็นารให้ทำานบริารสัมามำหนเวลาเท่านั้น” เมส์เสริม
“อบุสำหรับำอบรับ” ประธานาธิบีอบ น้ำเสียอเาแสออถึวามโล่ใ
“อาาัรนิวเอิร์ธยินีเปิเผย้อมูลที่เป็นวามรู้ทุเรื่อับทุประเทศที่เป็นมิรับพวเา่ะ ยเว้น้อมูลส่วนบุล ึ่้อไ้รับอนุาเป็นพิเศษเท่านั้น แ่อย่าที่พวุทราบี อาาัรนิวเอิร์ธไม่เปิประเทศให้นธรรมาเ้าไปเยือน ผู้ที่ะเินทาไปอาาัรนิวเอิร์ธ้อเป็นผู้มีพลัพิเศษเท่านั้น ไม่ว่าะเป็นนัประิษ์ โปรไฟล์เลอร์ ผู้ใ้เวทมนร์ และผู้มีพลัิ ยเว้นนธรรมาที่เป็นาิพี่น้อับผู้มีพลัพิเศษ” แมรี่อธิบาย
“เอาล่ะ ถึเวลาสำัอพวเราแล้ว พวุลให้พวเราเป็นพันธมิรับพวุหรือไม่ หาพวุลเป็นพันธมิรับพวเรา วามร่วมมือะเริ่ม้นในทันที” เมส์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ านั้นสมาิทุน็ะโนเรียร้อให้ผู้นำอพวเาร่วมมือับสถาบันพันธมิรอย่า่อเนื่อ
“ล พวเราะร่วมมือับสถาบันพันธมิร โยปราศาผลประโยน์แฝทาารเมือ พวเราะทำเพื่อทวืนวามสบสุเท่านั้น” ประธานาธิบีอบ สมาิลุ่ม่อ้านทุนปรบมือแสวามื่นม รอยยิ้มปราบนใบหน้าอปีเอร์ เมส์ และแมรี่
“อบุสำหรับำอบรับ เอาล่ะ พวเรา้ออัว่อน แล้วพบันใหม่เมื่อถึเวลาที่เหมาะสม” เมส์พู านั้นเา ปีเอร์ และแมรี่็หายัวลับไปที่ห้อโยสารในเรือำน้ำอพวเาทันที
“ันอเปิระบบสื่อสารระยะไลถึสถาบันลา่อนนะ” ปีเอร์พู เาเปิระบบสื่อสารผ่านอมพิวเอร์อเา เมส์ และแมรี่เินเ้าไปหาปีเอร์ทันที เวลา่อมาภาพอเมอร์ี่็ปราบนหน้าออมพิวเอร์
“ทุอย่าเรียบร้อยไหม” เมอร์ี่ถาม รอยยิ้มปราบนใบหน้าอปีเอร์
“พวเายินีให้วามร่วมมือับพวเรา ถึแม้พวเาะมีำนวนน้อย แ่พวเา็พร้อม่อสู้ับราาอาาว” ปีเอร์อบ
“สถาบันพันธมิรพร้อมปิบัิารหรือยั” เมส์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามื่นเ้น
“อีไม่นานพวเราะไปประำารอยู่ที่พิัที่ั้อเอะ ลาว์” เมอร์ี่อบ สีหน้าอเธอแสออถึวามัวลใ
“เมอร์ี่ เธอมีอะไรไม่สบายใหรือเปล่า ปรึษาพวเราไ้นะ” เมส์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามเป็นห่ว
“ไม่มีอะไรหรอ เมส์ ระหว่าที่พวนายออเินทา ันลอวิเราะห์แผนปิบัิารร่วมับผู้นำสถาบันพันธมิรนอื่นๆ และผู้นำอทัพออาาัรนิวเอิร์ธแล้ว พวเาิว่าราาอาาวใ้ทวีปยุโรปเป็นานารผลิอาวุธ และส่เสบียมายัประเทศสหรัอเมริา พวมันมีศูนย์ลาอยู่ที่รุลอนอน ประเทศอัฤษ ถ้าพวเราพิิประเทศอัฤษไม่ไ้ พวเรา็ไม่สามารถโมีสหรัอเมริาไ้” เมอร์ี่อบ
“ถ้าอย่านั้นพวเราวระยอทัพไปโมีประเทศอัฤษ่อนอันับแร็สิ้นเรื่อไม่ใ่เหรอ” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามื่นเ้น
“เมื่อวานนี้พวมันส่อทัพไปประำารอยู่ที่ประเทศอัฤษำนวนสอหมื่น ึ่ไม่รวมับอทัพำนวนสอแสนที่อยู่ในประเทศสหรัอเมริา เป็นารยาที่ะ่อสู้ับศัรูโยไม่ให้ผู้บริสุทธิ์ถูลูหลไป้วย ปัหา ือ อทัพออาาัรนิวเอิร์ธะยอทัพโมีสหรัอเมริาเท่านั้น พวเรา้อโมีประเทศอัฤษ้วยัวเอเท่านั้น” เมอร์ี่อบ น้ำเสียอเธอแสออถึวามไม่สบายใ
“ถ้าเริ่มเปิศึอนนี้ นนับล้านะ้อาย พวเรามีเวลาในารอพยพผู้นมานานแ่ไหน” ปีเอร์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามไม่สบายใ
“พวนายมีเวลาอพยพนบริสุทธิ์ออไปาเมือลอนอนประมาหนึ่สัปาห์ ันเรว่าหลัานั้นทั้เมือะลายเป็นสนามรบ โยมีุศูนย์ลาอยู่ที่ทำเนียบรับาล ึ่เป็นานบัาารอผู้นำอำลัอราาอาาวประำทวีปยุโรป” เมอร์ี่อบ
“เ้าใแล้ว ันะแ้ลุ่ม่อ้านให้ทำารอพยพผู้นออาเมือลอนอนทันที” เมส์อบ เมอร์ี่พยัหน้า สีหน้าอเธอแสออถึวามสบายใึ้น
“ันฝาพวนาย้วย อนนี้ะารรมอผู้บริสุทธิ์ึ้นอยู่ับพวนายแล้ว” เมอร์ี่อบ เธอปิระบบารสื่อสารทันที
“พวเราะ้อ่อสู้อีแล้วอย่านั้นเหรอ” ปีเอร์พู สีหน้าอเาแสออถึวามไม่สบายใอย่ามา เมส์บไหล่ปลอบใเา
“นายไม่ไ้่อสู้ามลำพัหรอนะ ปีเอร์” เมส์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามริั
“พวเราะ่อสู้ร่วมับนาย พวเราเป็นทีมเียวันเสมอ ไม่ว่าเมื่อ่อน เี๋ยวนี้ หรือ่อานี้” แมรี่เสริม เธอสวมอับปีเอร์
“เ้าใแล้ว ถ้าอย่านั้นพรุ่นี้พวเราไปแ้่าวับลุ่ม่อ้านพร้อมันนะ” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ แมรี่ลายอาปีเอร์ านั้นทั้สามน็แยย้ายันไปพัผ่อนในห้อพัอัวเอ
ความคิดเห็น