คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 ข้อมูลจากอมตะชน
เ้าสู่เือนพฤศิายน ปีเอร์ เมส์ และแมรี่นั่อยู่ในห้อทำานอปีเอร์้วยัน พวเาำลันั่อ่านหนัสือพิมพ์ประำวันอยู่ที่โ๊ะรับรอ
“ูเหมือนพวอมะนะลมาประุมร่วมับสภาออาาัรนิวเอิร์ธ้วยสินะ” ปีเอร์ั้้อสัเ น้ำเสียอเาแสออถึวามัวลใอย่ามา
“พวเาประุมร่วมันมาสามวันิ่อันแล้ว บรู เฮเลน และเฮนรี่็เ้าร่วม้วย” เมส์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามไม่สบายใ
“ถ้าอมะนเ้าร่วมประุมแบบนี้ แสว่า้อมีเรื่อสำัสินะ” ปีเอร์ั้้อสสัย สีหน้าอเาแสออถึวามไม่สบายใ
“ันเอ็ไม่รู้เหมือนัน เพราะารประุมรั้นี้ พวเาไม่ไ้เิพวเราที่เป็นผู้นำสถาบันพันธมิรเ้าร่วม้วย” เมส์อบ
“ถ้ามอในแ่ี พวเาอาแ่มาแบ่ปัน้อมูลศัรูอพวเรา เลวร้ายที่สุ็แ่พวเาะเ้าร่วมในาร่อสู้้วย” แมรี่ั้้อสัเ สีหน้าเมส์แสออถึวามใ ปีเอร์รุ่นิ
“แ่ว่านะ แมรี่ อมะนไม่สามารถเ้าร่วมาร่อสู้ไ้ไม่ใ่เหรอ ถ้าพวเาเ้าร่วมาร่อสู้ เท่าับว่าพวเาฝ่าฝืนที่พวเาั้ึ้นมาเอเลยนะ” เมส์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามไม่สบายใ
“ไม่หรอ เมส์ พวเาทำไ้ ถ้าารระทำอพวเาไม่ไ้ทำเพื่อผลประโยน์ให้ับฝ่ายใฝ่ายหนึ่ในทาารเมือ” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ
“ราบเท่าที่ารระทำอพวเาไม่ส่ผล่อั้วอำนาทาารเมือ พวเา็ยัไม่ทำผิที่พวเาั้ึ้น” แมรี่เสริม สีหน้าอเมส์แสออถึวามโล่ใ
“ว่าแ่ ปีเอร์ ที่นายเรียพวเรามาแบบนี้ แสว่านายรู้้อมูลอะไรเพิ่มเิมใ่ไหม” เมส์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามอยารู้อยาเห็น สีหน้าอปีเอร์แสออถึวามระือรือร้น
“ั้แ่ันลับมา ัน็เริ่มสสัยว่าเาสัหารมันืออะไร ัน็เลยิ่อไปที่ศูนย์รวบรวม้อมูลบนเอะ ลาว์ และโีที่ศูนย์รวบรวม้อมูลมี้อมูลนั้นพอี” ปีเอร์อธิบาย สีหน้าอแมรี่แสออถึวามอยารู้อยาเห็น
“เป็นเวทมนร์นิหนึ่หรือเปล่า แ่ันเอ็ศึษาำราเวทมนร์มามามาย ็ไม่พบ้อมูลเี่ยวับเาสัหารมา่อนเลยนะ” เมส์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามสสัย ปีเอร์หยิบเอสารบับหนึ่ึ้นมาวาไว้บนโ๊ะ
“มันเป็นปราาร์รูปแบบหนึ่ เมส์ เาสัหารเิึ้นาิสัหารอบุลที่ไ้รับวามระทบระเทือน้านร่าาย หรือิใในระับที่ร้ายแรมา โยเาสัหาระโมีผู้นที่มีเอลัษ์เหมือนับบุลที่ทำร้ายเ้าอเาสัหาร ึ่เาสัหารอาเิึ้นานธรรมา หรือนที่มีพลัพิเศษ็ไ้” ปีเอร์อธิบาย
“วิธีัารับเาสัหารล่ะ าารทำภาริอพวเรา ศัรูไม่สามารถป้อันารโมีาเาสัหารไ้ อาวุธ่าๆไม่สามารถทำอันรายเาสัหารไ้เลย” แมรี่ั้้อสสัย น้ำเสียอเธอแสออถึวามไม่สบายใ
“า้อมูลนี้ ารัารับเาสัหาร ้อผนึเาสัหารลในภานะที่ทรพลัมาๆเท่านั้น” ปีเอร์อบ
“อย่าเ่น าร์อเอะ ีลเลอร์สินะ แ่ว่าเอะ ีลเลอร์สามารถวบุมเาสัหารไ้้วยนะ เหมือนเป็นพลัอเาเอเลย” เมส์อบ สีหน้าอเาแสออถึวามสสัยมาึ้น
“าร์อเอะ ีลเลอร์นอาเป็นภานะบรรุพลัแล้ว มันยัมีไว้วบุมพลัที่ถูเ็บไว้อี้วย เป็นาร์ที่มีลัษะเพาะที่ไม่มีำหน่ายทั่วไป” แมรี่อธิบาย สีหน้าอเธอแสออถึวามไม่สบายใเล็น้อย
“เธอำลัะบอว่า เอะ ีลเลอร์เป็นนัประิษ์ที่สร้าาร์พลัพวนั้นึ้นมา้วยัวเอ และเป็นโปรไฟล์เลอร์ที่สามารถวบุมพลัอ้อมูลไ้้วยอย่านั้นเหรอ” ปีเอร์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามสสัย
“าารรวสอบพื้นานพลัอเอะ ีลเลอร์เป็นโปรไฟล์เลอร์ เาไม่ใ่บุรแห่เทพผู้สร้าอย่าแน่นอน บุรอเทพผู้สร้าามประวัิศาสร์หลายพันปีมานี้ มีแ่นายนเียวเท่านั้น” แมรี่อบ สีหน้าอปีเอร์แสออถึวามโล่ใ
“อย่าน้อยถ้าเาั้ัวเป็นศัรู ็ยัมีันที่รับมือไ้สินะ” ปีเอร์พูับัวเอเบาๆ แมรี่หยิบหนัสือพิมพ์ำนวนมาออมาวาไว้บนโ๊ะทำาน เป็นภาพ่าวารปราัวอเอะ ีลเลอร์ที่ำลัให้วาม่วยเหลือผู้นาารถูโมีาทหารอราาอาาว
“อย่าไร็าม ันเื่อว่าเอะ ีลเลอร์ไม่ใ่ศัรูอพวเรา เพราะา่าวสารารปราัวอเอะ ีลเลอร์นั้นเิึ้นหลัาารปราัวอราาอาาว และเา็อยให้วาม่วยเหลือผู้บริสุทธิ์มานับรั้ไม่ถ้วน” แมรี่อบ น้ำเสียอเธอแสออถึวามมั่นใอย่ามา
“ทำไมเา้อปิบัใบหน้าอเาล่ะ ถ้าเาเป็นมิรริเา็้อเปิเผยใบหน้า่อหน้าพวเราสิ” เมส์ั้้อสสัย
“หน้าาไม่ไ้ปป้อัวอเา เมส์ หน้าาปป้อนที่เารัาอันรายที่อาะเิึ้น เอะ ีลเลอร์เอ็บอพวเราแล้วไม่ใ่เหรอ ารมาอราาอาาวสร้าวามยุ่ยาับีวิอเา ึ่ันเห็น้วย ราาอาาวไม่ไ้ทำให้เาเท่านั้นที่ใ้ีวิไ้ยาึ้น แ่เป็นพวเราทุนที่ใ้ีวิไ้ยุ่ยามาึ้น” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามไม่พอใเล็น้อย
“ที่น่าเป็นห่วมาที่สุ็ือประเทศที่ไม่ไ้เ้าร่วมับราาอาาวนี่สิ ไม่รู้ว่าพวเาะปลอภัยไ้อีนานแ่ไหน เอะ ีลเลอร์ะให้วามุ้มรอับพวเาไ้ทั่วถึหรือเปล่า อาาัรนิวเอิร์ธะให้วาม่วยเหลือไ้ทันเวลาไหม ถ้าเิึ้นเรื่อ” แมรี่พู สีหน้าอเธอแสออถึวามไม่สบายใ านั้นเมอร์ี่็เินเ้ามาในห้อทำานอปีเอร์ สีหน้าอเธอแสออถึวามเบื่อหน่าย เธอเินเ้าไปนั่ที่โ๊ะรับแ
“ไม่้อเป็นห่วไปหรอ ปีเอร์ อนนี้เ้าหน้าที่สถาบันลาบาส่วนไ้เ้าไปประำารที่เอะ ลาว์ เพื่อรวบรวม้อมูล่าวสารอโลภายนอแล้ว สำหรับอนนี้พวเราทำไ้เพียเท่านี้ล่ะนะ” เมอร์ี่พู น้ำเสียอเธอแสออถึวามเบื่อหน่าย
“มิที่ประุมออาาัรนิวเอิร์ธยัไม่มาอีอย่านั้นเหรอ เมอร์ี่ พวเรารอมาสามวันเ็มๆแล้วนะ” ปีเอร์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามเบื่อหน่าย
“พวเราเอ็รอมินี้เหมือนัน ปีเอร์ ราบเท่าที่มิารประุมยัไม่มา พวเรา็ไม่สามารถปิบัิารทาทหารไ้เลย” เมอร์ี่อบ สีหน้าอเธอแสออถึวามเหนื่อยล้า
“นั่ิาม่าวสารที่มีผู้นถูทำร้าย ไ้รับบาเ็บ ล้มายทุวันแบบนี้เบื่อแย่เลยสินะ” เมส์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามอ่อนโยน เมอร์ี่ยับเ้าอี้ไปใล้ๆับเมส์
“แย่ว่านั้นอี นอาารนำนเร่รอน นรั นไร้บ้าน ผู้ป่วยอาารโม่า ผู้ป่วยอาารทาิที่ไม่สามารถรัษาไ้ รวมถึศพนายไปัแปลเป็นทหารแล้ว ยัมีารับสัว์รัไปัแปลเป็นอาวุธ้วย ที่หนัว่านั้นมีารรวยึสัว์เลี้ยเพื่อนำไปสร้าเป็นอาวุธ้วย” เมอร์ี่อธิบาย น้ำเสียอเธอแสออถึวามเสียใ
“ผู้นำประเทศเห็นประานเป็นแ่ทรัพยารไว้ใ้สอยั้แ่เมื่อไรัน เป็นผู้นำประเทศที่มีวามิ่ำทรามมา” แมรี่พู น้ำเสียอเธอแสออถึวามไม่พอใอย่ามา
“ไม่มีใรให้วาม่วยเหลือผู้นไ้บ้าเลยอย่านั้นเหรอ ันว่าเอะ ีลเลอร์นเียวรับมือับสถานาร์นานี้ไม่ไ้หรอนะ แ่ปป้อประเทศในทวีปเอเียอย่าเียว็เ็มที่แล้ว” ปีเอร์ั้้อสัเ น้ำเสียอเาแสออถึวามไม่สบายใอย่ามา เมอร์ี่ถอนหายใ
“พวเราเอ็ไ้แ่หวัว่าผู้บริสุทธิ์ะสามารถเอาัวรอ้วยัวเอไ้นถึเวลาที่พวเราเ้าไปให้วาม่วยเหลือไ้นะ” เมอร์ี่อบ น้ำเสียอเธอแสออถึวามเหนื่อยล้า านั้นหมายบับหนึ่็ลอยเ้ามาในห้อทำานอปีเอร์ หมายถูเปิออ มันายภาพโฮโลแรม[1]อบรู อห์นสันในุสูทสีาว
“ถึผู้นำสถาบันพันธมิร หาท่านไ้รับ้อวามนี้แสว่าารประุมอสภาแห่อาาัรนิวเอิร์ธไ้้อสรุปเป็นที่ยุิแล้ว โย้อสรุปอที่ประุมมีั่อไปนี้” บรูพู สีหน้าอปีเอร์แสออถึวามระือรือร้น
“ประารแร เทพผู้สร้า และเหล่าอินฟินิี้ลยินยอม่วยเหลือพวเราในาร่อสู้ับราาอาาว เนื่อา ราาอาาวเป็นผู้นำในาร่อสู้ับผู้มีพลัพิเศษใน่วริสศัราที่หนึ่ ส่ผลให้ผู้มีพลัพิเศษำนวนมา้อล้มาย รวมถึทำให้ผู้มีพลัพิเศษ้อย้ายถิ่นานมายัอาาัรนิวเอิร์ธ” บรูอธิบาย
“ประารที่สอ ษัริย์ริาร์ที่สี่ไ้รับสั่ให้ทำารระมอำลัเพื่อาร่อสู้ับราาอาาว ารเ้าร่วมับอทัพในรั้นี้้อระทำโยสมัรใ ไม่มีารบัับให้เ้าร่วม โยารระมพลรั้นี้ะใ้เวลาทั้สิ้นหนึ่เือน” บรูพู
“ประารที่สาม อให้สถาบันพันธมิรทำารอพยพนบริสุทธิ์ในประเทศาทวีปอเมริา และทวีปยุโรปให้พ้นาพื้นที่บริเวรอบทำเนียบรับาลรัศมีหนึ่ร้อยิโลเมร โยให้ทำารอพยพให้เสร็สิ้น่อนที่อาาัรนิวเอิร์ธะนำอเรือเ้าสู่เอเอะ ลาว์” บรูอธิบาย
“ประารสุท้าย อให้สถาบันพันธมิรให้ารสนับสนุนบุล หรือลุ่มบุลที่ทำาร่อ้านราาอาไ้ามวามเหมาะสม อย่าให้สิ่ที่ลุ่มเาสีเินไ้ระทำลไป้อสูเปล่า อให้เทพผู้สร้าอยู่ับท่าน” บรูพู านั้นหมายโฮโลแรม็หายไปทันที เมอร์ี่ลุึ้นยืน สีหน้าอเธอแสออถึวามระือรือร้น
“เอาล่ะ ันมีาน้อทำอีมามาย ไว้เอันใหม่นะ” เมอร์ี่พู น้ำเสียอเธอแสออถึวามีใ เธอรีบเินออไปาห้อทำานอปีเอร์ทันที
“แ่ไม่อยาะเื่อเลยนะว่า าศพอนัรบพวนั้น ือ นัรบที่เยสู้รบับเหล่าอินฟินิี้มาแล้ว” ปีเอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามประหลาใ
“ที่ไม่น่าเื่อยิ่ว่า ือ เหล่าอินฟินิี้ะเ้าร่วม่อสู้เพียเพราะพวมันเป็นศัรูเ่า” เมส์เสริม น้ำเสียอเาแสออถึวามประหลาใ
“เหล่าอินฟินิี้ แ่เิม็ือมนุษย์แบบพวเรา แ่พวเาไ้รับพลัาเทพผู้สร้าให้มีีวิยืนยาว เพื่อูแลวามสบอโล” แมรี่ั้้อสัเ น้ำเสียอเธอแสออถึวามสบายใ
“เอาล่ะ ันอรวสอบ้อมูล่าวสาราโลภายนอ ่อนที่ะเริ่มทำภาริอีรั้ พวเรา้อมีวามพร้อมให้มาที่สุ ริไหม” ปีเอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ เาเปิอมพิวเอร์ และนั่วิเราะห์้อมูล่าวสารอย่าใเย็น
“มัน็ริอนาย เอาล่ะ ันอไปูแลารฝึ่อ่อนนะ” แมรี่อบ น้ำเสียอเธอแสออถึวามสบายใ เธอหายัวไปอย่ารวเร็ว เมส์ยันั่อยู่ในห้อทำานอปีเอร์
“อะไรัน เมส์ นายยัไม่ไปอีอย่านั้นเหรอ” ปีเอร์พู สีหน้าอเาแสออถึวามเป็นห่ว
“ปีเอร์ นายมีอะไรที่ันพอะ่วยนายไ้บ้าหรือเปล่า แบบว่านาย่วยสถาบันพีเอ็มมาั้หลายรั้แล้ว ทั้ๆที่ันเอเป็นถึผู้นำสถาบัน แ่ันลับไม่ไ้ทำอะไรที่เป็นประโยน์เลย” เมส์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามัวลใอย่ามา ปีเอร์บไหล่เมส์เบาๆ รอยยิ้มใีปราบนใบหน้าอปีเอร์
“เมส์ นายเอ็ไ้่วยเหลือสถาบันพีเอ็มมาหลายรั้เหมือนันนะ พวเรา่อสู้เียบ่าเียไหล่ันมานับรั้ไม่ถ้วนเลย และที่สำันายเย่วยีวิันเอาไว้นะ” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามีใ
“แ่ว่า...” เมส์พู ปีเอร์สวมอเมส์ เาบหลัเมส์เบาๆแสวามรัใร่ สีหน้าอเมส์แสออถึวามสบายใ
“นายไม่้อพูอะไรมาหรอนะ ันรู้ว่านายำลััวลใหลายๆเรื่ออยู่ พวเราเอ็ัวลใไม่แ่าานายหรอนะ” ปีเอร์อบ เมส์บหลัปีเอร์เบาๆแทนำอบุ ทั้สอนลายอัน
“ถ้านายยัไม่สบายใล่ะ็ นายะอยู่่วยันวิเราะห์้อมูลที่นี่็ไ้นะ ันำลัอยาไ้ผู้่วยอยู่พอีเลย” ปีเอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ านั้นทั้สอน็่วยันวิเราะห์้อมูล่าวสาราโลภายนอ้วยันอย่าใเย็น
“ูเหมือนั้แ่ลุ่มเาสีเินถูทำลายไป็ไม่มีลุ่มใหม่เ้ามาทำหน้าที่่อเลยนะ” เมส์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามัวลใ
“พวเาำลัหวาลัว เมส์ ถ้าันยัอยู่ที่นั่น และเห็นารประหารนัโทษ่อหน้าสาธารน ันเอ็ลัวเหมือนันนะ” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามไม่สบายใ
“ทั้สัว์เลี้ยที่ถูนำไปสร้าเป็นอาวุธ ทั้ารนำมนุษย์ไปสร้าเป็นอาวุธ ถึรับาละอ้าว่าทำไปเพื่อวามมั่น แ่แบบนี้มันมาเินไปนะ” เมส์ั้้อสัเ น้ำเสียอเาแสออถึวามัวลใอย่ามา
“อ์ารสหประาาิเอ็ไม่ไ้ทำหน้าที่อพวเาแล้ว เพราะวามลัวมีอิทธิพลเหนือว่าวามถู้อ ให้ายเถอะเรื่อที่ไม่วรเ้าไปยุ่เี่ยว็ยื่นมือเ้าไปัเลย แ่พอถึเวลาที่้อเรียร้อวามถู้อลับทำัวไม่มีประโยน์เลย” ปีเอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามไม่พอใอย่ามา เมส์หัวเราะเบาๆ
“นายพูไ้ถูใันมาเลยนะ ปีเอร์ ถ้าเรื่อนี้บลเมื่อไหร่ ันะเสนอื่ออนายเป็นประธานอ์ารสหประาาิเลย” เมส์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ รอยยิ้มปราบนใบหน้าอปีเอร์
“อบในะ เมส์ แ่ันไม่อยาเป็นผู้นำใรหรอ นายเอ็รู้ีว่าันไม่อบออำสั่ับใร” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ
“แ่อนที่นายเป็นหัวหน้าทีมอพวเรา และอนที่นายเป็นผู้บัับบัาารภาสนาม นายเอ็ทำไ้ีมาไม่ใ่เหรอ” เมส์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามสสัย
“ันแ่ทำในสิ่ที่วรทำในสถานาร์ที่มีทาเลือไม่มานั เมส์ แ่อนนี้พวเรามีทาเลือเป็นอัวเอแล้ว ันเลือที่ะใ้ีวิอย่าเรียบ่ายแบบนี้่อไป ทำานเป็นนาย่าอสถาบันพีเอ็มเพื่อ่วยเหลือนาย่อไปแบบนี้ ันสบายใีแล้ว” ปีเอร์อบ เมส์รุ่นิ
“ปีเอร์ นายว่านอเาสีเินอีสามนที่เหลือ พวเายัมีีวิอยู่ไหม” เมส์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามไม่สบายใ ปีเอร์รุ่นิ
“ันว่าพวเายัมีีวิอยู่ เพราะถ้าพวเาถูับไ้ หรือถู่าายไปแล้ว ราาอาาวแถล่าวอย่ายิ่ให่เลย” ปีเอร์อบ สีหน้าอเมส์แสออถึวามสบายใ
“มัน็ริอนายนะ” เมส์อบ านั้นปีเอร์็ปิเรื่ออมพิวเอร์อเา เาลุึ้นยืน และบิี้เียไปมา
“ันว่าพวเราใ้เวลาับาริาม่าวสารนานเินไปแล้วนะ พวเราออไปเินเล่น้วยันหน่อยไหม” ปีเอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ
“ไปสิ” เมส์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามีใ านั้นทั้สอน็เินออไปาห้อทำานอปีเอร์้วยัน
เ้าวัน่อมา ปีเอร์ เมส์ แมรี่ และเมอร์ี่ำลันั่อยู่้วยันในห้อประุมอสถาบันพีเอ็ม สีหน้าอพวเาแสออถึวามริัอย่ามา
“เมอร์ี่ ที่เธอเรียพวเรามาุยันที่ห้อประุมั้แ่เ้าแบบนี้ แสว่ามีเรื่อสำัใ่ไหม” แมรี่ถาม สีหน้าอเธอแสออถึวามสสัย
“ือว่า ันมีเรื่ออยาะอร้อพวนายหน่อย” เมอร์ี่อบ น้ำเสียอเธอแสออถึวามัวลใอย่ามา
“เธอมี้อมูลที่อยาให้พวเรา่วยวิเราะห์ใ่ไหม” แมรี่ถาม น้ำเสียอเธอแสออถึวามระือรือร้นอย่ามา เมอร์ี่ส่ายศีรษะ
“เรื่อนี้ไม่เี่ยวับภาริสู่โลภายนอ และไม่เี่ยวับอาาัรนิวเอิร์ธ” เมอร์ี่อบ น้ำเสียอเธอแสออถึวามริั
“เธอรีบพูมาเถอะ ันอยารู้ะแย่อยู่แล้วนะ” เมส์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามื่นเ้น
“เมื่อืนนี้ เสัน และฮันเอร์มาบอับันว่า พวเาอยาะลาออาสถาบันลา เพื่อมาทำานับพวนายแทน” เมอร์ี่อบ น้ำเสียอเธอแสออถึวามไม่สบายใ
“แ่ว่า านที่สถาบันลา็ยุ่มาอยู่แล้วไม่ใ่เหรอ ถ้าสอนนั้นลาออแบบนี้ ทาสถาบันลา็สูเสียำลันสำัสำหรับารทำานสิ” เมส์ั้้อสัเ น้ำเสียอเาแสออถึวามเป็นห่ว เมอร์ี่ส่ายศีรษะ
“ไม่หรอ เพราะอนนี้สมาิาสถาบันพันธมิรบาส่วนที่เยย้ายมาอยู่ที่อาาัรนิวเอิร์ธ่อนเิารโมีเ้ามาร่วมานับสถาบันลาแล้ว ูเหมือน่าวารโมีสถาบันพันธมิระทำให้พวเา้อารเอาืนราาอาาวอย่าแรล้าเลย” เมอร์ี่อบ น้ำเสียอเธอแสออถึวามระือรือร้น
“เธออนุาให้พวเาลาออาสถาบันลาใ่ไหม” เมส์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามสสัยอย่ามา รอยยิ้มแสออถึวามสบายใปราบนใบหน้าอเมอร์ี่
“ถ้าพวนายอนุาให้พวเาลับมาทำานร่วมับพวนาย พวเา็พร้อมะเริ่มานทันที” เมอร์ี่อบ น้ำเสียอเธอแสออถึวามโล่ใ ปีเอร์ เมส์ และแมรี่รุ่นิ พวเาั้สมาธิเื่อม่อเรือ่ายโทริ
“นายว่าอย่าไร ปีเอร์” เมส์ถามปีเอร์ผ่านเรือ่ายโทริ
“ันลนะ ถ้าเสัน และฮันเอร์ลับมาทำานที่สถาบันพีเอ็ม อย่าน้อยเสัน็ะไ้ทำานร่วมับทีมอเา ส่วนฮันเอร์็ะไ้มาทำานร่วมับพวเรา พวเาะอบแบบนั้น” ปีเอร์อบผ่านเรือ่ายโทริ
“แ่ปัหา ือ ที่พัอพวเาน่ะสิ ันไม่แน่ใว่าห้อพัอพวเราะว่าพอสำหรับพวเาหรือเปล่า” แมรี่พูผ่านเรือ่ายโทริ
“ห้อพัอันที่ั้นแปยัว่าอยู่นะ เพราะันอาศัยอยู่ในห้อทำาน ให้พวเาไปพัที่ห้อนั้น็ไ้นะ” ปีเอร์อบผ่านเรือ่ายโทริ สีหน้าอเาแสออถึวามสบายใ านั้นพวเา็ัารเื่อม่อเรือ่ายโทริ
“เมอร์ี่ ันยินีอย่ามาถ้าเสัน และฮันเอร์ะลับมาทำานที่สถาบันพีเอ็ม” เมส์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามีใ รอยยิ้มปราบนใบหน้าอเมอร์ี่
“อบใพวนายมานะ เี๋ยวันะรีบไปบอเสัน และฮันเอร์ทันที” เมอร์ี่อบ น้ำเสียอเธอแสออถึวามื่นเ้น านั้นเธอ็เินออไปาห้อประุมอย่ารวเร็ว
“เอาล่ะ ันอัวไปัห้อพัให้เสัน และฮันเอร์่อนนะ” เมส์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ านั้นเา็หายัวไปทันที
“พวเราไปูแลารฝึันเถอะ ันอยาื่นมารฝึอเ็ๆบ้า” ปีเอร์พู เาเินออาห้อประุมไปพร้อมับแมรี่ านั้นพวเา็เินมานั่อยู่ใ้้นไม้ให่ในสนามฝึ
“ูเหมือนารฝึอเ็ๆะำเนินไป้วยีนะ เรื่อนี้้อยวามีวามอบให้เธอนะ แมรี่” ปีเอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามื่นม สีหน้าอแมรี่แสออถึวามเินอาย
“อบุสำหรับำมนะ” แมรี่อบ น้ำเสียอเธอแสออถึวามีใ านั้นเสัน และฮันเอร์็เินเ้ามาหาพวเาที่ใ้้นไม้ในสนามฝึพร้อมับระเป๋าเินทาใบให่ พวเาับมือระับมิรัน
“ูเหมือนพวเราะไ้ร่วมานันอีแล้วนะ” ฮันเอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ
“ันีใมาที่พวนายลับมา” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามีใ
“หวัว่าารมาอันะไม่ทำให้เ็ๆ้อหวาลัวนะ” เสันพู น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ ปีเอร์ส่ายศีรษะ รอยยิ้มปราบนใบหน้าอปีเอร์
“พวเาล้าท้าประลอับัน ันว่าพวเาไม่ลัวนายหรอนะ” ปีเอร์อบ เสันหัวเราะเสียั
“เ็นไหนที่โ่ถึนาล้าท้าประลอับนาย ปีเอร์ ันอยาเห็นหน้าเ็นนั้นริๆ ันะไ้ทสอบฝีมืออเา้วยัวเอ” เสันพู น้ำเสียอเาแสออถึวามพอใ
“นายไม่ใ้พลัแห่เทพผู้สร้าับเ็นนั้นใ่ไหม” ฮันเอร์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามไม่สบายใ
“ไม่หรอ ันใ้แ่อาวุธอัน และอนนี้เา็ไ้เป็นหนึ่ในทีมปิบัิารอสถาบันพีเอ็มแล้ว” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามพึพอใ สีหน้าอฮันเอร์แสออถึวามโล่ใอย่ามา านั้นเมส์็ปราัวเ้ามาในสนามฝึ
“สวัสีเสัน ฮันเอร์ ันเรียมห้อพัให้พวนายแล้ว พวนายพัอยู่้วยันไ้ใ่ไหม” เมส์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามระือรือร้น
“ไ้สิ ถ้าห้อว้าว่าห้อพัในสถาบันลา ัน็พอใแล้ว” เสันอบ รอยยิ้มปราบนใบหน้าอเมส์
“ถ้าอย่านั้น ามันมา เี๋ยวันะพาพวนายไปเ็บอในห้อพั ปีเอร์ แมรี่ เี๋ยวอนบ่ายพวเราะประุมัแบ่านันใหม่นะ ไว้เอันในห้อประุม” เมส์พู านั้นเา็พาเสัน และฮันเอร์ไปที่ห้อพัที่อยู่บนั้นแปอสถาบันพีเอ็มทันที
“ห้อประุมอีแล้วเหรอ” ปีเอร์พู สีหน้าอเาแสออถึวามเบื่อหน่าย
“นายมีอะไร้อไปทำอีอย่านั้นเหรอ” แมรี่ถาม น้ำเสียอเธอแสออถึวามสสัย
“ไม่หรอ ้อมูลทั้หมที่ไ้มา ันวิเราะห์เสร็ทั้หมแล้ว อนนี้ันอยาไปิาม่าวสารประำวันอย่าใล้ิมาว่า” ปีเอร์อบ แมรี่บไหล่ปีเอร์เบาๆ
“อนนี้พวเรา็่วยันรวบรวม่าวสารอยู่แล้วนะ เอาไว้ถ้าไ้้อมูลมาว่านี้่อยมานั่สรุป้อมูลทีเียว็ไม่เสียหายนะ” แมรี่พู น้ำเสียอเธอแสออถึวามสบายใ
“แ่ว่า ถ้าเิเหุาร์ร้ายแรเร่่วนึ้นล่ะ” ปีเอร์ั้้อสัเ น้ำเสียอเาแสออถึวามไม่สบายใ
“ถ้าเิเหุาร์เร่่วน เมอร์ี่ะแ้ให้พวเรารับรู้ทันที” แมรี่อบ สีหน้าอปีเอร์แสออถึวามสบายใมาึ้น
“เ้าใแล้ว ไปินมื้อเที่ยันเถอะ เี๋ยว่อยไปห้อประุมอนบ่าย” ปีเอร์อบ านั้นทั้สอน็เินเ้าไปในสถาบันทันที
อนบ่ายในวันเียวัน ปีเอร์ และแมรี่เินเ้ามาในห้อประุม้วยันอย่าใเย็น านั้นเมส์ เสัน าร์ล อลิส และฮันเอร์็เินามเ้ามาในห้อประุม
“เมส์ แ่ะแบ่ทีมารทำานใหม่ ไม่เห็น้อเรียเ้ามาุยันในห้อประุมเลย ไปุยันที่สนามฝึ็ไ้นะ” อลิสพู น้ำเสียอเธอแสออถึวามริั
“นั่นน่ะสิ ถ้าเิเ็บาเ็บระหว่าารฝึึ้นมา พวเราอาะ่วยเหลือไม่ทันเวลา็ไ้นะ” าร์ลเสริม น้ำเสียอเาแสออถึวามไม่สบายใ
“ันอยาไ้วามเป็นส่วนัว ถ้าเิพวเราทะเลาะันระหว่าารพูุย เ็ๆะไ้ไม่รับรู้ว่า พวเราทะเลาะัน” เมส์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามริั
“เอาล่ะ เ้าเรื่อเลย็แล้วันนะ เสัน ฮันเอร์ พวนายอยา่วยาร์ล และอลิสในารูแลารฝึ และูแลผู้บาเ็บ หรือะ่วยัน และแมรี่ิาม่าวสาราโลภายนอ” ปีเอร์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามริั
“าร์ล อลิส พวเรามาร่วมานันอีรั้เถอะนะ” เสันพู น้ำเสียอเาแสออถึวามีใ
“แ่ว่านะ เสัน านอพวเรามันน่าเบื่อมา นายอยาเอับวามน่าเบื่ออย่านั้นเหรอ” าร์ลถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามไม่สบายใ
“ฝึเ็ๆนี่แหละ านถนัอันเลย” เสันอบ รอยยิ้มแสออถึวามื่นเ้นปราบนใบหน้าอเา
“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว พวเราอัว่อนนะ” อลิสพู านั้นเสัน าร์ล และอลิส็ลุึ้นยืน เสันออาร์ล และอลิส พวเาเินออไปาห้อประุม้วยัน
“เอาล่ะ ฮันเอร์ นายอยาไปทำานับทีมเสัน หรือะทำานับปีเอร์” เมส์ถาม ฮันเอร์รุ่นิ
“ันเลือไ้ใ่ไหม” ฮันเอร์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามสสัย
“ไ้สิ ฮันเอร์ ันะีใมาเลยถ้านายมาทำานับัน” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามีใ
“านอพวนายนอารวบรวม้อมูล่าวสารที่เิึ้นในโลภายนอแล้ว ้อทำอะไรเพิ่มเิมอีไหม” ฮันเอร์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามื่นเ้น
“นานๆทีพวเรา็ออมา่วยาร์ล และอลิสูแลารฝึ ส่วนเมส์ะูแลานบริหารอสถาบันพันธมิร” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ
“ันเ้าใเหุผลแล้วว่าทำไมเมส์ถึไปที่สถาบันลาบ่อยๆ” ฮันเอร์ั้้อสัเ น้ำเสียอเาแสออถึวามเ้าใ านั้นเมส์็ลุึ้นยืน
“ันอไปัารานเอสาร่อนนะ พวนายเอ็ั้ใทำานนะ” เมส์พู เาเินออไปาห้อประุมอย่ารวเร็ว
“ถึเวลาเริ่มานแล้ว ไปันเถอะ” แมรี่พู านั้นเธอ็พาปีเอร์ และฮันเอร์เินออไปาห้อประุม้วยัน
เ้าวัน่อมา ปีเอร์ แมรี่ และฮันเอร์นั่อยู่ในห้อทำานอปีเอร์้วยัน บนโ๊ะทำานอพวเามีเอสารวาออยู่เป็นำนวนมา
“ไม่อยาะเื่อเลยว่านี่เป็น้อมูล และ่าวสารทั้หมที่พวนายสอน่วยันรวบรวมมานถึวันนี้” ฮันเอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามประหลาใอย่ามา
“แ่้อมูลบาส่วนนายเอ็น่าะรับรู้าที่ประุมอสถาบันลาไปแล้วนะ” ปีเอร์อธิบาย น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ
“เอสารพวนี้เป็นแ่้อมูลอ้าอิสำหรับารย้ำเือนถึนรุ่นหลัเี่ยวับวามรุนแรที่เิึ้นใน่วเวลานี้เท่านั้น” แมรี่เสริม
“สสัยถ้าเรื่อนี้บลแล้ว พวเรามีเรื่อไปเล่าให้นรุ่นหลัฟัมามายเลยนะ” ฮันเอร์ั้้อสัเ น้ำเสียอเาแสออถึวามไม่สบายใ
“พวเราะไม่ใ้เรื่อพวนี้ไป้ำเิมนในโลภายนอหรอนะ พวเราเพียแ่้อารย้ำเือน เพื่อไม่ให้พวเา่อวามรุนแรไร้มนุษยธรรมแบบนี้อี” แมรี่อบ น้ำเสียอเธอแสออถึวามริัอย่ามา
“เอาล่ะ อนนี้ยัมีเวลาอยู่บ้า พวเรามา่วยันัแย้อมูลส่วนที่เป็น่าวสาร และ้อมูลเี่ยวับผลารวิเราะห์้อมูลศัรูันเถอะ” ปีเอร์พู านั้นทั้สามน็ใ้เวลาประมาสี่ั่วโมในารัแยเอสารทั้หมนเสร็สิ้น เมื่อพวเาัแย้อมูลทั้หมแล้ว ปีเอร์ใส่ปหนัสีำับเอสารที่ถูัแยออมา
“้อมูล่าวสารทั้หมอนนี้มีอยู่สิบเอ็เล่ม ันว่าถ้าเรื่อบลพวเรามี้อมูลให้อ่านอีหลายเล่มแน่นอนเลย” ปีเอร์พู ะนับำนวนเอสารที่ถูใส่ปหนัแล้ว
“วันนี้พอแ่นี้่อน พวเรามาูโทรทัศน์ันีไหม” ปีเอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ ะเินไปนั่ที่โฟา เาเปิโทรทัศน์ทันที แมรี่ และฮันเอร์เินไปนั่ับปีเอร์
“ที่นี่รับสัาโทรทัศน์อโลภายนอไ้้วยอย่านั้นเหรอ” ฮันเอร์ถาม สีหน้าอเาแสออถึวามสสัย
“ันปรับแ่อุปร์รับส่สัาให้สามารถรับสัาาโลภายนอไ้ ารรับ้อมูล่าวสารที่รวเร็วที่สุ ือ ่าวสารที่มาาพวผู้สื่อ่าว” ปีเอร์อบ านั้นพวเา็นัู่โทรทัศน์้วยัน ึ่มีทั้รายาร่าวประำวันเี่ยวับารับุมปราบปรามผู้มีพลัพิเศษ และโษาเิวนับสัว์รัให้ับรับาลพร้อมไ้รับ่าอบแทน รวมถึโษาประาศับผู้่อ้านพร้อม่าอบแทนสำหรับผู้สามารถับุมผู้่อ้านไ้ สีหน้าอฮันเอร์แสออถึวามไม่สบายใอย่ามา
“ันอไปสูอาาศหน่อยนะ” ฮันเอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามเหนื่อยล้า เารีบเินออไปาห้อทำานอปีเอร์ทันที
“อนนี้ฮันเอร์ยัไม่ินในารรับรู้่าวสารประำวัน” แมรี่อธิบาย น้ำเสียอเธอแสออถึวามเป็นห่ว
“ันเอ็ยัไม่ินเหมือนัน แ่ัน็้อทำใยอมรับมันให้ไ้” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามัวลใ านั้นฮันเอร์็เินลับเ้ามาในห้อทำาน
“อโทษนะ ปีเอร์ ที่ันออไปาห้อทำานะทันหัน ันแ่ยัไม่ิน” ฮันเอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามเหนื่อยล้า และวามไม่สบายใ ปีเอร์บไหล่ปลอบใฮันเอร์เบาๆ
“นายไม่เป็นอะไรใ่ไหม” ปีเอร์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามเป็นห่ว เาสวมอับฮันเอร์ และบหลัฮันเอร์เบาๆแทนารปลอบใ
“เี๋ยวนี้เ้าหน้าที่รัโหร้ายนานี้เลยอย่านั้นเหรอ พวเาพัประูบ้าน เพื่อปราบปรามพวเราอย่าโหร้าย ันไม่เ้าใเลยว่าทำไมพวนายถึทนูเหุาร์พวนี้ไ้นะ” ฮันเอร์พู น้ำาไหลอาบใบหน้าอเา
“นายไม่้อเป็นห่วหรอนะ เท่าที่ันูมันเป็นเพียภาพ่าวเ่าๆที่าย้ำ เพื่อ่มู่ผู้นเท่านั้น” ปีเอร์อธิบาย
“นายมั่นใอย่านั้นเหรอ” ฮันเอร์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามสสัย ปีเอร์ลายอาฮันเอร์
“มั่นใสิ ่วแรๆที่ันิาม่าวสารมา ันลอนำภาพพวนี้มาเปรียบเทียบัน และพบว่ามันือภาพเียวันที่ถ่ายในมุมที่แ่าัน” ปีเอร์อธิบาย
“เรื่อนี้ันยืนยันไ้ อนนี้พวเราไ้เื่อม่อระบบอมพิวเอร์เ้าับศูนย์รวบรวม้อมูล้วย ถ้ามีนบาเ็บ หรือล้มายเพิ่มึ้น ศูนย์รวบรวม้อมูละส่้อมูลมาให้พวเราทันที” แมรี่เสริม
“ถ้าพวนายไม่ว่าอะไร ันอไปพัผ่อน่อนนะ” ฮันเอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามเหนื่อยล้า
“ไ้สิ นายไปเินเล่น้านอเถอะ วันนี้ไม่มีอะไรแล้ว” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ ฮันเอร์เินออไปาห้อทำานอปีเอร์ทันที
“ฮันเอร์ทำานไม่่อยเ็มที่เลยนะ ันว่าเาน่าะไป่วยทีมเสันฝึพวเ็ๆมาว่านะ” แมรี่พู น้ำเสียอเธอแสออถึวามัวลใ
“ฮันเอร์เอ็เยผ่านสรามมาพร้อมับพวเรานะ แมรี่ หลัานั้นเา็ทำานอยู่ในสถาบันลา ไม่ไ้พบเอับวามรุนแรอโลภายนอ ไม่เหมือนับันที่้อเอับวามัแย้ในที่ทำาน และเธอที่้อูแลไม่ให้เ็นัเรียนทะเลาะัน” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ
“ทำานอย่าสบมาหลายปี และเปลี่ยนมาทำานที่้อพบเอวามรุนแรเลย ฮันเอร์เอ็็อเหมือนัน” แมรี่พู น้ำเสียอเธอแสออถึวามเป็นห่ว
“ไม่้อเป็นห่ว ันว่าอีประมาสอสามวัน ฮันเอร์ะลับมาทำานไ้อย่าเ็มประสิทธิภาพอย่าที่วรเป็นแน่นอน” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามมั่นใ านั้นเา และแมรี่็่วยันนำเอสารที่ทำารัเรียแยประเภท้อมูลแล้วไปวาไว้บนั้นวาหนัสือ
[1]โฮโลแรม (Hologram) ือ ภาพายแบบ 3 มิิ
ความคิดเห็น