ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
…ผมเคยได้ยินมาว่า ‘สตอล์กเกอร์’ คือบุคคลซึ่งเป็นนักซุ่มประเภทหนึ่ง เป็นพวกที่คอยซุ่มติดตามเป้าหมายหนึ่งๆในระยะตามติดแต่เป้าหมายไม่รู้ตัว โดยเหตุผลบางอย่าง เช่น คุณอาจรู้สึกเหมือนมีคนเดินตาม หรือสะกดรอยตาม หรือจับตามองอยู่ หรือเอาของบางอย่างมาให้คุณ หรือการตามรังควานด้วยวิธีต่างๆ ผมเพิ่งรู้ถึงความน่ากลัวของมันก็วันนี้นี่แหละครับ…
. . . . . . . . . .
"ว่าไงนะ!!!"
สวัสดีครับผมเป็นนักเรียน ม.ปลาย ธรรมดาๆคนหนึ่งนามว่า 'ไอเทม' ผมมีชีวิตที่ธรรมดาเหมือนนักเรียนทั่วๆไป และผมก็รักความเป็นธรรมดาของตัวเองครับ แต่ดูเหมือนช่วงนี้ชีวิตของผมชักจะไม่ธรรมดา เพราะมีภัยคุกคามแบบแปลกๆ(?)
[[ก็อย่างที่บอก ทำซะ]]
อย่างที่เห็น คุณอาจจะสงสัยว่าผมทำอะไรอยู่ ผมกำลังตะโกนคุยกับทีวีที่ร้ายขายอุปกรณ์ไฟฟ้าอ่ะครับ เพราะว่าจู่ๆทีวีเวรนั่นก็ดันขึ้นข้อความแปลกๆสั่งให้ผมตะโกนขายตูดตัวเอง(?)ครับ จะบ้าเหรอคร้าบใครจะไปทำได้
"มึงบ้าไปแล้ว ใครจะไปทำได้วะ"
[[อย่างมึงน่าจะไม่ลำบากเท่าไหร่หรอกมั้ง?]]
"มึงจะบ้ารึไง แหกตาดูรอบๆซะบ้าง คนเยอะขนาดนี้เนี่ยนะ? เห็นใจกูหน่อยเหอะ~"
[[หึ กล้าขัดงั้นเหรอ?]]
"เออดิ ทำไมกูต้องทำด้วยวะ กูไปล่ะ บาย อย่าได้เจอกันอีกเลย"
...
[[ :) ]]
"ห้ะ?"
อิโมติค่อนรูปยิ้มเนี่ยนะ?
"ช่างเหอะ"แล้วผมก็รีบเดินลิ่วๆออกจากตรงนั้นทันที แต่ยังไม่ทันได้ก้าวออกไป
ติ้ดๆๆๆ
จู่ๆเครื่องโทรศัพท์ของผู้หญิงคนข้างๆผมก็ดังขึ้น
"ห้ะ? นี่มันอะไรเนี่ย!"แล้วเธอก็ร้องโวยวาย
คนที่ควรโวยวายน่ะมันผมต่างหาก! พอผมชะเง้อคอมองหน้าจอโทรศัพท์ของเธอก็เห็นว่ามีข้อความบางอย่างปรากฎขึ้น
[[ แล้วนายจะเสียใจ :) ]]
ยิ้ม!? อิโมติค่อนยิ้มอีกแล้ว หมอนั่นแน่ๆ สตอล์คเกอร์โรคจิตคนนั้น มันเล่นงี้เลยเหรอ
ติ้ดๆๆ
ติ้ดๆๆ
ตื้ดๆๆ
"!!!"
จู่ๆโทรศัพท์ของคนรอบๆนั่นก็ดังขึ้นพร้อมๆกัน
ส่วนผมนั้นช็อคค้างคาที่ไปแล้ว
"นี่มันอะไรกัน!?"
"นี่มันอะไรกันเนี่ย!!!"
ดูท่าชีวิตอันปรกติสุขของผม จะไม่ปรกติซะแล้ว...
สวัสดีครับผมเป็นนักเรียน ม.ปลาย ธรรมดาๆคนหนึ่งนามว่า 'ไอเทม' ผมมีชีวิตที่ธรรมดาเหมือนนักเรียนทั่วๆไป และผมก็รักความเป็นธรรมดาของตัวเองครับ แต่ดูเหมือนช่วงนี้ชีวิตของผมชักจะไม่ธรรมดา เพราะมีภัยคุกคามแบบแปลกๆ(?)
[[ก็อย่างที่บอก ทำซะ]]
อย่างที่เห็น คุณอาจจะสงสัยว่าผมทำอะไรอยู่ ผมกำลังตะโกนคุยกับทีวีที่ร้ายขายอุปกรณ์ไฟฟ้าอ่ะครับ เพราะว่าจู่ๆทีวีเวรนั่นก็ดันขึ้นข้อความแปลกๆสั่งให้ผมตะโกนขายตูดตัวเอง(?)ครับ จะบ้าเหรอคร้าบใครจะไปทำได้
"มึงบ้าไปแล้ว ใครจะไปทำได้วะ"
[[อย่างมึงน่าจะไม่ลำบากเท่าไหร่หรอกมั้ง?]]
"มึงจะบ้ารึไง แหกตาดูรอบๆซะบ้าง คนเยอะขนาดนี้เนี่ยนะ? เห็นใจกูหน่อยเหอะ~"
[[หึ กล้าขัดงั้นเหรอ?]]
"เออดิ ทำไมกูต้องทำด้วยวะ กูไปล่ะ บาย อย่าได้เจอกันอีกเลย"
...
[[ :) ]]
"ห้ะ?"
อิโมติค่อนรูปยิ้มเนี่ยนะ?
"ช่างเหอะ"แล้วผมก็รีบเดินลิ่วๆออกจากตรงนั้นทันที แต่ยังไม่ทันได้ก้าวออกไป
ติ้ดๆๆๆ
จู่ๆเครื่องโทรศัพท์ของผู้หญิงคนข้างๆผมก็ดังขึ้น
"ห้ะ? นี่มันอะไรเนี่ย!"แล้วเธอก็ร้องโวยวาย
คนที่ควรโวยวายน่ะมันผมต่างหาก! พอผมชะเง้อคอมองหน้าจอโทรศัพท์ของเธอก็เห็นว่ามีข้อความบางอย่างปรากฎขึ้น
[[ แล้วนายจะเสียใจ :) ]]
ยิ้ม!? อิโมติค่อนยิ้มอีกแล้ว หมอนั่นแน่ๆ สตอล์คเกอร์โรคจิตคนนั้น มันเล่นงี้เลยเหรอ
ติ้ดๆๆ
ติ้ดๆๆ
ตื้ดๆๆ
"!!!"
จู่ๆโทรศัพท์ของคนรอบๆนั่นก็ดังขึ้นพร้อมๆกัน
ส่วนผมนั้นช็อคค้างคาที่ไปแล้ว
"นี่มันอะไรกัน!?"
"นี่มันอะไรกันเนี่ย!!!"
ดูท่าชีวิตอันปรกติสุขของผม จะไม่ปรกติซะแล้ว...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น