คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Episode 2 : Beauty and the Beast 120%
Episode 2 : Beauty and the Beast
แสแอ่อนๆส่อแสมาระทบใบไม้นที่ปั่นัรยานอยิ้มออมาไม่ไ้ วันนี้อาาศีว่าทุวันเลย แถมนบนถนนไม่่อยเยอะเท่าไหร่้วย แบมแบมที่ี่ัรยานยัไม่แ็อบมาเลย
ร่าบาที่ยัปั่นไป้ายทีวาทีทำเอานที่ับรถามหลัอยู่แอบโมโห
นี่มันะรอถนนนเียวรึไวะ
ปี๊
"ฮ่ะ"
แบมแบมหันหลั็เอรถออี้นสวยับามหลั
เาเลยับะลอไป้าทาแทน
ปี๊
"็หลบแล้วไ"
ผมบ่นอุบอิบ
ปี๊
"หลบแล้ววว
ไม่เห็นเหรอ" ผมะิทาเท้าแล้วโว้ยยย
ร่าบามอไปที่รถออี้ที่ยัับามเาไม่เลิ
นี่ผมเ้า้าทาแล้วนะ็ับไปสัทีิ =_=
ปึ!
แบมแบมทีู่เหมือนะโนออี้ันสวยเสยรถนเาล้มไป้าทาับรถที่แฮน์เบี้ยวเล็น้อย
ิ้วบามวมือถลออีแล้ว เ่านี่็เลือิบ โอ้ย! แบมแบมหุหิโว้ย
มันะมีสัวันมั้ยที่ัวเาไม่มีแผลลับบ้านนะ ยูยอมบ่นเป็นออมม่านที่สอแล้วนะ!
"นี่นายเอเหรอ"
"มาร์..?"
นี่เาั้ใับรถนผมเหรอ!
"รถันเป็นรอยมั้ยเนี้ย"
"แ่มาร์เป็นนับมานผมเอนะ!"
"นี่เสียัใส่ันเหรอ!"
"มาร์เป็นับมานผมนะ
(._.)" เสียเบา
"ันนี่นะนนาย
หลัานล่ะ"
"็ที่ผมล้มไ"
ร่าสูยับมาใล้ผม
นระับสายาอผมอยู่ที่าอนัวสู เา้อผมอยู่อย่านั้นนผมรู้สึแปลๆ
แบบว่า มันั๊ี๊ยัไไม่รู้
"นายมันโ่ล้มเอนะสิ"
มาร์ใ้นิ้วี้ันหน้าผมนหน้าหาย
"ผมไม่ไ้ล้มเอนะ!"
"เสียัอีล่ะ"
"เอ๊ะ"
ผมหน้ายุ่ นี่เาวนประสาทผมหรือเปล่า =_=
"ทำหน้าโ่ใส่ันทำไมวะ"
"มาร์!"
"แบะแบะ"
"มาร์!!"
"เสียัใส่ันอีล่ะ
นายิว่านายเป็นใรวะ" มาร์ใ้มือทั้สอ้าบีบแ้มผมนมันเป็นาลาเปาที่ยืไ้
ให้ายเถอะ หน้าผม้อน่าเลียมาๆเลย
"อ๊อยอมนะ
(ปล่อยผมนะ)"
"ิว่าอยาับนัเหรอ!"
อยู่ีๆเา็เสียัใส่ผม
ใบหน้าอมาร์ูโมโหึ้นมาสามสิบเปอร์เน์
เาเ็มือับาเ้วยสีหน้าที่ผมไม่อบ หน้าผมไม่ไ้สปรนานั้นนะ
ผมล้าหน้ามานะ =_=
"สประมั"
ร่าสูบ่นับัวเอเบาๆ ไม่น่าเอามือไปับแ้มไอ้เ็นั้นเลยวะ
"ผมอาบน้ำมานะ"
"ัวนายมันสปร"
"็บอว่าไม่ไ้สปร
อาบน้ำมานะเว้ย"
"เว้ยับันหรอวะไอ้เ็สปร"
"็บอว่าไม่ไ้สปรไ!"
"เฮ้ย ปล่อยันนะ"
ผมว้ามาร์ที่บออยู่นั้นแหละว่าผมสปร
ร่าบาับมาร์มาแล้วอแน่นแล้วถูัวไปับร่าสู
ทำเอานัวสูถึับใัวแ็ทื่อ เามอไปที่นัวเล็้วยสายาที่แบมแบมไม่เ้าใ
เฮ้ย แบมแบม..
ท่าทาแบบนี้มันะสนิทันไปหรือเปล่า
ผมรีบปล่อยัวมาร์ทันทีที่ไ้สิ
ฮืออออ แบมแบมไม่มีสิอีแล้ว T____T
"ไอ้เ็บ้า
ทำบ้าอะไรนายวะ!" มาร์ที่อัพเรอารม์โมโหนเ็มั้นแม็์
เาผลัผมนัวเ
แย่ล่ะ
มาร์โรธอีแล้ว
"็มาร์บอผมสปร
แล้วอนนี้มาร์็สปรเหมือนผม้วย (._.)"
"แม่ เอ้ย!
ให้ายเถอะ สประมั!"
"มาร์้อไปอาบน้ำใหม่้วยนะ"
"นี่!!"
มาร์ยมือทำท่าเหมือนะีผม แ่ผมะเอาัวไปโนเาอีรั้
เาเลยลมือลแล้วะโนใส่ผมแทน "ฝาไว้่อนเถอะไอ้เ็บ้า!!"
ร่าสูเสยผมสีแอัวเออย่าหุหิ
เามอแบมแบม้วยสายาาโทษ ไอ้เ็แ้มย้วยนี่มันวนอารม์เาริๆ
ผมมอมาร์ที่เะัรยานผมสอทีแล้วึ้นรถไป
หน้าเล็นั้นนิ่วเล็น้อย
ผมมอที่ไปเ่าที่อนนี้เลือไม่ิบแล้ว แ่ไหลออมานแบมแบม้อุมเ่าัวเอ
สสัย้อแวะห้อพยาบาล่อนเ้าลาสแล้วล่ะ
ฮู่วววว..
ผมับัรยานัวเอึ้นมา
แ่เฮ้ แฮน์รถไม่เบี้ยวแล้วอ่ะ
นี่มาร์เะัรยานเานแฮน์มันหายเบี้ยวเลยเหรอ!
ผม้ออบุเาหรือเปล่านะ
=_=
"ทำไมนายมีแผลอีแล้วล่ะ"
"รถล้มนะสิ"
"ล้มอีแล้วเหรอ
ยอแว่าแบมเลิปั่นัรยานีมั้ย"
"ไม่เอาอ่ะ
อนนี้ผมปั่นแ็แล้วริๆนะ" ยอแทำหน้าแบบ 'นี่แ็แล้วเหรอ' เาเอามือลูบฝ่ามือที่เป็นแผลอผมเบาๆแล้วบ่นอุบอิบ
"แ็แล้วทำไมยัล้มอ่ะ"
"็รถนไ"
"รถน! แล้วทำไมพึ่มาบอ!!"
ผมมอยอแที่ลุึ้นยืนนนในลาสหันมามอเราเ็มไปหม
"็บอแล้วนี่ไ
=_="
"แ่ไม่ไ้นนะ
เรียว่ารถิ้มีว่า"
"ใรน เห็นหน้ามั้ย
อยู่ะอะไร แล้วเารับผิอบแบมมั้ย" แบมแบมมอยอแที่ร่ายยาวนเาแอบมึนภาษาเาหลีเบาๆ
"มาร์ไ
มาร์นอ่ะ" สาบานไ้เาไม่ใ่นี้ฟ้อ
"นี่มาร์้วนทำนานี้เลยเหรอ!
ปล่อยเรานะแบม เราะไปพูับพี่มาร์ให้รู้เรื่อ" ผมว้าัวยอแแทบไม่ทัน
"ผมไม่เป็นอะไร
นี่ เออ เป็นนิเียว็ไ้" ผมยู่หน้า ยอแมอผมแบบ 'นี่ไม่เป็นอะไรเหรอ' นผม้อเปลี่ยนำพู
"ปล่อยเราิแบม
แบมะยอมให้พี่มาร์ทำแบบนี้ไม่ไ้นะ มันมาเินไปแล้ว"
"แ่พี่มาร์ัวสปรแล้วนะ"
"สปร? สปรแล้วเี่ยวอะไร"
"็พี่มาร์อยอแ้อไปอาบน้ำใหม่ไ
=_="
"โอ้ยแบม! ยูยอมเลี้ยนายมายัไวะ เราะไป่อยมัน"
"ห้ามบอยูยอมนะ!"
ยอแทำหน้าเหนื่อยใส่ผมแทน
"ยอมแล้ว็ไ้"
ผมหันไปั้ใเรียนอีรั้
แู่เหมือนเพื่อนผมะสนใับสมาร์ทโฟนมาว่า ยอแยิๆุยับาเาับใรไม่รู้
แ่ฝ่ายทานั้นอบเพื่อนเาไม่ทันหรอ ยอแใ้สิลพิมพ์ั้นเทพส่ไปให้ฝ่ายนั้นรัวๆ
เาไ้ยินเพื่อนอเาบ่นึมำๆอยู่ไม่ี่ำ 'แ็สัน
เพื่อนนายมันเป็นนเลว' 'ไม่้อมาุยับเรานะ' อะไรแบบนี้
แบมแบมที่ำลันั่ับเลเอร์อัวเออยู่
ว่าแ่ อาารย์ิมสอนอะไรเนี้ย
ผมุยับยอแแ่แป๊ปเียวเอนะ ทำไมฟัไม่รู้เรื่อแล้วล่ะ
ปึ!
"ระาษาไหนเนี้ย"
ผมมอระาษที่ปาใส่หัวผมแล้วมา้าหน้า้วยสีหน้าวย
ยอแหันมาถาม้วยสายาว่าอะไรเหรอ
ผม้อส่ายหน้าเบาๆ นเ้าัวหันไปสนใสมาร์ทโฟนัวเออีรั้
ปึ!
ระาษ ระาษอีแล้ว
ผมหันไปมอ้าหลัที่มีลุ่มผู้หินั่อยู่
พวเธอส่เสียิั พอรู้ว่าผมมอเธอเลยทำหน้าไม่รู้ไม่ี้แทน
มาร์ไม่อยู่
แ่ัวแทนอมาร์อยู่
แบมแบมรอาึ้นอย่าเบื่อหน่าย
อารม์วามอยาเรียลลเล็น้อย
ปึ!
"โอ้ย!"
ผมยมือุมหัวัวเอ รั้นี้ปาาเลยเหรอ
"เป็นอะไรแบมแบม
นี่ปาานี่ มาาไหน ้าหลัเหรอ?" เฮ้ นี่ยอแรู้นานี้เลยเหรอ
ไม่ใ่เาเอาแ่เล่นโทรศัพท์เหรอ
"เฮ้
ยอแเี๋ยว!" ผมหันไปว้าัวยอแไม่ทัน
เาเินถือปาาไปยัลุ่มผู้หิ้านหลั
"อะไรเหรอยอแ"
ีมินับเฮอถาม
"เปล่า
เราแ่เอาปาามาืน อพวเธอใ่มั้ย"
"็ใ่มั้ ิๆๆ"
"ั้น็ีแล้ว"
ยอแหยิบปาาแล้วีไปที่หัวอีมินับเฮอ
แบมแบมที่มออยู่ถึับอ้าปา้า นี่ยอแถึับีหัวผู้หิเลยเหรอ!
"โอ้ย มันเ็บนะ!
นายทำบ้าอะไรอนายยอแ!"
"็เธอใ้นี่ทำแบมแบมไม่ใ่เหรอ"
"ยอแ ผมไม่เป็นอะไร
พอเถอะ" ยอแมอที่ผมที่ำลัส่สายาอร้อสุๆให้เาหยุ
"นี่เห็นแ่แบมแบมนะ
ถ้าพวเธอไม่เลิทำัวี่เ่าเราะไม่หยุที่ปาาแน่ๆ"
"ยอแ!!"
เฮอโวยวาย นแบมแบม้อลายอแมานอห้อ
"ลาเราออมาทำไม!"
ผมมอยอแที่ยัโมโหไม่หยุ
เาเอาแ่โวยวายไม่หยุที่ผมลาเาออมา
"ยอแำลัีผู้หิอยู่นะ"
"ผู้หิแล้วไ
ถ้าทำัวีๆเราไม่ีหรอ!"
"อย่าพึ่โมโหิ
ผมลัวนอื่นมอยอแไม่ีนะ เพื่อนนอื่นอยู่เ็มลาสเลยไม่เห็นเหรอ"
"เห็น! แ่เราโมโหนี่"
"มาๆ
มาให้ผมอหน่อย ะไ้อารม์ีึ้นไ" ผมอยอแที่ยัฟึฟัไม่หยุ
ยอแันร่าผมออ "อยู่นี่นะ เี๋ยวเรามา"
"แล้วนายะไปไหน"
"ไปหาหวั แ็สัน!"
หือ..
อนลาวัน
ร่าบาถือ้าวไปยัที่โ๊ะ
ยอแยัไม่มาเลย สสัยยัื้อ้าวไม่เสร็แน่เลย
แบมแบมเินถือ้าวแล้วสายาไปสะุรนผมสีแับเพื่อนอีสอน
นั้นมาร์้วน!
ิ้วบามวล
ไม่อยาเออนนี้เลย แบมแบม้มหน้าุๆแล้วรีบเินออไป เาเินผ่านโ๊ะนผมสีแ
แล้วร่าบา็ล้มลรนั้น
ใรัาเาวะ!
แบมแบมที่อนนี้นอนราบไปับพื้น าน้าวเาหไปหมแล้ว
"ทำไมอยู่ีๆนายถึล้มล่ะ"
ร่าสูผมสีแพูับผม มาร์ยัิ้วให้ผมอย่าวนอารม์
"นี่มาร์แล้ผมเหรอ?"
"นายล้มเอ อี
แล้ว นะ"
"มาร์!"
"เฮ้ย
ไอ้มาร์ูอเหอะ มึเลิแล้น้อแบมแบมไ้แล้ว"
"อย่ายุ่ไ้มั้ยวะแ็สัน"
"มึทำเินไปแล้วนะ
ูพูับมึว่ายัไวะมาร์"
"แล้ว้อสน้วยเหรอวะ"
"มึนิสัยเสียว่ะมาร์
ถ้ามึหุหิเพราะแพ้บาสรั้นั้นมัน็วรบป่ะวะ เพราะว่าเมส์มันบไปแล้ว
มึะามมาหาเรื่อเหมือนนี้แพ้แบบนี้ มันใ่เหรอวะ"
"เบี!!"
ผมมอไปที่เพื่อนอมาร์ที่ื่อเบี
เาพูประโยนั้น้วยท่าทานิ่ๆ วันนั้นผมเห็นเาในสนาม้วยนะ
อบุนะที่ไม่ี่เ่าเหมือนมาร์้วน
"น้อแบม
ไม่เ็บใ่มั้ย ถ้ายอแรู้พี่้อายแน่ๆ" แ็สันับเาลุึ้นแล้วหมุนัวผมไปมา
เาสำรวร่าายผมแล้วหาบาแผล "ป่ะ
เี๋ยวพี่พาไปื้อ้าวใหม่นะ" แ็สันูมือผมแล้วำลัะพาเินออไป
"ไปนเียวะายเหรอ"
มาร์เินมาแล้วับมืออผมับพี่แ็สันแยออาันอย่าแร
"ไม่ายรับ"
ผมพูับมาร์้วยสีหน้านิ่ๆ
"็ี
ไปนเียวิ ไม่้อลาเพื่อนันไป้วย หรือว่านายพิารรไหน" ผมพยายามนับหนึ่ับสิบในใ อารม์เย็นเ้าไว้แบมแบม มาร์ำลัวนอารม์นาย
เาั้ใทำให้นายอารม์เสียนะ
ฮู่วววววว
ผมระบายลมหายใอย่าหุหิ
"ไอ้มาร์!"
"ไม่เป็นรับพี่แ็สัน"
"เินไปสัทีิ
เห็นหน้านายแล้วหุหิวะไอ้เ็่า้าว"
พึ!
เส้นวามอทนอแบมแบมาแล้ว
เามอไปที่มาร์ที่ยัวนประสาทเาไม่เลิ
ไม่มีท่าทีสำนึผิอยู่บนใบหน้านแบมแบมไม่อยาเป็นนีแล้ว
ฟึ่บ!
ร่าบาหยิบ้าวที่หอยู่บนพื้นแล้วปาไปที่ใบหน้าอมาร์้วนอย่าแร
"แบมแบม!"
"สมวรโนแล้ว!"
ผมเินออาโรอาหาร
ไม่สนใเสียโวยวายอมาร์ เาพยายามะึัวผมลับแ่พี่เบีมาึเาไว้่อน
หาาผมเห็นยอแที่ำลัวิ่มา ผมส่สายาว่าอย่าพึ่ามผมมา ยอแเลยไปหาแ็สันแทน
เหนื่อยแล้วแฮะ
เหนื่อยับอารม์มาร์้วน
แบมแบมที่ัสินใว่าะลับบ้าน
เาไม่เ้าลาสบ่ายแล้วละ ัวเลอะเทอะแบบนี้ลับบ้านีว่า
ร่าบาไปยััรยานที่อไว้อยู่
แบมแบม้มไปล็อุแที่ิอยู่ เาเห็นยาสอ้าที่ลีบแบนสนิท
บนเบาะ็มีโพสอิสแปะอยู่
'ไปห่าๆามาร์อพวเรานะ'
"โว้ยยย! วันนี้มันวันบ้าอะไรวะ!"
ผมนั่ฟุบ้ารถ
รู้สึไม่มีแร อารม์หลาหลายที่ผมเอวันนี้ทำเอาน้ำารื้นึ้นมานผมห้ามไม่ไ้
ในหัวอผมเ็มไป้วยารระทำอมาร์
"ไอ้นี่เ่า.."
ผมัะเลียมาร์นนั้นแล้วนะ..
___________________________________
มาร์้วนนี่เ่า แบมเลียแล้วนะรู้ยั ่าพี่มาร์ไ้เลย มาอัพให้่าพี่มาร์5555555 ะเป็นแบบนี้ไม่เยอะหรอ เี๋ยวนา็หวน้อแล้ว ริๆ็หวแล้วรึเปล่าวะ แ่ไม่รู้ัวอะไรเล้ยยย555555555 อบยอแั อารม์แบบแม่ไ่ับลูไ่สุๆ
่วนี้มหาลัยหยุอาทิย์นึเราเ้ามาอัพแล้ว็เ้ามาูบ่อย หยุทั้ที้อใ้ใหุ้้ม เออ อ่านอมเม้นท์แล้ว็ลีนะ รีเอร์อินอ่ะ เราำ อบุสำหรับอมเม้นท์และเฟบนะ
ใรเอำผิรไหนบอไ้นะ ถ้ามันึ้นอนเิม้ำๆเราไม่ไ้มาอัพเพิ่มนะ เรามาแ้ำผิเยๆ ปรับบรรทัให้อ่าน่ายึ้นแล้วนะ
แล้วเอันอนหน้า บ๊ายบาย
ความคิดเห็น