ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Sparking ; 7
[ Soonyoung Part ]
เ้าวันใหม่ในประเทศี่ปุ่น แสแอ่อนๆส่อเ้ามาผ่านผ้าม่านในโรแรมหรู นัวเล็นอนหลับาพริ้มุหัวอยู่ที่ออผม ริมฝีปาสีสเผยอึ้นนิหน่อย ร่าเล็หายใเบาๆเป็นัหวะสม่ำเสมอ
"น่ารันานี้แ่านันนะรับ"
"อื้มม~"
โอเม้าโลเม่อยๆพลิัวไปมา าเรียวเล็นั่น้อมอระพริบเพื่อปรับโฟัสให้ัเน ระุมบนอุนอนอีนปลออมาทำให้เห็นลาไหล่าวเนียนน่าย่ำยี
"นายำลัยั่วันหรอีฮุน"
"พูอะไรอนายน่ะูนยอ~"
ผมยับัวลไปให้ใบหน้าอผมอยู่บริเวอบาที่ำลัระเพื่อมาารหายใเ้าออ มืออผมเลื่อนไปปลระุมุนอนอีเม็ ริมฝีปาสีสฝัเ้าับเนื้อเนียน
"อ๊ะ...อื้มม" แนเล็อโลเมัวน้อยลุ่มผมสีเทาอผมให้แนบิับเนื้อเนียน ารระทำอีฮุนยิ่ทำให้ผมไ้ใให่ ริมฝีปาออแรสร้ารอยสีแให้ัึ้น รอยสีแเพิ่มเยอะึ้นทั่วลาไหล่
พวเราสร้ารอยรัให้ 'ันและัน' เป็นเวลานานและเ่นเยบล้วยารป้อนวามหวานให้แ่ันทาริมฝีปาอันและัน
♡
ผมนัหมายับพนัานและเ็ฝึานในบริษัทให้มาพร้อมันเพื่อที่ะออไปเที่ยว้วยัน
"อึอัอะูนยอ" นัวเล็ย่นิ้วลพลาบ่นเรื่อารใส่เสื้ออเ่าเนื่อาอออีฮุนนั้นมีแ่รอยรัที่ผมฝาไว้เมื่อเ้า มือที่ประสานันระับึ้นว่าเิมาอาาร์ุ่นเือ
"เอาหน่า ถือว่าไ้ใส่เสื้อู่ันไรับ" อย่าไระรอยทั่วไหล่และอออนัวเล็็ไม่ไ้มีรอยรัสีแนเียวล่ะนะ เห็นัวแ่นี้แ่บใ่ย่อยเลย
"มา้านะรับท่านประธาน" เ็ฝึานลูรึ่ยยิ้มแวผมและภรรยา รอยยิ้มนั่นูวนีนิบหาย..
"ไปเถอะเี๋ยวนะแน่น ถ่ายรูปออมาะไม่สวยเอานะน้อาย" เลานโปรอผมยัิ้วส่มาให้ผม
"ูนยอ ีฮุนหิว" นัวเล็อแนผมไว้แน่นพลานำแ้มน่าบีบนั่นมาถูไถแนอผม วาเรียวเล็้อนึ้นมามออ้อนผม เห็นโอเม้าัวน้อยมาอ้อนแบบนี้มีหรอรับะไม่ื้ออให้ิน
"ทุนรับ เี๋ยวหาอะไรินรอท้อที่ร้านสะวื้อ่อนนะรับ" ผมบอทุนให้ไปร้านสะวื้อใล้ๆโรแรมพลาับมือ โลเมัวเล็ไป้วย
'แะ'
โีที่ทุนำลัุยันเสียัทำให้ลบเสียัเอร์ล้อราาแพออีอมิน ผมเอี้ยวอไปหาแล้วยิ้มส่ให้เป็นนัย์บอว่าทำีแล้ว
"ั่มม~" แ้มบวมๆอภรรยาที่น่ารัอผม ริมฝีปาที่ำลัเี้ยว้าวปั้นอยู่เ็มปาึูให้มือให่อผมบีบเ้าแ้มบวมนั่นเ็มๆ
"น่ารัั"
"ูนยอ ีฮุนะิน้าว~" โอเม้านนั้นหน้ามุ่ยลผมึปล่อยมือออาแ้มบวมนั่นและไ้ผมรับ รูปอผมับภรรยาัวน้อยถูบันทึลล้อถ่ายรูปราาแพุภาพีออมินพนัานีเ่น
พวเราทั้หมนั่รถไฟเพื่อที่ะไปสวนอุเอโนะ สวนาุระสีมพู ริๆ็้ออบุไอฝรั่นั่นที่่วยแนะนำสถานที่สวยๆมาให้แบบนี้ ศีรษะใบเล็เอียมาบไหล่อผม เปลือาบาปิลบ่บอถึารีบหลับ ผมหันไปหาอมินพลาส่สัาให้รีบถ่ายรูป และเรียบร้อยรับรูปที่ผมำลัลูบหัวโอเม้าัวน้อยที่ีบหลับอยู่ถูบันทึลล้อราาแพอีเ่นเย
"ูนยอๆ าุระสวยมาเลย" เรียวมืออนัวเล็ระับึ้นพลาึให้ร่าอผมไปูาุระสีสวย ถึะมีเสียัเอร์ัออมาเป็นระยะแ่ิใอนนี้่ออยู่ับสิ่น่ารัรหน้าที่ำลัระบายยิ้มออเพราะาุระสีสวย
"ูนยอที่นี่อาาศีมาเลย"
"ูนยอน้อหมาิบะน่ารั"
"อื้มม~ไอิมที่นี่อร่อยัูนยอ"
"ูนยอ"
"ูนยอ"
"ูนยอ"
ลอทริปารไปเที่ยวในวันนี้บอไ้เลยรับว่ามีแ่วามสุ(ถึส่วนให่ะเหนื่อยับารแอบถ่ายและไม่่อยไ้มอวิวเท่าไหร่็เถอะ)พวเราระเวนันไปเที่ยวและพัผ่อน ลอทริปมีแ่เสียวามื่นเ้นอโอเม้าัวน้อยเป็นระยะ
♡
หลัาพวเราทั้หมไ้ไปทานอาหาร็ลับมาพัผ่อนที่โรแรม ผมเอ็ไ้สั่แอลอฮอล์มาำนวนหนึ่เพื่อที่ะสัสรร์ับภรรยาที่น่ารัอผมแ่เวลาแห่วามสุอผมับโลเมอผมหมไปเมื่อเสียเาะประูัึ้นมา
"น้อาย มาเล่นเมันเถอะ" นอาวุโสที่สุที่ถือถุแอลอฮอล์เ็มมือ พนัานร่วมทริปทั้หม็ถือวิสาสะเ้ามาในห้อ ทั้หมนั่นทำเหมือนเป็นห้อส่วนัวอัวเอ
'เ้าอห้อยัยืนหัวโ่อยู่นี่นะเว้ย!!!'
ทั้หมนั่ล้อมวพร้อมับวเหล้าเปล่าลาว ผมำเป็นะ้อนั่ลเป็นเล่นับพวนี้้วย ถ้าไม่เห็นโอเม้าัวเล็ไปนั่ร่วมวผม็ะไม่เล่น้วยหรอนะ
"ิามี่ายๆ ปาวหันไปทาใรนนั้นอบ" นอาวุโสที่สุอธิบายิาอย่า่ายให้ฟัพลาัารเปิเมเป็นนแรทันที ปาวหันไปทาผู้โี ้ำแล้ว้ำเล่าที่ปาวหันไปทาสมาินอื่น
ู่ๆแนเสื้ออุยูาะ็ระุึ้นเบาๆ ใบหน้าอผมหันไปทานัวเล็้วยใบหน้าที่สสัย
"ีฮุนเป็นอะไรรับ?"
"สสัยะื่มเยอะไป เริ่มปวหัวแล้ว.."
มือเล็เริ่มับแนผมแน่นึ้น ใบหน้าน่ารับลับแนอผม แ้มแมีเลือฝานิหน่อย เปลือาปิลเพราะโนฤทธิ์อแอลอฮอล์เล่นาน
'น่ารั...'
"ีฮุนนายไหวรึเปล่า" เพื่อนสนิทหน้าแมวอโลเมผมถามึ้นมาหลัอาารเมาอีฮุนเริ่มทวีูึ้น ไม่มีเสียอบลับมีแ่เสียึมำภายในลำออเ้าัวเล็ ผมึบอให้ทุนลับไปที่ห้ออนเอ่อนเพื่อที่ผมับโอเม้าัวน้อยะไ้พัผ่อน
"อโทษนะูนยอ...นอื่น้อลับหมเลย" ร่าเล็ที่นอนพลิไปพลิมาอยู่บนเียอโทษผม ามมา้วยเสียสะอื้นเบาๆ้วยวามรู้สึผิ มือหนาอผมเอื้อมไปเ็น้ำาาวาเรียวเล็ให้พ้นไป
"ไม่้อร้อนะรับ ูนยออยู่นี่แล้วไ" ผมยับัวไปนอน้าๆนัวเล็เพื่อให้อุ่นใ ับพลันนผมทอ็รีบเ้ามาอผมทันที ริมฝีปาสีสอผมูบับน้ำา มือ็ลูบปลอบพลาไม่ให้ร้อหนัไปว่านี้
"ูนยอรับ"
"รับีฮุน"
"อีไม่นาน็ะถึวันแ่านแล้ว..."
"ื่นเ้นใ่มั้ย" ผมเลื่อนมือไปุมมือาวเนียนอนัวเล็ที่ำลัสั่นอยู่เบาๆ ริมฝีปาูบอวัยวะเียวันปลอบประโลมให้โอเม้าโลเมผ่อนลายล
"อื้ออ.." มีเพียแ่เสียราเบาๆในลำออบลับมา ร่าายอผมยับึ้นร่อมโอเม้าัวน้อยที่ำลัสนใแ่รสาิูบอันหอมหวานอผมอยู่ มือปลาหมึอนนี้อผมเริ่มวบุมไม่อยู่ มืออผมเริ่มสัมผัสเบาๆที่เอวบาอโอเม้าัวน้อย ริมฝีปาอผมเลื่อนลมาที่ออาวและออแรสร้ารอยสีแเพื่อแสวามเป็นเ้าอ
"...."
"หลับแล้วสินะ" ผมยิ้มำเบาๆแล้วยับัวไปนอน้าๆัเิม ผมประอหัวอนัวเล็ให้ยับเ้ามาุอผมพลาูบหน้าผาเบาๆ ร่าเล็ยิ้มออมาเหมือนพอใ ุเ้าับอผมนมอ
"รัูนยอที่สุเลย.."
"รัีฮุนที่สุเลยนะรับ"
♡
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น