Love this ... happen again.

                                  Love this ... happen again.

งานศพของ "วิน" จัดขึ้นอย่างเรียบง่ายและมีแค่ญาติกับคนรู้จักเท่านั้นที่มางานนี้ เพราะคนๆนึงไม่อยากให้งานนี้คึกคะนอง และคนๆนั้นคือ "รินดา" แฟนสาวของวิน วินเสียชีวิตเพราะเกิดอุบัติเหตุรถคว่ำขณะขับรถเพื่อที่จะไปเซอร์ไพรส์ รินดา เพื่อขอแต่งงาน รินดาซึ้งที่วินนั้นพยายามจะทำเซอร์ไพรส์ให้แก่เธอ เธอเลยขอสัญญาว่า "จะไม่รักใครอีกนอกจากวินคนเดียวและจะไม่มีใครแทนที่วินได้อีก"
          เมื่องานศพของวินผ่านไป รินดาก็ได้นั่งร้องไห้อยู่คนเดียวโดยไม่เป็นอันกินอันนอน เธอไม่ได้ไปทำงานหลายวันจึงทำให้เธอตกงาน ตกหัวค่ำเพื่อนที่ทำงานของเธอได้โทรศัพท์มาหาเธอและพูดกับเธอว่า "นี่รินดาเธอควรที่จะไปทำงานนะ เธอมัวนั่งเสียใจอยู่แบบนี้แล้วเธอจะได้อะไร เธอหางานทำใหม่ดีกว่า เพราะอนาคตของเธอยังอีกยาว เธอไม่ต้องสนใจและอยู่จมปักในอดีตเธอควรที่จะก้าวหน้าต่อไปจะดีกว่า ไม่งั้นชีวิตของเธอคงไปไม่รอดแน่" เมื่อรินดาได้ยินสิ่งที่เพื่อนเธอพูดนั้นเธอจึงหวนคิดกับสิ่งที่เป็นอดีตไปแล้วมันไม่สามารถแก้ไขได้ฟ้าอาจลิขิตให้เธอกับวินได้มาเจอกันแค่นี้และเธอหวนคิดกับสิ่งที่เป็นอนาคตของเธอนั้นมันสามารถเปลี่ยนแปลงเธอให้ไม่จมปักกับอดีตที่ผ่านมาแล้ว เพื่อเริ่มต้นใหม่กับอนาคตข้างหน้าที่ดีและสดใสกว่าเดิมได้ เธอจึงตอบเพื่อนของเธอไปว่า "ก็ได้ ฉันจะลองเริ่มต้นใหม่กับสิ่งที่ดีกว่าในอดีต แต่ก็อยู่ที่ว่าเธอจะช่วยฉันหรือป่าว" เพื่อนของรินดาได้ยินดังนั้นจึงดีใจที่รินดายอมตัดใจจากอดีตเพื่อเริ่มต้นใหม่กับอนาคตที่ดีกว่า "โอเค ฉันจะช่วยเธอ" เพื่อนของรินดาตอบ
          เช้ารุ่งขึ้น รินดาตื่นแต่เช้าเพื่อแต่งหน้าทำผม เพื่อรอเพื่อนของเธอมารับที่โรงแรมที่เธอพักอยู่ รินดานั่งรอเพื่อนของเธออยู่สักครู่หนึ่งเพื่อนของเธอก็มา เธอจึงรีบเดินไปเปิดประตูเพื่อให้เพื่อนของเธอเข้ามาในห้อง เมื่อเพื่อนของเธอเดินเข้ามา ก็ต้องเอ่ยปากแซว "แหม่ !!! แต่งตัวซะสวยเลยนะ" รินดาได้ยินก็แอบเก้อเขินเล็กน้อยแล้วตอบกลับไปว่า "ก็ธรรมดาอยู่แล้ว !!! ไปสมัครงานนะ จะให้แต่งตัวเชยได้ยังไง" เพื่อนของเธอได้ยินคำตอบก็แอบยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดขึ้นว่า "ป่ะ รีบไปกันเถอะมัวแต่เขินแล้วจะได้ไปสมัครงานไหมเนี่ย"

                  ผ่านไป 20 นาที รินดาและเพื่อนของเธอก็มายืนอยู่หน้าบริษัทชื่อดังแห่งหนึ่ง ชื่อว่า “ภาคิน โมเดิร์น” เป็นบริษัทที่ทำเกี่ยวกับการออกแบบโรงแรม ตึก บ้าน ต่างๆ รินดาได้แต่มองตาค้างและยืนอึ้งอยู่หน้าบริษัทด้วยความตะลึง แล้วเดินตามเพื่อนของเธอเข้าไปในบริษัท รินดาเดินเข้าไปด้วยความเร่งรีบจึงทำให้เดินไปชนกับผู้ชายคนหนึ่ง แล้วรีบเอ่ยคำขอโทษโดยไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นคือใคร แล้วเดินต่อไปจนถึงที่ห้องสมัครงาน                           ติดตามต่อไป

              ฝากนิยายเรื่องนี้หน่อยนะค่ะเป็นเรื่องแรกที่แต่งมีอะไรสามารถติชมได้ค่ะ