คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Cheapter 7 100%
ตอนนี้ฉันกับเอเจเลือกของขวัญให้โทชิเสร็จแล้ว ฉันซื้อกล้องโพลารอยด์รุ่นลิมิเต็ดให้โทชิ ส่วนเอเจซื้อเลนส์กล้อง Canon EF-M 11-22mm f/4-5.6 IS STM แล้วพวกเราก็กำลังอยู่ในร้านสเต็กชื่อดัง ระหว่างรอหนังฉาย
“นายเลี้ยงใช่มะ?” ขณะที่กำลังเลือกดูเมนู ฉันก็ลดเมนูลงพร้อมชะโงกหน้าไปถามเอเจ ไม่ได้งกนะ แค่ไม่อยากเปลืองตัง
“ไม่” เอเจตอบโดยไม่แม้แต่จะลดเมนูลง อีตานี่นิ!!
“ไหนนายบอกเลี้ยงข้าว เลี้ยงหนังไง?” ฉันดึงเมนูเอเจลงมา
“เอาพอร์ก ซอสเซจแอนด์สไปซี่ที่นึงครับ ฉันบอกจะซื้อกระเป๋าปราด้ารุ่นใหม่ล่าสุดแบบลิมิเต็ด สีขาวให้ไม่ใช่หรอ” เอเจหันไปสั่งอาหารกับพนักงาน แล้วหันกลับมามองหน้าฉันด้วยใบหน้านิ่งเรียบ แต่กวนตีน_ส
“ฉันขอเป็นสเต็กปลาดอลลี่ราดซอสมาโย กับสลัดกุ้งกรอบค่ะ แต่นายบอกว่าเลี้ยงข้าว 1 มื้อ กับหนัง 1 เรื่องไง” ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดให้ข้อความที่คุยกันเมื่อคืน แล้วยื่นไปตรงหน้าเอเจ เอเจมองโทรศัพท์ฉันแวบนึง
“ฉันบอกเลี้ยงข้าว แต่นี่เรากินสเต็กกันนะ” เอเจตอบแบบหน้ามึน ซึ่งแปลว่ามันกำลังกวนตีนฉันอยู่ เอเจยักคิ้วให้ฉันหนึ่งที มือข้างนึงของเค้ากดข้อมือที่ฉันถือโทรศัพท์ลง ส่วนมืออีกข้างเค้าก็เอามาตีหัวฉันเบาๆ แล้วส่งให้พนักงาน และก็หยิบของฉันคืนไปด้วย
“กินเยอะเดี๋ยวอ้วน” ฉันเห็นพนักงานอมยิ้มนิดๆด้วยแหละ พนักงานก้มหัวให้แล้วเดินออกไป เอเจหยิบโทรศัพท์ออกจากมือฉัน แล้วเค้าก็ปล่อยมือฉันเป็นอิสระ ฉันเลยใช้มือข้างนั้นดันหน้าผากเค้าไป เอเจจิ๊ปากใส่ฉัน แล้วหันไปเลื่อนๆโทรศัพท์ของฉันดู
“ทำไมคุยกับผู้ชายเยอะจัง เข้ามาจีบทั้งนั้นเลยแฮะ เค้าไม่รู้หรอ ว่าเธอเป็นทอม” ปากพูดไปแต่มือกับตาก็เลื่อนๆโทรศัพท์ของฉันดู
“ทอมบ้านพี่นายสิ!!” ฉันเอื้อมมือไปตีแขนเอเจทีนึง
“ฉันไม่มีพี่ ลูกคนเดียว” เอเจเงยหน้าขึ้นมาตอบฉัน และกลับไปนั่งจิ้มๆ โทรศัพท์ฉันต่อทำไมถึงกวนตีนขนาดนี้นะ ตอนแม่ท้องยัดรองเท้าให้กินรึไงกัน
“เอาคืนมานะ เสียมารยาทจริงๆเลยนายเนี่ย” ฉันจะแย่งโทรศัพท์คืน เค้าก็เอาหลบมือฉันไป
“นี่ไง มีผู้หญิงเข้ามาจีบด้วยแฮะ เสน่ห์แรงไม่เบาเลยนะ วีนัสของเรา” เอเจวางโทรศัพท์คืนให้ฉัน แล้วเอามือมาลูบหัวฉันเบาๆ เห้ๆ ฉันไม่ใช่ลูกหมานะ
“ไม่เท่านายหรอกย่ะ” ฉันปัดมือเอเจออก พร้อมส่งสายตาดุไปให้ เค้ายิ้มกว้างอย่างที่ใครหลายคนคงไม่ได้เห็น แต่พวกเรา ลูซิเฟอร์น่ะเห็นประจำ พนักงานเดินเข้ามาเสิร์ฟอาหารพอดี
หลังจากนั้นพวกเราก็ไปดูหนังกัน ส่วนอาหารมื้อเมื่อกี้สุดท้ายเอเจก็จ่ายให้ ตอนที่เดินออกจากร้าน ฉันได้ยินเสียงพนักงานซุบซิบประมาณว่า
‘คู่นี้ไงน่ารักมาก’
‘เหมาะสมกันอ่ะ ผู้ชายหล่อผู้หญิงสวย’
‘ผู้หญิงดูดุๆ ผู้ชายดูเย็นชาแต่กวนมาก’
‘เสียดายจัง’ นี่พวกเค้าคิดว่าเราเป็นแฟนกันหรอ โอยย ฉันนี่แทบจะมุดออกจากร้าน แต่พอหันไปมองเอเจ เค้ากลับทำสีหน้าปกติ ตามแบบฉบับเค้า บ่อยครั้งที่ฉันเห็นเด็กผู้หญิงมากมายกรี๊ดเค้า แต่ทำไมฉันไม่ชินสักทีนะ
หลังจากนั้นพวกเราก็ไปดูหนังกัน ส่วนอาหารมื้อเมื่อกี้สุดท้ายเอเจก็จ่ายให้ ตอนที่เดินออกจากร้าน ฉันได้ยินเสียงพนักงานซุบซิบประมาณว่า
‘คู่นี้ไงน่ารักมาก’
‘เหมาะสมกันอ่ะ ผู้ชายหล่อผู้หญิงสวย’
‘ผู้หญิงดูดุๆ ผู้ชายดูเย็นชาแต่กวนมาก’
‘เสียดายจัง’ นี่พวกเค้าคิดว่าเราเป็นแฟนกันหรอ โอยย ฉันนี่แทบจะมุดออกจากร้าน แต่พอหันไปมองเอเจ เค้ากลับทำสีหน้าปกติ ตามแบบฉบับเค้า บ่อยครั้งที่ฉันเห็นเด็กผู้หญิงมากมายกรี๊ดเค้า แต่ทำไมฉันไม่ชินสักทีนะ
“เธอเอารถมาใช่ไหม” หลังจากดูหนังเสร็จเอเจก็ถามฉันขึ้นมา ฉันพยักหน้าตอบเอเจไป
“งั้นฉันคงไม่ต้องไปส่งใช่มะ” เอเจถามต่อ มองหน้าฉันอย่างลังเล
“อืมมม ฉันมีมือมีเท้าน่า” ฉันกอดอกมองหน้าเอเจอย่างรำคาญ
หลังจากนั้นเค้าก็เดินไปส่งฉันตรงที่จอดรถ เอเจเปิดประตูให้ฉัน ฉันก้าวขึ้นไปนั่งบนรถปิดประตูแล้วลดกระจกลง
“ขับดีๆล่ะ” เอเจบอกฉันด้วยหน้างนิ่งๆ
“คร้า~ นายก็เหมือนกัน อย่าซิ่งมากล่ะ” ฉันมองหน้าเอเจอย่างหมั่นไส้ ทำมาบอกคนอื่น เค้าน่ะขับรถไวอย่างกับจรวด
“ฝันดี” เอเจยกมือขึ้นมา ฉันพยักหน้ายิ้มให้เค้าแล้วปิดกระจกลงพร้อมกับออกตัวรถไปทันที ฉันมองกระจกข้างเอเจยังมองตามมา แล้วหันหลังเดินกลับไป
หลังจากอาบน้ำเสร็จฉันก็เดินออกมานั่งหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง หยิบครีมต่างๆขึ้นมาบำรุง
~Lucky I’m in love with my best friend
Lucky to have been where I have been~
ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูว่าใครเป็นคนโทรมา
- AJ -
“ว่าไง”
[ถึงบ้านยัง]
“ถึงนานแล้วย่ะ ถึงจนฉันอาบน้ำเสร็จแล้วเนี่ย”
[อะ..อ้อ]
หลังจากนั้นทั้งฉันและเอเจก็เงียบไปนาน
[อย่านอนดึกล่ะ]
“อื้อ” ฉันใช้นิ้วเขี่ยไปมาบนโต๊ะเครื่องแป้ง
[งั้นฉันไปนอนก่อนนะ ฝันดี]
“อึ้มม ฝันดี” ฉันนั่งยิ้มคนเดียว แม้โทรศัพท์จะถูกวางไปแล้ว
แกร๊ก
“นั่งยิ้มคนเดียว บ้าป่าว?” ประตูถูกเปิดเข้ามาโดยไม่ได้เคาะ กับน้ำเสียงนุ่มแต่คำพูดกวนตีน ไม่ใช่ใคร พี่ชายฝาแฝดฉันเอง
“อะไร? เมื่อกี้ฟาดูการ์ตูนมันน่ารักดี ก็เลยยิ้ม” ฉันกดปิดโทรศัพท์
“นึกว่าคุยกับหนุ่ม” แชร์ส่งยิ้มเจ้าเลห์มาให้ฉัน
“แชร์มีไร มาหาฟาตอนดึกเนี่ย”
“แชร์จะมาถามฟาว่า ซื้อไรให้โทชิ” แชร์นั่งลงบนโซฟาปลายเตียง
“กล้องโพลารอยด์รุ่นลิมิเต็ดน่ะ” ฉันเปิดรูปที่ฉันถ่ายไว้ก่อนจะห่อของขวัญให้แชร์ดู
“โอเค จะได้ไม่ซื้อซ้ำกัน” แชร์ลุกขึ้น
“นอนได้แล่ว อย่านอนดึก เข้าใจไหม” แชร์ยีหัวฉันเบาแล้วจุมพิตลงบนหน้าผากฉัน
“ฝันดีฟาฟา”
“ฝันดีแชร์” ฉันมองค้อนเค้านิด แชร์ก็เดินออกจากห้องไป ฉันเดินไปปิดไฟ ล้มตัวลงนอน แล้วเอื้อมมือไปปิดโคมไฟตรงหัวนอน แล้วเข้าสู่ห้วงนิทรา
~ End Sofa Mode ~
18/04/58
ร้อยเปอร์แล้วค่ะ สนุกไหมอ่า? ขอเสียงคนรอตอนต่อไปหน่อยย
17/04/58
ที่ไรท์หายไปนานเพราะว่าไรท์นึกว่าไม่มีใครอ่านเรื่องนี้เลยทิ้งไว้ ไรทขอโทษจริงๆค่ะ ไรท์ผิดไปแล้วว
03/04/58
สองคนนี้น่ารักเนอะๆ แต่เค้าจะได้คู่กันรึป่าวนร้าา?
ความคิดเห็น