คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Cheapter 6
“นี่…ผ้าเช็ดหน้าของเธอ ขอบใจนะ” เอเจยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ฉัน ฉันรับมันมา เค้าหมุนตัวกลับไป อ้าวววว เค้าไม่คิดจะนั่งหน่อยหรอ?
“เดี๋ยวสิ! นายไม่คิดจะนั่งหน่อยหรอ?” นั่นไม่ใช่เสียงฉันนะ ใครจะกล้าพูดอย่างนั้นล่ะ แต่เป็นเสียงโซฟาที่พูดขึ้นพร้อมกับรั้งแขนเอเจไว้
“มันมีเก้าอี้แค่สองตัว จะให้เธอนั่งขี่คอฉันหรอ?” เอเจหันมาทำหน้ามึนใส่โซฟา
“เดี๋ยวฉันไปรอข้างนอกก็ได้”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ที่จริงก็ไม่มีธุระอะไรแล้ว” ฉันยิ้มแหยๆ ให้สองคนนั้น โซฟาหันมามองหน้าฉัน หรี่ตาลงเล็กน้อย
“กล่องนั่นล่ะ? ไม่ให้เจมันหรอ?” ธะ..เธอเห็นมัน ฉันได้แต่ทำหน้าเหวอ ส่วนเอเจมองไปตามสายตาของโซฟา โซฟาเดินอ้อมมาทางฉัน พร้อมกับหยิบกล่องข้าวขึ้นมายัดใส่มือฉัน
“ฉันไปรอข้างนอกนะ เธอจะได้ไม่เขินมาก” อ่า…ผู้หญิงคนนี้นิ โซฟาเดินออกไป แต่ก่อนจะออกไปโซฟากระซิบบอกอะไรกับเอเจสักอย่าง ซึ่งฉันไม่ได้ยิน เธอยิ้มน้อยๆพร้อมกับตบหลังเอเจเบาๆ แล้วเดินออกไป ส่วนเอเจทำหน้าบึ้งเมื่อโซฟาพูดจบ
“นะ…นี่สำหรับคำขอบคุณที่นายช่วยฉันไว้” ฉันยื่นกล่องข้าวให้เอเจ แล้วทำไมฉันต้องสั่นด้วยเนี่ย เอเจยื่นมือมารับไปพร้อมกับพยักหน้า
“ฉันบอกแล้วว่าไม่ต้อง เธอนี่มันจริงๆเลย” แล้วเค้าก็หมุนตัวเดินออกไป ทำไมฉันรู้สึกโหวงๆที่หน้าอกข้างซ้ายล่ะ แล้วทำไมเค้าเย็นชากับฉันจัง ฉันได้แต่แค่นยิ้มกับตัวเอง เหอะ! ทำไมต้องหวังอะไรขนาดนั้นด้วย เอเจเป็นผู้ชายที่เย็นชาอยู่แล้ว ไม่แปลกที่เค้าจะเย็นชากับฉัน ฉันหันไปหยิบกระเป๋าแล้วเดินออกจากร้านไป แล้วก็ได้ทันเห็นภาพที่เอเจจับต้นคอของโซฟาพร้อมกับยิ้มแล้วก็ลากโซฟาไปเข้าร้านของขวัญ ส่วนโซฟาก็ได้แต่ย่นคอแล้วก็หัวเราะ ส่วนมือก็ตีที่แขนของเอเจ เค้าดูสนิทกันจัง ฉันได้แต่ยิ้มเศร้าๆให้ตัวเอง แล้วทำไมฉันต้องเศร้าด้วยล่ะ!!
~End Éclair Mode~
~Sofa Mode~
ฉันเดินออกมารอหน้าร้านหลังจากที่เห็นว่าผู้หญิงคนนั้นอาจอึดอัดได้ที่มีฉันอยู่ แล้วก่อนจะออกมาฉันก็บอกเอเจไปแล้วว่าให้รับของจากเธอด้วย เธอต่างจากผู้หญิงคนอื่นที่เข้าหาเอเจ ถ้าเป็นคนนี้ที่เอเจจะชอบ ฉัน…ก็ไม่มีปัญหา ถึงแม้….ฉันจะเจ็บก็ตาม
เมื่อวาน 23:34 น.
ติ๊ง~
ฉันได้ยินเสียงไลน์เข้าตอนปิดไฟแล้ว เลยเอื้อมมือควานหาโทรศัพท์มาเปิดดู
L. A.J : นอนยัง?
L. SoSofa : นอนแล้ว นี่ระบบตอบรับอัตโนมัติค่ะ
L. A.J : ใกล้ถึงวันเกิดโทชิแล้ว พรุ่งนี้ไปช่วยฉันเลือกซื้อของขวัญหน่อยดิ
L. SoSofa : นายเป็นผู้ชายเหมือนกันนะ
ฉันส่งสติ๊กเกอร์ อียอร์มีเครื่องหมายเควสชั่นมาร์คไป
L. A.J : ไปช่วยฉันเลือกหน่อย นร้าๆๆ
เค้าส่งสติ๊กเกอร์รูปอาราเล่มีหัวใจมา ฉันได้แต่ถอนหายใจ
L. SoSofa : ก็ได้ๆ แต่….
เอเจส่งสติ๊กเกอร์ สนูปปี้ทำหน้าสงสัยมา
L. SoSofa : ต้องมีสิ่งตอบแทน
L. A.J : เลี้ยงข้าว 1 มื้อ กับหนัง 1 เรื่อง
L. SoSofa : อืมมม…พรุ่งนี้ฉันติดคุยลูกค้าของป๊าหรือป่าวนร้า? (อ่านแล้ว)
เอเจหายไปประมาณ 5 นาที
L. A.J : กระเป๋าปราด้ารุ่นใหม่ล่าสุดแบบลิมิเต็ด สีขาว
L. SoSofa : ว่างทั้งวันเลยจร้า
ฉันส่งสติ๊กเกอร์เจ้าหญิงแอเรียลยิ้มไป
L. A.J : เจอกันที่ห้าง xx หน้าร้าน TBS นะ
L.A.J : ฝันดีนะ
ฉันส่งสติ๊กเกอร์เจ้าหญิงแอเรียล OK ไป
L. A.J : จะไม่บอกฝันดีหน่อยหรอ?
L. SoSofa : อ่ะๆ ฝันดี
ฉันกดปิดอินเทอร์เน็ต แล้วเอาโทรศัพท์ชาร์ตไว้ที่หัวเตียงเหมือนเดิม แล้วก็หลับไปในที่สุด
ปัจจุบัน
เอเจเดินออกมาจากร้านแล้ว พร้อมกับกล่องเหมือนกล่องข้าว
“เค้าบอกรักหรอ?” ฉันถามเอเจเมื่อเค้าเดินมาถึงฉัน
“เค้าขอบคุณ ไม่ได้บอกรัก” เอเจพูดพลางเอามือมาจับที่ต้นคอพร้อมกดเบาๆ ฉันรู้สึกจักจี้ก็เลยย่นคอ แล้วเอามือตีเข้าที่ต้นแขนของเอเจ เค้าหัวเราะออกมาเมื่อเห็นฉันย่นคอ แล้วเปลี่ยนเอาแขนมาล็อกคอฉันไว้เบา แล้วก็พาฉันเดิน
“ก็เห็นทำข้าวกล่องมาให้” ฉันบ่นอุบอิบเบาๆ
“รู้ได้ไง” เอเจถาม แต่ตามองนู้นนี่นั่นไปเรื่อย
“กล่องข้าว ฉันก็เป็นผู้หญิงนะยะ” ฉันหันไปดีดจมูกเค้าทีนึง เค้าไม่ค่อยจะมองฉันเป็นผู้หญิงสักเท่าไหร่
“ไปร้านนั้นกันดีกว่า เค้าชี้มือไปที่ร้านขายของขวัญร้านหนึ่ง” ฉันชอบกลิ่นน้ำหอมเค้าจัง มันเป็นกลิ่นที่ฉันซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดให้เค้าปีที่แล้ว ยังไม่หมดอีกหรอ? หรือไม่ค่อยได้ใช้กันนะ?
22/03/58
จะเกิดดราม่าไหมนะ? ฮ่าๆๆ รักกี่เศร้าดี? ไม่บอกหรอก มีคนอ่านไหมอ่า?
ขอบคุณคนที่คอมเมนต์มากๆเลยนะคะ ^^ ส่วนคนที่ยังไม่คอมเมนต์อย่าลืมคอมเมนต์เน้อ ^^
ความคิดเห็น