ลำดับตอนที่ #22
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : ตอนที่ 20 คนไม่สำคัญ
Timeless Of Friend หมดเวลาของคำว่าเพื่อน
ตอนที่ 20 คนไม่สำคัญ
.
.
.
.
หลังจากที่นิวให้โอ๊ตเรียกอาร์ท เข้ามาในโรงเรียน และทำความรู้จักกันพอสมควรแล้ว ทั้งหมดจึงยืนรอเคนอย่างใจจดใจจ่อ กับอารมณ์ของนิวที่เริ่มปะทุขึ้นเรื่อยๆ ด้วยความหิว
"เชี้ยเคนแม่งทำไรอยู่ว่ะ สัส ! กูหิว" นิวพูดด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์
"ใจเย็นๆนะนิวที่รัก โซ่ว่าเคนคงทำธุระอยู่แหละ" โซ่พูดขึ้นเพื่อปลอบร่างเล็กให้ใจเย็นลง แต่กลับตรงกันข้าม นิวหันมาทำตาเขียวใส่
"หุบปากมึงไปเลยเชี้ยโซ่ เรื่องของมึงยังไม่เคลียนะ อย่าทำให้กูอารมณ์เสีย" นิวตวาดเสียงดัง
"นี่ขนาดอารมณ์ยังไม่เสียนะเนี่ย" โซ่สบทออกมาเบาๆ
"อะไรนะ มะกี้มึงพูดอะไร" นิวหันมาตวาดอีกครั้ง
"ปะ ปะ เปล่าครับ โซ่แค่บอกว่าหิวแล้วนะเนี่ย แฮะๆๆ" พูดไปพลางเกาหัวกับความเอาแต่ใจของร่างเล็ก
"อย่าให้กูรู้นะว่ามึงว่ากู ไม่งั้นกูจะไม่ให้มึงไปบ้านกูอีก" พูดจบก็ค้อนใส่ร่างสูงทันที
... 15 นาทีผ่านไป ...
..
"กูมาแล้ววววววว รอนานกันไหม" เสียงใสของเคนดังมาแต่ไกล
"นานมากไอ้สัส!" ทุกคนผสานเสียงกัน อย่างพร้อมเพียง
"-..- ขอโทษคร๊าบบบบบ" เคนยกมือไหว้เพื่อนๆด้วยท่าทางทะเล้น
"มึงไปไหนมาว่ะ รู้ไหมพวกกูรอนานขนาดไหน แล้วมึงดูสิเนี่ย ฟ้ามืดและ มึงก็รู้พ่อกูไม่ค่อยอยากให้กลับบ้านดึก แล้วถ้ากูโดนพ่อด่าแล้วจะทำยังไง และอีกอย่างกูหิวจนใส้จะขาดอยู่แล้ว ถ้ากูเป็นลมไปใครจะรับผิดชอบ ยังมีอีก มึงดูสิน้องอาร์ทเค้ามารอมึงตั้งนาน มึงนิไม่มีความรับผิดชอบเลยนะ ต้องทำให้คนอื่นเค้าเสียเวลาตลอด เฮ้อ .. กูละหนักใจที่มีเพื่อนอย่างมึง ทีหลังก็ปรับปรุงตัวบ้างนะ" นิวใสไม่ยั้ง จนทำให้เพื่อนๆที่ฟังมีสีหน้าที่แตกต่างหลากหลายความรู้สึกที่แสดงออกมา
TT เคน
0.O โซ่
OUO โอ๊ต
=0= เจย์
T0T น้องอาร์ท
"ขอโทษอีกทีคร๊าบบ ต่อไปจะไม่ทำแล้ว" เคนขอโทษเป็นการใหญ่
"ก็ดี แต่วันนี้ มึงทำให้กูอารมณ์เสีย มึงต้องออกตังให้กู"
"เอ่อ ..." เคนกำลังจะอ้าปากพูด แต่กลับถูกขัดด้วยเสียงของร่างเล็ก
"ไม่มีข้อแม้ เข้าใจ๊" พูดจบนิวก็เดินไปยืนรอรถที่หน้าโรงเรียนทันที
"โห! นิวแม่งโหดว่ะเดี๋ยวนี้ กูละกลัวตัวแข็งเลย" หลังจากที่นิวเดินออกไป เจย์เอ่ยปากออกมาทันที
"เออว่ะ กูว่าเดี๋ยวนี้เชี้ยนิวแม่ง โหดขึ้นเยอะเลย ดูดิปราบไอ้กระล่อนตัวพ่ออย่างไอ้โซ่ ซะอยู่หมัด
เลย" โอ๊ตพูดเสริมบ้าง ทำให้ร่างสูงที่ยังยืนอึ้งอยู่ถึงกับสะดุ้ง
"อะไรว่ะ กูไม่ได้กลัวนิวนะเว้ย นิวแม่งก็พูดไปงั้นอะ พอเจอกูจริงๆเข้าหน่อย แม่งก็จ๋อยแล้ว" โซ่รีบแก้ตัว
"เฮ้ยนิว ! มึงมายืนตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ" เจย์ทำท่าตกใจ
"เฮ้ย โซ่ไม่ได้หมายความว่างั้นนะ โซ่แค่ ... อ่าว เชี้ยเจย์มึงหลอกกูหรอสัส!" โซ่รีบพูดแก้ตัวทันทีที่เจย์บอกว่านิวมา แต่พอโซ่หันกลับไป เจอแต่ความว่างเปล่า เลยรู้ทันทีว่าโดนหลอก
"มึงหยุดให้กูเตะซะดีๆเลยนะเชี้ยเจย์" เมื่อเจย์พูดเสร็จก็รีบสิ่งทันที เพราะรู้ทันว่าโซ่ต้องจัดการตนแน่ๆ
"หยุดให้บ้าดิ แบล่!~" มิวาย หันหลังมาทำหน้าทะเล้นใส่
"เฮ้อ .. เล่นกันเป็นเด็กไปได้" โอ๊ตพูดด้วยความระอา กับนิสัยของเพื่อนๆ พร้อมกับเดินตรงไปยังหน้าโรงเรียน ตอนนี้จึงเหลือแค่เคนกับน้องอาร์ทเท่านั้น
"มายังไงเนี่ย" เคนเริ่มเปิดประเด็น
"ก็นั่งแท็กซี่มาอะ" อาร์ทตอบ
"ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น พี่หมายความว่ามาทำไมที่นี่"
"อ่าว ก็เมื่อเช้าพี่เคนบอกว่าให้ผมมารอที่โรงเรียนพี่ จะได้กลับบ้านพร้อมกันไง อย่าบอกนะว่าพี่ลืม" อาร์ททำหน้าสลดเล็กน้อย พร้อมกับก้มหน้าลงทันที
"เอ่อ ... คงงั้นอ่ะ" เคนที่ตอบได้ไม่ค่อยเต็มเสียงนัก เพราะแคร์ร่างบาง กลัวว่าจะโกรธ
"อืม ผมคงไม่มีความสำคัญอะไร ที่จะให้พี่จำได้หรอก" พูดจบอาร์ทก็เดินคอตกไปที่หน้าโรงเรียนทันที
"เฮ้อ .. กูผิดอีกแล้วหรอเนี่ย" เคนสบทออกมาเบาๆ แล้วจึงเดินตามไป
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
- TBC -
.
.
.
.
.
.
.
.
Talk With Writer
แฮะๆๆ ตอนนี้มาสั้นหน่อยนะครับ เพราะไรท์ยังสอบไม่เสร็จ
แต่กลัวว่ารีดเดอร์ทั้งหลายจะนอยด์ เลยหยุดการอ่านหนังสือมาแต่งให้ก่อน ^^
เพราะรักนะเนี่ย ถึงทำให้ขนาดนี้ สัญญาว่าถ้าสอบเสร็จเมื่อไหร่ ทุกๆคนจะได้อ่านกันอย่างจุใจ :")))
.
.
.
.
.
.
ปล. อ่านแล้วอย่าลืม คอมเม้น กดโหวต วิจารญ์บทความกันบ้าง และจะดีมากถ้า กด favorite ให้ด้วย ^^
TW : guidetoopm
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น