ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fiction[SooxNew]Timeless Of Friend หมดเวลาของคำว่าเพื่อน [Yaoi]

    ลำดับตอนที่ #12 : Special Fiction - เผลอ

    • อัปเดตล่าสุด 1 ก.ค. 55


    Special Fiction [SF] – เผลอ 
     New’s Part All Story
     
     
     
     
          สวัสดีฮะ ผมนิวนะฮะ ทุกคนคงรู้จักกันดีอยู่แล้วว่าผมเป็นนักร้อง Cover ที่ดังที่สุดในประเทศไทย (เว่อร์มากก กิกิ: ไรเตอร์) ตอนนี้ผมรอคุณแฟนสุดที่รักของผม(คงรู้นะว่าเป็นใคร : ไรเตอร์)อยู่หน้าบ้าน เพื่อที่จะไปโรงเรียนกับมัน แต่เอ๊.. ?? ทำไมมันมาสายจังเลยวันนี้  เริ่มเซงล่ะ เฮ้อ!! ....พูดถึงก็มาพอดีเลย ตายยากจริง
    "อรุณสวัสดิ์นินิวที่รัก รอโซ่นานไหม๊จ๊ะ ??"  พอมาถึงบ้านผมมันก็เดินลงมาจากรถแล้วมันก็พูดกับผมแบบเนี่ย ทำให้อาการเซงๆ มะกี้หายไปหมดเลย (ก็มันหวานอ่ะ เค้าชอบ : นิว) จากนั้นผมก็เดินขึ้นรถ เพราะนี่มันสายมากแล้วกลัวไปโรงเรียนไม่ทันเข้าแถว แต่ในขณะที่กำลังจะเปิดประตูรถ เพื่อที่จะไปนั่งที่ประจำของผม(ข้างคนขับ : นิว) ได้พบกับคนๆหนึ่งนั่งอยู่ก่อนแล้ว ซึ่งรู้ได้เลยว่าเธอคนนั้นเป็นผู้หญิง และยิ่งกว่านั้น มันเป็นสิ่งที่ทำให้ผมอารมณ์ปี๊ตแตกคือ เธอคนนั้นเป็นน้องฟ้า เด็กสาวรุ่นน้องซึ่งเคยเป็นแฟนเก่าไอ้โซ่มาก่อน
    "หมายความว่าไง" ผมหันไปถามไอ้โซ่เสียงแข็ง พยายามเก็บเสียงที่มันสั่นเครือเอาไว้
    "พอดีโซ่เห็นน้องฟ้ารอรถเมล์อยู่หน้าหมู่บ้านอ่ะ โซ่เลยชวนน้องฟ้าไปโรงเรียนด้วย สงสารน้องเค้าต้องไปโรงเรียนคนเดียว"
    "อ๋อ งั้นหรอ มึงลืมอะไรไปอย่างรึเปล่าไอ้โซ่ ??" ตอนนี้ผมแทบคุมสติไม่อยู่ ที่ผมถามมันไปอย่างนั้น ต้องย้อนกลับไปในวันที่เราคบกัน
     
     
     
    ... 6 เดือนที่แล้ว ...
     
    "ฮือๆๆ นิว นิว"  อยู่ดีๆไอ้โซ่ก็เดินร้องไห้เข้ามาในบ้านของผม ดีนะวันนั้นไม่มีใครอยู่บ้าน งั้นคงตื่นตะหนกทั้งบ้านแน่ๆ -*-
    "เฮ้ย! เป็นอะไรไอ้โซ่  มึงร้องไห้ทำไม"  ผมพามันเดินมานั่งที่โซฟาหน้าโทรทัศน์
    "ฮือๆๆ น้องฟ้า น้องฟ้าเค้า .... ฮือๆๆๆ" มันร้องไห้ออกมาอีกครั้ง จนผมฟังไม่รู้เรื่อง
    "อะไรของมึงว่ะ ตั้งสติดีๆ แล้วพูดออกมา" ผมเริ่มรำคาญมันล่ะ ครวญครางอยู่ได้ (ใจเย็นๆ : ไรเตอร์//เย็นไม่ลงล่ะ อะไรๆก็ฟ้า เชอะ! : นิว)
    "กูเห็นฟ้าไปดูหนังกับไอ้เชี้ยปริ้นเด็กห้อง 4 กันสองต่อสอง"   ตอนนี้มันเริ่มสงบลงและสงสัยมันจะรู้แล้วละว่าผมรำคาญมัน
    "เอ๊า!! ไอ้เชี้ยนิ เค้าอาจจะเป็นเพื่อนกันก็ได้ ไปดูหนังด้วยกันเฉยๆคงไม่มีอะไรหรอก คิดมากไปล่ะมึง" ผมละงงกับมันจริงๆเลย แค่ไปดูหนังด้วยกันสองต่อสอง งั้นผมไปดูหนังกับมันแค่สองคนทำไมมันไม่คิดว่าผมกับมันกิ๊กกันบ้างว่ะ (แหมๆๆ ไม่ค่อยเลยนะนิวจ๋า : ไรเตอร์//หุบปากไปเลย มีหน้าที่เขียนก็เขียนไป : นิว // เค้าพิมพ์ตะหากไม่ได้เขียน กร๊ากก : ไรเตอร์//เดี๋ยวกูตบ : นิว//โหดแท้เหลา -*- : ไรเตอร์)
    "กูยังเล่าไม่จบ กูเห็นมันสองคน เดินจูงมือกันแนบแน่นมาก และกูก็เดินตามมันสองคนเข้าร้านไอติม แมร่งนั่งจู๋จี๋กัน แบบที่กูไม่เคยทำกับฟ้าเลยหล่ะ แล้วมึงจะให้กูคิดยังไง ห๊า!!"  อยู่ดีๆมันก็ขึ้นเสียงและเตรียมจะร้องไห้อีกครั้ง
    "เฮ้ยๆ ใจเย็นๆเว้ย ในเมื่อน้องเค้ามีคนอื่นไปแล้ว มึงจะทำอะไรได้ว่ะ เพราะน้องแสดงให้เห็นว่าเค้าหมดรักมึงแล้ว ไม่มีใครหรอกนะเว้ยที่จะรักคนสองคนในเวลาเดียวกันได้ จะมีก็แต่พวกสะสมแต้มไม่ก็พวกรักพี่เสียดายน้อง มึงทำใจซะเถอะ"  ได้ทีผมบ้าง ยุให้แมร่งเลิกๆกันไปซะ รำคาญละ ตั้งแต่มันคบกับน้องฟ้ามา แมร่งยังกับมันเป็นทาสน้องเค้าอ่ะ ใช้ทำอะไรก็ทำ ชี้นู่นได้นู่น    ชี้นี่ได้นี่  พูดตรงๆนะผมหึงมันมาก วันแรกที่มันตัดสินใจคบกับน้องฟ้าผมแทบอยากจะฆ่าตัวตาย  ผมไม่รู้หรอกว่าไปชอบมันตั้งแต่เมื่อไหร่  ความรู้สึกนี้มันอธิบายยากมาก มารู้ตัวอีกทีก็รักมันหัวปรักหัวปรัม เพียงแต่ต้องเก็บเอาไว้เพราะคำว่าเพื่อนมันค้ำคออยู่
    "กูตัดสินใจได้แล้ว ว่ากูต้องเลิกกับน้องเค้าให้ได้ และนี่จะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วที่กูจะยอม ต่อจากนี้ไปชีวิตของกูก็จะเป็นของกูจริงๆซะที  ขอบใจมึงมากๆนะเว้ย ทีทำให้กูคิดได้"  พูดจบมันก็เดินออกไปจากบ้านผม ผมได้แต่นั่งงง ก็ดีเหมือนกัน อย่างน้อยมันก็กลับมาโสดอีกครั้ง และทำให้ผมไม่ต้องหึงใครต่อใครที่คบกับมันไปสักระยะ
     
            หลังจากวันนั้นแล้ว ผมก็ได้ข่าวจากเพื่อนในห้องว่าไอ้โซ่ไปตะโกนบอกเลิกน้องฟ้ากลางโรงอาหาร ทำเอาเธออับอายจนสติแตกกรี๊ดดั่งลั่น และธอยังต่อว่าไอ้โซ่อีกต่างๆนาๆ แต่ไอ้โซ่กลับยืนยิ้มและตอบกลับไปว่า “คนอย่าเธอ สักวันมันจะไม่เหลืออะไรเลย เพราะความละโมบโลภมากไม่มีที่สิ้นสุด”  และมันก็เดินยิ้มออกจากโรงอาหารอย่างสบายใจ
    "นิวกูขอบใจมึงมากนะ ที่อยู่ข้างกูมาตลอด และยังคอยเป็นที่ระบายให้กูอีก ขอบใจจริงๆว่ะ"  มันเดินมาหาผมหลังจากที่มันบอกเลิกน้องฟ้า
    "อะไรของมึงเนี่ย วันนี้มาซะซึ้งเชียว  ไม่ต้องมาขอบคุณกูหรอก" ผมตอบไปงั้นๆอะ เพราะมองดูสายตามันจริงจังมาก จนทำเอาผมแทบละลาย 
    "เป็นการขอบคุณ วันนี้กูเลี้ยงติมมึงนะ และกูก็มีเรื่องสำคัญจะบอกมึงด้วย"  
    "เออๆๆ ตามใจมึง เรื่องไรว่ะที่สำคัญ ถ้าสำคัญมากก็บอกๆมาเลย" ผมชักเริ่มสงสัยว่ามันเป็นเรื่องอะไรกันแน่ที่มันว่าสำคัญ เพราะตั้งแต่คบกับมันมา ไม่เคยมีเรื่องอะไรที่สำคัญกับมันเท่าเรื่องน้องฟ้า
    "ไม้ได้ๆ เรื่องนี้ต้องรู้กันแค่สองคน ที่นี่ไม่สะดวกหรอก รอตอนเลิกเรียนแล้วกัน อิอิ" พูดจบมันก็เดินผิวปากออกจากห้องเรียนไป ทำเอาผมงงแดรกไปเลย - -
     
     
     
    ... และแล้วก็เลิกเรียน ...
     
    "พร้อมยังนิว ไอ้โซ่มันถามผม ขณะที่ผมกำลังเก็บของใส่กระเป๋านักเรียน"
    "เออๆ แป๊บ กูขอไปเข้าห้องน้ำก่อน"  จริงๆแล้วผมไม่ได้อยากจะเข้าห้องน้ำหรอก แต่อยากไปเช็คสภาพความพร้อมของร่างกายตะหาก ว่ามันโทรมรึเปล่า จะได้จัดการให้มันดูหล่อขึ้นมาบ้าง ไม่รู้ว่าทำไมต้องทำแบบนี้เหมือนกัน อยู่ดีๆก็รู้สึกว่าถ้าไปกับไอ้โซ่วันนี้แล้วจะได้รับข่าวดี และตัวเองก็ต้องพร้อม 55555 แรดเนอะๆๆผมเนี่ย ><
    "ป่ะ กูพร้อมและ" ผมบอกกับมันตอนที่เดินออกมาจากห้องน้ำ เพราะมันจะมารอผมหน้าห้องน้ำให้ได้ ด้วยเหตุผลที่ว่ากลัวมีคนมาดักทำร้ายผม -*- รู้สึกแปลกๆแห้ะ
    "หอมจัง ไปฉีดน้ำหอมมาหรอนิว"  มันเอาจมูกของมันมาสูดที่คอผม ทำเอาผมขนลุกไปทั้งตัว
    "บะ บะ บ้าหรอ กูฉีดมาตั้งแต่เช้าแล้ว มึงอะไม่ได้กลิ่นเอง " จริงๆคือไปฉีดมามะกี้ แต่กลัวเสียฟอร์มเลยพูดไปงั้นอ่ะ
    "อืม งั้นไปกันเถอะ เดี๋ยวกลับบ้านดึก" จากนั้นมันก็เอามือมามาจับมือของผมแล้วเดินออกมาหน้าโรงเรียน ทำเอาคนที่เดินไปมามองกันเป็นตาเดียว
    "จะ จะ จับมือกูทำไม" ผมถามมัน เพราะตอนนี้ผมรู้สึกหวั่นไหวมาก 
    "กลัวมึงหลงไง คนเยอะแยะไปหมด"  นี่คือข้ออ้างของมันครับ
    "ปล่อยเหอะ คนมองเต็มเลย กูอายเค้า"  ผมพยายามแกะมือของมันออก แต่มันกลับบีบแน่นขึ้น ผมเลยปล่อยเลยตามเลย (Want อยู่แล้ว 55555 : นิว)
     
     
     
     
    ... ณ ร้านไอติม ...
     
    "สวัสดีคะ เชิญด้านในเลยนะคะ"  นังพนักงานต้อนรับ พูดต้อนรับพวกผม แต่ผมว่าน่าจะต้อนรับไอ้โซ่มากกว่านะ เพราะมันมองแต่โซ่ -..-
    "มากันสองท่านนะคะ งั้นเชิญโต๊ะนี้เลยคะ"  และก็มีพนักงานอีกคนมารับพวกเราไปที่โต๊ะ (ร้านนี้พนักงานเยอะจัง : ไรท์) 
    "รับอะไรดีคะ " พนักงานคนเดิมถาม
    "เอ่อ... ผมเอาเชอเบดสตอว์เบอรี่ ที่นึงครับ"  ผมสั่งไอติมรสชาติโปรด โดยไม่ต้องดูเมนู
    "งั้นผมเอา ช็อคโกแลตชิบ ที่นึงครับ วิปปิ้งครีมด้วยนะครับ"  และไอ้โซ่มันก็สั่งต่อ
     
     
    … 15 นาทีผ่านไป ...
     
    "ไอ้ห่า ไอ้ติมร้านนี้แมร่งทำนานจังว่ะ กูนั่งรอมาตั้งนานล่ะ -..- รึแมร่งไปปั่นไอติมกันอยู่" ผมที่นั่งรอมานาน บ่นขึ้น เพราะจริงๆแล้วไม่รู้จะพูดอะไร ก็ไอ้โซ่มันนั่งจ้องหน้าผมแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่มานานล่ะ เขินนะวุ๊ย! ไอ้สัส!  
    "ในเย็นๆนะครับ จะรีบไปไหน แฮะๆๆ"  ดู๊ ดู มันพูด ยังมิวายทำสายตาหวานฉ่ำใส่อีก มันน่าจับกดนัก (ได้ข่าวว่านิวเป็นเคะนะ : ไรท์ //แล้วจะทำไม เคะแล้วกดไม่ได้? : นิว)
    "จะให้เย็นอะไรอีกล่ะ กูนั่งรอมา 15 นาทีล่ะ ยัง... " เสียงที่หายไปเพราะ เด็กเสิร์ฟถือถามไอติมมาพอดี แฮะๆ ต้องสงบปากสงบคำหน่อย (โถ่ๆๆ ป๊อดนี่หว่า มะกี้อะปากดี : ไรท์// เงียบไปเลยมึง : นิว)
    "ขอทวนรายการนะคะ เชอเบดสตอว์เบอรี่ 1 ที่ และ ชอคโกแลตชิพ 1 ที่นะคะ รายการครบนะคะ"  มึงจะทวนเพื่อ ?? มีแค่สองอย่างเนี่ย -*- 
    "ครบครับ"  ไอ้โซ่มันตอบไป แหมๆ เห็นผู้หญิงสวยๆไม่ได้เลยนะมึง ตามันแพลบเลย 
    "กินเถอะ จะได้กลับบ้าน" ผมชวนมันกิน เพราะมันยังคงจ้องหน้าผมอยู่ ไม่เข้าใจจริงๆเลยว่าจะมองหน้าผมทำไม ไอ้นี่ ท่าทางจะบ้าไปใหญ่   ผมกินไอติมไปเรื่อยๆ จนหมดถ้วย แต่เอ๊ะ !! มีกระดาษอะไรอยู่ก้นถ้วยเนี่ย ?? ไหนลองเอามาอ่านสิ  “เป็นแฟนกะกูนะ :”)” เฮ๊ย!!!! ใครส่งมาว่ะ  แต่เดี๋ยว รายมือแบบนี้ คนเขียนต้องมือซ้ายชัวร์ และสำนวนเขียนแบบนี้ เห้ย!! ไอ้โซ่ชัวร์  0.0 !! เฮ๊ย!! กูตกใจ กูจะเป็นลม คร่อก! ZZzz 
    "ตกลงรึเปล่าล่ะ ?? หืม ??"  ง่ะ ยังไม่ทันได้เป็นลมเลย ไอ้ตัวดีก็พูดขึ้นมา เขินนะเว้ย!! ><
    "เอ่ออ ... อา...  เอออ.... ออ... " แมร่งพูดไม่ออกว่ะ -*- ปากติดเชี้ยไรอยู่ว่ะเนี่ย TT
    "ไอ้สัส!! ตกลงว่าไง เออ ออ อยู่นั้นแหละ " อ่าวไอ้นี่ กูอุตส่าห์ทำเขิน
    "อืม"  แมร่ง กูก็พูดได้แค่นี้แหละ กูเขินนะเว้ย
    "อืม อะไร ไม่เอาๆๆ พูดมาดีๆ"  ไอ้สัสอย่าเค้นกู 
    "อืม ตะ  ตกลง"  เฮ้อ! กว่าจะพูดออกไปได้ เขินสัสเลย
    "เย้! จริงป่ะนิว มึงตกลงเป็นแฟนกะกูนะ  มึงไม่ได้พูดเล่นช่ะป่ะ ?? เย้ๆ!! ~" ดูมัน ดีใจอะไรนักหน้า หน้ากูร้อนไปหมดล่ะ
    "เออ ๆ กูจะหลอกมึงทำไม"  หยุดดีใจได้แล้ว กูอายนะเว้ย  
    "เย้ๆๆ!! ดีใจที่สุดเลยโว๊ยยยยย! ทุกคนครับ นี่แฟนผมครับ นิวเป็นแฟนของผมนะครับ"   ดูมันๆๆ ตะโกนลั่นร้านเลย เฮ้อ! กูคงต้องเอาปี๊บคลุมหัวแล้วเดินออกจากร้านแน่ๆเลย -..-
     
     
     
    ... กลับมา ณ ปัจจุบัน (ใครจำไม่ได้ขึ้นไปอ่านข้างบน) ...
     
    และนี้คือทั้งหมดตอนที่ผมกับไอ้โซ่ตกลงคบกัน 6 เดือนที่ผ่านมา มันตามใจผมมาตลอด มันเปลี่ยนไปเยอะมาก จากคนที่เข้าใจอะไรได้ยาก กลับกลายเป็นคนที่ว่าง่าย ผมพูดอะไรก็เชื่อหมด มันไว้ใจผมมาก และก็ดูแลผมดีมากๆด้วย จนในวันนี้ มันทำให้ผมเสียใจ เมื่ออยู่ดีๆ มันก็พาแฟนเก่าของมัน มาแทนที่ผม
    "ลืมอะไรครับนิว โซ่ก็ไม่ได้ลืมอะไรนิ ??" ดูมัน ทำหน้างง นี่มึงไม่รู้หรอ ว่ามึงพาน้องฟ้ามาอย่างนี้ กูจะไม่รู้สึกอะไรบ้างเลย
    "มึงลืมไปรึเปล่า ว่ามึงกับกูเราคบกันอยู่ แล้วมึงพาใครมา" มึงคิดบ้างรึเปล่าว่ากูจะรู้สึกยังไง  ไหนๆแมร่งไม่รู้ตัว พูดออกไปเลยดีกว่าว่าคิดอะไร โซ่แมร่งยิ่งโง่ๆอยู่
    "โถ... นิวที่รัก โซ่จำได้เสมอว่าเราคบกันอยู่ และไม่เคยลืมว่าเรารักกัน แต่ที่โซ่พาน้องฟ้ามาด้วย เพราะน้องเขาน่าสงสารจริงๆนะ จะปล่อยให้ยืนคนเดียวได้ยังไง"  เออว่ะ กูไปหึงมันทำไมว่ะ อีกอย่างไอ้โซ่แมร่งติดใจข้างหลังแล้วคงไม่กลับไปเอาข้างหน้าแล้วมั้ง (อุ๊แรงส์!! : ไรท์//ก็มึงอ่ะเป็นคนเขียน -..- : นิว)
    "อืม กูขอโทษด้วย กูคงคิดมากไปเองล่ะ ขอบใจนะที่มึงรักกู และดูและกูมาตลอด" 
    "ไม่เห็นต้องขอบใจเลย มันเป็นหน้าที่ของโซ่อยู่แล้ว มาม๊ะ กอดที"  แล้วมันก็ดึงผมเข้าไปกอด มิวายยังเอามือมาลูบหลังเรื่อยลงไป จนถึงก้นผม และมันก็ ก็  ก็บีมก้นผม -..- หื่นตลอดอ่ะมึง
    "ไอ้สัส ! เดี๋ยวมึงเจอ ผมจึงเดินไปที่รถ" แล้วบอกกับน้องที่นั่งทำหน้าตุ๊กตาบลาย(ที่หน้าแบนๆอ่ะ)ว่า
    "ขอโทษนะครับน้องฟ้า ที่ตรงนี้มันที่ของพี่ พี่ไม่ชอบให้ใครมานั่งซ้ำรอยพี่ และก็ไม่ชอบให้ใครมายุ่งกะของๆพี่ ขอความกรุณาลุกออกไปนั่งด้านหลังแทนนะครับ"  จากนั้นเธอจึงลุกอย่างสะบัดๆๆ แบบสุดๆ (แทบจะเต้นแทงโก้ได้เลย) ไปนั่งเบาะด้านหลัง สะใจชะมัดเลย 55555 และผมก็หันไปยักคิ้วให้ไอ้โซ่ที่ทำหน้าเหว่อสุดๆ  
    "มึงแรงมาก"  มันเดินมากระซิบที่ข้างหูผมและเดินไปเปิดประตูด้านคนขับ จากนั้นเราก็ไปโรงเรียนกัน 3 คน เอ๊ะ! ไม่ใช่สิ 2 คนตะหาก เพราะผมกะไอ้โซ่นั่งคุยกันกระหนุกกระหนิง ทำให้น้องฟ้าที่นั่งข้างหลังกลายเป็นส่วนเกินโดยปริยาย
     
     
     
     
     -THE END -
     
     
    เอ๊ะๆ ใครกันที่พึ่งเดินผ่าน แต่มองทางนั้น เอ๊ะคนนี้ก็ดูดี ดูน่ารัก 
    เอ๊ะๆ เธอมองฉันเหมือนเธอหวั่นๆ เธอบอกว่าฉันนั้นไม่ดีไม่ควรทำ ทำไมทำอย่างนั้น 
     โลกนี้ช่างสวยงาม ไม่อยากจะพลาดความงดงามนั้น ฉันหาทุกคำมาอธิบายเท่าไร 
    แค่อยากให้เธอเข้าใจ ว่าจริงๆแล้ว 
    ฉันรักเธอ แม้ว่าอาจจะเผลอมองใคร แต่ว่าไม่ได้คิด 
    เธอนั่นแหละที่คิดมากไปรู้ไหม ยังไงฉันก็รักเธอ (ยังไง ยังไงก็)
    เห็นฉันมองคนนี้ คนนั้นบ่อยๆ เป็นสิบเป็นร้อย ฉันก็มองได้ทุกคน ไม่มีปัญหา 
    ฉันเผลอ ไม่ได้แปลว่ารักสักหน่อย อย่าพึ่งใจน้อยนะคนดีขอให้เธอ อย่าไปถือสา
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    Talk With Writer
    แฮะๆๆ นี่คือ SF ที่จะลงฉลองยอดวิว ตั้งแต่ 500 แต่พอดีแต่งไม่ทันเลยเพิ่งเอามาลงให้
    คงไม่ว่ากันนะครับ ^^ ขอให้อ่านอย่างมีความสุขนะครับ 
    .
    .
    .
     
     
     
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×