คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : เราไม่ได้...รักกันใช่ไหม : การกลับมา6
รุ่เ้า
แทยอนนอนอยู่บนเีย
“โอ้ย..ปวหัวันี่เราลับมาบ้านไ้ไเนี่ยเท่าที่ำไ้”แล้วเธอ็นึเธอเหุาร์เมื่อืน
“เมื่อืนันะโทรไปอบุิบอมนี่หน่า่ามันเหอะ”โอ้ยแล้วเธอ็ลุไปอาบน้ำ
“อ้าวพี่แทื่นแล้วหรอเมื่อืนพี่ลับึวันนี้ันเลยลรัว”ูยอบอ
“อโทษทีนะูยอ”ูยอยิ้มให้แทยอน
“เออพี่แทวันนี้อลับมาแล้วนะอนึๆน่ะเี๋ยววันนี้ันะลาานะไ้ไปรับอ”แทยอนไม่พูอะไรแล้ว้มหน้าิน้าวแล้วเธอ็ออาบ้านไปเธอับรถไปหน้าบ้านยูเธอเห็นยูที่หน้า่าเานั่เล่นอยู่เลยไม่เห็นแทยอนแล้วเธอ็้อใที่มีนมาเาะระเธอ
“นี่มาใรอ่ะแทยอน”ีวอนออมา
“อ่อ..ันมาหา..”
“หายูหรอแปปนะเี๋ยวเรียให้”แทยอนรีบั
“เปล่าๆือ..ันมาหา..ิบอมน่ะ”แทยอนนิ้มแห้ๆ
“อ่อ..เ้ามา่อนสิไอ้บอมมันิน้าวอยู่น่ะ”ีวอนรีบบอให้แทยอนเ้ามา
“ไม่เป็นไร่ะรอรนี้แหละเี๋ยวันะไปทำานพร้อมเา”๊วอนพยัหน้าเพราะรู้แล้วว่าแทยอนเป็นเลาิบอม
“เฮ้ยไอ้บอมเลาแมารับไปทำานหว่ะ”ีวอนแวิบอมยัเย็นาเหมือนเิมแล้วหันไปมอหน้ายูึ่ทำเป็นไม่สนใ
“โหยนี่แมีแฟนแล้วไม่บอันเลยนะไอ้บอม”แฮแว
“ไม่้อเลยผมอิ่มแล้วเ็บาน้วยแล้วัน”แล้วิบอม็เินออไปเลย
“อ้าวไอ้นี่วอนะและ”ิบอมเินออไปึ้นรถแทยอนแล้ว็ับออไปอมินับเยอมอหน้าัน่อนที่ะมอไปทายูฮันยอ็สัเไ้
“ผมไปและนะ”
“ไปไหนอ่ะแยัินไม่เสร็เลย”แฮถาม
“ะไปรับอ..”ยูบอ
“แะบ้าไปแล้วหรอไอ้ี้อเรื่อล2ทุ่มนะนี่มัน11โมไม่ใ่บ่าย2”ีวอนบอ
“ผมะไปรออน่ะยัไม่ไ้ื้ออวัให้เธอ้วยไปและเี๋ยวเอันที่สนามบิน”ยูรีบวิ่ออไป
“เหอะท่าทาะรัันมา”ีวอนไม่สนใแล้วิน่ออมินเยอมอหน้าันอีรั้
้านยูฮยอนเาเ้าไปในห้าสรรพสิน้าแล้วเินเลืออวัที่ะให้อฮยอนเาเห็นสร้อยเส้นหนึ่มันเป็นรูปัวเอีอันหนึ่เป็นรูปัวเอสฝั้วยเพรเาสะุาับมันมาึเลืออิ้นนี้ให้อเาเินเลืออวันานแล้วเพราะอนนี้5โมรึ่แล้วอี3ม.อฮยอนะถึแล้วเาึไปือ้าวินแล้วเินทาไปสนามบินเาถึ่อนรึ่ม.แ่ทุนอยู่ที่นั่นหมแล้ว
“อ่าวทำไมพวพี่มาถึ่อนผมอ่ะ”ยูถาม
“ัน้อถามแมาว่าไอ้ี้แออมา่อนเรา3-4ม.ทำไมพึ่มาป่านนี้”ฮันยอุ
“ผมไปเลืออวัให้อมาน่ะ”ยูยื่นล่อสร้อยให้พี่ายู
“ไหนมาูสิ”ยูริว้าไป
“โหยสวยันายนี่โรแมนิเหมือนันนะยู”แทยอนเห็นสร้อย็เศร้าใิบอมเห็นสีหน้าแทยอน
“ผมหิวอ่ะยัไม่ไ้ินไรเลยไอ้ี้แินแล้วแอยู่นี่แหละแทยอนเธอหิวแล้วใ่ไหมไปิน้าวันเี๋ยวผมมานะ”แล้วิบอม็ลาแทยอนไปโยไม่สนใแทยอนที่ทัท้วอยู่
“ันไม่เยเห็นเาพูเ่อย่านี้มา่อนเลยสสัยไ้ยาี”ยูนาบอแล้วพวผู้หิ็ำันหมยเว้นทิฟฟานี่
“หวัว่านายะ่วยให้พี่สาวันหลุาวามทุ์พวนี้นะันฝา้วยนะิบอม”ทิฟฟานี่นึ
“นี่นายเรียันมาินทำไมนายไม่ินอ่ะ”แทยอนมอิบอมที่นัู่เธอินอยู่
“ไม่หิวอ่ะ”
“อ้าวนายบอเอว่าหิว”
“็อนนี้ไม่หิวแ่็พอะินล”แล้วเาินินลไปแทยอนส่ายหน้าแบบว่าทำไปไ้
บนเรื่อบิน
“ะนี้พวเรานำท่านถึสนามบินอินอนอย่าปลอภัยแล้ว...”อฮยอนลาระเป๋าออมาแล้วมอหานที่มารับนเอยูฮยอนนั่เล่นเมส์อยูเาเห็นผู้หิผมสีน้ำาลัเล็น้อยใส่แว่นันแสวนุระโปรสีาวมีลูไม้ับเสื้อลุมรึ่ัวสีมพูอ่อนเายิ้มึ้นมาแล้วเินเ้าไปหาเธอแล้วอเธอ
“พี่ิถึเธอั”เาอเธอแน่นทำให้พวเพื่อนๆที่นั่รออยู่เห็นอฮยอนถอแว่นันแออ
“อฮยอน..”ยูนาวิ่เ้ามาอเธอทุนรีบมาหา
“เธอสวยึ้นนพี่แทบำไม่ไ้”ันนี่แว
“อะไรันะอไปแ่รึ่ปีเอ”อเริ่มน้ำาลอ
“เอาอีแล้วนะอทำอย่านี้เี๋ยวพวพี่็ร้อไห้ามหรอ”เสสิ้าบอแล้วน้ำาเธอ็ร่วลมา
“นี่พี่ำเธอไม่ไ้เพราะเธอใส่แว่นนะแ่ทำไมมีนำเธอไ้แล้วยัไม่ยอมบอพวเรา”อมินแวทำให้อฮยอนเินเธอยัไม่ทันพูอะไรแทยอนที่พึ่ิน้าวเสร็วิ่ลมาเห็นเธอาไลๆอฮยอนเห็นแ่ผมเธอ็ำไ้แล้วเธอรีบวิ่ไปอแทยอน “พี่แท..”เธอร้อไห้ออมา
“ไม่เป็นไรนะอไม่้อร้อๆเธอลับมาแล้วนะ”แล้วแทยอน็ปาน้ำาให้อฮยอนทุนึ้ับเพื่อนรั2นนี้แ่ิบอมมออย่าเป็นห่วว่าพวเธอรัันนานี้ถ้าวามริถูเปิเผยะเิอะไรึ้น
แล้วทุน็พาันไปเลี้ยลอที่ร้านาราโอเะ
“ีันะวันนี้มีแ่เรื่อีๆ”แฮบอ
“ไม่หรอ่ะ..เอ่อือ..”อฮยอนพูึ้นทุนมอหน้าอฮยอน
“อมีอะไรรึเปล่าเธอูเรียๆนะั้แ่ที่สนามบินแล้ว”ูยอถาม
“เอ่อือ..ออโทษ่ะพี่ยู”แล้วอฮยอน็ร้อไห้ออมาทำให้ทุนใทิฟฟานี่ในึว่าอรู้เรื่อแล้ว
“เิอะไรึ้นบอพี่มาิ”ยูนาออแล้วลูบหลัอยูมอหน้า
“วัน่อนลับเาหลีน่ะ่ะ..มันเิพายุ..แล้ว...สร้อยนี่มันาออมา..ฮือๆๆออโทษพี่ยูมันเป็นหัวใอเรา2นอไม่น่าเลยอมันแย่ถ้าอรู้อย่านี้อะไม่...”เธอเอามือปิหน้าัวเอแล้วร้อไห้ออมายู้มหน้าลทิฟฟานี่ถอนหายใัเหือยูับมืออึอฮยอนมาอแล้วลูบหลัเธอ
“อไม่เป็นไรสร้อยมันอนอายมันเป็นัวแทนอวามรัอพี่แ่หัวใพี่ริๆอยู่รหน้าพี่แล้วไไม่้อร้อนะ”แล้วยู็ปาน้ำาให้อแล้วยู็หยินล่อสร้อยในระเป๋าเาออมาเายื่นให้อฮยอนอฮยอนเปิล่อเห็นสร้อยมีำว่ายูฮเธอยิ่ร้อไห้เ้าให่ยูสวมออฮยอนแล้วสวมสร้อยให้เธอ
“อ็มีอวัให้พี่เหมือนัน่ะ”เธอหยิบล่อเนไทที่มีเ็มลัอยู่้วย”ยูเปิูแล้วออีรั้ “อบในะ”
“ยูอำนี้อะอยู่ในใพี่ลอไป”อมินันนีู่ยอสิ้ายูนาร้อไห้ออมาแล้วเ้าไปอแฟนัวเอแทยอนเศ้ราใเธอทำท่าะออไป้านอเพราะน้ำาะไหลอยู่แล้วแ่ิบอมว้ามือเธอมาับไว้แล้วเธอ็เ้าไปอิบอมเาใเล็น้อยแ่็อเธอลับเวลาผ่านไปยูมาส่อฮยอนที่บ้านเ่นเิมอฮยอนเ้าบ้านแล้ว็ลับบ้านเาลืมแทยอนแล้วหรอเานึในใแ่ทำไมเารู้สึานะที่แทยอนอับิบอม
ที่บ้านอฮยอน
“พี่ๆะอมีอวัให้พี่ๆ้วย่ะ”เธอหยิบเ็มลัที่เธอื้อมาให้พี่สาวเธอเปิู็ยิ้มึ้นมาแล้วทิฟฟานี่็มาออ
“อบในะ๊ะอสวยมาเลยเิลเนเนอร์เรั่นมีื่อพี่้วย”แทยอนร้อไห้ออมาเพราะเธอรู้สึผิ
“ทำไมนะน้ออรัันนานี้ันยัทำับเธอไ้”อฮยอนเินเ้ามาหาแทยอน
“พี่แทะพี่ไม่้อร้อหรอพี่็ทำเพื่ออมามามายทำแ่นี้ยัน้อยไป่ะ”แทยอนเ้ามาออเอาไว้
“พอเถอะอไม่้อพูแล้ว”แทยอนร้อไห้ “่อนที่พี่ะรู้สึผิไปมาว่านี้พี่อโทษ”อฮยอนร้อไห้ออมา
“โอ้ยพวเธอนี่เ้าน้ำาันัเลยนะ..พอเลยๆวันนี้พวเธอนอนนี่แหละูยอเี๋ยวพี่ไปเรียมห้อให้พวเธอ่อนนะ”ยูริบอแล้วเธอ็เินึ้นไปบนห้อแทยอนปาน้ำาอ
“วันนี้พี่แทนอนห้ออนะะ”แล้วอ็พาแทึ้น้าบน
“อืมีูยอเธอนอนับัน พี่ทิฟนอนห้อพี่สิ้านะะพี่ันนี่็นอนับพี่ยูริแ่นี้แหละ่ะ”แล้วทุน็แยย้ายไปนอน
ห้อนอนอฮยอน
“ห้อนอนอยัไม่เปลี่ยนเลยนะ ยัสในน่ารัมีลูไม้เหมือนเิม”
“่ะอไม่เปลี่ยนหรอ่ะว่าแ่พี่แทล่ะะเปลี่ยนไปบ้ารึเปล่า”แทยอนอึ้ับำพูออ
“อหมายถึห้อนอนน่ะะพี่แทอึ้อะไรหรอะ”แทยอนถอนหายใ
“พี่เปลี่ยนผนัแล้ว็อแ่นิหน่อยนะ่ะ”อฮยอนพยัหน้า
“ั้นอไปอาบน้ำ่อนนะะพี่แทวาอเถอะ่ะ”แล้วอฮยอน็เ้าไปแทยอน่วยเอาอในระเป๋าอฮยอนออมาัแล้วเธอ็เห็นรูปยูับอเธอปวใแ่รั้นี้เธอไม่ร้อไห้ออมาเธอวารูปลแล้วเินไปหยิบเ็มลัที่อให้
“แทยอนเิลเนเนอร์เรั่นหรอ..หึ”เธอเ็บปวอนนี้ทำไม็ไม่รู้เธอรู้สึไม่อยาเอหน้าอเธอไม่อยาให้มีอฮยอนอยู่ในโลนี้
“โอ๊ยนี่ันิอะไรอยู่เนี่ย”แทยอนเอามือุมหัวัวเอแล้ว็มีเสียแทรเ้ามา “เธอแย่ทุอย่าไปาันเธอ้อใ้..” “ไม่..”เธอุมัวัวเอแล้วอฮยอน็เินออมาาห้อน้ำ
“พี่แทเป็นอะไระ”อรีบวิ่มาอย่าเป็นห่วเธอเรียสิแทยอน
“อ๋อเปล่า่ะือพี่ปวหัวน่ะนอนแปปเียว็หาย”
“่ะั้นรีบนอนนะะอเป็นห่ว”แล้วเธอ็ห่มผ้าให้แทยอนแล้วเธอ็ล้มัวนอน้าๆแทยอนหันหลัให้เธอแทยอนนึถึอนที่เธอยัเ็พ่อแม่เธอามธุระิล้มละลายอพ่อแม่ออฮยอน็ให้เธอมาอยู่ในบ้านส่เสียเธอับน้อนโทำให้เธอมีานทำทุวันนี้แ่อนนี้แม่อฮยอนายไปแล้วแล้ววามิทุอย่า็ลับมาอีรั้เธออยู่บ้านเียวับอโมา้วยันแ่อลับไ้ทุอย่า
“โอ้ย”แทยอนลุไปเ้าห้อน้ำอฮยอนหลับไปแล้วเธอเ้าไปล้าหน้าเธอเลิิเรื่อนี้แล้วลับไปนอน
อนเ้า
ทุนอยู่ที่ห้ออาหารหมแล้วแทยอนพึ่ลมา
“พี่แทหายปวหัวรึยัะอไม่ปลุพี่เพราะพี่ไม่สบายอยู่อไปื้อยามาแล้วนี่่ะ”แทยอนยิ้มรับ
“อบใ่ะอ”แล้วแทยอน็นั่ลิน้าว
“แล้วพี่แทยอนหาานไ้รึยัะ”
“อยัไม่รู้หรอแทยอนเาทำานที่บริษัทยูน่ะเ้าเป็นเลาิบอม”เสสิ้าบอ
“ริหรอะั้น็ีสิะพี่ิบอมใีอย่านี้ะไ้ทำานันไ้สะวพี่แทะไ้ไม่เรีย”
“ใีับอนเียวน่ะสิอ็รู้ว่าพี่ับเาไม่ถูัน”
“อ่าวพวพี่ไม่ถูันหรอัน็นึว่าพวพี่เป็นแฟนันะอี555”ันนี่แวแทยอนทำาวาใส่
“ไม่เป็นไรหรอ่ะพี่แทถ้าสนิทันแล้วพี่ิบอมะีมาๆเลยนะะอ้อไปทำานแล้ว่ะพี่ยูมานู้นแล้วไปนะะ”แล้วอ็หยิบระเป๋าเินออไปแทยอนมอามไปอย่าเศร้าๆ
“อให้เธอมีวามสุับรัรั้นี้นะยูฮยอนและน้ออที่ันรั”
ความคิดเห็น