รักว้าวุ่น เจ้าแมวจอมยุ่ง กับเจ้าหนุ่มเลโกว่ [Yaoi]

ลำดับตอนที่ #2 : คนๆหนึ่ง

  วันนี้เป็นวันดี ที่ผมจะได้หาชมรมที่ผมชอบสักที ตอนนี้ทั้งโรงเรียนคึกคักกันมาก เพราะเป็นช่วงที่ทุกคนมารวมกันที่ใจกลางของโรงเรียน และมีรุ่นพี่ที่เป็นประธานชมรมและสามาชิกชมรมมาแจกใบปลิว ให้นักเรียนที่ยังไม่มีชมรม หรือหาชมรมที่ตัวเองอยากเข้า มาเข้าชมรมของพวกเค้าให้ได้...




   "น้องๆ! มาเข้าชมรมบีบอยกับพวกพี่ไหม? สนุกนะ..."
  รุ่นพี่ถามผมอย่างตื่นเต้น
  "ไม่ละคับ...ขอบคุณ"
  ผมตอบอย่างหน้าตานิ่งเฉย แล้วรีบเดินไปอย่างไม่ใยดีกับรุ่นพี่คนนั้น
  ผมมองหาชมรมที่ผมอยากเข้าจนเจออยู่ชมรมหนึ่ง ชืีอว่าชมรม 'คนรักเลโกว' ผมจะเดินเข้าไปสมัครชมรมนั้น
   ผัวะ!!!
   "โอ้ย!!"
  ผมรู้สึกเหมือนมีใครเดินมาชนผมจนล้มกองไปกับพื้น
   "ให้ตายเหอะ นายไม่ดูตาม้าตาเรือเลย~!"
  มีเสียงผู้ชายที่ทุ้มๆหน่อยๆว่าผมว่าเดินไม่ดูทาง ผมมองเค้าเห็นเค้ายืนอยู่หน้าผม ทั้งๆที่ผมล้มลงไปนั้น ใครกันแน่ที่ควรจะพูดประโยคนั้นกัน -*-
   "ที่หลังเดินดูรอบข้างซะบ้างนะ"
   "คับ..."
  ผมเอามือกุมข้อเท้าด้วยความปวด
    "เจ็บมากไหม? เดี๋ยวพาไปห้องพยาบาล..."
   "ไม่เป็นไรคับ"
  ผมฝืนจะยืนขึ้น แต่ความปวดของข้อเท้า ทำให้ผมทำไม่ได้ ผมกลับร้องโอดครวญ และเจ็บยิ่งกว่าเดิม
   "มาเถอะ...ฉันจะอุ้มไปห้องพยาบาล"
  ผมยังไม่ทันพูดอะไร... เค้าก็อุ้มผมไปชะแล้ว ระหว่างทาง มีคนมองผมกับเค้า และผมมองหน้าเค้า เค้าหล่อมากจนผมต้องยอมรับ
   "ชื่ออะไรอะเรา"
   "หืม? ผมหรอ"
   "คิดว่าฉันคุยกับหมาตัวไหนอยู่ละ?"
  แหม่~~~ พูดดีๆก็ได้ ทำไมต้องหมาใส่ด้วย
   "เอ่อ... ชืี่อเอกคับ อยู่ ม.4"
   "พี่ชื่อคิวนะ ม.5"
  ระหว่างทางที่เราคุยนั้น ได้มาถึงห้องพยาบาล และเมื่อผมปฐมพยาบาลเสร็จ ก็ออดเลิกเรียนพอดี ได้แล้วกลับบ้านแล้ว แต่... เท้าแบบนี้จะกลับยังไงละเนี่ย!!? = ='
   "พี่ไปส่งมั้ย?"
  พี่คิวบอกผมด้วยสายตาเป็นห่วง
   "เออ... จะดีหรอคับ?"
   "คงไม่ดีละมั้ง? ทำเราเจ็บขนาดนี้..."
  ผมเงียบไปชั่วขณะหนึ่ง
   "ปะ...พี่ไปส่ง" ^ ^
  พี่คิวอุ้มผมทันทีที่พี่เค้าพูดเสร็จ ผมเงียบตลอดทาง จนมาถึงรถเบ้นขันหนึ่ง พี่เค้าเปิดประตูและเอาผมเข้าไปในรถและปิดประตู ผมมองภายในตัวรถ
   "หรูจังเว้ย~"
  ผมพึมพำกับตัวเองจนพี่คิวเข้ามาในรถ
   "บ้านอยู่ไหน?"
  พี่คิวถามระหว่างสตาร์ดรถ
   "อยู่ลาดพร้าวคับ"
   "ไกลจัง"
  พี่เค้าพูดแล้วขมวดคิ้ว
   "กำลังจะย้ายมาหอคับ"
   "อยู่ทำไมอะหอ... เล็กเท่ารูหนู"
   "ก็มันมีที่เดียวที่อยู่ได้อะคับ"
   "หรอ...?"
  เราเงียบกันไป จนใกล้ถึงบ้านผม
   "เรามาอยู่กับพี่ไหม"
   "หะ?"
   "มาหะอะไรเล่า พี่ถามเราอะ..."
   "ก็..."
   "ใหญ่กว่าห้องหอตั้งเยอะ อยู่บ้านพี่เถอะ..."
   "เอ่อ... ก็ได้คับ"
   "เอาของออกมาเลยนะ จะได้ไปเลย"
  ถึงบ้านผมพอดี
   "งั้นเดียวผมมานะคับ"
  ผมพูดแล้วลงจากรถ เพื่อไปเอาของ ะมื่อผมเอาของเสร็จ ผมก็รีบออกมาจากบ้าน เพราะกลัวพี่คิวรอ
   "มาแล้วคับ"
   "ไปกันได้ยัง?"
   "คับ..."
  พี่คิวออกรถไปบ้านพี่คิวทันที



ติดตามตอนต่อไป...