มั่วๆ898888

ลำดับตอนที่ #6 : ผดปแดปผ

เช้าวันนี้เสียงรถมอเตอร์ไซค์ของเจ้าหน้าที่ส่งจดหมายหรือบุรุษไปรษณีย์ มาจอดเทียบหน้าบ้าน พี่เฟิร์นพี่สาว ออกไปรับจดหมายปึกใหญ่ ก่อนเอามาวาง ไว้บนหลังตู้เย็น แล้วก็เปิดๆอ่านดูก่อนเจ๊เฟิร์นจะหยิบเอาโปสการ์ด รูปสวยมาให้ฝ้าย

(รูปโปสการ์ดเมืองคาล์ว ประเทศเยอรมนี)

ข้างหลังเขียนข้อความว่า

"To. นู๋ ฝ.ฝ้ายผู้น่ารัก แต่พี่นาตน่ารักกว่านะ>O<

นี่เป็นการ์ดรูปเมืองที่พี่อยู่ เห็นมันสวยดีซื้อมาสองอัน

สะพานนี้มีรูปปั้น Hermann-Hesse ด้วยนะเขามีหนังสือ

แปลกับประพันธ์นส์ ลองอ่านดู น่าจะดีมากๆเลย>O<
 กลีบดอกไม้เป็นรูป
(แล้วพี่นาตก็วาดรูปใบโควฟ์เวอร์สี่กลีบมาให้ )"

By Elfenkind von Bellona

กลีบที่1.....หมายถึง ความหวัง

กลีบที่2..หมายถึง ความศรัทธา

กลีบที่3......หมายถึง ความรัก

กลีบที่4.....หมายถึง ความโชคดี

เอากลอนใบโคว์ฟเวอร์ของพี่นาตมาลงนะคะ

โคล์ฟเวอร์ สี่ใบ นำโชค
หมดโศก ทั่วโลก สดใส
ความเชื่อ ศรัทธา แห่งใจ
มีให้ เพียงเธอ ผู้เดียว

by: Elfenkind Von Bellona

พี่นาตวาดรูปใบโคล์ฟเวอร์สี่กลีบมาให้ก็หมายถึงความโชคดี

ความในใจ

" แง้ๆ อ่านโปสการ์ด และอ่านเรื่องใบโคล์ฟเวอร์ของเจ๊แล้วฝ้ายเป็นไรไม่รู้อยากร้องไห้ ขอบคุณเจ๊มากน้า รักเจ๊มากเลย แล้วที่บอกว่า เจ๊จะมางานหนังสืออ่า ฝ้ายไม่ลืมน้าเจ๊ ฝ้ายจะรอเจ๊ เจ๊มาวันไหนช่วงไหนก็บอกฝ้ายด้วย แง้ๆๆ ฝ้ายตั้งใจแต่งนิยายเรื่องใหม่ที่ตั้งใจว่ายังไงฝ้ายต้องแต่งให้จบ ฝ้ายจะตั้งใจแต่งนิยายดีๆ มาให้สำนักพิมพ์และ ไปขายของกับเจ๊ที่งานสัปดาห์ ขอบคุณเจ๊มากๆเลยมิสเจ๊นะคะ รักเจ๊"

http://my.dek-d.com/f_fine/story/view.php?id=351810

(ลิ้ง นิยายเรื่องใหม่ เพราะเรื่องเก่าโดนสับละเอียด แง้ๆ)

ว่าด้วยเรื่อง

Hermann Hesse Of....F'ine (555+)

             เฮอร์มานน์ เฮสเส เกิดที่เมืองคาล์ว เยอรมนี เมื่อวันที่ ๒ กรกฏาคม(จะบอกฝ้ายเกิดวันที่ 1กรกฏาคม 555+ใกล้กันเลย อิอิ) ๑๘๗๗ เริ่มอาชีพขายหนังสือที่ตือบินแง่นและบาเซิล ระหว่างนั้นได้ลงมือเขียนและตีพิมพ์บทกวีเมื่ออายุ ๒๑ ปี ห้าปีหลังจากนั้น เขาประสบความสำเร็จอย่างสูงยิ่งจากนวนิยายสะท้อนปัญหาวัยรุ่นและปัญหาการศึกษาเวลานั้น เริ่มจาก ปีเตอร์ คาเมนซินด์(๑๙๐๔) บทเรียน (๑๙๐๖) ติดตามด้วย เกอร์ทรูด (๑๙๑๐) รอสฮัลด์ (๑๙๑๔) เดเมียน (๑๙๑๙) และ อื่นๆ 
    ระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง เฮสเสต่อต้านลัทธินิยมทหารในเยอรมนีอย่างรุนแรง เขาโอนสัญชาติและย้ายไปอยู่ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ กลายเป็นนักเขียนที่มีเกียรติภูมิสูงเด่นในโลกวรรณกรรมภาษาเยอรมัน สำนึกด้านมนุษยธรรมและการศึกษาปรัชญาพัฒนาอย่างมากในผลงานเล่มต่อๆมา เช่น  สิทธารถะ(๑๙๒๗) สเตปเปนวูล์ฟ (๑๙๒๗) นาร์ซิสซัสกับโกลด์มุนด์ (๑๙๓๐) ท่องตะวันออก (๑๙๓๒) และ The Glass Beed Game (๑๙๔๓)
     ส่วนบทกวีและข้อเขียนเชิงวิจารณ์เป็นที่ยอมรับกันอย่างกว้างขวางในบรรดานักคิดร่วมสมัย นาซีเยอรมันกลัวและกำจัดหนังสือของเฮสเส แต่ชาวสวิสกลับให้เกียรติ ทั้งยังเสนอปริญญาดุษฏีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ให้แก่เขาด้วย
แต่ทันทีที่สงครามโลกครังที่สองยุติ ชาวเยอรมันกลับยอมรับเขา โดยการมอบรางวัลเกอเธ่ (Goethe Prize)ให้เป็นเกียรติ เพราะเป็นที่ปรากฏแก่นักอ่านจำนวนมากว่าผลงานของเฮสเสได้รักษาคุณค่าด้านต่างๆไว้มาก เป็น "อาณาจักรแห่งวิญญาณอันไม่จำกัดกาลเวลา" ซึ่งวงการวรรณเยอรมันและวงการวัฒนธรรมเยอรมันได้สูญเสียไประหว่าง ๑๒ ปีของการปกครองระบอบนาซี และต่อมาโลกได้ยกย่องเฮสเสด้วยการมอบรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมประจำปี ๑๙๔๖ ให้แก่เขา ในฐานะผู้สร้างผลงานที่ลึกล้ำด้วยสำนึกด้านมนุษยธรรมและงดงามด้วยวรรณศิลป์ เฮอร์มานน์ เฮสเส ถึงแก่กรรมเมื่อปี ๑๙๖๒ รวมอายุ ๘๕ ปี

นักเดินทางชีวิต...

เส้นทางยาวไกล
เส้นชัยอยู่ตรงไหน..                                   จะถึงเมื่อไหร่..ไม่อาจรู้.
แต่สิ่งที่รับรู้เสมอ                                     คือการปกป้องเหล่านักเดินทางที่ตามมาข้างหลัง..
ความยากเข็ญและปัญหาที่รุมเร้าสำหรับตนเองนั้นช่างกระจ้อย
ผู้ตามมาข้างหลังต่างหากที่ต้องการการดูแลมากกว่าหลายเท่า
เพราะโลกยุคใหม่ค่อย ๆ เปลี่ยนพวกเขาทุกวี่ทุกวัน
พวกเขา.........อาจแข็งกร้าวแต่อ่อนแอ..
..............อาจเชื่อมั่นแต่ไม่รู้แยกแยะ..
..............อาจมีความรักแต่มิใช่ความรักที่แปลว่าการให้..
..............อาจมีความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนมนุษย์..
              แต่มองคุณค่าความสัมพันธ์เปลี่ยนไป..

ฝ ฝ้าย ณ ทุ่งเมินหมา (เจ้าหญิงขี่ควายผู้ทรนง)

เช้าวันนี้เสียงรถมอเตอร์ไซค์ของเจ้าหน้าที่ส่งจดหมายหรือบุรุษไปรษณีย์ มาจอดเทียบหน้าบ้าน พี่เฟิร์นพี่สาว ออกไปรับจดหมายปึกใหญ่ ก่อนเอามาวาง ไว้บนหลังตู้เย็น แล้วก็เปิดๆอ่านดูก่อนเจ๊เฟิร์นจะหยิบเอาโปสการ์ด รูปสวยมาให้ฝ้าย

(รูปโปสการ์ดเมืองคาล์ว ประเทศเยอรมนี)

ข้างหลังเขียนข้อความว่า

"To. นู๋ ฝ.ฝ้ายผู้น่ารัก แต่พี่นาตน่ารักกว่านะ>O<

นี่เป็นการ์ดรูปเมืองที่พี่อยู่ เห็นมันสวยดีซื้อมาสองอัน

สะพานนี้มีรูปปั้น Hermann-Hesse ด้วยนะเขามีหนังสือ

แปลกับประพันธ์นส์ ลองอ่านดู น่าจะดีมากๆเลย>O<
 กลีบดอกไม้เป็นรูป
(แล้วพี่นาตก็วาดรูปใบโควฟ์เวอร์สี่กลีบมาให้ )"

By Elfenkind von Bellona

กลีบที่1.....หมายถึง ความหวัง

กลีบที่2..หมายถึง ความศรัทธา

กลีบที่3......หมายถึง ความรัก

กลีบที่4.....หมายถึง ความโชคดี

เอากลอนใบโคว์ฟเวอร์ของพี่นาตมาลงนะคะ

โคล์ฟเวอร์ สี่ใบ นำโชค
หมดโศก ทั่วโลก สดใส
ความเชื่อ ศรัทธา แห่งใจ
มีให้ เพียงเธอ ผู้เดียว

by: Elfenkind Von Bellona

พี่นาตวาดรูปใบโคล์ฟเวอร์สี่กลีบมาให้ก็หมายถึงความโชคดี

ความในใจ

" แง้ๆ อ่านโปสการ์ด และอ่านเรื่องใบโคล์ฟเวอร์ของเจ๊แล้วฝ้ายเป็นไรไม่รู้อยากร้องไห้ ขอบคุณเจ๊มากน้า รักเจ๊มากเลย แล้วที่บอกว่า เจ๊จะมางานหนังสืออ่า ฝ้ายไม่ลืมน้าเจ๊ ฝ้ายจะรอเจ๊ เจ๊มาวันไหนช่วงไหนก็บอกฝ้ายด้วย แง้ๆๆ ฝ้ายตั้งใจแต่งนิยายเรื่องใหม่ที่ตั้งใจว่ายังไงฝ้ายต้องแต่งให้จบ ฝ้ายจะตั้งใจแต่งนิยายดีๆ มาให้สำนักพิมพ์และ ไปขายของกับเจ๊ที่งานสัปดาห์ ขอบคุณเจ๊มากๆเลยมิสเจ๊นะคะ รักเจ๊"

http://my.dek-d.com/f_fine/story/view.php?id=351810

(ลิ้ง นิยายเรื่องใหม่ เพราะเรื่องเก่าโดนสับละเอียด แง้ๆ)

ว่าด้วยเรื่อง

Hermann Hesse Of....F'ine (555+)

             เฮอร์มานน์ เฮสเส เกิดที่เมืองคาล์ว เยอรมนี เมื่อวันที่ ๒ กรกฏาคม(จะบอกฝ้ายเกิดวันที่ 1กรกฏาคม 555+ใกล้กันเลย อิอิ) ๑๘๗๗ เริ่มอาชีพขายหนังสือที่ตือบินแง่นและบาเซิล ระหว่างนั้นได้ลงมือเขียนและตีพิมพ์บทกวีเมื่ออายุ ๒๑ ปี ห้าปีหลังจากนั้น เขาประสบความสำเร็จอย่างสูงยิ่งจากนวนิยายสะท้อนปัญหาวัยรุ่นและปัญหาการศึกษาเวลานั้น เริ่มจาก ปีเตอร์ คาเมนซินด์(๑๙๐๔) บทเรียน (๑๙๐๖) ติดตามด้วย เกอร์ทรูด (๑๙๑๐) รอสฮัลด์ (๑๙๑๔) เดเมียน (๑๙๑๙) และ อื่นๆ 
    ระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง เฮสเสต่อต้านลัทธินิยมทหารในเยอรมนีอย่างรุนแรง เขาโอนสัญชาติและย้ายไปอยู่ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ กลายเป็นนักเขียนที่มีเกียรติภูมิสูงเด่นในโลกวรรณกรรมภาษาเยอรมัน สำนึกด้านมนุษยธรรมและการศึกษาปรัชญาพัฒนาอย่างมากในผลงานเล่มต่อๆมา เช่น  สิทธารถะ(๑๙๒๗) สเตปเปนวูล์ฟ (๑๙๒๗) นาร์ซิสซัสกับโกลด์มุนด์ (๑๙๓๐) ท่องตะวันออก (๑๙๓๒) และ The Glass Beed Game (๑๙๔๓)
     ส่วนบทกวีและข้อเขียนเชิงวิจารณ์เป็นที่ยอมรับกันอย่างกว้างขวางในบรรดานักคิดร่วมสมัย นาซีเยอรมันกลัวและกำจัดหนังสือของเฮสเส แต่ชาวสวิสกลับให้เกียรติ ทั้งยังเสนอปริญญาดุษฏีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ให้แก่เขาด้วย
แต่ทันทีที่สงครามโลกครังที่สองยุติ ชาวเยอรมันกลับยอมรับเขา โดยการมอบรางวัลเกอเธ่ (Goethe Prize)ให้เป็นเกียรติ เพราะเป็นที่ปรากฏแก่นักอ่านจำนวนมากว่าผลงานของเฮสเสได้รักษาคุณค่าด้านต่างๆไว้มาก เป็น "อาณาจักรแห่งวิญญาณอันไม่จำกัดกาลเวลา" ซึ่งวงการวรรณเยอรมันและวงการวัฒนธรรมเยอรมันได้สูญเสียไประหว่าง ๑๒ ปีของการปกครองระบอบนาซี และต่อมาโลกได้ยกย่องเฮสเสด้วยการมอบรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมประจำปี ๑๙๔๖ ให้แก่เขา ในฐานะผู้สร้างผลงานที่ลึกล้ำด้วยสำนึกด้านมนุษยธรรมและงดงามด้วยวรรณศิลป์ เฮอร์มานน์ เฮสเส ถึงแก่กรรมเมื่อปี ๑๙๖๒ รวมอายุ ๘๕ ปี

นักเดินทางชีวิต...

เส้นทางยาวไกล
เส้นชัยอยู่ตรงไหน..                                   จะถึงเมื่อไหร่..ไม่อาจรู้.
แต่สิ่งที่รับรู้เสมอ                                     คือการปกป้องเหล่านักเดินทางที่ตามมาข้างหลัง..
ความยากเข็ญและปัญหาที่รุมเร้าสำหรับตนเองนั้นช่างกระจ้อย
ผู้ตามมาข้างหลังต่างหากที่ต้องการการดูแลมากกว่าหลายเท่า
เพราะโลกยุคใหม่ค่อย ๆ เปลี่ยนพวกเขาทุกวี่ทุกวัน
พวกเขา.........อาจแข็งกร้าวแต่อ่อนแอ..
..............อาจเชื่อมั่นแต่ไม่รู้แยกแยะ..
..............อาจมีความรักแต่มิใช่ความรักที่แปลว่าการให้..
..............อาจมีความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนมนุษย์..
              แต่มองคุณค่าความสัมพันธ์เปลี่ยนไป..

ฝ ฝ้าย ณ ทุ่งเมินหมา (เจ้าหญิงขี่ควายผู้ทรนง)

หากเปรียบกับชีวิตของคน
เมื่อยามสุขล้นจนใจมันยั้งไม่อยู่
ก็คงเปรียบได้กับฤดู คงเป็นฤดูที่แสนสดใส* ( และ) แต่ถ้าวันหนึ่งวันไหน
ที่ใจเจ็บทนทุกข์ ดังพายุที่โหมเข้าใส่
บอกกับตัวเองเอาไว้ ความเจ็บต้องมีวันหาย
ไม่ต่างอะไรที่เราต้องเจอทุกฤดู ** อดทนเวลาที่ฝนพรำ
อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง
เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง ....
ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ
ว่ามันคุ้มค่า( แค่ไหนที่เฝ้ารอ )เมื่อวันที่ต้องเจ็บช้ำใจ
จากความผิดหวังจนใจมันรับไม่ทัน
เป็นธรรมดาที่เราต้องไหวหวั่น
กับวันที่อะไรมันเปลี่ยนไป ....
( ** )

อย่าไปกลัวเวลาที่ฟ้าไม่เป็นใจ
อย่าไปคิดว่ามันเป็นวันสุดท้าย
น้ำตาที่ไหลย่อมมีวันจางหาย
หากไม่รู้จักเจ็บปวดก็คงไม่ซึ้งถึงความสุขใจ
( ** )

อดทนเวลาที่ฝนพรำ
อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง
เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง ....
ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ
ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ....

http://www.carefor.org/media/02_Season.swf

จิ้มที่ลิ้ง เสร็จแล้วเลื่อนๆสกอบาร์ในนั้นดู แล้วจะรู้ ฤดูที่แตกต่าง

ฤดูที่แตกต่าง  ต่างแตกจากฤดู                             

เราเองมิอาจรู้  รู้เองมิอาจทำ                              

อดทนยามฝนพรำ พร่ำรักสักหมื่นหน                        

แตกต่างที่ตัวตน   สอนคนให้รักดี  

.........>O<........... 

จะทุกข์จะสุขจะเศร้าจะเหงา                               

จะเหนื่อล้าสักเพียงใดโปรดรู้ไว้                              

เวลาที่ฝนพร่ำฟ้าอาจจะมืดมิด แต่ยามเมื่อฟ้าสว่าง

เราจะเห็นหนทางที่เราจะก้าวเดินต่อไปภายหน้า                                        

ฤดูที่แตกต่าง แตกต่างที่ฤดู by ฝ ฝ้าย

We all have the different roads - some may be beautiful, some may be rough.
พวกเราทุกคน ก็มีถนนที่ต่างกัน อาจจะสวย หรืออาจจะขุรขระ

We all walk the different ways - some may walk, some may run.
เราเดินด้วยวิธีต่างๆกัน บางคนก็เดิน บางคนก็วิ่ง

But all roads have one destination - success.
แต่ทุกทาง ก็มีจุดหมายเดียวกัน คือความสำเร็จ

 By love

ฤดูที่แตกต่าง
บอย โกสิยพงษ์

ภาษิตและคติพจน์อังกฤษ
Self-conquest is the greats of victory.
การชนะใจตนเอง คือชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุด 



ใบโคลเวอร์ (clover) 4 กลีบ

ใครๆก็ถือกัน ว่าถ้าผู้ใดที่เจอใบโคลเวอร์ที่มี 4 กลีบ ถือว่าเป็นคนที่โชคดีมาก

กลีบที่1.....หมายถึง ความหวัง

กลีบที่2..หมายถึง ความศรัทธา

กลีบที่3......หมายถึง ความรัก

กลีบที่4.....หมายถึง ความโชคดี

โคล์ฟเวอร์ สี่ใบ นำโชค
หมดโศก ทั่วโลก สดใส
ความเชื่อ ศรัทธา แห่งใจ
มีให้ เพียงเธอ ผู้เดียว

by: Elfenkind Von Bellona

มันใช่ไหมเนี่ย แต่แถวบ้านฝ้ายเรียก ผักแว่น

ต้มกินกับน้ำพริกแซ่บอิหลี่ 555+

หาได้ตามหนองบึงลำคลองทั่วไป ยิ่งอยู่ใกล้นาน้ำเยอะนะ สุดยอด

โฮะๆ ตำน้ำพริกแล้วก็เอาผักแว่น เนี่ย เด็ดสดๆก็ได้

จิ้มน้ำพริกกินกับข้าวอร่อยเหาะ ก๊ากกกกกกก

เพิ่งรู้ว่าฝ้ายเกิดมาโชคดีนอกจากจะได้เห็นใบโคล์ฟเวอร์

แล้วยังได้กินมันอีก โฮะๆ คราวนี้โชคดีลงท้อง 555+

(ได้มาจากไดอารี่ใครซักคน ลืมชื่อ 555+)

ว้าวฝนตก อีกไม่นาน ดอก โคล์ฟเวอร์ ก็ออกดอก อิอิ