ซาตานตัวร้ายกะยัยสุดเบอะ

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 : Round 1:บทเริ่มต้นของเรื่องราววุ่นๆ

เริ่มต้นของเรื่องราววุ่นๆ

สวัสดีค่ะ ฉันชื่อนางสาวนาตยา   อัครวรา   ชื่อเล่นก็คือ นาตค่ะ  วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรกของฉัน

                เฮ้อ  วันแรกของนักเรียน ม.4 นี้มันช่างสดใสซะจริง...จริ้ง    

ก็จะไม่ให้สดใสได้ยังไงล่ะ   ฉันอ่ะสอบเข้าโรงเรียนประจำจังหวัดได้เป็นใครก็ต้องปลื้มเป็นธรรมดา  

ว่าแต่โรงเรียนนี้มีแต่คนน่ารักทั้งนั้นเลยเนอะ   

อุ้ย...ดูคนโน้นซิน่ารักเป็นบ้าเลย (^๐^) /

 คนนี้ก็น่ารัก     อ้าย..... (>o <)

ฉันต้องตายแน่แน่เลยถ้าอยู่ในโรงเรียนที่มีแต่คนน่ารักแบบเนี้ย   หุ หุ

“นี่ นาต ไปดูใบประกาศรายชื่อที่บอร์ดกันดีกว่า” เสียงอิ๊กเพื่อนสุดที่เลิฟของฉันเรียก

“นาตดูนี่ดิ แกได้อยู่ห้องเดียวกับฉันด้วย เย้.......สุดยอดเลย” อิ๊กตะโกนและกระโดดกอดฉันแน่น    ดีจังเลยที่ได้เรียนห้องเดียวกัน ห้องอะไรนะ อ๋อ 4/1 

“ไปห้องกันดีกว่าอิ๊ก”ฉันพูดพลางดึงอิ๊กออกมาจากบอร์ด   

ปึ้ก! อ๊าย....เจ็บจังเลย    

หัวช้านน ฮือ ฮือ  แง้  แง้    สมองจะยุบมั้ยเนี้ย

“เฮ้ย!!!  นาตเป็นไรมากเปล่าวะ” อิ๊กร้องถามฉันพลางดึงหัวฉันไปดู

“เจ็บอ่ะดิ ถามได้”ฉันบอกอิ๊กพลางลูบหัวตัวเองปอย ปอย

“โทษที ฉันไม่ได้ตั้งใจ” เสียงเข้มๆบอกกับฉัน ไม่ต้องมองก็รู้ว่าเป็นผู้ชาย   แต่นางเอกอย่างฉันหน่ะไม่เอาเรื่องอยู่แล้วย่ะ

“มะ ...ไม่เป็นไรค่ะ” ฉันพยายามกัดฟันพูด อูยยยย......เจ็บจะตายอยู่แล้ว

“ป่ะ ไปกันเถอะอิ๊ก” ว่าแล้วฉันก็ลากอิ๊กออกมา  

“นี่นาต แกเห็นมั้ยวะ   ผู้ชายคนที่ชนแกอ่ะ หล่อมากมายเลย (^_^)”

“ไม่รู้ดิ   ฉันไม่ได้มอง   แต่นี่ไอ้อิ๊ก ผู้ชายคนนั้นมันทำหัวเพื่อนแกเจ็บนะเฟ้ย   แกยังไปปลื้มเขาอีกหรอ” 

“ไม่รู้เว้ย   ฉันว่าหล่ออ่ะ   หล่อมากมากเลย” เอ้า เอาเข้าไป เป็นเอามากนะเนี้ยเพื่อนฉัน ขนาดผู้ชายคนนั้นทำฉันเจ็บซะขนาดนี้มันยังมัวแต่คลั่งเค้าซะได้   ตกลงเธอไม่ห่วงเพื่อนตัวเองเลยใช่ไหมนี่ฉันเพื่อนเธอน้าาาา 

และแล้วเราก็มาถึงห้อง    เราสองคนเลือกที่นั่งที่อยู่ริมหน้าต่าง ถัดจากโต๊ะหน้าสุดมา สองโต๊ะ  ทำไงได้อ่ะ  ก็คนมันชอบชมวิวนี่นา  เวลาที่อาจารย์สอนน่าเบื่อๆ    ฉันจะได้มองออกไปนอกหน้าต่างได้ง่ายๆไงล่ะ  หุหุ เผื่อจะเจอคนหล่อๆเดินผ่าน (อิบ้าผู้ชาย : คนแต่ง)      

แล้วอาจารย์ก็เดินเข้ามาในห้อง

(=O=)   

นักเรียนในห้องเงียบฟังอาจารย์เช็คชื่อ

“นาย...”อาจารย์เรียกชื่อนายนั่นนายนี่นางสาวนั้นนางสาวนี้ (รวมถึงฉันกับอิ๊กด้วย) บลาๆ

                “นายอติกร กุลนารถ”

เงียบ

“นายอติกร   กุลนารถ”คราวนี่อาจารย์เพิ่มระดับเสียงให้ดังกว่าเดิม แต่ผลก็คือ

เงียบ  

 ประเดิมคนแรกก็มาสายเลย ToT

“นี่ อิ๊กนายคนนี้ มาวันแรกก็สายเลยเนาะ สุดยอดจริงๆ” ฉันกระซิบอิ๊ก

“นายอติกร    กุลนารถ”อาจารย์เรียกอีกครั้ง

              “มาแล้วคร้าบบบบ” เสียงตะโกนดังอยู่หน้าห้อง ก่อนที่เจ้าของเสียงจะพรวดเข้ามา ในสภาพที่เหงื่อแตกซก ไม่ต้องบอกก็รู้ว่านายนี่วิ่งมาแหง แหง

 แต่  

กรี้ดดดดดดดด (O_O) (^_^)

หล่อมาก

ขนาดเหงื่อออกเยอะขนาดนี้ยังไม่สามารถลบความหล่อของนายนี่ได้เลย    คนอะไรหล่อซะมากมาย

“นี่นาต คนนี้แหละที่เดินชนแกเมื่อเช้าอ่ะ”อิ๊กกระซิบ อุ้ยตาย ทำไมเมื่อเช้าฉันถึงไม่มองหน้านายนะ เสียดายจัง อ๊าก เสียดาย ฮือ ฮือ

“เอาล่ะไปหาที่นั่งได้แล้ว” เสียงอาจารย์บอก นายนั้นเดินมานั่งโต๊ะที่อยู่ข้างหลังฉัน   ตอนเดินผ่านเขามองหน้าฉันแล้วนิ่งไปพักนึง ความสวยติดหน้าฉันอยู่หรอคะหุหุ (^^) หรือฉันคิดไปเอง (TTOTT)   แต่ว่าวันนี้ก็โชคดีเป็นบ้าเลย   มีคนหล่อๆอย่างนายมานั่ง ข้างหลังอ่ะ 

 พักกลางวันแล้ว

 เย้ดีใจจัง  ขนม  ขนม  ฉันต้องการขนมหิวจะแย่อยู่แล้ว    รอก่อนนะลูกแม่  เดี๋ยวแม่จะไปเติมพลังก่อน แล้วฉันกับอิ๊กก็เดินไปหาอะไรยัดใส่ท้องในโรงอาหาร  หลังจากนั้นเราสองคนก็เดินสำรวจทั่วโรงเรียนเลย ใหญ่จังเลยน้าโรงเรียนฉันเนี่ย  สวยด้วย สวยเหมือนฉันเลย555+ (อิหลงตัวเอง : คนแต่ง) 

โรงเรียนที่ฉันเรียนอยู่เนี้ยเป็นโรงเรียนของคนรวยๆเค้ามาเรียนกัน แต่ต้องสอบเข้านะ และที่สำคัญสอบเข้ายากมาก  แต่สำหรับคนที่เรียนเก่งอย่างฉันหน่ะนะ  ขอบอกได้คำเดียวว่า  เบ  เบ  (แหวะ : คนแต่ง+คนอ่าน)

ออด  ออดดด

เสียงออดดังฉันกับอิ๊กก็รีบเดินขึ้นห้องเรียน

“นี่เธอ”เสียงอาจารย์เรียก

“อาจารย์เรียกหนูหรอคะ” ฉันชี้นิ้วมาที่ตัวเอง

                “ใช่ เธอนั้นแหละ มานี่เดี๋ยวซิ”

“เธอช่วยไปในห้องพักครู หยิบสมุดบนโต๊ะมาให้ครูหน่อย เอาไปให้ที่ห้องเลยนะ”

“ค่ะ อาจารย์” ฉันตอบและเดินไปที่ห้องพักครูส่วนยัยอิ๊กอาจารย์ให้ถือกระเป๋าไปที่ห้องแล้ว

ก๊อก  ก๊อก 

“ขออนุญาตคะ”

ฉันเคาะประตูและเปิดเข้าไป 

ไม่มีใครอยู่สักคนเลยแฮะ  ไหนโต๊ะอาจารย์นะ  อ๋า  เจอแล้วฉัน เดินเข้าไปหยิบสมุดที่วางอยู่บนโต๊ะ  แต่เอ๊ะ  ฉันว่าฉันเห็นอะไรแวบๆที่โต๊ะผู้ช่วยนะ   ฉันค่อยๆเดินเข้าไป  และแอบดู 

“นี่ นายกำลังทำอะไรหน่ะ” ฉันร้องขึ้นเมื่อเห็นผู้ชายคนหนึ่งกำลังเอาตุ๊กแกยางไปใส่เข้าไปในลิ้นชักของโต๊ะผู้ช่วย

“ชู่ว์....เบา เบาซิ ฉันกำลังปฏิบัติภารกิจอยู่นะ”นายนั้นหันมาบอกฉัน   

ว้ายO_O

กรี้ดOoO

นายคนที่ชนฉันนี่นา หล่อจังเลย น่ารักด้วย 

                ”แต่นายกำลังแกล้งอาจารย์อยู่นะ”ฉันเถียง (ในใจอยากพูดกับเขามากกว่า)

“อย่ามายุ่ง มันเรื่องของฉัน” นายนั้นตะคอกกลับมา อึ้ยยย ทำไมต้องตะคอกด้วยล่ะ ชิ

“ฉันฟ้องอาจารย์จริงๆด้วย” แล้วฉันก็ถือสมุดเดินออกมา คอยดูนะ    จะให้อาจารย์ฝ่ายปกครองเล่นงานให้เข็ดเลย

“เฮ้ย เธออย่าฟ้องอาจารย์เลยนะ ฉันก็แค่ล้อเล่นนิดหน่อยเท่านั้นเอง” นายนั้นมาขวางฉันไว้ อ้าย...อย่ายื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉันนะ นายกำลังทำให้ฉันใจเต้นแรงรู้ตัวไหม

“ไม่ได้ ฉันจะบอกอาจารย์ว่านายเอาตุ๊กแกใส่ไว้ใต้โต๊ะอาจารย์”แล้วฉันก็หลบออกมา แต่นายนั้นกลับดึงแขนฉันไว้ (ต้องเรียกว่ากระชากซะมากกว่า)   จนสมุดตกเกลื่อนพื้น

“นี่ นายทำสมุดฉันตกนะ “ฉันแหวใส่เขา    แล้วก้มลงเก็บสมุด

“ทำไม ก็เธอไม่ยอมช่วยฉันนี่นา จะไปฟ้องอาจารย์อีก”

“เฮอะ   ถึงนายจะแกตัวขนาดไหนฉันก็จะฟ้องอาจารย์”และฉันก็สะบัดหน้าเดินมา

“ทำไมมายุ่งเรื่องของฉันขนาดนี้นะ”

นายนั้นคำรามแล้วดันตัวฉันไปติดกับผนังห้องก่อนที่จะก้มลงมาจูบฉัน 

 “ปล่อยน้า อุ้บ...OxO”

อ้าย.......

จูบแรกของช้านนน เฟิส์ทคิสของช้านนน ฮือ ฮือ 

ฉันดิ้นหนังสือหล่นหมดเลย  แล้วนายนั้นก็ถอนจูบออก

                “ถ้าเธอบอกเรื่องของฉัน ฉันจะเอาเรื่องที่เธอโดนฉันจูบไปลงเว็บโรงเรียนให้ทุกคนรู้ให้ทั่วเลย”เขายกมือถือที่ถ่ายรูป ตอนจูบกับฉันไว้บนมือไม่นะ

                ฉันรีบวิ่งออกมาจากห้องพักครู อีตาบ้านายจูบฉันแล้วยังถ่ายรูปไว้อีก ฮือ ฮือ ฉันจะฆ่านาย    ฉันรีบวิ่งออกมาอย่างเร็ว จนเมื่อมาถึงหน้าห้องซึ่งนึกขึ้นได้ว่าลืมสมุดไว้ที่ห้องพักครู

“ไหนสมุดล่ะจ๊ะนาตยา”   โอ้ย ซวยแล้ว แล้วนี่ฉันจะบอกอาจารย์ยังไงล่ะว่าฉันลืมหยิบออกมา

                “เออ......เออ...”ฉันอำอึ้ง

“ว่าไงจ๊ะ”เสียงอาจารย์ถาม

“อยู่นี่คร้าบ ผมช่วยเธอถือมาเองแหละครับอาจารย์”เขาหอบสมุดเดินเข้ามา ก่อนขยิบตาให้ฉัน อีตาบ้านายมันปีศาจลงมาเกิดชัดๆ

“เอ้า งั้นช่วยแจกให้เพื่อนด้วยละกัน” อาจารย์หันมาสั่งฉันกับนายนั้น   อ้าย...พวกเพื่อนผู้หญิงๆในห้องพากันมองมาที่ฉันด้วยสายตาอย่างกับจะฉีกอกฉันได้เลยอ่ะ   นี่ฉันไม่ได้อยากยุ่งกับนายบ้าหน้าหื่นนี่หรอกนะ พวกเธอ อย่าฆ่าฉันเลย

“นี่ ไอ้นาต   แกไปสนิทกับต้าร์เค้าตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่เห็นบอกฉันเลย” อิ๊กถามฉันเมื่อฉันแจกสมุดเสร็จ

“ใคร?   ต้าร์ไหน“ฉันงง ต้าร์ไหนฟะ ฉันยังไม่รู้จักผู้ชายในห้องเลยสักคน มีก็แต่นายบ้าหน้าหื่นนั้นคนเดียว ซึ่งฉันก็ไม่รู้จักชื่อเล่นนายนั้นอยู่ดี

“ก็คนที่ช่วยถือสมุดมาให้แกไง”อิ๊กอธิบาย และทำท่าสนใจเขามากมาก

นายนั้นน่ะหรอที่ชื่อต้าร์  ยี้ แหวะ  ฉันเกลียดนาย  เกลียดนายมากๆด้วย  ไอ้บ้าหน้าหื่น มาจูบฉันได้ไง

“ว่าไงนาต แกยังไม่ได้บอกฉันเลยนะ “เสียงชักเริ่มเข้ม   เฮ้ อิ๊กแกจะกินหัวเพื่อนแกรึไงฟะ

“นี่ อิ๊ก แกอย่าไปยุ่งกะนายนั้นเด็ดขาดเลยนะ ฉันขอเตือนไว้ก่อน    นายนั้นน่ะนิสัยไม่ดี ชอบฉวยโอกาส”ฉันรีบเตือนอิ๊ก

“ทำไมหรอ แกเอาอะไรมาพูดว่าเค้านิสัยไม่ดี (-_-)”

“ก็...ก็...เค้า... m (_ _) m” อ้าย...แล้วฉันจะบอกกับอิ๊กยังไงล่ะว่าฉันโดนนายบ้าหน้าหื่นนั้นจูบอ่ะ

“ไม่รู้หล่ะ เอาเป็นว่าแกอย่าไป ยุ่งกับนายนั้นเลย “ฉันตัดบท อิ๊กทำหน้างงก่อนจะหันไปฟังอาจารย์   ฉันหันกลับไปมองนายนั้นอีกครั้ง นายนั้นยักคิ้วให้ฉัน อี๋ คิดว่าตัวเองหล่อนักหรือไงยะนายหื่น  

 ฮือ ฮือ ทำไงดีล่ะวันนี้ฉันเรียนไม่รู้เรื่องเลยน้า  เพราะนายคนเดียวเลย