Knavery! แผนรักแผนร้ายพิฆาติใจเกินควบคุม

ตอนที่ 1 : บทที่1 การดูตัวที่กำลังจะมาถึง (แก้คำผิดแล้ว)

บทที่1 การดูตัวที่กำลังจะมาถึง

เท้าของฉันกระแทกลงพื้นอย่างไม่พอใจในสิ่งที่เห็นตอนนี้

‘ฮันเตอร์’ พี่ชายที่ชอบสร้างแต่ความวุ่นวายให้ฉันตลอดเวลา หน้าตาหมอนั่นถือว่าระดับขั้นเทพ สายตาหวานช่ำบ่งบอกให้เห็นความเจ้าชู้ ร่างสูงกำลังโอบกอดผู้หญิงหน้าตาน่ารักที่มีท่าทีจะอ่อยพี่ฉันเหมือนกัน พวกเธอนี่ไม่รู้อะไรเลยสินะถึงได้ตามผู้ชายมาถึงบ้านอย่างนี้รู้ก็รู้ว่าต้องเสร็จพี่ฉันแน่ๆ

            “เฮ้ยยย!!!อย่าบุกรุกห้องคนอื่นเซ้!!” ฮันเตอร์รีบกระโจนมาหาฉันอย่างไม่ทันตั้งตัว

            “ใครเหรอที่รัก” ผู้หญิงของฮันเตอร์ชะงักด้วยความตกใจ

            “เธอออกไปจากบ้านฉันนะ!” ฉันฉุดกระฉากร่างบางๆ ทำเอาเธอเซเลยทีเดียว ฉันลากเธอออกจากห้องฮันเตอร์ โดยไม่ฟังเสียงอะไรทั้งสิ้น

            “อะไรของเธอเนี่ย!!!” ร่างเล็กกว่าสะบัดมือฉันออก

            “ไม่ต้องมายุ่งกับเขาอีก” ฉันเปิดปากพูด

            “ทำไม…อ๋อที่แท้ก็มีเมียแล้วเหรอเธอมันดีกว่าฉันตรงไหน!!!ฉันทั้งสวยกว่า น่ารักกว่า!” เธอตะคอกด้วยน้ำเสียงกระแทกกระทั้น       

“พูดจบรึยัง…” ฉันสวนกลับอย่างเรียบๆ

“อะไรนะ!!!” ฉันแสะยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย แล้วหันหลังเดินกลับไปที่ห้องฮันเตอร์

“เอ่ออ…คืออ…ใจร่มๆก่อนนะ^^” ฮันเตอร์ยิ้มกวนอารมณ์ทำเอาฉันหมั่นไส้แล้วอยากลากคอคนที่ยืนอยู่ข้างหน้ามาข่วนให้ตาย

“ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าพาผู้หญิงเข้ามาที่บ้าน…” ฉันยืนจ้องด้วยสายตาอำมหิตคู่นั้น ทำเอาร่างที่สูงกว่าสะดุ้ง รีบถอยกรูดไปติดผนังอีกด้านทันที

            ฉันก็ไม่ได้จะฆ่านายสักหน่อย…

            “แหมๆๆๆๆๆ ผมขอโทษ” ฮันเตอร์ยกมือไหว้เหมือนฉันเป็นเจ้าแม่ ที่มีอำนาจเหนือกว่า “เอ่อ!พ่อกับแม่รอแกอยู่ข่างล่างคงมีเรื่องจะพูดด้วยละมั้งไปสิ ไปสิๆ” ฮันเตอร์กระโดดเด้งมาจุดที่ฉันยืนอย่างร่าเริง ฉันถอยห่างอัตโนมัต เพราะฉันไม่ค่อยอย่ากให้ผู้ชายแตะน่ะ

            ฉันกับฮันเตอร์เดินลงบันไดอย่างระวังโดยมีฮันเตอร์เดินนำห่างประมาณ1เมตร

ฮันเตอร์กับฉันนิสัยต่างกันมาก เขาเป็นผู้ชายที่กวนๆหว่านเสนห์ไปทั่วสาวคนไหนทำไม่สน คนคนนั้นต้องถูกกล่าวหาว่าเป็นพวกชอบเพศเดียวกัน

            แต่ฮันเตอร์ไม่ใช่พี่ฉันจริงๆหรอก เขาเป็นหลานของพ่อ(เลี้ยง) พ่อจริงๆฉันตายไปนานแล้วล่ะ ฉันไม่กล้าเข้าใกล้ผู้ชายคนไหนนอกจากพ่อของฉันคนเดียวและฉันก็ไม่คิดจะไว้ใจพ่อเลี้ยงวัยสามสิบแปดคนนี้หรอก…เมื่อก่อนฉันก็ไม่คิดที่จะให้เขามาอยู่ด้วยหรอก

แม่ของฉันเป็นพวกเข้าผับเข้าบาร์(พอดีเป็นเจ้าของบาร์)คงไปถูกใจหุ้นส่วนรายใหญ่อย่างอาของฮันเตอร์เอามากๆ ถึงได้พามาดูใจแล้วจัดพิธีแต่งงานอีกครั้ง ฉันไม่ชอบที่สุดเลยล่ะ ฉันไม่มีทางไว้ใจพ่อเลี้ยงได้หรอก ยังไงเขาก็ไม่ใช่พ่อจริงๆของฉันนี่...ผู้ชายก็คือผู้ชาย

ฉันเดินไปที่ห้องโถงใหญ่ๆโดยมีแม่ พ่อเลี้ยงและฮันเตอร์ นั่งรอฉันอยู่นานแล้ว ฉันเป็นคนที่ชอบเดินช้า ทำอะไรเหมือนคุณหนู บางคนก็ไม่ชอบนิสัยฉันหรอก ฉันถึงไม่ค่อยมีเพื่อน

“กว่าจะเดินมาได้นะเซลีน…” ผู้เป็นแม่เอ่ยด้วยน้ำเสียงขุ่นๆ

“ขอโทษนะคะ” ฉันรูดกระโปรงตัวเองก่อนที่จะนั่งลงช้าๆ

“แหมคุณ เซลีนเรียบร้อยนี่นาคุณก็รู้” พ่อเลี้ยงออกท่าจะปกป้องฉัน

“คุณก็อย่าไปเข้าข้างเธอมากนะคะ” แม่หันไปดุพ่อเลี้ยง

“ครับ…คุยเรื่องที่เรียกเธอมาดีกว่า” พ่อเลียงเข้าประเด็น พลางยกแก้วจิบน้ำชาไปด้วย

            ฉันตื่นเต้นขึ้นมาทันที ตาของฉันจ้องมองไปที่คุณแม่ที่กำลังจะขยับปากพูด ส่วนฮันเตอร์ก็ตื่นเต้นไม่แพ้เหมือนกัน พวกเราเงียบจนกว่าเสียงแม่จะดังขึ้น

            “เมื่อวาน…คุณมิเชล หุ่นส่วนรายใหญ่ของแม่และเป็นเพื่อนของแม่สมัยตอนที่แม่ไปเรียนที่ฝรั่งเศสมาคุยกับแม่ว่า” แม่หยุดเกริ่นไปชั่วขณะ ทำเอาฉันกระสับกระส่าย

            “จะพาลูกของเขามาดูตัวแก” ฉันเบิกตากว้างทวีคูนทำเอาฮันเตอร์ตกใจไปด้วย

            ฆ่าฉันให้ตายเถอะ!จะพาผู้ชายที่ไหนไม่รู้มาดูตัวลูกทั้งๆที่ลูกเกลียดผู้ชายเข้าไส้ขนาดนี้น่ะนะ…ฉันไม่นึกคิดเรื่องพรรค์นี้เลย ทำไมแม่ต้องทำร้ายฉันด้วย!

            “แต่หนู…” ฉันพยายามจะปฏิเสธอย่างสุดๆ มือไม้มันเริ่มชาขึ้นเรื่อยๆ ในหัวสมองตอนนี้คิดแต่เรื่องที่แม่พูดอย่างเดียว

            “อย่าปฏิเสธนะ!เขารวยอันดับ4เชียว แกต้องได้คู่ครองที่ดีแน่ๆ!!!” ใจฉันแทบหล่นไปกองอยู่ที่พื้น ฉันพูดอะไรไม่ออกจริงๆ นี้แม่คิดจะจับฉันคลุมถุงชนกับลูกชายหุ่นส่วนจริงๆเหรอ…เพราะอะไรล่ะ เพราะเขารวย…เพราะเขามีตังค์ ทำไมแม่ถึงเห็นแก่ตัวอย่างนี้นะ ฉันอยากจะหนีให้หายไปจากโลกนี้จริงๆ

“แม่ครับ!คิดดีๆนะครับ” ฮันเตอร์พูดให้แม่คิดทบทวนอีกครั้ง

“แม่คิดดีละฮันเตอร์ ในเมื่อเซลีนไม่ชอบผู้ชายแล้วถ้าเกิดโตขึ้นมาละ เซลีนไม่เป็นหม้ายแก่ตายเลยรึ” แม่ประชดประชันก่อนจะเอ่ยต่อว่า “พรุ่งนี้นะ เตรียมตัวให้ดีล่ะ” ท่านทิ้งท้ายด้วยคำพูดที่ทำฉันใจหายขึ้นมาทีเดียว ฉันกลัวเหลือเกิน

แม่ลุกจากเก้าอี้ เดรสสีแดงหรูพลิ้วสไวไปตามแรงเคลื่อนของท่าน

ฉันก็ไม่คิดจะอยู่ต่อเลยตามแม่ขึ้นไปนอน ฉันอยากให้พรุ่งนี้ตื่นมาแล้วไม่มีอะไรเกิดขึ้น…ขอให้พระเจ้าประทานด้วยเถิด…

 

มีชุดนักเรียนด้วย *O*

รูปนางเอกมาแล้วว (โทษทีน๊า มาอัพช้าไปหน่อย ฮือๆT^T)

เพื่อความฟินของทุกคน อิอิ><

นางเอก แม่นางเซลีน คนสวย 

ขอบคุณรูปอิมเมจสาวจีนชื่อ Si Lu Ren และแหล่งที่มาของรูปด้วยค่ะ^_^

Duck- Fly