ยอดรักเจ้าสำนักคุ้มภัย

     ขออภัยนะคะ ไร้ท์นำเรื่องนี้มาลงใหม่ เพราะตอนเก่ามันลงข้ามตอนไปเยอะ ไร้ท์แก้ไม่เป็น เลยลบออกลงใหม่ อ่านถึงไหนกันบ้างแล้วนะ

 

//ไร้ท์ผิดไปแย้ว ข้าน้อยสมควรตาย//

เรื่องราวเลวร้ายในอดีต ทำให้นาง ตั้งสัจจะวาจา

" หากไม่พบหน้าชายผู้เป็นที่รัก ข้าจักมิกล่าววาจาใด"

นี่เป็นเรื่องราวในภพก่อน เมื่อนางได้มาเกิดใหม่ในตระกูลคหบดีผู้มั่งคั่ง ดรุณีน้อยผู้งดงาม เลอโฉมยิ่งกว่านางใดในแว่นแคว้น แต่ทว่านางยังมิเคยเอ่ยวาจากับผู้ใดเลยตั้งแต่เกิดมา ทำให้บิดามารดาร้อนใจ หาหมอเทวดา หาซินแส มารักษาอาการของนาง แต่ก็ไม่เป็นผล

แม้ไม่มีคำพูดใดจากปากนาง แต่นางก็ช่างขี้อ้อน ช่างเอาใจ สดใสร่าเริง เป็นที่รักใคร่ของทุกคนในบ้าน รวมถึงบ่าวไพร่ ในทุกครั้งที่จะมีเหตุร้าย นางจะกระวนกระวายวิ่งเตือนคนในบ้าน ทำให้คนในบ้านรอดผ่านเรื่องร้ายๆ มาได้อยู่บ่อยครั้ง ราวกับว่านางรู้เหตุการณ์ล่วงหน้า

มีซินแสท่านหนึ่งกล่าวว่า ครั้งเมื่อเวลานั้นมาถึง นางจะยอมพูดเอง

ยามที่นางได้พบเจอกับคนรักของนางอย่างไรเล่า

​

อู้ซิ่วอิง/ลู่หย่งจวิน

พระนางของเรื่องนะคะแรกๆ พระเอกโชว์หล่ออยู่ ยังไม่โชว์เด่น ปล่อยคุณๆ เขาไปก่อน

​

มู่ฉีเซียว/แม่ทัพมู่

จอมมารสามศตวรรศ บอกก็ได้ รักนางเอกค่ะ ไม่งั้นไม่ตาม ไม่รอมา300ปีหรอกค่ะ

​

ซานอ๋อง/ท่านอ๋องสาม

อ๋องสายเย็นชา ไร้รักไร้นางใด ไม่โหดจริงเป็นอ๋องไม่ได้นะคะ

​

อู้หวังหมิ่น

พี่ชายสุดหล่อของนางเอก สหายคู่ใจของพระเอกค่ะ ฉายามนุษย์หิมะ เยติก็เรียก ก็ผิวขาวๆ ของนางนี่แหละเลยได้ชื่อนี้ไปครอง