นายเพลบอย กะ ยัยน่ารัก

ลำดับตอนที่ #4 : Play Boy aNd Cute Girl : 3 : โลกช่างกลม. .. ดิ๊ก ก, ,,*

ตึก ตึ๊ก ตึก ตึ๊ก นี่คือเสียงหัวใจของฉันตอนนี้ ทำไมฉันต้องตื่นเต้นด้วยล่ะ คนชื่อบอลแถวนี้มีออกเยอะไป โลกคงไม่กลมขนาดนั้นหรอกมั้ง ไม่น่าจะเป็นบอล แฟนฉัน  แฟนฉัน  ฉัน แต่นั้นมัน อ๊ากก นั้นบอล ไอ้แฟนตัวแสบของฉันนี่นา เดินมาพร้อมกับฝูงเพื่อนของมัน ข้างๆมีไอ้ดิวด้วย เอิ๊กส์ทำไม่โลกชั่งกลมดิ๊กแบบนี้นะเนี่ย 

"ต้า ข้าว นี่ไง บอลแฟนครีมเอง บอลคะนี่กีต้าร์ กับข้าวเหนียวเพื่อนสนิทของครีมตอนอยู่โรงเรียนเก่าเองค่ะ  แค่พวกเธออยู่โรงเรียนเดียวกันนี่นา รู้จักกันไว้สิจ๊ะ" เห็นแล้ว นายนั่น ไอ้ดิว แล้วก้อเพื่อนๆเห็นฉันแล้ว แล้วหน้าก้อเหวอมากๆอ่ะ คิ๊กๆ ขำว่ะ ฮาโคดๆ คิ๊กๆ หลุดจนได้แหละน้า

"คิ๊ก ๆ ฮ่าๆ หวัดดีจ่ะ บอล แล้วก้อเพื่อนๆด้วยนะ ยินดีที่ได้รู้จักจ่ะ ฮ่ะฮ่ะ" ฉันยังคงขำกับหน้านายนั่นไม่หาย ตอนฉันพูดจบหน้ายิ่งเหวอมากกว่าเดิมซะอีก ตลกชะมัดเลย

"เอ่ อ คือ ยัยสตอเบอรี่เน่าจ๊ะ วันนี้ต้ากับข้าวต้องไปก่อนนะ ต้ามีนัดกับหนุ่มหล่อน่ะ" ฉันเน้นคำว่าหนุ่มหล่อให้ชัดๆและดังๆ ให้บอลได้ยิน บอลมีสีหน้าไม่พอใจเล็กน้อย แต่ก้อกลับมาเหวอเหมือนเดิม แล้วฉันก้อลากยัยข้าวที่ยังยืนเหวอเรื่องบอลเหมือนพวกนั้นออกมา แต่ก้อแลกเบอของยัยสตอเบอรี่นั่นมาด้วย แถมตอนเดินออกมา ฉันเดินไปกระซิบกับบอลว่า 
                  "แสบไม่เบานะคะ คุณแฟน ควงกันต่อหน้าต้าเลยนะ ร้ายนะเนี่ย"

แล้วก้อหัวเราะตามหลังมา


                                     -----------------------------------------------------------

"ต้า ฉันเหวอว่ะ ถ้าเป็นคนอื่นจะพอเหวอนิ๊ดๆนะ เหอะ บอลเอ๊ย เอาคัยไม่เอา ดันเอาเพื่อนสนิทเราเอง หาคำพูดไม่ได้ว่ะ แถมไม่ปฏิเสธด้วย ว่าเป็นแฟนกะไอ้ครีม ทั้งๆอยู่ต่อหน้าแก"

"หึ ฉันไม่สนหรอกแก ถึงจะเป็นครีม เป็นแก เป็นพี่ชายฉัน ฉันก้อไม่สน อยากมีก้อมีไปเถอะ ไม่ว่ากันอยู่แล้ว เอ้อ แก ฉันต้องไปแล้วนะ มีนัดน่ะ"

"นัดอะไรอีกอ่ะ ฉันนึกว่าแกพูดประชดบอลซะอีก"

"ป่าว พูดจิงๆ ไปเถอะ เดี๋ยวฉันไปส่งแกก่อน"

"ไม่เอาอ่ะ แกไม่ไปไม่ได้หรอ วันนี้ไม่มีคัยอยู่บ้านเลย ข้าวเจ้าก้อไม่อยู่ แกไปนอนบ้านฉันนะ น้า ต้านะ ขอร้อง ข้าวเหงาอ่ะ"

"แต่ ฉันนัดไว้นานแล้วนะคนนี้ เอาไงดีเนี่ย  ก้อได้ๆ ยกเลิกนัดก้อได้ ถ้าไม่ใช่แก ฉันไม่ยอมนะเนี่ย"   ฮือ อ  สุดท้ายก้อไม่ได้ไปตามนัด เสียดายสุดๆ อยากบอกว่าคนนี้หล่อสุดๆ หาได้ยากนะเนี่ย แต่สำหรับกีต้าร์ยังงัยเพื่อนก้อต้องสำคันกว่าเสมอ แล้วอีกอย่างก้อสงสารข้าวด้วย พ่อแม่ก้อไม่อยู่ ไปทำงานต่างประเทศ ส่งเงินมาให้มันกับพี่ใช้อย่างเดียว หลายปีถึงจะกลับที ส่วนพี่ข้าวเจ้าก้อไม่เคยจะสนใจมันอยู่แล้ว นานๆถึงจะกลับมาบ้านเหมือนกัน ซึ่งตรงข้ามกับฉัน มีทั้งพ่อแม่ มีพี่ชายที่คอยหวง มีน้องชายตัวแสบที่คอยกวนประสาท