โรงเรียนมหาเวทย์ ซาเลเทียร์

ลำดับตอนที่ #4 : บทที่สาม : โรงเรียนแปลกประหลาด 2

" ทำเป็นเล่น.."



 

" เปล่าเล่นสักหน่อย..แต่ถ้าเรียกร้องกันนักล่ะก็.."




 

 ข้าก็จะแสดงให้ดูก็ได้ฝีมือที่ข้าเก็บซ่อนเอาไว้ ข้าเร่งพลังเวทย์อันเป็นธาตุหลักของข้าให้สูงขึ้น ธาตุไฟที่ร้อนแรงและพร้อมจะเผาทุกสิ่งให้เป็นจุณ ถึงจะมีเสียงโหวกเหวกโวยวายดังอื้ออึงแต่ข้าก็ไม่สนใจอีกแล้ว จนกระทั่งสายฟ้าสีฟ้าใสพุ่งเข้ามาใส่ตัวข้า สายพลังที่คุ้นเคยสยบพลังของข้าให้หายคลุ้มคลั่ง



 

"  นี่พวกเจ้าทำอะไรกันอยู่น่ะ "



 

สิ่งที่ข้าเห็นคือชายหนุ่มร่างสูงหน้าตาหล่อเหลาซะจนข้าเองก็ยังอิจฉา ผู้มีผมยาวสีดำถักเปียไว้ด้านข้างกำลังเปิดบานประตูไม้ ให้กับคนที่ข้าไม่แน่ใจว่าเป็นชายหรือหญิง เพราะใบหน้านั้นช่างงดงามราวกับประติมากรรมของพระเจ้า ร่างเล็กผมทองสั้นเป็นทรงที่แสนจะงดงามนั้นกวาดดวงตาสีฟ้าอ่อนมองทุกๆคนในห้อง คิ้วเรียวขมวดก่อนจะเอ่ยออกมาอย่างไม่ชอบใจว่า



 

" มัวเล่นอะไรกันอยู่น่ะ การทดสอบรอบที่สองจะเริ่มแล้วนะ "



 

ถ้าให้ข้าอธิบายภาพที่เห็นในตอนนี้น่ะหรือ? ก็คงเหมือนว่าพวกเจ้าที่กำลังแก้แค้นให้เพื่อนที่โดนกลุ่มคนฆ่าตายแต่เพิ่งมารู้ว่าจริงๆแล้วเพื่อนดันลื่นเต้าหู้ตายเองไม่เกี่ยวกับพวกกลุ่มคนนั่นสักนิดเดียว แต่ก็ดันฆ่าพวกนั้นตายไปค่อนกลุ่มนั้นแหละ ข้าอธิบายได้ไม่เก่งเท่าไหร่ก็เอาเป็นตามนั้นละกันนะ



 

" นี่..ลีโอยังไม่รีบเตรียมการอีกเหรอ ระวังไฮเน่จะพิโรธเอานะ "



 

รุ่นพี่ผมดำผู้มาใหม่เอ่ยกับรุ่นพี่ผมม่วงที่ชื่อลีโอ รุ่นพี่ลีโอรีบกุจีกุจอจัดเตรียมพื้นห้องแล้วกวาดต้อนพวกข้าให้เข้าแถวอย่างรวดเร็ว รุ่นพี่ผมทองที่ชื่อไฮเน่ดึงรุ่นพี่ผมดำเข้ามาใกล้ก่อนจะกระซิบกระซาบอะไรกันสองคน รุ่นพี่ผมดำดูมีความสุขมากซะจนข้าขนลุก..นั่นมันมีซัมติงอะไรกันรึเปล่านะ.. คำถามนี้ผุดขึ้นในใจผู้เข้าสมัครทุกคน



 

" นี่ยูริส..เจ้ามาเร่งพวกข้าแต่ดันเฉื่อยแฉะอยู่กับไฮเน่เนี่ยนะ "



 

รุ่นพี่ในกลุ่มคนหนึ่งพูดก่อนจะรีบหุบปากไปในทันที เมื่อรุ่นพี่ยูริสกวาดดวงตาสีแดงเลือดที่ถูกบดบังด้วยแว่นตาใสอันเล็กจ้องมอง คราวนี้เสียงซุบซิบก็ดังขึ้นอีกครั้ง..พวกปีศาจ..ดวงตาสีเลือดนั่นแสดงให้เห็นชัดว่ารุ่นพี่คือพวกปีศาจ ถึงที่เอิร์ลจะมีการติดต่อกับมาเกียร์จนแทบแยกสองแดนไม่ออกก็เถอะ แต่ดวงตาสีเลือดก็ยังเป็นข้อยกเว้น



 

สัญลักษณ์แห่งปีศาจชั้นสูง งดงาม เย่อหยิ่ง ถือดี มีอำนาจ และความโหดเหี้ยม ถ้าไม่มีข้อใดข้อหนึ่งก็ยังไม่ใช่ปีศาจชั้นสูง เป็นที่น่าหวาดหวั่นของทุกคนทั้งเอิร์ลและมาเกียร์เองก็ตาม หรือจากลักษณะของรุ่นพี่ยูริสแล้วข้าคิดว่าเขาคงไม่ใช่พวกปีศาจชั้นสูง หรืออาจจะเป็นพวกตัวเลือกที่สอง ไอ้ตัวเลือกที่ว่านี่คืออะไรน่ะหรือ



 

พอละ..ข้าขี้เกียจอธิบาย ที่เหลือหาอ่านได้จากแบบเรียนชั้นประถมสอง หรือจะหาจากถุงผลไม้ทอดที่แม่ค้าขายตามตลาดก็ได้ กลับเข้าเรื่องต่อเถอะข้านี่ชอบคิดมากจนเลยประเด็นทั้งปี รุ่นพี่ไฮเน่ที่จากการแต่งกายแล้วเป็นผู้ชายหันมายิ้มให้ข้าทีหนึ่งก่อนจะเดินไปยืนข้างหน้าแถวผู้สมัครทั้งหลาย



 

" ต้องขอโทษด้วยที่เจ้าพวกโง่นี่ทำให้พวกเจ้าต้องลำบาก..การทดสอบรอบที่สองของจริงจะเริ่ม ณ บัดนี้แหละ "



 

หลายคนกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก อย่าว่าแต่พวกน้องๆเลยพวกพี่ๆก็เห็นว่าเสียวสุดตัวเมื่อโดนว่าเป็นเจ้าพวกโง่ รุ่นพี่ยูริสคลี่ม้วนเอกสารสีน้ำตาลท่าทางเก่าแก่แล้วประกาศเกี่ยวกับกฎกติกา ซึ่งก็คือการขโมยไข่มังกร เฮ้ๆเอางานยากที่สมาคนนักผจญภัยขึ้นเป็นระดับ A-  มาเป็นการทดสอบจะดีเรอะนั่น



 

" พวกเราจะส่งพวกเจ้าไปยังป่าแดนมังกร ที่ตั้งอยู่ทางตะวันออกของเอิร์ล พวกเจ้าต้องขโมยไข่มังกรมาคนละใบโดยที่มีกฎว่าห้ามฆ่ามังกรและทำร้ายไข่มังกรโดยเด็ดขาด..ซึ่งสัตว์อย่างอื่นในนั้นทำตามใจชอบได้ จำกัดเวลาเพียงสามชั่วโมง และไม่ต้องห่วงถ้าใกล้ตายเมื่อไหร่เราจะดึงกลับมาทันที ใครที่คิดว่าไม่ไหวก็ขอให้ยกมือขึ้น "



 

รุ่นพี่ยูริสกวาดตามองผ่านๆก่อนจะพยักหน้าให้กับรุ่นพี่ลีโอ ประตูเกทนี่สร้างจากพลังเวทย์ล้วนๆไม่เหมือนกับเกทเวย์ที่พึ่งพลังของอัญมณีก็เปิดออกที่พื้น ทุกคนต่างลังเลว่าควรจะกระโดดลงไปในสถานที่อันตรายติดสิบอันดับแรกของสถานที่ๆอันตรายที่สุดในเอิร์ลดีหรือไม่



 

" ขอเสียมารยาทหน่อยนะ "



 

รุ่นพี่ไฮเน่ที่งดงามราวกับนางฟ้าจุติใช้ขาสวยๆของเขาเตะผู้เข้าสมัครตกลงไปคนหนึ่ง เสียงโหยหวนจากการที่ไม่ได้ตั้งตัวดังแว่วหลอนประสาทพวกที่เหลือ รุ่นพี่ไฮเน่ขยับยิ้มหวานประมาณว่า จะให้เตะลงไปหรือจะลงไปเอง ตัวเลือกแบบนี้เลวร้ายพอกันแต่ก็ยังมีหลายคนที่สมัครใจให้โดนเตะลงไป



 

" ช่วยถีบข้าลงไปด้วยเถอะครับรุ่นพี่! "

 

" ข้าด้วยๆ "

 

" ข้าอีกคนครับ! "



 

รุ่นพี่ยูริสขยับยิ้มหวานแต่ทำไมรู้สึกสยดสยองชอบกล นิ้วเรียวของเขาดีดหนึ่งครั้งพวกที่เหลือก็กลิ้งลงเกทไปหมด เหมือนเทกระจาดอย่างไรอย่างนั้น ให้ตายเถอะโรงเรียนสอนนักเรียนมาให้ชอบโยนคนอื่นตกลงพื้นรึไงกันนะ สงสัยข้าต้องไปฝึกเวทย์ลอยตัวให้ชำนาญซะหน่อยแล้วสิ



 

หลังจากลอยเคว้งคว้างในมิติสีดำทะมึนและน่าคลื่นไส้ในที่สุดข้าก็ถึงพื้นสักที ป่าแดนมังกรเป็นสถานที่ที่มีป่ารกทึบแต่ขนาดต้นไม้แต่ละต้นห่างกันมากพอสมควร จะร่องรอยเล็บ พลัง และอื่นๆของมังกรสัตว์ที่แข็งแกร่งจากยุคโบราณปรากฏให้เห็นตามรายทาง การขโมยไข่มังกรเป็นงานที่ข้าเคยทำมาก่อน เพราะเอลิน่าบอกว่าอยากเลี้ยงไว้เป็นพาหนะประจำตัว งานไร้สาระนั่นช่วยได้มากจริงๆ



 

ข้าเดินไปข้างหน้าได้ไม่เท่าไหร่ก็พบแม่มังกรไฟตัวหนึ่ง มันจ้องมองข้าแล้วขู่ขวัญข้าด้วยเสียงคำราม ปกติแล้วมังกรไฟจะเป็นเผ่าพันธุ์ที่ใจร้อนฉุนเฉียวง่ายกับทุกๆอย่าง ยกเว้นเผ่าพันธุ์เดียวกันเพราะมันรักสายเลือดมังกรไฟมาก ข้าได้แต่ยิ้มแห้งๆให้มันแล้วรีบเอาเวทย์ไฟคลุมร่างของตัวเองเอาไว้






 

" ข้าขอยืมไข่เจ้าสักพักก็แล้วกัน "

















------------
เพจรวมผลงาน เราจะเช็กเฟสมากกว่าค่ะ
เรามักจะลืมเข้าเด็กดีจนลืมผลงานทุกที

จิ้มสิ